ATM Tamil Romantic Novels

என் கர்வம் சரிந்ததடி சகியே.. 24

24

 

 

 

அடிப்பட்ட வேங்கை என்ன சிலிர்த்துக்கொண்டு பழிவாங்க தகுந்த நேரம் பார்த்திருந்தான் தீனா. நந்தன் சொன்னது போல் தொழிலில் தேவாவை அவனால் அசைக்கக்கூட முடியாது. நாம் திட்டம் தீட்டி முடிக்கும் முன்பே, நம்மை கட்டம் கட்டி தூக்கி இருப்பான் தேவா. ஏற்கனவே பலமுறை அனுபவ அறிவு அவனுக்கு.. ஆதலால் இம்முறை நந்தனை தூண்டி விட்டு அவன் பின்னிருந்து இருவரையும் பழிவாங்க எண்ணியிருந்தவன் எண்ணத்தை தவிடு பொடியாக்கி விட்டு சென்று விட்டான் நந்தன். மூவரைப் பற்றியும் முழுதாக அறிந்துகொள்ள அவனுக்கு தெரிந்த தனியார் துப்பறியும் நிறுவனத்தை அணுகினான் தீனா. 

 

அதே நேரம் தன் அலுவலக அறையில் யோசித்துக் கொண்டிருந்தான் நந்தன். எப்படியும் தீனாவை தேவா தன் கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டு வந்திருப்பான் , இவர்களின் இந்த சந்திப்பு அவனுக்கு தெரிய வந்திருக்கும் என்பது திண்ணம் அவனுக்கு. தீனா கண்டிப்பாக உன் தொழிலை தொட தயங்குவான்.. ஆனால் இந்த நந்தனின் அதிரடியை வேறு மாதிரியாக இருக்கும் என்று புன்னகை ததும்ப தேவாவுக்காக தான் தீட்டிய திட்டத்தை பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். ஆனால் நந்தனும் அவன் கட்டுப்பாட்டிற்குள் வந்து வெகு நாட்களாகிறது என்பதை பாவம் அவன் அறியவில்லை. 

 

இங்கே தங்களை சுற்றி பின்னப்பட்டிருக்கும்.. பின்ன போகும் இரு எதிர்களின் வலையைப்பற்றி சற்றும் சிந்தனை கொள்ளாமல் தங்கள் காதலில் மூழ்கியிருந்தன அவ்விரு காதல் மான்கள்.

நாளை வரவேற்ப்பிற்கான அனைத்து வேலைகளையும் தமயந்தி மோகன் தம்பதியினர் முடித்திருக்க.. இவர்கள் இதோ டிரஸ் பிட்டிங் பார்த்துக்கொண்டிருந்தனர் அவர்களது மாலில் உள்ள பிரத்யேக பிரைடல் ஷோரூமில்…

 

 தேவா தம்பதியர் கூடவே மிருவும் வந்திருக்க, மாப்பிள்ளை தோழன் என்று கார்த்திக்கும் சேர்ந்து கொள்ள சிரிப்பும், சீண்டலும், காதலும், கலகலப்புமாக சென்றது அவர்கள் நேரம்..

 

 வைஷூவுக்கும் கார்த்திக்கின் கரை காண காதல் அவன் கண்களில் தெரிய, தன் கணவனிடம் அவள் அதை சுட்டி காட்ட.. அவனோ ஆமாம் என்பது போல ஒரு புன்னகையை உதிர்த்தான். எப்போதும் போலவே இப்போதும் அக்கன்ன குழியில் அவள் தன்னை தொலைத்து நிற்க.. விரிந்து இருக்கும் அவள் பழுப்பு விழிகள் ஆழி போல அவனை கவர்ந்து இழுக்க.. இருவரும் தங்களுக்குள் புதைந்து போக ஆசை மேவிட, அவளை தன்னுடன் ஆர்கித்து கொண்டு காதல் செய்ய தூண்டும் உணர்வை அடக்க இயலாமல் மெல்ல அவளை தன் தோளுடன் அணைத்து முன்னேற முயல, பெண்ணோ அவனில் கட்டுடுண்டு இருந்தாள்.

 

தொண்டை செறுமும் சத்தத்தில் நிகழ் காலம் உணர்ந்து விலகி இருவரும் வெட்கத்தில் சிவந்து நின்றனர். தொண்டை செறுமியவனோ , ” மச்சி பப்ளிக்.. பப்ளிக் ” என்றான் சிரிப்பை அடக்கி கொண்டு..

