வானவில்லே எனை வளைத்ததேனடி.. 23,24

வானவில்23

 

ஒருமாதம் முடித்து வீட்டுக்கு வந்த மகனை பார்த்த சாருமதிக்கு சற்றே மனம் பிசைந்தது. சிறு அலுங்கிய சட்டை கூட அணியாதவன் தினமும் ஷேவ் செய்ய மறக்காதவன் இன்றோ புதர் போல் மண்டியிருந்த தாடியோடு சரியாக வெட்டாத சிகையோடு ஆய்ந்து ஓய்ந்து வந்தவனைப் பார்த்து உள்ளுக்குள் வலித்தாலும், ‘பரவாயில்லை மகனும் தன் தப்பை எண்ணி நினைத்து வருந்தி இருக்கிறான்!’ என்று நினைத்து சிரித்துக் கொண்டார்.

 

“முதல்ல போய் இந்த வேஷத்தைக் கலைத்திட்டு வாங்கோ தம்பி!!” என்று அம்மா பேசியவுடன் சற்று ஆறுதல் அடைந்த விநாயக்கும் துள்ளலோடு தன் அறைக்கு சென்றான். பழையபடி ஷேவ் செய்து நீட்டாக வந்தமர்ந்த மகனுக்கு உணவு பரிமாறினார் சாருமதி.

மதியம் போல விஜய்யும் வீட்டிற்கு வந்துவிட்டார். அப்போதுதான் சித்தப்பா சித்தியின் நடமாட்டத்தை காணாமல் அப்பாவை பார்க்க.. 

 

அவரோ “நமக்கு சொந்த பந்தங்கள் தேவைதான் புத்ர.. ஆனால்.. அவர்களுக்கு என்று ஒரு எல்லை உண்டு!! அந்த எல்லைக்குள் தான் இப்போ அவங்களை நிறுத்தி இருக்கிறேன்!” என்று சிரித்தவர், 

 

“சாருமா.. நீ உட்கார்ந்து சாப்பிடுமா!” என்று மனைவியை தன் அருகில் அமர வைத்து இவர் பரிமாற விநாயக் மனதிற்குள் மெல்லிய ஏக்கம்..

 

 ‘என்று இதுபோல் நாம் சேர்ந்து சாப்பிட போகிறோம் மெனிக்கா?’ என்று மனதில் ஏக்கத்தோடு உணவை அளந்து கொண்டு இருந்தவனை கண்டும் காணாமல் மனைவியை கணவன் கவனிக்க.. கணவனை மனைவி கவனித்துக் கொண்டார். அதன் பிறகே ஒரு மகனைப் பெத்து அவனுக்கு முப்பது வயதாகிறது என்ற நினைப்பு அவர்களுக்கு வந்தது.

 

உணவை அளந்து கொண்டிருந்தவன் வாயருகே உணவுக் கவளம் ஒன்று நீட்டப்பட்ட விசுக்கென்று நிமிர்ந்தவன் அன்னையை பார்த்து கலங்க “சாப்பிடுங்கோ தம்பி!! சாப்பிடும்போது அழக்கூடாது!! அன்னலட்சுமிக்கு மரியாதையாகாது சாப்பிடுங்கோ!!” என்று தழுதழுத்த குரலில் கூறியவாறு ஊட்டிவிட்டார். 

 

சாப்பிட்டு முடித்தவனை சோபாவில் அமரவைத்து அன்னையும் தந்தையும் ஒவ்வொரு புறமாக அமர்ந்து “அடுத்தது என்ன செய்வதாய் உத்தேசம் தம்பி?” என்று கேட்க..

 

“நேரா தேனி போறோம்.. என் மெனிக்காவை பெண் கேட்க.. அம்மா!!” என்று தீர்க்கமாக மகன் உரைக்க, அந்த பதில் அவ்வளவு உவப்பானதாக இல்லை சாருமதிக்கு.

 

“அந்தப் பெண்ணை உணர்வதற்கு மட்டும் ஒரு மாசம் டைம் கொடுக்கவில்லை தம்பி.. நீங்க செய்த தவறை சிறிது காலம் அந்தப் பெண் மறந்து போக.. அதற்கு பின் உங்கள் மீதான தேடலும் காதலும் ஏதோ ஒன்று வந்த பெண்ணிடம் வேண்டும். அப்படி இருந்தால் மட்டும்தான் அந்த பெண்ணை உங்களுக்கு திருமணம் பேச நானும் அப்பாவும் வருவோம். அதற்கு நீங்க என்ன செய்வீர்களோ தெரியாது!! அவங்க வீட்டுக்கு தான் போவீகளோ.. இல்லை அவங்க வீட்டில் பண்ணையாளாய் சேர்வீர்களோ..” என்றதும் 

 

“பண்ணையாளா??” என்று புரியாமல் மகன் விழிக்க.. விஜய்க்கோ “என்னது என் மகன் பண்ணையாளா இருக்கனுமா?” என்று அதிர..

 

“ஏனுங்க மாமா.. ஏன் நீங்க செய்யவில்லையா எங்க அப்பா வீட்டில் வந்து வயல் வேலை எல்லாம் என்னை கரம்பிடிக்க.. அது போல உங்க மகனும் செய்யட்டுமே!! விவசாயம் செய்வது ஒன்னும் தப்பு இல்லை. எங்கள் மூதாதையர் எல்லாம் அங்கிருந்து வந்தவர்கள் தானே” என்று அன்னை விளக்கம் கொடுக்க.. அன்றே சென்னைக்கு பறந்து விட்டான் விநாயக்!!

 

இரண்டு நாட்களில் மீண்டும் ஒரு கட்டமைப்பை உருவாக்கினான். அவன் இல்லாமலும் செயல்படுமாறு ஏற்கனவே அப்படி செய்துவிட்டு தான் இவன் சிங்கப்பூர் சென்றதே!!

 

அப்பொழுது ரபின் தயக்கமாக அவன் முன்னே வந்து “சார் உங்களை ஒருத்தர் பாக்கணும்னு கிட்டத்தட்ட பத்து நாளா வந்து போய்கிட்டு இருக்கார். டெய்லியும் வருகிறார். என்ன கேட்டாலும் எங்க கிட்ட சொல்ல மாட்டேங்குறாரு. உங்கள தான் பார்க்கணும் பிடிவாதமா இருக்காரு. நாங்க முதல்ல நீங்க இங்க இல்லைனு சொன்னாலும்.. நம்பாம தினமும் வருகிறார். உங்க ஊர்ல நீங்க இருக்கிற அட்ரஸ் இலங்கை அட்ரஸ் கூட கேட்டார். நாங்க அதை தர மாட்டேன்னு சொல்லியும் விடாமல் வந்து போயிட்டே இருக்கார் சார்” என்றான்.

