“அடப்பாவிகளா…. கடங்காரன்களா!!” என்று நண்பர்களை அவன் திட்டிக் கொண்டிருக்க.. புரியாமல் பார்த்த நவியிடம் அந்த கடிதத்தை அவன் காட்ட… முதலில் அவனது புரமோஷனுக்கு மனதார வாழ்த்தியவள், பின் அதில் குறிப்பிட்டு இருந்த தேதியை பார்த்ததும் ‘பக்கேன்று’ அவள் சிரித்து விட அவளை திரும்பி நன்றாக முறைத்தான் விதுரன்.
“சாரி.. சாரி.. சாரி..!!” என்று அவனிடம் அந்த கடிதத்தை கொடுத்தாலும் நவியால் சிரிப்பை கட்டுப்படுத்திக் கொள்ளவே முடியவில்லை.
திருமணம் என்று பேச்சு ஆரம்பத்திலிருந்து விதுரனின் எல்லை கோடுகள் தகர்க்கப்பட்டன, அவனின் வார்த்தைகளில்!! இப்பொழுதெல்லாம் பச்சை விளக்குகள் அபிரிமிதமாக அவன் வார்த்தைகளில் எரிய.. பதில் கூற முடியாமல் நவியின் காதுகள் மட்டுமல்ல ஃபோன் கூட வெட்கி சிவந்தது.
“இதெல்லாம் போங்காட்டம்!! நான் கம்பெனிக்கு போன் பண்ணி சொல்றேன்!!” என்றதும்,
“உன்னை வர சொன்னதே கம்பெனி தான் ராசா!!” என்று அதற்கும் தடா போட்டனர் நண்பர்கள்!!
“இப்ப திடீர்னு சொன்னா டிக்கெட்டுக்கு நான் என்ன பண்ணுவேன்? அதெல்லாம் இப்ப எனக்கு டிக்கெட் கிடைக்காது!! மூணு நாள் கழிச்சு தான் கிடைக்கும்” என்றால் வெகு அலட்சியமாக… சட்டென்று அந்தோணி அவன் கையில் மீண்டும் ஒரு கவரை கொடுக்க.. பிரித்துப் பார்த்தவன், அந்தோணியை அவனை கொல்லும் நிலைமைக்கு சென்றான். ஏனெனில்.. விதுரனுக்காக ஏற்கனவே முன்பதிவு செய்யப்பட்டு இருந்த டிக்கெட் அவனைப் பார்த்து சிரித்தது.
வேறு வழியின்றி வாங்கிக் கொண்டான். இரண்டு நாள் முன்னவே வந்த கடிதத்தை இவர்கள் சர்ப்ரைஸ் என்ற பெயரில் இப்போது வந்து கொடுத்ததை நினைத்து அழுவதா சிரிப்பதா என்று புரியவில்லை விதுரனுக்கு. ஒரு வகையில் பார்த்தால் அவன் வெகு நாட்களாக எதிர்பார்த்து இருந்து பதவி உயர்வு தான்!
ஆனாலும் முழு மனதாக சந்தோஷப்பட முடியவில்லை. அருகே உரசிக் கொண்டு அலங்கார மோகினியாக ஜொலிக்கும் மனைவி ஒரு புறம்.. இத்தனை வருட பிரம்மச்சியத்தை உடைக்கும் நாள் வேறு ஒருபுறம்… பார்த்து பார்த்து காதல் செய்யவில்லை இவர்கள் அதை எல்லாம் ஈடுக்கட்டும் வகையில் அவளை காதலில் குளிப்பாட்ட இவன் நினைத்திருக்க எல்லாம் புஸ் என்று ஆனது.
பலருக்கு பல வருட கனவு.. இது இந்த பதவி உயர்வு!! அதுவும் இவனின் திறமையை போன ட்ரைனிங் போதே கண்டு இருக்க.. இன்டர்வியூ வைக்காமலே அவனை தேர்வு செய்து இருந்தது நிர்வாகம். இதை மறுத்து கூறினால் கண்டிப்பாக வேலையை விட நேரிடும்!! இத்தனை வருட உழைப்பும் வீணாகும் என்ன செய்வது? என்று தடுமாறு நின்றவனின் கையை அழுத்தமாக பிடித்தவள் “போய் வா.. விதுரா…” என்று அனுமதி அளித்தாள் மனைவி.