 

” நீ ஒருத்தன் போதும்.. கட்சிப் பொதுக் கூட்டம் போல.. இதுல தனியா வேற பப்ளிக் வேண்டுமா டா “

 

” கன்னி கழியாத கன்னி பையனை பக்கத்துல வச்சிக்கிட்டு நீ ரொம்ப தான் சீனு காட்டுறடா ” என வேதனையில் புலம்ப..

 

” உனக்கும் எனக்கும் பெரிய வித்தியாசம் இல்லவே இல்ல மச்சி ” என்று மனைவியை பார்த்தவரை பெருமூச்சுவிட்டான் தேவா.. 

 

” ஆனாலும் உனக்கு லைசென்ஸ் இருக்கே மச்சி ” என்று மிருவை பார்த்த வண்ணம் கார்த்திக் பெருமூச்சு விட..

 

” பார்த்து நீங்க விடுற பெருமூச்சில் ஸ்டோர் பத்திக்கப் போவது ” என்று அவர்களை முறைத்த வண்ணம் இடுப்பில் கைவைத்து நின்றிருந்தனர் வைஷூவும் மிருவும்..

அவர்களைப் பார்த்து அசட்டு சிரிப்பை உதிர்த்தனர் இருவரும். ” நீங்க ஏன்மா இங்கே நிக்கறீங்க.. போங்க போய் டிரஸ் பிட்டிங்க பாருங்க ” என்று அவர்களை அனுப்பி வைத்து தங்களுக்கான ட்ரஸ் பிட்டிங் பார்க்க சென்றனர். 

 

இன்று தேவேஷ்வர ராஜன் வைசாலி தேவி வரவேற்பு நாள். காலையிலிருந்து வீடு அமளி துமளி தான். பெண்களுக்கு அழகு நிலையத்திலிருந்து ஆட்கள் வந்து விட மிருவும் வைஷாலியும் பிஸி. கூடவே தமயந்தியும் அழைத்துக் கொண்டு விட்டனர் அவரின் மறுப்பை எல்லாம் கேட்காமல். மோகனோ பெண்களின் இந்த கலகலப்பான செயல்களை பார்த்து மனதில் நிறைவுடனே மற்ற வேலைகளை கவனிக்க சென்று விட்டார்.

 

வழக்கம்போல மனோகர் மனைவி ரூபாவதியுடன் ஆஜராகி விட்டார். 

நந்தனோ ஆபீஸில் வேலை நிறைய இருக்கு தான் நேரடியாக மண்டபம் வருவதாக சொல்லி இங்கே வருவதை தவிர்த்து விட்டான். 

 

தன் மகனாக இது என்று மனோகருக்கே ஆச்சரியம் தான். ஆனால் நீ அவ்ளோ எல்லாம் நல்லவன் இல்லையே டா என்று உள்ளுக்குள்ளே ஒரு மனம் சொல்ல.. தேவா வைஷாலியை தவிர்ப்பதற்காகத்தான் இது என்று அவர் சரியாக புரிந்து கொண்டு, சரி என்று மனைவியை அழைத்துக் கொண்டு வந்துவிட்டார். 

 

என்னதான் இன்று தேவாவின் மனைவியாக இருந்தாலும் ஒருநாள் ஒரு நிமிடமேனும் அவனின் மனதில் காதலியாக இருந்தவள் அல்லவா.. அவனால் அதைத் தாங்க முடியவில்லை. அதேபோல இந்த நிகழ்வுக்கு செல்லாமல் இருக்கவும் தவிர்க்கவும் அவனால் முடியாது. தொழில்துறை தொட்டு உறவினர்கள் நண்பர்கள் என இருபக்கமும் தெரிந்தவர்கள் நிறைய பேர்.. இவன் வராதது மிகப் பெரிய விஷயமாகவே பேசப்படும். வெளியூரில் இருந்தாலும் அது வேறு உள்ளூரிலேயே இருந்துகொண்டு.. என்று தன் கைகளை வேகமாக டேபிளில் குத்திக்கொண்டான் நந்தன். இதுக்கெல்லாம் இருக்குடா தேவா உனக்கு சேர்த்து என மனதில் வன்மம் குடியேறியது. 

 

தேவலோகம் என அலங்கரிக்கப்பட்ட அந்த ஐந்து நட்சத்திர ஹோட்டலில் தேவேஷ்வர ராஜன் வைஷாலி தேவியின் வரவேற்பு இனிதே தொடங்கியது.