 

“யாராகயிருக்கும்? இன்றைக்கும் வந்திருக்காரா? வந்திருந்தால் வர சொல்லுங்க” என்றான் யோசனையோடு..

 

“வந்து இருக்கார் சார்” என்று லாபியில் அமர்ந்திருந்த ஒருவனை காண்பிக்க. அவனும் அங்கிருந்த மேகசினை ஒன்றை எடுத்துக் கொண்டதான். முகம் அவ்வளவு தெளிவாக தெரியவில்லை. யாராக இருக்கக்கூடும் என்று யோசனை இடையே உள்ளே வர சொன்னான் விநாயக் அந்த நெடியவனை.

 

அடுத்த ஐந்தாவது நிமிடத்தில் தன் முன்னே தீர்க்க பார்வையோடு நின்றிருந்தவனிடம் கை நீட்டிய விநாயக் “சாரி நீங்க யாருன்னு எனக்கு தெரியல” என்று கேட்க..

 

அவன் நீட்டிய கையை ஒரு அலட்சியத்துடன் பார்த்தவன் தன் கையில் இருந்த போனையும் தன் பாக்கெட்டில் இருந்த பேனாவையும் எடுத்து அந்த டேபிளில் வைத்துவிட்டு, அவன் நீட்டிய கையை பற்றி நொடிக்கும் குறைவான நேரத்தில் தன் மண்டையோடு வேகமாக முட்டினான். அதில் பொறி கலங்கிப் போனது விநாயக்கு. அடுத்து ஒரே தாவாக தாவி அந்த டேபிளுக்கு அந்தபுறம் குதித்த அந்த நெடியவன், விநாயக்கை தாக்க ஆரம்பித்தான்.

 

முதலில் இவன் எதற்காக அடிக்கிறான் என்று ஒரு நிமிடம் தடுமாறினாலும், அடுத்த நிமிடம் சிங்கம் என சிலிர்த்து நின்றான் விநாயக் ரணசிங்க..

 

அவனுக்கு சற்றும் குறையாது வேங்கையாக எதிரே நின்றான் அந்த நெடியவன்.. சர்வானந்த்!!

 

யாரு நீ? என்று கேட்டுக் கொண்டே அவனை தாக்க.. 

 

அதில் இருந்து லாவகமாக தப்பியவன் “சர்வானந்த்!!” என்றான் சர்வ கம்பீரமாக..

 

‘இந்தப் பேரு எங்கேயோ கேட்டு இருக்கோமே? எங்கே?’ என்று சட்டென்று ஞாபகம் வராமல் நெற்றி சுளித்தவனை பார்த்த சர்வாவுக்கு “அதானே ஆம்பளைங்க பேரெல்லாம் உனக்கு எப்படி ஞாபகம் இருக்கும்? இதை பொம்பள புள்ள பேரு சொன்னா ஞாபகம் வரும் உனக்கு!! பிரியா.. பிரியவர்ணா.. அவளோட அண்ணன் டா நான்!!” என்றவன் வர்ணாவின் பெயரில் சற்று அதிர்ந்து விநாயக் நிற்க.. பாய்ந்து வந்த சர்வாவின் முஷ்டி விநாயக்கின் மூக்கை பெயர்த்து குருதி கொட்டியது!!

 

அதற்குப் பின் அவனை தாக்காமல் அவனது கைகளில் இருந்து தன்னை காத்துக் கொண்ட விநாயக் ஒரு சமயம் இவன் அடங்காமல் அடிப்பதை பார்த்து.. அவனது இரு கைகளையும் அவனுக்குப் பின்னால் லாக் செய்து “கொஞ்சம் பொறுமையா நான் சொல்றதை கேளு? அதுக்கு அப்புறம் நீ என்ன வேணா செய்! நான் வாங்கிக்கிறேன்!” என்றான்.

 

அப்படி எல்லாம் அடங்க மாட்டேன் என்று சர்வா திமிற “நீ இந்த மாதிரி சண்டை போட்டால்.. இங்கே நடக்கிறது எல்லாம் இந்நேரத்துக்கு என்னோட சிசிடிவி கேமராக்களில் பதிவாகி இருக்கும். அடுத்த நான் போலீஸ் கிட்ட தான் போற மாதிரி இருக்கும்” என்று விநாயக்கை பார்த்து இவனும் அதிரடியாக சிரித்தான்.

 

“நான் என்ன அவ்வளவு கேனையன் நினைச்சியா? நான் யார் தெரியுமா சாப்ட்வேர் என்ஜினீயர்!! வரும்போது உன் மொத்த ஆபீசும் சிசிடிவி ஒர்க் பண்ணாத மாதிரி ஜாமர் அங்கங்க வைத்து விட்டு தான் வந்து இருக்கேன். உன் கண்ணு முன்னால தான வச்சேன். பார்க்கலையா நீ?” என்று அவன் எகத்தாளமாக சிரிக்க.. 

 

விநாயக்கின் கண்கள் மேசை மேலிருந்த பேனாவை பார்த்தது.

“என் வர்ணாவின் அண்ணன் என்ற ஒரே காரணத்துக்காக தான் இப்போ உன்னை நான் பொறுத்துக்கிறேன்” என்று அவனது பேச்சில்.. “என்னது உன் வர்ணாவா?? இன்னொரு தரம் என் தங்கச்சிய இப்படி பேசின.. பல்லு எகிறும்” என்றான்.

 

“ம்ப்ச்.. புரிஞ்சுக்கோங்க சர்வா.. லெட் மீ எக்ஸ்ப்ளைன் ஃபஸ்ட்!! அதுக்கப்புறம் நம்ம ரெண்டு பேரும் மோதுவோம். அப்ப யார் ஜெயிக்கிறார்கள் பார்க்கலாம்?” என்றவன் அவன் கைகளை பிடித்து இழுத்தபடியே அருகிலிருந்த சோபாவில் அமர வைத்து சற்று தள்ளி தானும் அமர்ந்து கொண்டான்.

 

சினம் கொண்ட சிங்கங்கள் சீறிப்பாய்ந்த பிறகு தனது கோபம் தணிக்க எதிராளியை முறைத்துக் கொண்டு நிற்பது போல.. இருவரும் முறைத்தாலும் அந்தக் கோவத்தை தாண்டி விநாயக்கின் கண்களில் ஒரு உரிமை தென்படுவதை கண்ட சர்வா கொஞ்சம் யோசித்தான்.

 

“என்னமோ சொல்றதா சொன்ன? இனிமேதான் வார்த்தையை தேடி கண்டுபிடிக்கணுமா?” என்று சர்வா கர்ஜிக்க..

 

“கூல்! கூல் மச்சான்!! 

