வானவில்லே எனை வளைத்ததேனடி.. 7

வானவில் 7

 

காலையில் விழிக்கும் போதே “அப்பனே.. விநாயகா!!” என்று விளித்தவள், கைகளை தேய்க்க பார்க்க.. அதுவோ எதிலோ சிக்கிக் கொண்டது போல இருக்க.. கண்களைத் திறக்க முடியாமல் கடினப்பட்டு திறந்தவளுக்கு அதன் பின்னே நிதர்சனம் உரைத்தது நச்சென்று நடு மண்டையில் அடித்த மாதிரி!!

 

 

அனகோண்டா மாதிரி அவளை சுருட்டி தன்னுள்ளேயே பொதித்துக்கொண்டு உறங்கிக் கொண்டிருந்தான் விநாயக். அவள் தலையோ அவனின் நெஞ்சில் மஞ்சம் கொண்டிருக்க.. வஞ்சியவளோ திகைத்து விலக நினைக்க.. இன்னும் இறுகியது அவன் அணைப்பு!!

 

 

“ஏற்கனவே அனகோண்டா மாதிரி தான் என்னை பிடிச்சு வச்சிருக்கான். இவனுக்கெல்லாம் ஆக்டோபஸ் மாதிரி எட்டு கை இருந்திச்சு நான் செத்தேன்!!” என்று புலம்பிக்கொண்டே.. அவனிடமிருந்து விலக முனைய அப்பவும் விடவில்லை அவன்.

 

 

“அப்பனே.. விநாயகா!! காலங்காத்தால இப்படி என்னை புலம்பு வச்சிடியே..” 

என்று‌ அவனின் அடர் ரோமங்கள் ஓடிய முரட்டு கையை தன்னிடம் இருந்து பிரிக்க எத்தனிக்க.. கொஞ்சம் கூட முடியவில்லை!!

 

 

“விநாயக் தான்!! ஆனால் அப்பனல்ல.. அதுவும் நேத்து நைட்டுக்கு அப்புறம்..” என்று கரகர குரல் கேட்க.. சட்டென்று நிமிர்ந்து பார்க்க அவனோ கண்களை மூடி தூக்கத்தில் தான் இருந்தான்.

 

 

“தூங்குறானா?? அப்போ யார் பேசினது??” என்று குழப்பத்தோடு மீண்டும் பார்க்க.. இப்போது அவன் கைகளின் இறுக்கம் சற்று தளர எழ முயன்றவள் மீண்டும் அவனது இறுகிய அணைப்புக்குள்.. 

 

 

“அய்யோ.. விடேன் டா.. நைட் பூரா தான் இப்படியே வைத்திருந்த.. இப்பயாவது விட்டு தொலையேன்!!” என்று அவள் சத்தம் போட..  சட்டென்று அவளை ஒரு புரட்டு புரட்டி அவள் நெஞ்சத்தில் இவன் மஞ்சம் கொண்டு.. “இனி உன்னை விடுவதும்.. பிடித்து வைப்பதும் என் இஷ்டம் மட்டும்தான்!!” என்றவனின் குரலில் இருந்த அழுத்தம் அவளை கலங்க செய்ய.. அவளது துடுக்குத்தனம் சட்டென்று மறைந்து கண்களில் பெரும் கலக்கம் குடிகொண்டது!!

 

 

அதை திருப்தியோடு பார்த்தவன் மீண்டும் உறங்க முற்பட்டான் அவளை அணைத்தவாறு.. “வயிறு முட்டுது.. இவன் வேற” என்று முணுமுணுத்தவள், அவனை வேகமாக தள்ளிக்கொண்டு எழுந்து ஓட முயற்சி செய்ய.. சட்டென்று விரைப்புதன்மை அவனது உடம்பில், ஒரே எட்டில் அவளது கையை பற்றினான். கண்களில் அவ்வளோ ஒரு சிவப்பு!! தூக்க கலக்கமா? கோபமா? என்று பிரித்தறியா வண்ணம்!!

 

 

“யோவ்.. விடு யா.. பாத்ரூம் தான் போறேன். இன்னும் இப்படியே புடிச்சு வச்சேன்னா பர்ஸ்ட்டாயிடும் என் டாங்க்!!” என்று அவள் கடுப்புடன் மொழிய..

 

 

சட்டென்று அவள் கையை விட்டவனின் இதழோரம் முட்டி நின்றது ஒரு குறுஞ்சிரிப்பு!!