 

மயில் வண்ண பாவாடையில் தங்க நிறத்தில் ஆங்காங்கே சிறுசிறு மயில்கள் கொண்ட அழகான வடிவமைப்பில் மின்னிய லெகங்காவில் அப்சரஸ் என்ன ஜொலித்தாள் வைஷாலி. அவளுக்கு குறையாத வனப்பில் அதே வண்ணத்தில் ஷர்வானியில் ஆண்மையின் மிடுக்கோடு நின்றிருந்தான் தேவா. அனைவரின் கண்களும் இவர்கள் ஜோடிப் பொருத்தத்தை பார்த்து வியந்து பாராட்டிய வண்ணமே இருந்தனர். 

 

வரவேற்பிற்கு சபர்மதி நமச்சிவாயம் வந்தாலும் பணக்கார கலாச்சாரத்தில் பொருந்தாமல் சற்று தள்ளியே இருந்தனர். மகள் மருமகனின் இந்த ஜோடிப் பொருத்தமும் அன்னியோன்யமும் அவர்கள் கண்ணை நிறைத்தது. 

 

மோகனும் மனோகரும் வந்தவர்களை வரவேற்று கொண்டிருக்க.. தமயந்தியும் ரூபாவதியும் அவர்களை உபசரித்து கொண்டிருந்தனர். 

 

இளம்பச்சை வண்ண லெகஹங்காவில் பச்சைக்கிளி என வலம் வந்து கொண்டிருந்த மிருவை வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான் கார்த்திக். அவன் கண்களோ விடாமல் அவளைத் தொடர்ந்து கொண்டே இருந்தது. 

 

பின் சிறிது நேரம் மாப்பிள்ளைத் தோழனாக தேவாவின் அருகில் சென்று நின்றான். ” டேய் இன்னிக்கு எனக்கு தான்டா ரிசப்ஷன்.. ஹூரோ நான் டா” என்றான் மெல்லிய குரலில் கோபத்துடன் புன்னகை மாறாமல்‌… ஃபுல் சூட்டில் கம்பீரமாக நின்று கொண்டிருந்த கார்த்திக்கை பார்த்து தான்…

 

” சோ வாட்.. மச்சி நானும் என் ஆள கரெக்ட் பண்ணனும் இல்ல.. இந்த மாதிரி சந்தர்ப்பத்தை பயன்படுத்தி கிட்டா தான் உண்டு ” என்று அவனைப் பார்த்து கண்ணடிக்க.. 

 

” நீ எதுக்கும் ஒரு இரண்டு அடி பின்னாடி தள்ளியே நில்லுடா ” என்றான் தேவா அவனிடம்..

 

அதைப் புரிந்துகொண்டு அவனும் சிரித்துக் கொண்டே.. பின்னே ஒரு எட்டு வைத்தது அவனுக்கு வரும் கிஃப்ட் பார்சலை வாங்கி ஓரமாக வைத்துக் கொண்டிருந்தான்.

 

 

நந்தன் எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு நேரம் சென்றது தான் அவ்வரவேற்ப்பில் கலந்துகொள்ள வந்தான். அதுவும் மிகவும் சிரத்தை கொண்டு தன்னை நன்றாகவே அலங்கரித்துக் கொண்டு வந்தான். ஒரு அசட்டு எண்ணம் அவன் மனதில் தன்னை தேவாவுடன் ஒப்பிட்டு பார்த்து வைஷாலி இவனை மிஸ் செய்துவிட்டோமே என்று நினைக்கக் கூடும் என.. அசட்டு எண்ணமே கூடவே அபத்தம் வேறு.. 

 

 

மணமக்களை வாழ்த்தவென மேடை ஏறிய நந்தன், தேவாவின் கைகளைப் பற்றி குலுக்கி விட்டு வைஷாலி பக்கம் வந்து தன் கையில் வைத்திருந்த பூங்கொத்தை கொடுத்து அதுவும் ரெட் ரோஸ்களாலான பூங்கொத்து அது.. கொடுத்து வாழ்த்து தெரிவித்தான். இவனுக்கு இருக்குற கொழுப்பை பாரு என்று அவனை பார்த்து ” தம்பி.. நீங்க வந்ததுக்கு ரொம்ப நன்றிங்க தம்பி.. அதை விட உங்க வாழ்த்துக்கு ரொம்ப நன்றிங்க தம்பி ” என்று இதழ்களை கன்னம் வரை இழுத்து வைத்து வைஷாலி கூற.. தேவாவோ மென்னகையுடன் நின்று கொண்டிருந்தான். ஆனால் கார்த்திக்கோ கோபமாக நந்தனை முறைத்துக் கொண்டு நிற்க , அதை பார்த்த நந்தன் , ‘உடையவனே கூலாக தான் நிற்கிறான்.. இவன் ஏன் கொதிச்சி கிட்டு இருக்கான் ‘ என்று யோசித்த வண்ணம் மேடையை விட்டு இறங்கினான். 

