கதைப்போமா காதலே‌.. 17

கதைப்போமா 17

 

 

திருச்சி வரைக்கும் அவளுடன் தான் பயணித்தான் விதுரன். ஒரே கூபேயில் இருந்தாலும் சிறு சிறு முத்தங்களும்.. ஆழ்ந்த அணைப்புகளும்.. சீண்டலும் தீண்டலுமாய் சென்றது அவர்களது பயணம்!! அதை தாண்டிய அந்தரங்கம் எதுவும் இல்லை. அவளை உரிமையோடு தான் களவாட வேண்டும் கள்ளத்தனமாக களவாடக்கூடாது என்று நினைத்து இருந்தான் விதுரன்.

 

நபிக்கு அவனின் அருகாமையை போதுமானதாக இருந்தது மூன்று வருடங்களாக மனதில் வைத்திருந்த காதல் சுமையாக இருந்தது அதை இறக்கி வைத்த உடன் தான் அதன் சுவையே தெரிந்தது!!

 

 

காதல் சுகமானது தான்.. 

காதல் சுவையானது தான்..

காதல் சுமையானது தான்..

 

ஆனால் அந்த சுமை கூட சுவையாகவும் சுகமானதாக காதலில் மட்டுமே இருக்கும். காதலிப்பவரின் வாழ்க்கையில் எண்ணற்ற மாற்றங்களை கொடுக்கும் அபார சக்தி காதலுக்கு மட்டுமே உண்டு!!

 

இதுவரை தன் கண்முன்னே பொறுப்புகளை கண்டு காதலை தவிர்த்து வந்தவன் என்று காதல் கைவிட்டு விடுமோ என்ற நிலையில் பொறுப்புகளை சற்று தள்ளி வைத்து காதலுக்கு இடம் கொடுத்து அந்த காதலோடு சேர்த்து தங்கள் பொறுப்புகளை பொறுப்பெடுக்க முன் வந்தனர் இவர்கள்!!

 

 

முதல் நாள் மாலை மும்பையில் ஏறிய இவர்கள் மறுநாள் விடிய காலை பொழுது திருச்சி வந்து இறங்கினர். அங்கிருந்த பிளாட்பார்மில் இருள் பிரியா வேளையில் தன்னவன் தோளில் வாகாக சாய்ந்து அமர்ந்திருந்தாள் நவி. 

 

இனி அவரவர் வழியில் செல்ல வேண்டும்.. மீண்டும் எப்பொழுது? எங்கே? இவர்கள் சந்திப்பு என்று தெரியாது. பிரிய மனமில்லை!! ஒட்டி உறவாடவும் இப்போது வழியில்லை!! இருவரும் அமைதியாக காதல் மொழியில் களித்திருந்தனர்!!

 

“நிதா..” என்று அவன் அழைக்க, இம் என்று ஒலி மட்டுமே அவளது இதழ்களில் இருந்து..

 

விதுரனுக்குமே அவளை விட்டு பிரிய மனமே இல்லை. ஆனாலும் செல்ல வேண்டுமே என்ன செய்வது? என்று அவளைப் பார்த்த வண்ணமே அமர்ந்திருந்தான்.

 

“சரி இன்னைக்கு ஈவினிங் வரைக்கும் உன் கூடத்தான்!!” என்றதும் அவள் ஆனந்த ஆச்சரியத்துடன் விழி விரித்து அவனைப் பார்க்க..

 

“ஆமா டி!!” என்று அவள் நெற்றி முட்டியவன், “இங்க இருந்து ஈவ்னிங் சதாப்தி எனக்கு. அதே டைம் உனக்கும் தஞ்சாவூருக்கு டிரெயின் வரும். அதுவரைக்கும் நம்ம டைம் தான்!!” என்றதும் அவள் சந்தோஷத்தோடு தலையாட்ட ரயில்வே ஸ்டேஷனில் இருக்கும் டார்மெட்ரியில் ஒரு அறை எடுத்து தங்கினர்.

 

பின்பு இருவரும் தயாராகி முதலில் அவளுக்கு பிடித்த திருச்சி உச்சிப்பிள்ளையார் கோவிலுக்கு சென்றனர்.

 

ஆனைமுகனின் அழகிய தரிசனத்தோடு அன்றைய நாள் இனிதே தொடங்கியது. அந்த நாள் மட்டுமல்ல அவர்களது காதலும்!!

தரிசனம் முடித்து கீழே பரந்து விரிந்த திருச்சி மாநகரத்தையும் அதன் எழிலையும் அங்கே ஓடும் காவிரியையும் பார்த்த வண்ணம் அமர்ந்திருந்தான் விதுரன்.