 

 

காலை கடன்களை முடித்து மீண்டும் அந்த அறைக்குள் அவள் வந்து பார்க்கும் பொழுது அங்கே அவன் இல்லை. அப்பாடி என்று மூச்சு விட்டவள், நேற்று நடந்தவற்றை எல்லாம் யோசித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

 

 

“எல்லாத்தையும் முக்கால்வாசி அந்த பிரியா எருமையும்.. முழுவாசி அந்த ஓனர் ஆதித் காண்டாமிருகமும் செய்துட்டு.. என்னை மாட்ட வைச்சிட்டானுங்க.. இதிலிருந்து நான் எப்படி தப்பிப்பேன்?? எப்படி என் வீட்டுக்கு நான் தகவல் சொல்வேன்? என்னை காணும்னு சூரி வேற தேடிக் கொண்டே இருப்பாளே?? நான் வீட்டுக்கு போன் பண்ணலை வேற.. ஏன்.. என்னாச்சுனு என்னை தேட மாட்டாங்களா?” என்று தன் போக்கில் புலம்பிக் கொண்டே இருந்தாள்.

 

 

“நாலு நாள் ஆச்சேனு அவங்க வீட்டு பொண்ண காணும் நினைச்சு கதறுவாங்களோ?? இப்படித்தானே என்னை கதறவிட்ட!! என் அம்மா எவ்வளவு வேதனை பட்டிருப்பாங்க.. அதே வேதனையை உன் குடும்பமும் படட்டும்!! அதை நினைச்சு நீயும் கதறி அழு!!” என்று நறுக்குத் தெரித்தாற் போல் வந்து விழுந்த வார்த்தைகளில் திடுக்கிட்டு விழிக்க.. கதவோரம் சாய்ந்து நின்று இருந்தான் விநாயக்.

 

 

அப்போதுதான் உடற் பயிற்சியை முடித்து வந்து இருந்தவனின்

வெற்றுடம்பில் வியர்வைத் துளிகள் வழிந்து ஓட… அது அவனது படிக்கட்டு தேகத்தை இன்னும் இன்னும் கவர்ச்சியாய் காட்ட.. வர்ணா உள்ளிருந்த ரசிகை மனம் சற்றே வெளியில் வந்து.. ரசித்தது.  பட்டிக்காட்டான் மிட்டாய் கடையைப் பார்ப்பது போலவே வாய் திறந்து பார்த்தாள்.

 

 

அவளது பார்வை சென்ற இடத்தை பார்த்தவனிடம் ஒரு இகழ்ச்சியான சிரிப்பு ஒன்று குடிகொண்டது அவன் மீசைக்கு அடியில்!!

 

 

நொடிக்கும் குறைவான நேரத்தில் அவளை நெருங்கி அவளது கையை  பிடித்தவன் இழுத்து தன் வெற்றுடம்பில் அங்கே இங்கே அலைய விட.. இதை எதிர்பார்க்காதவள், அதிர்ந்து கையை இழுத்துக் கொள்ள முயற்சி செய்தாள்.

 

 

அவனோ விடவில்லை. அவனின் தேக்கு மர தேக்தில் பற்றி படரும் மெல்லிய தளிர் கொடியாய் அவளது விரல்கள் சுற்ற.. அவனது வியர்வையின் குளிர்ச்சி இவளது உள்ளத்தில் மெல்ல மெல்ல இறங்கி.. கிறக்கியது!!

 

 

“நீ தானே பார்த்த? அப்படியே விழுங்கி விடுவது போல பார்த்த.. அதுதான் தொட்டு பார்த்துக்க என்று செய்தேன்.. நேத்து நான் சொன்னேன் இல்லையா?  நீ எழுதின வார்த்தைகளையும் உன் எழுதாத கற்பனைகளையும் உன்னிடம் தான் நிரூபிக்கப் போகிறேன் என்று.. அதுவரை இந்த உடம்பை ரசிக்கவும் தொட்டுத் தடவி பார்க்கவும் உனக்கு முழு உரிமை உண்டு!!” என்றவனின் நக்கல் பேச்சில் அப்படியே பூமிக்குள் புதைந்து விடமாட்டோமா என்றிருந்தது.