 

“ஏய் இன்னொரு தடவ.. என்னை மச்சான் கிச்சானு கூப்பிட்ட வகுந்துடுவேன்” என்று கையில் போட்டிருந்த காப்பை முறுக்கிக் கொண்டு பேசிய அந்த கிராமத்துக்கு காளையை பிடித்து விட்டது இந்த நகரத்து தொழிலதிபனுக்கு!!

 

சில பேரை பார்த்தவுடன் டக்கென்று பிடிக்கும் அதற்கு காரண காரியங்கள் எல்லாம் தேவையில்லை. அது போலதான் இவனின் அந்த கோபம்.. வர்ணா மீதான பாசம்.. இவ்வளவு பெரிய தொழிலதிபன் என்று தெரிந்தும் எதற்கும் வளைந்து கொடுக்காமல் நிற்கும் இந்த நிமிர்வு.. என்று பார்த்த கணத்திலேயே நிறைந்து விட்டான் விநாயக் மனதில்!!

 

 மீண்டும் தன் கையை அவன் புறம் நீட்டி “பிரண்ட்ஸ்!!” என்க.. அவன் கையை தட்டி விட்டவன் “முதலில் நீ சொல்லு அப்புறம் பார்க்கலாம்” என்று இருக்க தன் கைகளை கட்டிக்கொண்டான்.

 

தான் இலங்கையில் தொழில் தொடங்கியது முதல் சென்னையில் கால்பதித்து இங்கே வளர்ந்தது ஆதித்தின் சூழ்ச்சி.. அந்த வலையில் விழுந்தது. அதற்குப்பின் வர்ணாவை இவன் தூக்கியது. பின் காதல் கொண்டது. பெற்றோரின் அறிவுரை என்று அனைத்தையும் கூறி முடித்தான்‌ ஒன்றையும் மறைக்காமல்.. அங்கே இங்கே சிலபல சென்சார் கட்டோடு…

 

என்ன சொல்வது என்று சர்வாவுக்கு சற்று நேரம் புரியவில்லை. “கண்டிப்பாக என் தங்கைக்கு இப்படி எல்லாம் எழுத தெரியாது” என்று அவன் ஆணித்தரமாக உரைக்க.. 

 

அதிலிருந்த போன் ஐபி அட்ரஸ் லேப்டாப் மற்றும் அந்த பிளாக் பற்றிய அனைத்து விவரங்களையும் சர்வா பக்கம் காட்ட சற்று அதிர்ச்சிதான். ஆனால் இதற்குப் பின் ஏதோ இருக்கிறது என்று மட்டும் மனதில் குறித்துக் கொண்டான் பாசமிகு அண்ணன். “அதற்காக நீ என் தங்கச்சிய தூக்குவியா டா? என்று அவன் சட்டை காலரை மீண்டும் பற்ற..

 

அதற்கு சிரித்த விநாயக்கோ.. “என்ன செய்யச் சொல்றா மச்சான்? அப்படி தூக்கி தான் உன் தங்கச்சி மேலே எனக்கு காதல் வந்து தொலையும் என்று அந்த ஆண்டவன் கணக்கு போட்டு இருக்கான் போல. ஒரு மாசம் எங்க அம்மா அப்பா என் கூட பேசல.. என்னை சுத்தமா ஒதுக்கி வச்சுட்டாங்க.. நான் செஞ்சது உணர்ந்து திருந்தி வரணும்னு. இப்போ தொழிலதிபரா இல்லை வர்ணாவின் காதலனா உன் முன்னாடி நிக்குறேன். எனக்கு ஹெல்ப் பண்ணு மச்சான்” என்று சோபாவில் நெருங்கி அமர்ந்து அவன் கைகளைப் பிடித்துக் கொண்ட இந்த விநாயக்கை சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை சர்வா.

 

தங்கையை தனியாக சென்னையில் விட்டாலும் அவளது போனில் ட்ராக்கிங் போட்டு தான் அனுப்பியிருந்தான் சர்வா. அவ்வப்போது அது எங்கே இருக்கிறது என்று பார்த்துக்கொள்வான். சர்வாவிற்கு அவளது அலுவலகம் ஹாஸ்டல் இருக்கும் இடம் தெரியும். அதனை சுற்றி சுற்றி இருக்கும் போது அவள் வேலையில் இருக்கிறாள். எதுவும் வெளியே செல்கிறாள் என்று புரிந்து கொள்வான். திடீரென்று ஒரு நான்கைந்து நாட்களாக எதுவும் காட்டவில்லை. இவன் அதிர்ந்தவன், சகோதரர்களிடம் சொல்லாமல் வர்ணாவின் தோழியான சூர்யாவுக்கு கால் செய்து கேட்க அப்போது தான் அவள் மும்பைக்கு ட்ரைனிங் போனது தெரியவந்தது.

 

 “மொபைல் அங்க அலோவுட் கிடையாது போல ணா. லேண்ட்லைன் தான் பண்ணனும். ஒரு பத்து நாள் தானே வந்துருவா. பயப்படாதிங்க” என்று சொல்லவும் சற்று மனம் தெளிந்தான். ஆனாலும் மனதுக்குள் ஏதோ முணுமுணுத்தது. ‘எப்படியும் ஒரு வாய்ஸ் மெசேஜ் ஆவது போகும்போது சொல்லுவாளே ஏன் இம்முறை ஒன்றும் சொல்லவில்லை’ என்று.. 

 

அதன்பின் ஒரு வாரத்திலேயே அவள் வந்து விட்டாள் என்று சூர்யா போனிலிருந்து கால் செய்தாள்.

சரி ஓகே என்று விட்டு விட்டான்.

 

ஆனால் அடுத்த ஒரு வாரத்தில் கம்பெனியை இழுத்து மூடிட்டாங்க என்று சோர்ந்து வந்தவளை வீட்டின் உள்ளவர்கள் அரவணைத்துக் கொள்ள.. சர்வாவும் விட்டுவிட்டான். ஆனாலும் அவன் மனதில் ஏதோ ஒன்று உறுத்திக் கொண்டே இருக்க.. அவளின் நடவடிக்கைகளை ஊன்றி கவனித்தான். 

 

அவ்வப்போது மாடி வீட்டில் அமர்ந்து எங்கோ வெறித்தவளை கண்டவனுக்கு மனம் ஏதோ சரி இல்லை என்று புரிந்துக்கொண்டான். அவளின் முதல் முதலில் ப்ளாக் எழுத ஆரம்பித்த போது அண்ணனுக்கு அனுப்பி வைத்து இருந்தாள். அதில் சர்வாவுக்கு அவ்வளவாக ஆர்வம் இல்லாததால் அப்புறம் பார்த்துக்கொள்ளலாம் என்று அதை டவுன்லோட் செய்து வைத்திருந்தான்.