 

சிலு சிலுவென மெல்லிய தென்றல் வீசிய மரங்கள் உள்ள அவ்விடம் குளுகுளுவென மிகவும் குளுமையாக இருந்தது. அந்த குளுமை அவன் மனதுக்கு மிகவும் இதமாக இருந்தது. இரு கைகளையும் மார்பில் கட்டிக் கொண்டு கண் மூடி அந்த குளுமையை ஆழ்ந்து அனுபவித்தான் விதுரன். மனது.. உடம்பு இரண்டையுமே புத்துணர்ச்சி பொங்கியது!! 

 

ஒரு பக்கம் வீட்டுக்கு தெரியாமல் தான் அடுத்த முடிவு அவனுக்கு உள்ளத்தின் ஓரத்தில் பிசைந்தாலும்.. மறுபக்கம் தன் காதலை சேர்ந்து விட்ட பெரும் நிம்மதி!! இப்போது இந்த நிமிடத்தை மட்டும் அனுபவிப்போம் என்று மற்றதை மறந்து தன்னவளோடான நேரத்தை அனுபவிக்க துணிந்து விட்டான்.

 

ஒருவிதமான மோன நிலையில் அவன் கண்களை மூடிக்கொண்டு அமர்ந்திருக்க.. அவன் பக்கத்தில் நவியின் ஷாலின் படப்படப்பும்.. மல்லிகை மணத்துடன் கூடிய அவள் உபயோகிக்கும் செண்ட் நறுமணமும் கலந்து வந்து அவனை தாக்கியது. 

மெல்ல கண் திறந்தவன் முன்னே அழகிய புன்னகையோடு நெற்றியில் அவனிட்ட குங்குமத்தோடு காலையில் அவன் வாங்கி கொடுத்து மல்லிகை சரத்தை சூடாயவாறு நின்றிருந்தாள் நவ்னீதா!!

 

அவள் இந்த புன்னகை பார்க்க அதற்கு எதை வேண்டுமானாலும் விலையாக கொடுக்கலாம் என்று தோன்றியது அக்கணம்!!

 

அதன் பிறகு காலை சிற்றுண்டி முடித்து அவனுக்கு பிடித்த ஜம்புகேஸ்வரர் அகிலாண்டேஸ்வரி வீற்றிருக்கும் திருவானைக்காவல் கோயிலுக்கு அழைத்துச் சென்றார் அங்கே ஆழ்ந்த அமைதியோடு தங்கள் பிரார்த்தனை முடித்துக் கொண்டு வெளியில் வந்தார்கள்.

 

“விதுரா.. அப்படியே இந்த பக்கம் போனோம்னா ஸ்ரீரங்கம்.. நேரா போனோம்னா சமயபுரம்!! இப்ப பக்கத்துல கூட ஏதோ சாய்பாபா கோவில் கட்டியிருக்காங்களாம். அங்கேயும் இந்த தரிசனம் முடிச்சிட்டு, இன்னும் கொஞ்சம் ட்ராவல் பண்ணனினா பெரிய ஆஞ்சநேயர் சிலை உள்ள கோயில் ஒன்னு இருக்கு. அதையும் முடிச்சுட்டா சாயந்திரம் வந்துரும். திவ்யமா நம்மளோட பிரார்த்தனை எல்லாம் முடிச்சுட்டு வரலாம்” என்று சிரிப்பது போல சொன்னாலும் இடுப்பில் கை வைத்துக் கொண்டு அவள் சொன்ன விதம் அவனை சிரிக்க வைத்தது. “போடி லூசு!! என்னை சாமியாருனு சொல்லாமா சொல்றியா?” என்று அவள் தலையில் தட்டினான்.

 

“மூணு வருஷம் டி!! முழுசா மூணு வருஷம் கழிச்சு கையில கிடைச்சிருக்கு என் காதல்!! இனி வர காலத்திலும் எந்த பிரச்சினையும் வரக்கூடாது என்று தான் என்னோட வேண்டுதல்” என்றான் அவளை தோள் வளைவில் வைத்துக் கொண்டு..

 

அவன் தோள்களில் இருந்து அன்னார்ந்து முகம் பார்த்தவளின் நெற்றியில் மென்மையாக முத்தமிட்டவன் “இனி உன் விருப்பம்!! எங்க போலாம் சொல்லு?” என்றதும் “வேறு எங்கே.. காதலர் இடம்னா முக்கொம்பு தானே அங்கே போவோம்” என்றாள் கண்ணடித்து..

 

சரி என்று பேருந்தில் தான் பயணம். அருகருகே அமர்ந்து தோள் இரண்டும் உரச உரச… அவனின் முரட்டு கையின் அடர் ரோமங்கள் அவளின் மென்‌பட்டு கையில் கோலமிட.. இடையிடையே அவளிடம் பேசும் போது அவன் கற்றை மீசை அவள் கன்னங்களில் கவிபாட… குனிந்து பேசும் போது அவனின் மூச்சுக்காற்று அவளது மென் கழுத்தில் உறவாட.. என்று நினைத்து நினைத்து சேமித்துக் கொள்ள அழகிய நினைவுகள் அவளது மனபெட்டகத்தில்!! 