அதற்குள் இந்த விஷயம் மற்றவர்களுக்கு பகிரப்பட்டு விட.. “என்னது இது? என்னது கல்யாண நாள் அன்னைக்கா?” என்று ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு மாதிரி பேச மீண்டும் பயம் பிடித்தது நவியின் அம்மாவிற்கு..
லட்சுமி ஆடி தீர்த்து விட்டார்!! “நீ வேலை பார்த்தது வரை போதும்!! இப்படி கல்யாணம் ஆகி ஓடுவதும் போதும்!! ஒழுங்காக அந்த வேலைக்கு முழுக்கு போட்டுட்டு விவசாயத்தை பாரு” என்று அவர் சடுதியில் நாட்டாமையாக மாறி தீர்ப்பை கூறி விட.. விதுரனுக்கு தான் என்ன சொல்வது என்றே தெரியாமல் முழித்தான். கூடவே அவ்வளவு வருத்தம் எத்தனை வருட உழைப்பு கனவு அனைத்தையும் சடுதியில் தூக்கி எறிய முடியுமா??
கனவுக்கும்.. கல்யாண நாளுக்கும் இடையே தத்தளித்தவனை கட்டுமரம் என வந்த காப்பாற்றினாள் காரிகை!!
“விடுங்க அத்தை… அவருக்கு இது எவ்வளவு நாள் கனவுன்னு எனக்கு தெரியும்!! இந்த வேலையை தூக்கி போட்டு இன்னைக்கு நிம்மதியா அவரால் இருந்திட முடியுமா? மனசுக்குள்ள அங்கதான் இருக்கும்!! அதுக்கு அவர் நிம்மதியா ட்ரைனிங் அட்டென்ட் பண்ணிட்டு வரட்டுமே!! என்ன நாலு நாள் தானே.. அவர் வந்ததுக்கு அப்புறம் சடங்கு பூஜை விருந்து எல்லாம் வச்சுக்கலாம்” என்று மனைவியின் புரிதலில் இன்னும் இன்னும் பித்தாய் போனான் அவள் மீது!!
நண்பர்கள் குழுவும் சாப்பிட்டு கிளம்பி விட, இவனுக்கு நைட் 11 மணிக்கு ட்ரெயின்!!
குடும்பமே வந்து தான் அவனை வழி அனுப்ப வந்திருந்தனர் திருச்சிக்கு.
“ஏம்மா சிவனேனு.. நாளைக்கு நான் ஃப்ளைட்ல போய்க்கிறேனே!!” என்று நவியிடம் அவன் புலம்ப… அவளோ அவன் கைகளில் குத்தினாள் செல்லமாக.. “ரொம்ப வழியாதீங்க!! நல்லாப்படியா மீட்டிங்க முடிச்சிட்டு வாங்க… நான் எங்கேயும் பறந்து போயிட மாட்டேன்” என்றவள் அவனின் பாவமான முகத்தை பார்த்து கேலியாக சிரித்தாள்.
“நீ உள்ள எல்லாம் வராதே!! உன் முகத்தை பார்த்துட்டு அந்த ட்ரெயின்ல உனக்கு டாடா காட்டிட்டு எல்லாம் என்னால போக முடியாது. நீ இப்படியே காரிலேயே வெயிட் பண்ணு.. அம்மா நீங்களும் இவ கூடவே இருங்க” என்றவன் தம்பியை மட்டும் அழைத்துக் கொண்டு சென்றான், கூடவே நவீனும்!!
இவர்கள் சென்று பத்து நிமிடத்தில் ட்ரெயின் வந்துவிட தண்ணீர் பாட்டில் ஃப்ரூட்ஸ் சகிதம் அவனை நெருங்கிய நவீன் “வாழ்த்துக்கள் மச்சான்!!” என்று கூற…
“அட போயா!! நீ வேற… நானே நொந்து போய் இருக்கேன். இப்ப வாழ்த்து சொல்றான்” என்றவுடன் பேச்சில் இளையவர்கள் இருவரும் சிரித்துக் கொண்டனர்.
“போங்கடா.. போங்க… இப்போ உங்களுக்கு புரியாது. நீங்களும் கல்யாணம் பண்ணி எதிர்பார்ப்போடு இருப்பீங்க இல்ல.. அப்ப எதிர்பாராதது எதிர்பாராமல் நடக்கும் போது உங்களுக்கு அப்போ புரியும்!!” என்று ஃபர்ஸ்ட் நைட் நடக்காது வருத்தத்தில் அவன் விதுரானந்தமாக மாறி அறிவுரைகள் வழங்க.. இருவரும் கையெடுத்து கும்பிட்டு “கிளம்புங்க… கிளம்புங்க!!” என்று வழி அனுப்பி வைத்தனர்.