 

 

சாதாரண ஒரு ரசனை பார்வை!! அதுவும் இதுவரை படங்களில் மட்டுமே பார்த்த ஹீரோக்கள்  தன் எதிரில் நின்றால் வருமே ஒரு பாவனை!! ஒரு நிமிடம் ரசிப்பு பார்வை!! அதனை பார்த்தற்கு இத்தனை பெரிய பேச்சுக்களா? நாராசமாக இருந்தது கேட்கவே அவளுக்கு.

 

 

“கடைசிவரை புரிஞ்சிக்கவே மாட்டீங்க.. அப்படித்தானே?? நான் என்ன சொல்ல வரேன்னு முழுசாக கேட்க மாட்டீங்க.. அப்படித்தானே??

அந்த ஆர்டிக்கிள் வந்தது என் பங்கும் இருக்கிறது தான்.. ஆனால் எல்லாமே என் பங்கு கிடையாது!!” என்று தன்னை முழுதாக உணர்த்தி விடும் வேகத்தில் அவள் கூற சட்டென்று அவள் தாடையைப் பற்றி தன்னருகே இழுத்தவனின் இதழ்கள் உரசும் தூரம் அவளது இதழ்கள்!!

 

 

அவளது வெல்வெட் உதடுகள் கொஞ்சமாக பயத்தில் பிரிந்து.. அவளுடய வெண்ணிற பற்களைக் காட்டிக் கொண்டிருக்க.. அவளது மூக்கில் இருந்து பயணித்த ஒரு துளி வியர்வை நீர், அவள் பவள இதழ்களில் ஒட்டிக் கொள்ள.. அப்பனி நீரை தன் உதடுகளால் உறிஞ்சி எடுக்க வேண்டும் போல.. அவனுக்குள் ஒரு தாபம் பொங்கியது. 

 

 

தாபத்தை போக்க.. கோபத்தை கையில் எடுத்தான் கோமகன்!!

 

 

“என்ன சொல்லிட்டு இருந்த.. உன்னை முழுசா புரிஞ்சுக்கல.. உன்னை முழுசா தெரிஞ்சிக்கல.. ம்ம்ம்.. தெரிஞ்சிக்க தான் நானும் ட்ரை பண்ணேன் நேத்து!! ம்ப்ச்.. பட்.. முடியல.. டோண்ட் வொர்ரி பேபி.. இன்னும் காலம் நமக்கு விரிந்து கிடக்கு இந்த நுவிலியா கடற்கரை மாதிரி.. ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு விதமாக புரிந்து கொள்வோம்” என்று கண்ணடித்து சிரித்தான்.

 

 

“அப்படி எல்லாம் பேராசை படாதே!! ஏதோ நான் அசந்த நேரம் என்னை நீ தூக்கிட்டு வந்து இருக்கலாம். அதற்காக நான் யாருமில்லா அனாதை கிடையாது!!  மூணு நாளா நான் வீட்டுக்கு போன் பண்ணவே இல்ல.. இந்நேரம் என்னை காணலைனு  தேடி வந்திருப்பாங்க என் குடும்பம். அப்படித் தேடி வந்து‌ நான் அங்க இல்லன்னு தெரிஞ்சா.. அப்போ இருக்குடி உனக்கு!!” என்று நம்பியாரை போல கைகளை பிசைந்து அவள் வில்லத்தனமாக அவனை முறைத்து பார்க்க..

 

 

“நீ இல்லேன்னு தெரிஞ்சா என்ன நடக்கும்??” என்றான் சற்று கலக்கமான குரலில் விநாயக்.

 

 

அவனின் கலங்கிய குரலில் இவளுக்கு குதுகலம் பிய்த்துக் கொண்டு செல்ல.. ‘பயபுள்ள பயந்துருச்சி.. இந்த பயத்தை அப்படியே மெயின்டெயின் பண்ண செய்து.. இவன்கிட்டே இருந்து நாம  எஸ்கேப் ஆக வேணும்!’ வர்ணா மனதில் சடசடவென திட்டம் பிறக்க.. 