 

முக்கொம்பு முழுக்க முழுக்க காதல் ஜோடிகளே அதிகம். அதுவும் வார நாள் என்பதால் குடும்பங்களோடு வந்து

 சுற்றுலா பயணிகள் குறைவே!!

 

இவர்களும் முழுதாக ஒரு முறை சுற்றிப் பார்த்துவிட்டு ஓரிடத்தில் அமர்ந்து கொள்ள குளிர்ந்த காற்றும், சற்றே தனிமையும், அவர்களின் இளமையும், காதலுக்கு அணி சேர்த்தன!!

 

கைகளை கோர்த்துக்கொண்டு இதுவரை பேச முடியாத கதைகளை பேசிக்கொண்டே இருந்தார்கள். பசிக்குது என்று அவள் கேட்ட மிளகாய் பச்சியை வாங்கி கொண்டு வந்து கொடுத்தான். அவசரமாக தின்ற பொழுது ஆஆஆ என்று காரத்தில் அவள் அலற.. 

 

“இருடி தண்ணி வாங்கிட்டு வரேன்” என்று வேகமா சென்று வாங்கி வந்தவன் கொடுத்தும் அவளது காரம் குறையவே இல்லை. சுற்றும் முற்றும் ஒரு முறை பார்த்தவன், அவளது

சிவந்த அதரங்களின் மேல் தன் உதடுகளைப் பதித்து முத்தம் கொடுத்தவனின் இதழ்கள் இப்போது தன் உமிழ்நீரை அவள் இதழ்களுக்குள் மாற்றிக் கொண்டிருந்தது. அவனது கைகள்.. அவள் தோள்களிலிருந்து மெதுவாக பின்னால் ஊர்ந்து.. அவளது பிடறியை வருடியது.

 

மெல்ல விடுவித்தவன் “இப்போது ஓகேவா?” என்று கேட்க.. பொது இடத்தில் இப்படி பண்ணுகிறானே என்று வெட்கம் கொண்டு தலை நிமிராமல் தலையாட்டினாள்.

 

”நிதா… காரம் போச்சா’ என அவள் காதில் முணுமுணுத்தான் விதுரன். அவன் விட்ட சூடான மூச்சுக் காற்று அவள் முகத்தை முகத்தில் அறைவதை போலிருந்தது.

 

”ம்..ம்ம்.!!” தனது கூரிய விழிகளை சுருக்கிப் பார்த்தாள்.  

 

“போகலாம்.. இப்போ கிளம்பினா தான் சரியா இருக்கும்” என்றதும் அவளும் தலையசைத்து அவனோடு கிளம்பினாள்.

 

காலையில் அவனோடு உண்ணும் போது சுவைத்த சிற்றுண்டி போல மதிய உணவு அத்தனை ருசியாக இருக்கவில்லை. ஏதோ வயிற்றுக்காக உணவை தள்ளினாள் பெண்!!

 

மீண்டும் அறைக்குள் வந்து தங்கள் உடமைகளை பேக் செய்த விட்டு கட்டிலில் அமர்ந்து இருந்தவள், முன் நின்றவன் தலையை தொங்க போட்டு அமர்ந்தவளின் முகத் தாடையில் ஒற்றை விரல் கொடுத்து நிமிர்த்தினான்.

 

நிமிர்ந்தவளின் நெற்றியில் மென்மையாக முத்தம் வைத்தான்.

அவனது மென்மையான முத்தம் அவளுக்கு ஏமாற்றத்தைக் கொடுத்திருக்க வேண்டும்.

 

”ஐ மிஸ் யூ டி!!” என்றான் இதழ்களை அகற்றாமல்..

 

அவளது மூச்சுக் காற்று அவன் முகத்தில் மோதியது. அதில் அவன் சிலிர்த்தான்.

 

”ரியலா.. ரொம்ப ஃபீல் பண்றேன் டி!!” என்றவன், அவள் உதடுகளில் தனது உதடுகளை உரசினான்.

 

வரி வரியான தன் உதடுகளை வாய்க்குள் இழுத்து.. ஈரம் செய்து வெளியே விட்டாள் நிதா. அவள் இதழ்கள் புன்னகைத்தன. அவளது பிடறியை தடவியவாறு.. அவளது உதட்டில் மீண்டும் மென்மையாக ஒரு முத்தம் கொடுத்து.. அவளது இதழ்களைக் கவ்வி.. உறிஞ்சத் தொடங்கினான். அவளின் கண் இமைகள் மூடி இறுகின கிறக்கத்தில்!!