“எனக்கு எதுக்குடா ஃபர்ஸ்ட் கிளாஸ் எடுத்து கொடுத்திருக்கானுங்க…ஓ.. மேனேஜர் என்றவுடன் ஃபர்ஸ்ட் கிளாஸா? தனியா அங்க என்னடா பண்ண போறேன்? அதுக்கு நான் ஸ்லீப்பரிலேயே போவேன்” என்று புலம்பிக் கொண்டு கதவை திறந்தவனின் கண்கள் நிலை குத்தி நின்றது, அங்கே அமர்ந்திருந்தவளை பார்த்து!!
காண்பது கனவா? இல்லை நினைவா? என்று கண்களை ஒருமுறை அழுத்தி தேய்த்துப் பார்க்க… நிஜமே என்று அவனின் கையில் கிள்ளி நிதர்சனம் உணர்த்தினாள் பெண்!!
“என்னடி உன் அனுப்ப மாட்டேனாங்க.. இப்ப எப்படி திடீர்னு அனுப்பிச்சாங்க?” என்றதும் அவளும் தன் கையில் இருந்த கடிதத்தை காட்ட.. அதில் ப்ராடக்ட் ட்ரைனியாக அவள் தேர்வு செய்யப்பட்டிருந்தாள்.
“இந்த பிராடுங்க இந்த லெட்டரை என்கிட்ட லேட்டா தான் கொடுத்தாங்க.. அதுவும் நம்ம ரெண்டு பேருக்கும் சேர்த்து தான் டிக்கெட் புக் பண்ணி உங்களை கதற விடனும்னு தனியா டிக்கெட்டை கொடுத்து இருக்காங்க” என்று சொல்லி சொல்லி சிரித்தாள்.
“சிரிக்கிறியா… அவனுங்களுக்கு ஊருக்கு போய் வச்சுக்கிறேன். ட்ரீட்டு கேட்டவனுங்களுக்கு மொத்தமா விஷத்தை வைக்கிறேன் அவனுங்க சாப்பாட்டுல… என்னம்மா கலங்க அடிச்சுட்டானுங்க!! எனக்கு கொஞ்ச நேரத்துக்குள்ள….” என்றவன் லக்கேஜை தூரமாக தூக்கி போட்டு கைகளில் வாரி கொண்டான் பெண்ணவளை!!
அவளை கண்டதுமே அவன் பொறுமை பறக்க.. அவளை அள்ளிக் கொண்டு நுழைந்தான்.
காலால் கதவை சாத்தியவன், அவள் கண்களில் ஆழ்ந்து பார்த்தான். அவள் மீது எந்த புள்ளியில் காதல் உண்டானது என்று தெரியவில்லை.. ஆனால் காதல் உணர்ந்த நொடியில் இருந்து அவளின் அண்மையை ரசிக்க துவங்கியது மனம்.
சிறு சிறு சந்தர்ப்பத்தையும் விடாமல் பற்றி கொண்டு அவளிடம் நெருங்க துடித்த மனதை அணை போட்டு தடுத்து இருந்தான். அவ்வணையை உடைக்க மனம் தற்போது விழைய.. இறுக அணைத்துவாறு அவளை அள்ளி சென்று மெத்தையில் கிடத்தி… “நிதா.. நீ எனக்கு மொத்தமா வேணும்.. எடுத்துக்கவா டி ?” என்று தன்னவளின் மீது பேரன்பு.. பெருங்காதல் கொண்டு அவளின் ஒற்றை வார்த்தைக்காக காத்து இருந்தான்!!
கண்களில் காதல் வழிய கேட்ட கணவனை பார்த்தவளின் கண்களில் அவன் கட்டுண்டு போக… “நீ என்னுள் வந்து வெகு நாட்களாகி விட்டது.. உன் அன்பில்.. காதலில் கரைந்து… உருகி..அமிழ்ந்து.. நான் அழிந்து.. நாமிகி நாட்கள் கடந்து விட்டதே மன்னவா? இதென்ன கேள்வி இப்போது?” என்று தன் சிறகு இமைகளை அவள் மூடி திறந்து சம்மதம் தெரிவிக்க… அதற்கே காத்து இருந்தது போல, கரை புரண்ட காதலில் சிக்கி அவளின் இதழ்களை விழுங்கி அமிர்தம் பருகி தேவனாகி போனான் தேவஜித் விதுரன்!!