 

வாழ்த்துக்களும் பரிசுகளும் கொடுத்த வண்ணம் நண்பர்களும் உறவினர்களும் அவர்களை வாழ்த்தி விருந்துண்டு செல்ல ஆனந்தமாகவே சென்றது வரவேற்பு விழா.

 

போட்டோ ஷூட் என்ற பெயரில் வித விதமாக பல்வேறு கோணங்களில் தேவா வைஷூவை வைத்து புகைப்படக்காரர் புகைப்படங்கள் வீடியோக்கள் என எடுத்து தள்ளி கொண்டே இருந்தார். கிடைத்த கேப்பில் எல்லாம் கார்த்திக் மிருவோடு போட்டோ எடுக்க தவறவில்லை. அது தனியே ஆல்பம் போட்டு கொடுக்க சொல்லி போட்டோகிராபர் இடம் தனி பேரம் வேறு பேசி வைத்திருந்தான். 

 

அன்றிரவு வீட்டிற்கு சென்றதும் மணமக்களை திருஷ்டி கழித்தே உள்ளே அழைத்து சென்றார் தமயந்தி. பின்பு அவர்களுக்கு தனிமை கொடுத்து அவரவர் தளம் நோக்கி சென்று விட வைஷாலி ஒரு புதுவித அவஸ்தையுடனே தன் தளத்திற்கு சென்றாள். அவளின் அவஸ்தைகளை ரசித்தவண்ணம் உள்ளுக்குள் சிரித்துக் கொண்டும் வெளியில் அமைதியாகவும் வந்து கொண்டிருந்தான் தேவா. 

 

 

தங்கள் அறையை வந்து திறக்க வெகு சாதாரணமாகவே இருந்தது எப்பொழுதும் போல. மனதில் பல கற்பனைகள் இருக்க, அதுவும் இரண்டு மூன்று நாட்களாக தேவாவின் சீண்டல்கள் சொன்ன செய்திகள் அவளை ஒரு வித எதிர்பார்ப்பும் படப்பிடிப்பில் வைத்திருந்தது. அன்றைய தினத்திற்கான விஷேஷம் எதுவுமில்லாமல் மற்ற நாட்கள் போலவே இருக்கவே மனதில் சிறு ஆசுவாசம் இருந்தாலும் தேவாவிடம் கேட்க நாணம் தடுக்க ஒன்றும் கூறாமல் தன் நகைகளை கழட்ட ஆரம்பித்தாள் வைஷூ. 

 

 

அவளையே தன் கண்களில் நிறைத்து அணு அணுவாக ரசித்துக் கொண்டிருந்தான் தேவா. ஆனால் எதையும் காட்டிக்கொள்ளவில்லை. அவள் முகம் காட்டும் நவரசங்களில் இவனுள் புன்னகை மட்டும். அன்று போல் இன்றும் தேவா நகைகளை கழட்டி உதவுகிறேன் பேர்வழி என்று அவன் கைகள் அவள் உடலில் பல கதைகளை பேசியது. ஒட்டியானம் கழட்டும் போது இடையில் புகுந்து விளையாடியது அவன் விரல்கள்.. ஆரம் கழட்டும் போது பல் தடம் பதிய அவள் பின்கழுத்தில் மெல்ல கடித்தது அவன் பற்கள்.. நெற்றிச்சுட்டி கழட்டும்போது அவள் நெற்றியோடு நெற்றி உரசியது… அவள் கை வளையல்களைக் கழட்டும்பொழுது உடலோடு உடல் உரச நெருங்கி நின்று சரசம் ஆடியது அவன் கைகள்… காது மடலை மென் கடியோடு தோடுகளை லாவகமாக கழட்டியது அவனது உதடுகள்.. கழுத்தை ஒட்டிய அவள் நெக்லஸ் கழட்ட அவள் மென்மைகள் அவன் மார்பில் அழுந்துமாறு நிற்க அவனின் பிரத்தியேக வாசனை பெண்ணவளின் நாசியில் புகுந்து சிந்தையை மயக்கி கிறங்க செய்தது. அதற்குள் அவன் நகைகளை மொத்தமாக கழட்டி இருந்தான். 