 

 

தன் தொண்டையை கணைத்து கொண்டவள், “நான் இல்லைன்னு தெரிஞ்சா என்ன ஆகும்? போலீஸ் கம்ப்ளைன்ட் பண்ணுவாங்க.. என்னோட போன் நம்பர் டிராக் பண்ணுவாங்க.. அது கடைசியாக எங்கே ஆஃப் ஆச்சு என்னென்ன கண்டுபிடிப்பாங்க.. போதாத குறைக்கு அந்த பிரியா ப்ளாக்ல உங்களை பத்தி தான் நான் எழுதினேன் இல்ல.. அது ஊருக்கே தெரியுமே!! அதுக்கு அப்புறம் உங்களால தான் எனக்கு ஆபத்து வந்து இருக்கும்னு உங்கள தான் போலீஸ் தேடிட்டு வரும். அதுவும் நான் வேற நாட்டு பொண்ணு.. நாடு விட்டு நாடு கடத்தி வந்து இருக்கீங்க!! அதுக்குனு ஒரு சிஐடி டீமே பறந்து வரும் தெரியுமா?” என்று மாட்டினான் என்று இவள் பல கதைகளைப் புனைந்து அவனை மிரட்ட..

 

 

அவளின் கதைகளையெல்லாம் சுவாரஸ்யத்தோடு கேட்டுக்கொண்டிருந்தவன் “அப்புறம் என்ன ஆகும்?” என்றான் பதவிசான குரலில்..

 

 

“அப்புறம் என்ன?? இங்கே வந்து உன்னிடமிருந்து என்னை கண்டுபிடிச்ச மீட்டுருவாங்க.. இதனால உங்க அப்பா அம்மாவுக்கு தான் இன்னும் கெட்ட பேரு.. அவமானம்.. இதெல்லாம் தேவையா? இப்பவும் ஒண்ணும் கெட்டு போகல.. என்னை எப்படி கூட்டிட்டு வந்தியோ அப்படியே கூட்டிட்டு போ.. நான் எங்க வீட்டு ஆளுங்க கிட்ட சமாளிச்சுகிறேன். எங்க வீட்டு ஆளுங்க எல்லாம் சும்மா கிடையாது தெரியுமா? எல்லாம் கிராமத்து ஆளுங்க.. பட்டா கத்தியும்.. வீச்சு அருவாளும் எப்பவும் கைல வச்சு சுத்துவாங்க” என்று கண்களை உருட்டி உருட்டி சின்ன குழந்தையிடம் பேய் கதை சொல்வது போல தன் குடும்பத்தாரை பில்டப் கொடுத்து அவனை மிரட்டினாள்.

 

 

சென்ற நிமிடம் வரை தன் பேச்சுக்கு பயந்து நடுங்கியவளா இவள்? தன் ஒற்றை பார்வைக்கு கலங்கி பின்வாங்கியவளா இவள்? என் ஸ்பரிசத்தில் அரண்டு விடுங்கனு கெஞ்சியவளா இவள்?’ என்று இருந்தது வர்ணாவின் பர்பாமன்ஸ்!!

 

 

விநாயக்கே சற்று அசந்து தான் போனான்.. அவளின் இந்த பேச்சில்!!

 

 

‘கதை சொல்லலாம்.. ஆனா இவ என்ன சிந்துபாத் கதை மாதிரி இவ்வளவு பெருசா சொல்றா??’ என்று அப்போது அவனுக்குத் தோன்ற மெல்லிய புன்னகை கூட எட்டிப் பார்த்தது அவனிடம்.

 

 

“பாத்தியா.  பாத்தியா.. நீ யோசிச்சு பாத்திருக்க… நான் சொல்றது தான் உனக்கும் நல்லது எனக்கும் நல்லது என்று உனக்கு புரியுது!!” என்று அவன் அருகில் வந்தவள் அவனது தோளை ஆதரவாக தொட்டு “நீ கவலைப்படாதே!! உன்னை பத்தி எதுவுமே சொல்ல மாட்டேன். உன் மேலயும் எந்த கம்ப்ளைன்ட் வராது. சரியா? எனக்கு தெரியும் நான் சொன்னா நீ புரிஞ்சுக்கவேனு..” என்று அவள் மேலும் பேச பேச இன்னும் சிரிப்புதான் முட்டியது விநாயக்கிற்கு.

 

 

“அப்பப்பா!! என்ன வாய்? என்ன பேச்சு? என்ன கற்பனை திறன்? கற்பனைத்திறன்.. ஆம்?! இந்த கற்பனைத்திறன் தான்.. என்னை பற்றி கண்டதையும் எழுத சொல்லியது பிளாக்கில்!!” என்று சட்டென்று உள்ளுக்குள் இருந்த அந்த ராவணன் சற்று தலைதூக்க..