அவளை படுக்கையில் கிடத்தியவன் மெல்ல தன் தேடல்களை துவக்க.. அவளது உடல் குழைந்தது அவனது கைகளில்..
புரியாத பல பாடங்களை புரிய வைக்கும் ஆசானாக அவன்!!
செவி வழி தெரிந்தவற்றை இதழ் வழி தெரிந்துகொள்வதில் எல்லையற்ற வெட்கத்துடன் அவள்!!
எனக்கு நீ வேண்டுமடி என்ற கொஞ்சல் மொழிகள் அவனிடம்!!
எடுத்துக்கொள்ள டா என் கள்வா நயன மொழிகள் அவளிடம்!!
அவளை மெல்ல மெல்ல அவன் ஆக்கிரமித்துக் கொள்ள அவளிடமிருந்து வெட்க கிளிகள் சிறகடித்து பறந்து சென்றன.
அவள் மீது படர்ந்தவன் மெல்ல அவள் இரு தாடைகளையும் தாங்கி “நிதா… எடுத்துக்கவா?” என்று கிறங்கிய குரலில் அவன் கேட்க..
நவிமிடம் பதில் இல்லை.. கண்கள் மூடி மயக்கத்தில் இருப்பவளை போல சயனித்து இருந்தவளின் கைகள் அவன் கேசத்துக்குள் நுழைந்து வருடி பின் தன்னை நோக்கி இழுத்து அவன் அதரங்களில் மென்மையாக முத்தமிட்டு செயலில் சம்மதம் சொல்லிவிட.. அப்பொழுதும் திறக்கவில்லை அவளது விழிகள்!! ஏதோ மாய உலகத்தில் சஞ்சரிப்பது போலவே அவளது முகமும் கண்களும் ஒருவித மயக்கத்தில் கிறங்கி போய் இருந்தது..
அவளை கட்டிலில் கிடத்தி, தன் விரல்கள் கொண்டு வருட.. அவன் விரல்களின் வித்தையை உணர துவங்கியவளின் கண்கள் மெல்ல சுகத்தில் மூடி கொண்டன… அவள் மேனி எங்கும் ஊர்ந்து செல்லும் அவன் விரல்களை தடுக்க மனமின்றி லயித்து இருந்தாள் நவி.
காதோரம் அவன் பேசிய காதல் மொழிகளில் மேனி எங்கும் அதிர்வலைகள் பரவ.. அதை தாங்க இயலாதவலாய் தன் இதழ் கடித்து சமன் படுத்தினாள் மாது!! அவள் புடவை விலக்கி வெண்ணெய் என வழு வழுத்த இடையில் நுழைந்து நாபியில் விளையாடிய அவன் விரல்கள், பின் இடுப்பில் அழுத்தமாக பற்ற.. மெல்ல முனகல் சத்தம் மட்டுமே பெண்ணிடம்.
அவளை இன்றி யாரும் தொடாத அங்கங்களில் அவன் விரல்கள் எல்லையை மீறி கொண்டிருக்க.. என்ன அதிசயம் தடுக்க மனமில்லமால்… சுகத்தில் சுகித்து கொண்டிருந்தாள். அவன் தேடலில் இவள் மூச்சு வேக வேகமாய் வெளி வர.. மெல்ல அணைத்து “ரீலாக்ஸ்.. பேபி ” என்று நெற்றி முட்டி மூக்கு உரசியவன்… சிவந்து மின்னிய கன்னங்களில் தன் கன்னம் உரசி இவனுள் இருக்கும் வெப்பத்தை அவளுக்கு கடத்த மோக தீ அவளையும் தொற்றி கொண்டது…
மெல்ல அவனின் விரல்களோடு அவன் இதழ்களும் போட்டி போட்டு கொண்டு முத்த ஊர்வலம் நடத்த.. இதுவரை அறியதா உணர்வுகள் உடல் முழுவதும் அலையென பரவி நடுக்கம் கொண்டவள், அவனை இறுக அணைத்து கொள்ள, அவனை தழுவியவனின் கைகள் அவள் முதுகில் கோலமிட்டு, தாபத்தை ஏற்றிவிட.. மோக கடலில் மூழ்கி முத்தெடுக்க தொடங்கினான். காதலோடு காமத்தையும் அவன் கையில் எடுக்க, அக்கணைக்கு எதிரே சமர் செய்ய முடியாமல் அவனோடு ஒன்றி, அவனும் அவளும் மாறி அங்கே அவர்கள் பிறந்தார்கள்!!