 

‘ஏன் இவள் எப்படி இருக்கிறாள். திரும்பவும் அந்த ப்ளாக் எழுத சொல்லலாமா?’ என்று அதைப் படிக்க ஆரம்பித்தவன் முதலில் தங்கையின் எழுத்தை சிலாகித்தவன், அடுத்தடுத்த லிங்க் தேட கிடைக்கவில்லை.

 

“ஏன்? என்ன ஆச்சு?” என்று யோசித்தவன் விநாயக் போட்டோவை பார்த்தவாறு அவனைப்பற்றி விஷயங்களை சொல்லுமாறு சென்னையில் உள்ள தனது நண்பர்களுக்கு அனுப்ப.. 

 

அடுத்த ஒரே நாளில் விநாயக் பற்றி அனைத்தையும் புட்டு புட்டு வைத்தது அவனது சாப்ட்வேர் கேங்க்!!

 

அதில்.. பிரியவர்ணா பற்றி எங்கேயும் வரவில்லை. ஆனால் அவனைப் பற்றி அவதூறாக ஏதோ பிளாக்கில் எழுதி இருந்ததாகவும் அதை இவன் பலத்தால் வலைத்தளத்திலிருந்து அழித்து இருந்ததாகவும் அவர்கள் குறிப்பிட்டிருக்க.. ஒருவேளை அது இதுதானோ அப்படி என்றால் தங்கை அந்த ஐந்து நாளாக எங்கே இருந்திருப்பாள் என்று யோசித்தான்.

 

மீண்டும் நண்பர்களின் உதவியை நாடி அந்த நாட்களில் விநாயக்கின் பயணங்களை ஹேக் செய்து பார்க்க.. சென்னைக்கும் இலங்கைக்கும் அவன் போயிட்டு போயிட்டு வந்தது தெரிந்தது. இடையில் ஆதித்தின் ஆதி சேனலை இவன் வாங்கியிருப்பதாகவும் செய்தி வர.. 

 

ஆங்காங்கே சிதறிக்கிடந்த புள்ளிகளை எல்லாம் சேகரித்த இந்த கணிப்பொறியாளனுக்கு அனைத்தும் விளங்கிவிட்டது. தங்கையை இவன் தான் ஏதோ அந்த ஒரு வாரம் செய்து இருக்கிறான் என்று!!

 

அன்றிரவே சாதாரணமாக தங்கையிடம் பேசுவதுபோல மும்பையில் எந்த ஆபீஸில் எங்கே ட்ரெய்னிங் நடந்தது என்று கேட்டான்.

 

முதலில் அதிர்ந்தவள் அடுத்து படபடப்போடு ஏதோ வாய்க்கு வந்ததை அவ உலற.. அதிலேயே புரிந்துபோனது அவனுக்கு. அதன்பிறகு “விவிஆர் சேனல் பற்றி தெரியுமா ப்ரியாமா? அந்த சேனல்ல உனக்கு வேலைக்கு கேட்டகலாம் தானே? எவ்ளோ நாளைக்கு இப்படி இருக்க போற? அடுத்து உனக்கு கல்யாணத்துக்கும் பார்ப்பாங்க இப்படி இருந்தா?” என்று பேச்சை மடை மாற்ற.. அதற்கும் பதில் சொல்ல முடியாமல் அவள் தவித்ததை பார்த்தவனுக்கு அனைத்தும் உறுதியாகிவிட்டது.

 

சென்னையில் பிராஜக்ட் வேலை என்று நேராக விநாயக் ரணசிங்கவை தேடி வந்துவிட்டான் சர்வானந்த்!!

 

பத்து நாட்களாக தொடர்ந்து படையெடுத்து இதோ நேரில் கண்டு தன் கோபத்தையும் தணித்தான் சர்வா!! ஆனால் முழுதாக இல்லை!!

 

அதன்பிறகு மச்சானும் மாப்பிள்ளையும் பேச பேச.. தங்கள் வீட்டுக்கு அவனை அழைத்து வர ஏற்பாடு செய்துவிட்டு தான் சர்வா வந்தது. ஆனால் அண்ணன்களிடம் எதுவும் சொல்லவில்லை.

 

ஆர அமற யோசிப்பவன் இவனுக்கே இவ்வளவு கோபம் வரும் போது துஷ்யந்த் தவிர மற்ற இருவரும் இன்னும் அய்யனார் கணக்காக ஆடுவார்கள். அதனால் இப்போதைக்கு இதை ஆற போடுவோம் என்று விட்டு விட்டான்.

 

அதற்குப் பின் ஒரு நாள் சர்வா அய்யனார் கோயிலுக்கு கிளம்பிக் கொண்டிருந்த வர்ணாவின் அறைக்குள் நுழைந்தது முதல் சில நேரம் சென்று வெளிவந்தது வரை அனைத்தையும் பார்த்து இருந்த துஷ்யந்த் நேராக சென்று சர்வாவிடம் கேட்க.. அவனும் அந்த பிரியா ப்ளாக் பற்றியெல்லாம் எதுவும் கூறாமல் பொத்தாம் பொதுவாக கூறினான்.

 

முதலில் சகோதரர்களுக்கு அதிர்ச்சி தான்!! ஆனாலும் அவனுடைய பின்னணி அனைத்தையும் விசாரித்தார்கள். தம்பியும் உறுதி அளிக்கிறான் என்றால் அவன் நம்பத் தகுந்தவன்.. தங்கைக்கு தகுதியானவன் என்பதை உணர்ந்தே அவர்களும் கை கொடுத்தனர்!!

 

(அப்பாடா.. ஃப்ளாஷ்பேக் முடிஞ்சுது!! எம்மா பெருசு!! உஷ்ஷ்.. தண்ணி எங்க.. தண்ணி எங்க…)

 

அதன்பின் என்ன வர்ணாவின் பாசமான கவனிப்பு பாரபட்சமின்றி தன்னவனுக்கு மட்டும் கொடுக்காமல் அண்ணன்களையும் சேர்த்தே வெளுத்தாள்.. சீச்சி கொடுத்தாள்!!

 

இவர்கள் அனைவரும் அந்த தென்னந்தோப்பில் சிதறி ஓட.. “நில்லுங்க டா.. நில்லுங்க டா” என்று ஏக வசனத்தில் ஒவ்வொருவரையும் திட்டிக்கொண்டே முதலில் ஓடியவள் அதற்கு மேல் ஓட முடியாமல் அங்கே கிடந்த இளநீரை பார்த்தவள் தாவணி இடுப்பில் செருகி பாவடையை சற்று உயர்த்தி சொருகிக்கொண்டு, இளநீரையும் தேங்காயையும் எடுத்து ஒவ்வொருவரையும் நோக்கி எறிய ஆரம்பித்தாள்.