 

 

“அப்போ உன்னை விட்டுடலாம்னு சொல்றியா?” என்றான் ஒரு மாதிரியான குரலில், அந்த குரலின் பேதத்தைக் கவனிக்காமல் “ஆமாம்!!” என்று சந்தோஷத்தோடு இவள் விழி விரித்து கூற..

 

 

“நீ பேசுனதுக்கு அப்புறம் தான் எனக்கும் யோசனையே வந்தது!! சரி உன் இஷ்டப்படியே உன்னை விட்டுர்றேன்” என்று பேசிக் கொண்டே அவளை  மேல் தளத்துக்கு அழைத்து வந்தான்..

 

 

“குளிச்சிட்டியா??” என்று அவன் கேட்க..

 

 

“இன்னும் இல்லை.. வேற ட்ரஸ் அந்த ஆண்ட்டி  கொண்டு வந்து தரலையே?? அவங்க கொடுத்தால் தானே குளிக்க முடியும்”

 

 

“அப்போ உன்கிட்ட வேற

மாற்று உடை இல்லை! அப்படித்தானே?” என்று கேட்க அவள் ஆமாம் என்று தலையசைக்க.. அவனுள் ஒரு விஷமப் புன்னகை!!

 

 

அவளோடு பற்றி இருந்த கையோடு   நீச்சல் குளத்திலருகே வந்தவன், “நீ ரொம்ப நேரமா கேட்டல என்னை விட்டுடு விட்டுடுனு.. இதோ விட்டுட்டேன்!!” என்றவன் கைகளை அவளிடம் இருந்து பிடுங்கிக் கொள்ள, ஓரத்தில் இருந்தவள் அந்த நீச்சல் குளத்தை கவனிக்காமல் அதற்குள்ளேயே விழுந்தாள்.

 

 

தண்ணீரில் விழுந்தவளைப் பார்த்தவன் “இங்கேயே குளிச்சிட்டு இரு.. நான்  உனக்கு வேற ட்ரஸ் கொடுத்து அனுப்புறேன்” என்று சென்று விட்டான். 

 

 

அவனை நம்பி நீச்சல் குளத்தை பார்த்தவளுக்கு வெகு நாளைக்குப் பிறகு அவர்கள் ஊரில் உள்ள குளத்தை பார்த்தது போல சந்தோஷம் வர, வாலை மீனாய் நீந்தினாள் அதில்!!

 

 

ஆனால் எவ்வளவு நேரம்தான் நீந்துவது. அதிலும் குளிர்கால சீசன் குளத்தில் இருந்த தண்ணீர் வேறு  சில்லென்று இருந்தது. கூடவே கடற்கரை ஓரம் என்பதால் கடற்காற்று குளிர்ச்சியாக வீச.. கூடவே தென்னை மரங்களில் இருந்து வரும் சிலுசிலுவென்ற காற்று.. ஒரு கட்டத்தில் அவளுக்கு குளிர் எடுத்தது. மெல்ல மேலேறி அதனில் இருக்கையில் கைகளை கட்டிக் கொண்டு அமர்ந்திருந்தாள்.

 

 

சென்றவன் வெகு நேரமாகியும் அங்கே வரவே இல்லை. அவனை காணோம் காணோம் என்று ஈரத்தோடு சிறிது நேரம் காத்திருந்தவள், அதன் பின் கீழே இறங்கி செல்ல முயல அந்த மேல் மாடியில் கதவு அடைக்கப்பட்டிருந்தது.

 

 

அப்போது தான் இவன் வேண்டும் என்று நம்மை பேசி இங்கே அழைத்து வந்து தண்ணீரில் தள்ளி விட்டு, மாற்று உடை இல்லை என்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொண்டு, சென்றுவிட்டான் என்று இந்த மட்டிக்கு புரிந்தது!!

 

 

“டிசைன்.. டிசைனா.. நம்மை வைச்சு செய்றானே. இதுக்குன்னு தனியா ஏதும் கோர்ஸ் படிச்சிட்டு வந்திருப்பானோ?” என்று அப்பொழுதும் அவள் வாய் விடாமல் பேசிக் கொண்டிருந்தது.

 

 

சற்று நேரத்தில்.. 

பற்கள் தந்தியடிக்க..

தேகம் நடுங்க..