 

மெல்ல அவளை நகர்த்தி குளியலறை கொண்டு சென்று அவள் காதோரம் “ஃப்ரஷ் ஆகி வா வைஷூ” என்றான் ஹஸ்கி வாய்சில்.. அவன் பேச்சில் கட்டுண்டு, பொம்மை போலவே சென்று தன்னை சுத்தப்படுத்தி மெல்லிய வெண்ணிற பைஜாமாவில் வந்தாள் வைஷூ. அதற்குள் வேறொரு அறையில் தன்னை சுத்தப் படுத்திக் கொண்டவன் வெண்ணிற கையில்லாத பனியன் ஷார்ட்ஸ் அணிந்து தலையில் நீர் சொட்ட சொட்ட அவளருகில் வந்து தன் தலையை சிலிப்பினான். 

அவள் முகமெங்கும் நீர் தெளித்து பனியில் குளித்த ரோஜா என முகம் இருக்க.. அதைப் பருகும் வண்டென அவளை நோக்கி குனிந்தான். அவனின் உதடுகள் அவள் முகத்தில் இருந்த நீர் துவளைகளை தேடி தேடி பருகி, தன் தாகம் தீர்க்க பார்க்க.. வேறொரு தாகம் பற்றி கொண்டது இருவரிடையே… காட்டு தீயென அசூர வேகத்தில் அது பரவ.. அது கொடுத்த வெப்ப தாகத்தில் வியர்வை துளிகள் துளிர்க்க… அதை தணிக்க அவளை இறுக்க அணைத்தவன்.. அதற்கு மேல் தாங்காமல் அவளை அள்ளி கொண்டு மாடி நோக்கி சென்றான் தேவா…

 

 

மொட்டை மாடிக்கு சென்ற வைஷூக்கு விழிகள் இன்ப அதிர்ச்சியில் விரிந்தது..

வானில் பால் நிலா காய.. நட்சத்திரங்கள் கண்களை சிமிட்டிக் கொண்டு இருக்க.. தோட்டத்தில் இருந்து மெல்லிய பூங்காற்று வீச.. அந்த ஏகாந்த தனிமையில் அவர்களுக்காக வெண்ணிற மெத்தை இட்டு இருக்க.. அதை சுற்றிலும் வெண் திரைகளால் மறைக்கப்பட்டு இருந்தது. வாட்ட அ ரொமான்டிக்.. என்று அதரங்கள் தன் போல முணுமுணுக்க தன்னவனை மையல் ததும்பும் விழிகளால் பார்த்தாள் பெண். 

 

மெல்ல பெண்ணின் அதரங்களை தன் அதரங்களுக்குள் ஒளித்து சுவைத்து தன் உயிரையே அதற்குள் கடத்துப்பவன் போல இடைவிடாது முத்தமிட்டு தன் தாகத்தை தீர்க்க முயன்றான் தேவா. வைஷாலியின் கரங்கள் தன் போல அவன் தலை முடிகளை இறுக்கமாக பிடிக்க.. முத்தத்தின் ஆழம் அதிகரித்துக்கொண்டே சென்றது. 

 

அவளை மெத்தையில் கிடத்தி அவள் மீது படர்ந்தான் தேவா. மோக முத்தங்களை அவளுக்கு பரிசளித்து அவள் பெண்மையை சிறிதாக சிறிதாக மலர செய்தான் தேவா. மெல்ல மெல்ல விரல்களால் அவளை மீட்ட தொடங்கினான். இடையில் விளையாடிய அவன் விரல்கள் நாபி குழியில் சரசம் செய்ய கிளர்ந்தெழுந்தாள் வைஷாலி. அவன் விரல்கள் அவளது உடலில் முன்னேற அவன் அதரங்களோ அவ்விரல்களைப் பின்தொடர்ந்து செல்ல அங்கே அழகிய கூடல் தொடங்கியது. 

 

அவனின் மூச்சு காற்று வெப்பத்தில் வைஷூவின் கண்கள் தானாய் மூட.. தாகத்தைத் தீர்க்க வேகம் கொண்டவனின் மோகத்தை மிக லாவகமாக கையாண்டு அவனில் தன்னை தொலைத்து, தன்னில் அவனைத் தொலைத்து.. எல்லையில்லா இன்பத்தை சுகித்துக் கொண்டிருந்தனர் அவ்விருவரும். மீண்டும் மீண்டும் மோகம் கொண்டு வந்தவனின் ஆசைகளுக்கு வெட்கங்கள் தடை போட்டாலும் அவனை மடித்தாங்க தயங்கவில்லை பெண். மெல்லினமாய் தொடங்கியவன் வல்லினமாக மாறி அவள் இடையோடு கட்டுண்டு கிடந்தான் விடியும்வரை…

 

 

கர்வம் வளரும்..

1 thought on “என் கர்வம் சரிந்ததடி சகியே.. 24”

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

error: Content is protected !!
Scroll to Top