 

“அடேய்.. என்னா குடும்பம் டா இது.. கொலைக்கார குடும்பமால இருக்கு!!” என்று தன் மேல் விழுந்த இளநீரை கண்டு அதிர்ந்து பறந்து ஓடியது க்யூபிட்..

 

அதன் பின் அங்கிருந்த தென்னை மரங்களில் ஓடி ஒளிந்து ஒருவழியாக தங்கள் உயிர்களை காப்பாற்றி கொண்டு அண்ணன்களும் அவளின் அவதார் குட்டியும்.. அவள் சோர்ந்து போன போதுதான் அருகே வந்தார்கள். 

 

அடித்து அடித்து களைந்து போனவளை கைத்தாங்கலாக தாங்கி.. அவளுக்கு இரண்டு இளநீரை குடிக்க கொடுத்து பின் வீட்டிற்கு அழைத்து சென்றனர்.

 

நரசிம்மர் வல்லபர் முதல்..

 தரணி சிவா ரிஷி அருண் என்ற தந்தைமார்களும்.. வாசவி தர்ஷினி சுஜிதா மேனகா அம்மாமார்களும் அவனை வெட்டவா குத்தவா என்று முறைத்துப் பார்க்க..

 

 இவ ஒருத்தி தான் இப்படி இருக்கான்னு பார்த்தா குடும்பமே அப்படித்தான் இருக்கும் போல என்று சிரித்து சமாதானப்படுத்த ஒரு வழியாகினான் விநாயக்!!

 

இங்கே அனைவரையும் சமாதானப்படுத்தி விட்டேன் என்று செய்தியை தன் தந்தைக்கு இவன் கூற.. மறுநாளே வந்து இறங்கினார் விஜய் ரணசிங்க மற்றும் சாருமதி தங்கள் உறவுகளோடு!!

 

இரண்டு மாத தனிக்குடித்தனம் பெரும் பயத்தை ஏற்படுத்தி இருந்தது பிரேமாவதிக்கு. “முன்னைப்போல வருமானம் வராது இஷ்டம் நேரம் செலவு செய்ய முடியாது என்னால் இது தான் முடியும்” என்று சில பல கட்டுபாடுகளை போட்டு வைத்தார் சுஜிவரணசிங்க..

 

புருஷனை விட்டு கூட அவர் இருப்பார். சாப்பிடுவதையும்.. கிளப் பார்ட்டிகளையும்.. ஷாப்பிங்கையும் விட்டு அவரால் இருக்க முடியாது. அதனால் முன்னைப்போல ஆடாமல் கொஞ்சம் அடங்கி இருந்தார். “இல்லையென்றால் இருக்கிற பிசினஸை கடாசிவிட்டு நான் எங்க அண்ணன் கம்பெனியிலேயே ஏதாவது ஒரு போஸ்டிங்ல அப்படியே உட்கார்ந்திடுவேன்” என்று மிரட்டி மிரட்டியே காரியம் சாதித்துக் கொண்டார் சுஜிவ.‌. தன் சொல்லுக்கு தகுந்தார்போல் மனைவியை ஆட்டிவைத்தார்.

 

கோதமி பரத்வாஜ் குடும்பமும் வந்து சேர்ந்தது. “அப்படி என்ன பெரிய பொன்னை கட்டுகிறான்? எங்க வீட்டு பெண்ணை விட பெரிய அழகியா? பெரிய குடும்பமா?” என்று பார்க்க வந்திருந்தவர்கள்.. ஊர் எல்லையிலேயே தடபுட வேட்டு சத்தத்துடன் வரவேற்றவர்களை கண்டு வாயை பிளக்க.. 

 

ஊருக்குள்ள இவர்கள் சொந்தங்கள் இருக்கிறார்களா.. இல்ல சொந்தங்களே ஊராக இருக்கிறார்களா.. என்று புரியாத வண்ணம் அவர்கள் வீட்டில் ஒரு ஊரில் குழுமி இருந்தது. 

 

அதுவும் அனைவரும் மாமன் மச்சான் அத்தை மதனி பெரியம்மா பெரியப்பா சித்தி என்றும் சொல்லி அழைக்க.. விழிபிதுங்கி யார் யாருக்கு என்ன உறவுமுறை என்று புரியாது எல்லாத்துக்கும் தலையை ஆட்டியபடியே அமர்ந்திருந்தனர் விநாயக் குடும்பத்தினர்!!

 

தங்கள் வரவேற்பில்..

அன்பான உபசரிப்பில்.. மட்டுமல்லாது உறவுகள் முறையை கூப்பிடுவதிலும் அவர்களை மிரட்டி கொண்டிருந்தனர் வர்ணா குடும்பத்தினர்.

 

ஒருவழியாக நிச்சயம் செய்யப்பட்டு விநாயக் தன்னவளது விரலில் அழகிய ஒற்றைக் கல் வைர மோதிரத்தை அணிவிக்க.. அவன் விரலுக்கும் பதிலுக்கு அதே போல ஒரு ஒற்றைக் கல் வைர மோதிரத்தை போட்டு விட்டு தங்கள் பந்தத்தை உறுதிப்படுத்தினர்.

 

அதற்கு பின் தான் அடுத்த பிரச்சனை!! வேறு யார் வல்லபர் தான்!!  

 

“எங்களுக்கு இருக்கிறது ஒரே ஒரு பேத்தி!! அவ கல்யாணத்த கண்குளிர நாங்க பாக்க எங்க ஊர்ல தான் கல்யாணம் நடக்கணும்!!” ஏற்கனவே அவர் பெண் கல்யாணத்தை தன் ஊரில் சொந்த பந்தங்களுக்கு முன்னே பிரம்மாண்டமாக நடத்த முடியாத வருத்தத்தில் இருந்தவர், பேத்தி கல்யாணத்தை விட்டுக்கொடுக்க முடியாது என்று வீம்பாக நின்றார்.

 

அந்தப் பக்கம் விஜய் ரணசிங்க சித்தப்பா முறையில் ஒருவர் “எங்க குடும்பத்து மூத்த வாரிசோட ஒத்த வாரிசோட கல்யாணம். அதனால் எங்கள் முறைப்படி இலங்கையில் தான் நாங்கள் நடத்துவோம்!!” என்று அவர்களும் விடாப்படியாக நிற்க.. விஜய்க்கு ஒன்றுமே சொல்ல முடியவில்லை. நாடுகடந்து உறவுகளை அழைத்து வந்தவர்களிடம் மனம் நோகும்படி பேச வார்த்தைகள் அவருக்கு வர மறுத்தது.