அவளின் முகத்தை பார்த்தவனின் வதனத்தில் மெல்லிய புன்னகை இழையோட.. அவள் இடையை இறுக்கமாக பற்றியதிலேயே அவனின் தாபம் புரிந்தது பெண்ணவளுக்கு. மெல்ல சாய்ந்தவனின் அதரங்கள் அவளது காது மடலை கவ்வி பிடிக்க… அதில் உணர்வுகள் பொங்க அவனை ஆரத் தழுவிக் கொண்டாள் நவி!!
அவன் உடல் வெம்மை மெல்ல மெல்ல அவள் உடலுக்கு கடத்தப்பட.. அவன் உடலின் கதகதப்பும் சூடும் அவளின் மெல்லிய தேகத்தில் பரவியது. அந்த காதல் கள்வனும் மேலும் அவளை சீண்டி விட எண்ணி.. தன் அதரங்கள் கொண்டு அவள் சங்கு கழுத்து முழுவதும் உரசி உரசி அவளை உசுப்பேற்றினான்.
அவனின் உதடுகளின் ஈரத்தில் உணர்ச்சி பெருக்கெடுக்க கேசத்திற்கு இருந்த அவள் கைகள், அவன் முடி கற்றைகளை பிய்த்து எடுப்பவள் போல பின்னி கொண்டன..
மெல்ல மெல்ல கழுத்தில் இருந்து பயணித்த அவனது அதரங்கள் ஒவ்வொரு இடங்களாக செல்லச் செல்ல கடிகளையும்.. குட்டி குட்டி முத்தங்களையும் இட்டுக் கொண்டே வர.. அவளோ உணர்ச்சி பிழம்பாகி துடித்தாள். அவளே அறியாமல் அவளது ஆடைகள் ஒவ்வொன்றாய் களையப்பட.. நவியோ பல்லவன் வடித்து வைத்த பொன் சிற்பம் போல் மன்னவன் அருகில்..
விதுரன் எழுந்து அவள் அழகை ஆராய முற்பட.. அவளோ அவன் கழுத்தில் இருந்த கையை எடுக்காமல் இருக்க திரும்பவும் அவள் மேலே கவிழ்ந்தான் அவன்.
பின் அவள் மேல் படர்ந்து அவளை ஆள ஆரம்பித்தான் அசுரனாய்.. காதலாய்… காமனாய்!!
ஒவ்வொரு அசைவிலும் ஒவ்வொரு பரிமாணத்தை அவன் காட்ட… அவளோ சொர்க்கத்தில் மிதந்து கொண்டிருக்க.. அவளை இறுக்க அணைத்து படியே “கொல்றடி அழகி” என்றான் சுக வேதனையில்!!
அவனின் அழுத்தம் காரணமாக அவள் மூச்சுவிடத் திணற.. இரு கைகளாலும் அவளது தலையை பிடித்து தனது மார்பில் அழுத்திக் கொண்டாள்.
அவள் எண்ணத்தை புரிந்தவன்.. அவளின் இரட்டை திமில்களின் திமிறை அடக்கிக் கொண்டிருந்தான் தன் நாவினால்.. அவனின் ஒவ்வொரு ஸ்பரிசத்திற்கும் தன்னுள் கனல் மூண்டது போல தகித்து துடித்தாள் நவி..
அவர்களின் அந்த தாம்பத்திய பயணம் நொடிக்கு நொடி உச்சமடைந்து சொர்க்கத்தில் திளைத்தவர்கள்.. சில மணி நேரங்கள் சென்றே பூலோகம் வந்தனர்..
கலைந்த ஓவியம் போல தன்னருகே கிடந்தவளின் நெற்றியில் நிறைவான முத்தத்தை கொடுத்தவன், புரண்டு அவள் அருகில் படுத்து இறுக்க அணைத்துக் கொண்டான்.
சிறிது நேரம் அவளின் ஸ்பரிசத்தை உடலால் அல்லாமல் உணர்வுகளால் உணர்ந்து கொண்டிருந்தான். ஆனால் அவனது வேட்கை தணிந்த பாடு இல்லை. வேண்டும் வேண்டும் என மீண்டும் மீண்டும் அவளை நாட.. அவனின் வேட்கை சூரியன் உதித்தும் குறையவில்லை..