 

 

இதற்கு மேல் இங்கே நின்றால் குளிரில் விறைத்து செத்துவிடுவோம் என்று அருகிலிருந்த குளியலறைக்குள் சென்று பார்த்தாள். அங்கே ஒரு  பூந்துவாளை மட்டுமே இருந்தது.

 

 

“இதை எப்படி கட்டுக் கொள்வது? அப்பவும் குளிரடிக்கும். இது பாதி தான் மறைக்கும்!!” என்று அவள் யோசித்தாள்.

 

 

வெகு நேரம் யோசனைக்கு பிறகு அவள் குளியலறையில் தன்னை சுத்தப் படுத்திக் கொண்டு அந்த ஒற்றை பூந்துவாளையை  கட்டிக்கொண்டு வந்தாள்.

 

 

அங்கிருந்த சாய்வு நாற்காலியில் படுத்திருந்தவனை கண்டு அதிர்ச்சி அடைந்தாலும், தன்னை தவிக்க விட்டு விட்டான் என்று கோபத்தோடு பாதங்களில் வேகமாக வைத்து அவன் அருகே சென்று பட்டு பட்டு என்று அவனது முதுகில் அடித்தாள்.

 

 

அவள் அடி எதுவும் அவனுக்கு உரைக்கவில்லை..

கோபத்தோடு.. ஈரத்தோடு வந்தவளை தான்..

கண்ணில் தாபத்துடன் பார்த்தான் மாறனவன்!!

 

 

எப்போது அவள் அவன் வசம் என்று அவள் அறியாள்!!

 

 

உடையில்லா தேகத்தில் துள்ளி விளையாடும் அவனது விரல்களும்..

சங்கு கழுத்தில் வெம்மையோடு உரசும் அவனது கூர் மூக்கும்..

வெண்ணிற நெஞ்சில் குட்டி குட்டி முத்தங்கள் இடும் அவனது இதழ்களும் அவளை வேறொரு புது உலகத்திற்கு அழைத்து சென்றது.

 

 

இதுவரை இல்லாத புது உணர்வு!! ஆனாலும் அதை அவள் அனுமதிக்கவில்லை!!

 

 

அவனது பழிவாங்கும் படலத்தில் இதுவும் ஒன்று என்று நினைத்து அவனை தள்ளிவிட்டு, அவனிடம் இருந்து விலக முயல..

 

 

 

வழவழப்பாக இருந்த அவளின் தந்த தொடைகளைப் பிடித்து நகர விடாமல் நிறுத்தியிருந்தான். அவளுக்கு துடித்துப் போக, அவனைத் தடுக்க முயன்று தோற்று மனதுக்குள் பதைபதைத்தப்படி அவனை ஏறிட்டு பார்த்தாள்.

 

 

கால்வாசிக்கு மேல் உடம்பை மட்டும் டவலால் மறைத்து நின்றபடி,  முகத்தில்.‌.. வெற்று தேகத்தில் சிறு சிறு நீர் துளிகள் வழிய நின்று இருந்தவளை அவனது கண் கண்ட இடத்தில் மேய்ந்தது. 

அந்நீர் துளிகள்‌ வழிந்தோடி மறைந்த இடத்தை பார்த்தவனுக்கு அத்துளியாய் தான் மாற தோணியது!!

 

 

அவள் சங்கடத்தோடு கால்களை அசைத்து அங்கிருந்து நகர.. அவன் பிடி சற்றே மேலேறியது.

 

 

நீரில் நனைந்த இமைகளும் புருவங்களும் கலைந்திருந்தது. மூக்கின் மீதும் ஆங்காங்கே நீர் துளிகள் வீற்றிருந்தது.

ஈர உதடுகள் குளிரில் சிவந்து வெளிறி நடுங்கிக் கொண்டிருந்தது. சிவந்த கன்னங்கள் மேலும் செம்மை பூசிக் கொள்ள… ஈர கூந்தலில் இருந்து சொட்டு சொட்டாக சிந்திய தண்ணீர் அவளை கடல் தேவதையாக காட்டியது!!

 

 

முழுதாய் காட்டினால் அதில் ஏது கவர்ச்சி?? இப்படி வன தேவதையாக நின்றிருந்தவளை தாபத்தோடு பார்த்தான் விநாயக்!!