 

அங்கு திரண்ட நின்ற உறவுகளும் ஒவ்வொரு பக்கம் நின்று கொண்டு “எங்கள் பக்கம் முறை.. இப்படித்தான் செய்ய வேண்டும்!!” என்றும்

 

“எங்கள் பக்கம் முறைப்படிதான் செய்ய வேண்டும்!!” என்று கூற 

 

மச்சான்களோ “என்னடா இப்படி அடித்து கொள்கிறார்கள்? என்ன பண்றது?” என்று ஒருவருக்கொருவர் பேசிக் கொண்டிருக்க..

 

என்ன பண்ணுவது என்று தெரியாமல் இவர்கள் விழித்தப்படி இருக்க.. மிகத் தீவிரமாக தன் அருகில் அமர்ந்திருந்த பிரியவர்ணாவுடன் தன் டேப்பை காட்டி தீவிர விவாதத்தில் இருந்தான் விநாயக்.

 

“அப்படி என்ன இவங்க ரெண்டு பேரும் பேசிக்கிறாங்க?” என்று சர்வாவும் லஸியும் பின்பக்கம் சென்று பார்க்க.. அவன் சில ஊர்களை காட்டிக்கொண்டு கேட்க.. இவள் மறுக்க.. அவள் காட்டியதை இவன் மறுக்க என்று வெகு தீவிரமாக விவாதம்!!

 

“ஆபீசர்ஸ் அப்படி என்ன இங்க பாக்குறீங்க நான் தெரிஞ்சுக்கலாமா?” என்று கேட்க தலையை மட்டும் திருப்பி “அது ஒன்னும் இல்ல மச்சான்.. ஹனிமூனுக்கு எந்த ஊருனு ப்ளான். அதாண்டா தீவிரமான டிஸ்கஷனில் இருக்கிறோம்” என்றான் விநாயக்.

 

“டேய்.. உங்க கல்யாணத்தையும் முதல் நடத்த விடமாட்டாங்க போல.. அங்க பாரு.. ரெண்டு குடும்பமும் அடிச்சிட்டு இருக்கிறத!!” என்று கைகாட்ட திரும்பி பார்த்த விநாயக் 

“இதுக்குதான் அப்பவே சொன்னேன். ரிஜிஸ்டர் மேரேஜ் பண்ணிக்கிட்டு டைரக்டர் ஹனிமூன் போயிட்டு பொறுமையாக வந்து ஒரு ரிசப்ஷன் வைக்கலாம்னு. நான் சொன்னதை யாரு கேட்டா?” என்று புலம்பித் தவித்தவன் எழுந்து இரு குடும்பத்திற்கும் நடுவில் நின்று “நிறுத்திறிங்களா?” என்று கத்தினான்.

 

“இப்போ என்ன பிரச்சனை உங்களுக்கு?” என்று கேட்க.. முதலில் அவன் கையைப் பிடித்த வல்லபரோ.. “தம்பி நீங்களே ஒரு நியாயத்தை சொல்லுங்க..” என்று லாங் லாங் அகோ.. சோ லாங் அகோ.. என்று விஷ்ணு கதையில் ஆரம்பித்து இவர்கள் கதை வரை கொண்டு வந்து, “இப்ப இருக்கிற ஒரே ஒரு பொண்ணுக்கும் எங்க ஊர்ல என் கண்களால் கல்யாணத்தை பார்க்காம என் கட்டை வேகவே வேகாது” என்று அவர் வருத்தமாக கூறினார்.

 

அவனும் பாவமாக அவரை பார்த்து “கவலைப்படாதீங்க தாத்தா..” என்று ஆறுதல் கூறி அவர் கண்களை துடைக்க போன சமயம் அந்த மற்றொரு கையை இறுக்கமாக பற்றிக் கொண்டார் அந்த ஒன்றுவிட்ட சித்தப்பா..

 

“என்ன புத்த.. இப்படி எல்லாம் நீ சொல்லக் கூடாது. நம்ம குடும்பத்துக்கு மூத்த வாரிசு உங்க தாத்தா. அவருக்காக ரெண்டு மூணு பிள்ளைங்க. ஆனாலும் உங்க அப்பாவுக்கு நீ ஒத்தே ஒத்த புள்ள.. உன் கல்யாணத்தையும் நாங்க பாக்க முடியலைனா எப்படி சொல்லு? ஏற்கனவே உங்க அப்பா அம்மா கல்யாணத்தை சிம்பிளே கோயில்தான் முடிஞ்சான். உன் கல்யாணத்தையாவது எல்லாரும் பார்க்க சிறப்பாக நடத்த வேண்டாமா புத்த?” என்று அவர் மறுபக்கம் பாச ரசத்தை பிழிய..

 

அவர் சொல்வதும் நியாயம்தான் என்று அவர் பக்கமும் திரும்ப இப்பொழுது யார் பக்கம் முடிவெடுக்க முடியாமல் என்று தெரியவில்லை நான்கு மச்சான்களும் பார்த்து சிரித்தனர்.

 

“உன் கல்யாணம் சிரிப்பா சிரிக்குது இதனை முடிச்சிட்டு ஹனிமூனுக்கு ஊரை பாரு டா!!” என்ற அதில் அர்த்த பார்வை!!

 

“சரி எல்லாரும் வந்தது வந்துட்டீங்க அப்போ முதல்ல வர்ணா அவங்க முறைப்படி கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம். அடுத்த பத்து நாள்ல நம்ம ஊருக்கு போய் நம்ம முறைப்படியே பண்ணிக்கலாம். சரியா? இது தான் முடிவு!! யாரும் ஒத்துக்கொள்ளலைனா நான் ரிஜிஸ்டர் மேரேஜ் பண்ணிட்டு என் பொண்டாட்டியை கூட்டிட்டு கிளம்பி ஹனிமூன் போய்ட்டே இருப்பேன்!!” என்று ஒரு மிரட்டல் விடுக்க அதற்கு சற்று பலன் கிடைத்தது.

 

அதன்படி அடுத்துவந்த முகூர்த்தத்திலேயே தேனியே திரும்பிப்பார்க்க விமர்சையாக விநாயக் ரணசிங்க பிரியவர்ணா திருமணம் கோலாகலமாக நடந்து முடிந்தது.

 

திருமணத்துக்கு விஷ்ணு குடும்பமும் வந்து சேர.. களை கட்டியது கல்யாணம்!!

 

அன்று இரவு விநாயக் ஆசையாக அவன் அறையில் காத்திருக்க.. வந்தது என்னவோ அவனது மச்சான்கள்.