சூரியன் தன் கதிர்களை விரிக்க.. இவன் திரை மூலம் அவற்றை தடுக்க.. ஆனால் அங்கே திரையிருந்தால் அல்லவா??
அன்று நாளை முழுவதும் மோகமும் காமமும் ஆக கடந்தது!!
மறுநாள் காலை மீண்டும் அதே ட்ரெய்னிங் அலுவலகத்தில் அவர்கள்!!
முதன்முதலாக அவளை எங்கு வைத்து பார்த்தேன் என்று முதல் அனைத்தையும் அவன் அவளுடன் அந்தரங்கத்தில் பகிர்ந்து இருக்க.. எப்போது அதை நினைத்து பார்த்தவள் வதனம் செங்காந்தள் என வெட்கத்தை பூசிக்கொண்டது!!
அதன்பின் அவர்களுக்கான நேரம் அவர்களை இழுத்து செல்ல… தனித்தனி அறைகளில் மீண்டும் இவர்கள்!! அவன் மேலாளருக்கான ட்ரைனிங் பகுதிக்கு செல்ல.. எவ்வளவு ப்ராடக்ட் ட்ரைனியாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட இடத்திற்கு சென்றாள்!!
சாதாரண குடும்பத்தில் பிறந்து தலைமகன், தலைமகளின் காதல் இன்று இங்கே சேர்ந்திருந்தாலும் அவரவர் பாதையில் அவரவர் லட்சியத்தில் அழகாக பயணித்தனர்!!
பல பேருக்கு இதுபோல முதல் காதல் எல்லாம் கை கூடுவதில்லை!! வாழ்க்கையின் வேகத்தில் குடும்பத்தினை கருத்தில் கொண்டு தியாகமாகவே முடிந்து நெஞ்சில் ஓரம் தங்கிவிடும்!!
அப்படித்தான் நெஞ்சில் ஓரம் துஞ்சு இருந்தவளை தன் நெஞ்சத்தின் காதல் கொண்டு வஞ்சியவளை கரம் பிடித்திருந்தான் விதுரன்!!
அதற்காக அவன் கொண்ட பொறுப்புகளை மறந்துவிடவில்லை!! துறந்துவிடவில்லை!! தன் துணையோடு கைகோர்த்து அவற்றையெல்லாம் செவ்வனே கடந்து வருவான்!!
அன்று இரவும் அவர்கள் ட்ரெய்னிங் முடித்தவுடன் வழக்கமாக வெளியில் அமர்ந்து படித்துக் கொண்டிருந்தவள் முன் வந்து நின்றவன் “வா” என்று அழைக்க.. எங்கே என்று புரிந்தவள், அவன் பின்னே செல்ல.. மீண்டும் ஒரு அழகிய லிப்ட் பயணம்!!
இப்பொழுது உரிமையாய் அவன்.. அவளை உரசிக் கொண்டு நிற்க…
“தள்ளி நில்லுங்க சார்!! யாராவது பார்க்க போறாங்க!!” என்று இவள் தவிர்த்து ஒதுங்க.. இடையோடு இனியவளே இறுக்கி பிடித்தவன்…
“பார்த்தால் பார்க்கட்டுமடி!!” என்றான் துள்ளலாக!!
அதே மொட்டை மாடி..
அதே ஒற்றை நிலவு…
அதே சிலுசிலு காற்று…
அதே அந்தகார இருள்..
அதே தனிமை!!
அன்று பேசாமல் விட்டதை.. பேசாமல் போனதை எல்லாம் இன்று பேசிடும் முடிவோடு தான் விதுரன். இன்று திருமணமே ஆனாலும் இதுபோல் ஒரு அழகிய தருணத்தில் தங்கள் காதலை கதைக்க முடியாமல் போனதை எல்லாம் இந்த ட்ரெயினிங்கில் நிறைவேற்றிக் கொள்ள சித்திமாய் இருந்தவன், தன் அருகே நில ஒளியில் வெள்ளிவார்ப்பாக நின்று கொண்டிருக்கும் மனையாளின் முகத்தை தன்னை நோக்கி திருப்பி மெலிதாக அச்செவ்விதழில் முத்தமிட்டு…
“கதைப்போமா காதலே.. இதுவரை கதைக்காத நம் காதலை!!” என்றான்!!
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
Supero super sis and happy ending sis
Very nice story sis, vidhu and Nivi cute pair 😍😍
சூப்பர் சூப்பர் அருமை அருமை ❤️❤️❤️❤️❤️❤️😘🤩🤩