 

அவள் பிடறியை இறுக்கிப் பிடித்தவன் அவளைத் திமிற விடாமல் செய்து.. அவளது உதடுகளைச் சப்பிச் சுவைத்தான்.! அவளின் அமுதூற்று இதழ்களை கடித்துச் சுவைத்து.. மெதுவாக அவனது நாக்கை அவள் வாயினுள் விட்டான்!! அவளது வாய் விரிந்து கொள்ள.. அவளின் நாக்கோடு சமர் புரிந்தது அவனது!! 

 

அவள் கண்களை இறுக மூடிக்கொண்டு மெத்தையின் பின்னால் சாய்ந்து.. தலையை அன்னார்ந்து கொள்ள.. அவளது இதழ்களை சுவைத்துக் கொண்டே அவளது பிடறியில் இருந்த கையை முன்னால் கொண்டு வந்து கன்னங்களை தாங்கிக் கொண்டான். 

 

 

அவனது இவ்வளவு இதழ் கொய்விற்கும் அவளிடமிருந்து பதில் இல்லை. அவள் தொண்டை குழி ஒரு முறை ஏறி.. இறங்கியது. அவளை மிக அருகில் நெருங்கினான். அவன் மூச்சுக் காற்று.. அவள் கன்னத்தில் உரச… அவள் மேல் லேசாக உராய்ந்தான். அவள் உடல் சிலிர்க்க… ஏறி இறங்கிய தொண்டைக்குழியில் அழுத்தமான ஒரு முத்தம்!!

 

அப்படியே அவளை அணைத்தவாக்கில் இருந்தவன் மெல்ல விலகி அவளருகே படுத்தான். அவர்கள் கைகள் இரண்டும் பின்னி கொண்டு இருந்தன. பிரிய எண்ணம் இல்லாமல்..

 

ஒரு பெருமூச்சு விட்டபடி எழுந்த விதுரன் “இதற்கு மேல் இருந்தால் சரி வராது.. ப்ளாட்ஃபார்மில் வெயிட் பண்ணுவோம் வா” என்று எழுந்து லக்கேஜ் எல்லாம் சேகரித்தவன் “ஒரு தரம் உன்னை சரி பண்ணிட்டு வா நிதா..” என்று முன்னால் செல்ல இவளும் எழுந்து கண்ணாடி முன் நின்றாள்.

 

கசங்கிய தலைமுடியும்.. சற்றே வீங்கிய இதழ்களும்.. நலுங்கிய உடையும் அவன் காதலின் உச்சத்தை சொல்ல.. அதன் மிச்சமாய் இவள்!!

முகத்தில் பூண்ட வெட்க புன்னகையோடு தன்னை சரிப்படுத்திக் கொண்டவள் தனது கைப்பை எடுத்துக்கொண்டு வெளியில் சென்றாள்.

 

பயணத்தில் அவளுக்கு தேவையான தண்ணீர் மற்றும் ஸ்னாக்ஸ் வாங்கி கொடுத்து அவள் தஞ்சாவூர் செல்வதற்கு டிக்கெட் எடுத்தவன் அவளது ட்ரெயினுக்காக காத்திருந்தார்கள்.

 

காத்திருந்த நேரமெல்லாம் இருவர் கண்களும் தொட்டு தொட்டு மீள.. கைகளோ இறுக்கி பிடித்தபடியே இருந்தது. ட்ரெயின் வரவும் அவளை பிரிய மனமில்லாமல் இனியாளை பிரிந்தவன், அவனுக்கான ட்ரெயினில் ஏறி அமர்ந்தான்.

 

அவள் தஞ்சாவூர் செல்லும் வரை அவளுடன் சேட் செய்து கொண்டே வந்தான். அவள் இறங்கி ஊருக்கு செல்லும் பேருந்தில் அமர்ந்ததும் மீண்டும் ஒருமுறை அழைத்து அவளிடம் பேசியவன், “நான் நள்ளிரவில் தான் போவேன் காலையில உனக்கு கால் பண்றேன்” என்று வைத்து விட்டான்.

 

ஆனால் மறுநாள் விதுரன் அவளுக்கு அழைக்கவில்லை

 மறுநாள் மட்டும் அல்ல அதன் பின் வந்த பத்து நாட்களும் அவளுக்கு நரகமாக தான் கழிந்தது அவனது அழைப்பின்றி…

 

மீண்டும் இவள் சென்னைக்கு சென்றாலும் வேலையின் ஊடே அவன் நினைப்பும் தான். இவள் அழைப்பும் எடுக்கப்படாமலே தவிர்க்கப்பட்டே வந்தது. காரணம் புரியாமல் தவித்தவளுக்கு காரணமாய் வந்து நின்றார் விதுரனின் அம்மா லட்சுமி ஒரு மாதம் கழிந்த நிலையில்…

 

கதைப்பார்களா? கலைவார்களா?