 

“என்னடா நீங்க வரீங்க?” என்று இவன் கேட்க.. அவர்களோ அவன் அறையில் மேலும் ஒரு கட்டிலில் போட்டு ஆளுக்கு ஒரு புறம் தலையணையை போட்டு படுத்தவர்கள், “அது ஒன்னும் இல்ல மாப்பி.. நீதான சொன்ன.. இங்க ஒரு முறை தாலி கட்டுவேன்! அங்க ஒரு முறை தாலி கட்டுவேனு.. அதனால தான் அடுத்து நடக்க வேண்டிய விஷேஷம் இப்போ இல்ல..” என்க.. வெறுத்துப்போய் அமர்ந்து இருந்தான் விநாயக் வீடே தூங்குவதற்காக…

 

 

அனைவரும் உறங்கிவிட்டனர் என்று தெரிந்த பின்னே மெதுவாக எழுந்து வர்ணாவைத் தேடிச் சென்றான் விநாயக்..

 

மெதுவாக எந்த அறை என்று இவன் தேடி செல்ல.. ஒரு பெரிய அறையில் நிறைய பெண்கள் படுத்திருக்க.. “என்னை அங்கு லாக் பண்ண மாதிரி இங்கே என் பொண்டாட்டிய லாக் பண்ணி வெச்சி இருக்கீங்களா டா? என்னா வில்லத்தனம்!!” என்று யோசனையோடு உள்ளே சென்றவன், அந்த இடத்தில் எது வர்ணா யார் என்று தெரியவில்லை குத்துமதிப்பாக ஒரு உருவத்தை தட்டி எழுப்பி முயல.. 

 

அதற்குள் அங்கு உறங்கிக்கொண்டிருந்த மல்லிகா அப்பத்தாவின் காலை பதம் பார்த்திருந்தான் விநாயக்!!

 

“ஐயையோ.. என் காலு.. எந்த எடுப்பட்ட பயடா அது!!” என்று அப்பத்தா போட்ட கூச்சலில் இவன் அதிரி புதிரி பயந்து அந்த அறையை விட்டு வெளியில் வந்து எங்கு செல்வது என்று தெரியாமல் விழிபிதுங்கி நின்றிருந்தவனை அவசரமாக ஒரு உருவம் இழுத்துக் கொண்டு மாடிப்படியில் ஏறி சென்றது.

 

இடையில் அலற முயன்றவனின் அதரங்களை சிறை பிடித்தது அச்சிவந்த அதரங்கள்!!

வானவில் வளரும்.

 

வானவில்24

 

 

 

இந்த திருடி பூனைகள் மெல்ல படியேறி செல்ல.. அவர்களுக்கு முன்னால் ஒரு வேறொரு ஜோடி பூனை அங்கே அந்த மொட்ட மாடியில் தங்களுக்குள் முத்த சஞ்சாரத்தில் இருந்தது.

 

யாருடா இது நமக்கு முன்னாடி? என்று விநாயக் உத்து உத்து பார்க்க..

 

வேற யாரு நம் விஷ்ணு மற்றும் மினி தான்!!

 

அடப்பாவிகளா..!!

 

“ரொம்ப நாள் ஆச்சு மினி.. இப்படி எந்த தொந்தரவும் இல்லாமல் நம் ஆஸ்தான இடமான மொட்ட மாடிக்கு வந்து..” 

 

“ஆமா.. மாமா.. என்ன இருந்தாலும் எங்க ஊரு.. எங்க வீட்டு மொட்ட மாடி ஸ்பெஷல் தான்!!” என்று அவள் குறும்போடு கண்ணடிக்க..

 

“ஹா.. ஹா.. உண்மைதான்!! அப்போ உங்க அண்ணன்கள் கண்ணுல மண்ணை தூவிட்டு வர மாதிரி.‌ இப்போ பிள்ளைகள டபாய்ச்சிட்டு இங்கே தனியா வரது கூட.. செம கிக் தான் மினி..!!” என்று தன்னருகில் படுத்திருந்த தன் காதல் கிழித்தியோடு ஸ்வீட் நத்திங்ஸோடு.. சில பல கிஸ்ஸிங்ஸூம் நடத்திக் கொண்டிருந்தான் நம் ஆல்டைம் காதல் மன்னன் விஷ்ணு பிரசாத்!!

 

அவர்களை ஏக்கதோடு பார்த்தவாறு நின்றிருந்த கணவனை கை பிடித்து அழைத்து.. இல்லையில்லை இழுத்து சென்றாள் மணைமாள் மாடிப்படிகளுக்கு அடியில்!!

 

ஒரு ஆள் மட்டுமே நிற்கும் படியான இடத்தில் அவன் அமர்ந்து கொள்ள..

அந்தப் பக்கம் இந்த பக்கம் ஒரு‌ பார்வை பார்த்தவள் சட்டென்று வந்து அவன் மடியில் உட்கார்ந்தாள் வர்ணா. அதில் திகைத்தவன், பின் மெச்சுதலோடு பார்வை பார்த்தான். காலையில் இருந்து அணைக்க இயலா தன் மெனிகாவை இறுக அணைத்து கொண்டான் விநாயக். அவள் கழுத்தில் முகம் புதைத்திருந்தான். புது மஞ்சள் தாலியின் வாசமும்.. பூவை சூடிய பூவையவள் மணமும்.. அவனைக் கிறங்க வைத்தது. அதை ஆழ்ந்து சுவாசித்து தன் நுரையீரலுக்குள் அனுப்ப நரம்புகளில் ஓடியது ஒரு காதல் முறுக்கம்!!

 

பச்சக் என்று அவன் கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள் வர்ணா அவன் எதிர்பார்க்காத நேரம்!!

 

“ஏய்.. மெனிகா?” என்று கூவினான் ஆனந்த அதிர்ச்சியில்.. இப்படி அவளாக வந்து கொடுப்பது வெகு அபூர்வம் என்பதால்.

 

“என்ன மசினா?” என்றாள் குறும்பு புன்னகையில் கிசுகிசுப்பாக..

 

“என்னடி கிஸ் எல்லாம் பண்ற?” என்றான் சரசமாக..

 

“ஏன் பிடிக்கலையா?” என்று அவள் கேட்க..

 

“என் மெனிகாவா தர்ற முத்தம். பிடிக்காம போகுமா?” என்றான்.

 

“அது!!” மீண்டும் அவன் கன்னத்தை கொத்தினாள் இதழ்கள் கொண்டு!!

 

“ஏன்டி.. ஏன்.. இன்னைக்கு என்ன நாள்.. அதுவும் தனியா தவிக்கிறவன இப்படி கொடுத்து கொடுத்து உசுப்பேத்திறியே” என்று அவளை இறுக்கினான்.

 

“வேணாம்னா போங்க.. ஏதோ பாவம் பார்த்து கொடுத்தா?” என்று அவள் விலக முயல..