 

 

அவன் கண்களும் முகமும் அவளின் முழு அழகைக் காண தாபம் கொண்டன.. அவனின் உள்ள கிளர்ச்சி கண்களில் பிரதிபலித்தது. அதை கண்டவளின் மனதில் திக் திக் என்ற‌ பயம்!! தண்டவாளத்தில் ஓடும் ரயிலை போல!! இதயம் அதனிடத்தில் இருந்து எகிறி எகிறி குதித்தது!!

 

 

அவள் கட்டியிருந்த டவல் அவளது மார்பில் இருந்து தொடைவரை மட்டுமே மறைத்திருக்க.. முன்னழகு பிறைநிலா தெரிந்தும் தெரியாமலும்!! அவனின் பார்வையைக் கண்டு அவள் கைகளால் பெருக்கல் குறியிட்டு மறைக்க..

 

 

அதையும் மீறி பளிச்சென்று தெரியும் அவளின் வெண்ணிற நெஞ்சு பரப்பு அவன் கண்களுக்கு விருந்து படைத்தது. அவன் பார்வை சென்ற இடத்தை பார்த்து தேகத்தை திருப்பிக் கொண்டாள். அவளைப் பார்த்தவுடன் அவனுக்குக்கும் இதுவரை பிறக்காத ஒரு‌ உணர்வு உடல் முழுவதும் பரவி உஷணம் கொடுத்தது‌. அது தாபமாகி மாறி..  கிளர்ந்து விட்டது மோகத்தை!! அவள் மீதான காமத்தை!!

 

 

கைகளை விரித்து அவளை அணைக்கப் போக, அவளோ சட்டென்று பின்னால் தள்ளிப் போய் தள்ளி போக..

இவன் முன் எட்டுக்களை எடுத்து வைக்க..

அவளோ பின் எட்டுக்களை தொடுக்க..

இருவரின் விளையாட்டும் தடைபட்டு நின்றது, வாயில் கதவில் அவள் முட்டி நிற்கையில்..

 

 

அவனின் ஈர விரல்களை அவள் முகத்தில் இருந்து மெல்லிய கோலமிட்டே வர… அவள் விரல்களால் அவற்றை ஒதுக்க.. அது இடம் மாறி நெஞ்சில் வந்து கோலம் இட.. அவள் அதிர்ந்து பார்த்தாள் அவனை!! அவளை நெருக்கியப்படி நெருங்கி நின்றான்.

 

 

பூந்துவாளையின் முன்னே முட்டி தெரிந்த அவளின் மென்மைகள் மென்முனை அவன் நெஞ்சில் பட்டு உள்ளே புதைந்து அழுந்தின. உடல் உரசலில், மெல்லிய அழுத்தத்தில் உடல் சொக்க வைக்கும் சுகத்தை முதன் முதலில் அறிந்தான் அவன்.

 

 

உடல் கூச.. மெல்ல விதிர்த்து நெளிந்து அவள் விலகி கொள்ள பார்க்க.. அவனோ அவள் கழுத்தில் நெளிந்த ஓடிய பச்சை நரம்புகளில் இச் இச் என்று முத்தமிட்டான். கன்ன கதுப்புகளை கவ்விச் சுவைத்தான். அவளின் மென் கழுத்துப் பரப்பு முழுவதும் அவனின் ஆளுகைக்கு வந்தது!!

 

 

எவ்வளவு நேரம் நீடித்ததோ இந்த முத்த யுத்தம்..

 

 

அவனின் அன்னையிடம் இருந்து அழைப்பு வந்தது. அந்த பிரத்யேக டோனில் இருந்து அன்னை என்று கண்டு கொண்டவன், அவளை பிரித்து கதவை திறந்துவிட்டு “கீழே சென்று உடைமாற்று!” என்றான்.

 

 

சிகையை கோதிக் கொண்டவன்.. “அம்மா..” என்று அழைக்க..

 

 

“தம்பி.. சீக்கிரம் கிளம்பி வாங்கோ.. உங்க பியான்சி வந்திருக்கா” என்றார் சாருமதி சந்தோஷத்தோடு!!

 

 

“விதுஷா??!!” என்று கேள்வியாக கேட்டான் விநாயக்!!

 

 

“என்ன இவன் அதுக்குள்ள  அவளை விட்டுட்டான்.. நம்ம அம்பு அவ்வளோ மொக்கையா என்ன??” என்று ஃபீலிங்க்ஸில் கியூபிட்!!

 

 

வானவில் வளரும்..