 

“என் மெனிகா என்னை பாஞ்சு பாஞ்சு கிஸ்ஸடிக்கிறாளேனு நானே இன்ப வெள்ளத்தில் மிதக்கிறேன் டா!!”

 

மெல்ல அவன் தோளில் தலை சாய்த்தாள். அவள் கை அவனைச் சுற்றி வளைத்தது. அவள் இடையை இறுக்கி அவளை நெருக்கமாக இழுத்தான். அவளின் மென்மைகள் அவனின் பரந்து விரிந்த மார்பின் மேல் அமர்ந்து அழுத்தியது. ஒற்றை விரல் கொண்டு அவள் முகத்தை அளந்தான் அவன். அவள் பேசாமல் கண்கள் மூடியிருக்க.. இதழ்களில் வந்த தஞ்சமடைந்த விரலோடு அவன் இதழ்களை மெல்ல ஒற்றி எடுத்தான். 

 

சிறு சிறு உரசல்கள்.. சிறு சிறு தீண்டல்கள்.. என்று எல்லை தாண்டா எல்லைக்குள் நின்று ஒருவரை ஒருவர் அறிய முயன்றனர். அவளோ அவன் கழுத்தில் முகம் புதைத்திருந்தாள். அவள் நெற்றியில் கன்னத்தில் மூக்கில் எல்லாம் முத்தமிட்டான். அவள் சிலிர்த்தபடி அவனைக் கட்டிக் கொண்டிருந்தாள். 

 

“தேங்க்ஸ் டா மெனிகா” என்றான் உணர்ந்து..

 

“எதுக்கு?” என்றாள் அவன் கைகளில் தன்னை ஒப்புக் கொடுத்தபடி..

 

“நீ இப்படி.. என்னை தேடி வருவ.. என் கூட இருப்பேனு நான் நினைச்சே பார்க்கல.. உன் அண்மைக்கு ரொம்பவே ஏங்கி போய் இருந்தேன் டி மெனிகா!!” என்றான் அவள் கண்களை ஆழ்ந்து நோக்கி..

 

“நானும்தான்” என்றவளது கண்களிலும் காதல் வழிந்து ஓடியது அவனுக்கும் சற்றும் குறைவில்லாமல்..

 

அவள் இடையை இறுக்கி பிடித்தபடி அவள் உதட்டில் முத்தமிட்டான். முகத்தை சுளுக்கி தன் இடையை 

இறுக்கும் அவன் கையை பிடித்தாள்.

 

“முரடா.. வலிக்குது”

 

“ம்ஹீம்.. இனி இப்படிதான் பொறுத்துக்கோ!!” என்றவன் 

“ஐ லவ் மை மெனிகா” அவளை மெல்ல தள்ளிப் பிடித்து குனிந்து அவள் புடவையை விலக்கி நாபியில் முத்தமிட்டான். அவளுக்கு ஜிவ்வென ஏறியது. வர்ணா அவன் கழுத்தைக் கட்டிக் கொண்டு நெகிழ்ந்தாள். அவள் பெண்மை அவனிடத்தில் முழுதாக அடைக்கலமானது. அவள் உதடுகள் அவன் கழுத்தில் நெஞ்சில் எல்லாம் முத்தமிட்டது.

 

“யாராவது தேடி வந்திருவாங்க.. போகலாம்” மெல்ல சொன்னாள்.. 

 

“ம்ம்” என்றானே ஒழிய‌ அவளை விட்டுப் பிரியவே இல்லை.

 

அவள் முகத்தை நிமிர்த்தி அவள் உதட்டருகில் அவன் உதட்டை கொண்டு போனான். 

 

“ஒன்ஸ் மோர் டி.. கிஸ் பண்ணிக்கவா?”

 

“ம்ம்”

 

மெல்ல அவள் உதட்டில் அவன் உதட்டை பதித்தான். அவள் கைகள் அவன் கழுத்தை இறுக்கின. அவன் கைகள் அவளின் கன்னங்களை பற்றிக் கொள்ள.. அவன் உதடுகள் அவளின் மெல்லிய இதழ்களை கவ்வி சுவைத்தன. பெண்ணவளோ கிறங்க.. கண் இமைகள் தானாக உள்ளே சொருகிக் கொண்டன. 

 

விநாயக்கு அவளின் தேன்மதுர இதழ்கள் மீது வெறியானது. கவ்விய இதழ்களை விடாமல் சப்பி அதன் தேன் துளிகளை உறிஞ்சினான். வர்ணா கண்களை இறுக மூடிக் கொண்டு அவனுக்கு தன் இதழ்களை சுவைக்கக் கொடுத்தாள். இருவருக்கும் மூச்சு சூடாகியது. முத்தத்தின் நேரம் கூடக் கூட மூச்சுத் திணறியது. ஆனாலும் இதழ்களை விலக்கிக் கொள்ள விருப்பமில்லாமலே இருவரும் ஆழமாக முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தனர் !!

 

 

அவன் மெல்ல முகத்தை நிமிர்த்தி அவள் முகத்தை பார்த்தான். அவள் தவித்துப் போயிருந்தாள். அவள் நெற்றியில் லேசான வியர்வை முத்துக்கள் அரும்பியிருந்தன. அவள் உதடுகள் அவன் கன்னத்தை உரசின. இப்படி இருவரும் அந்த மாடிப்படி அடியில் தங்கள் காதல் உலகத்தில் சஞ்சரித்துக் கொண்டிருக்க..

 

அப்போது “ரெண்டு பேரையும் காணோம்.. எங்க? எங்க? தேடுங்க?” தேடுங்க!!” என்று ஏக சத்தம்!!

 

அதுவரை இருந்த தாபம் மோகம் எல்லாம் அமிழ்ந்து போக.. பயத்துடன் அவன் மடியில் அமர்ந்திருந்தவள் அவனை பார்த்து “ஐயையோ நம்மை தான் தேடுறாங்க” என்றாள்.

 

“அட.. ஆமாம்.. ஓடு” என்றான் அவனும் ஒரு வித பதட்டத்துடன்!!

 

அவள் நெற்றியில் தன் நெற்றியால் முட்டியவள் “அய்யோ மச்சான் நமக்கு கல்யாணம் ஆயிடுச்சு.. என்னமோ லவ் பண்றேன் போது தேடி வந்துட்ட மாதிரி ஃபீல் கொடுக்காதீங்க” என்று சிரித்தாள். 

 

“நீங்க இருங்க.. மெதுவா நா மட்டும் வெளியில் எட்டிப் பார்க்கிறேன்” என்று மெல்ல தலையை மட்டும் வெளியே எடுத்து பார்க்க ஆட்கள் இங்கும் அங்கும் போய் வந்து கொண்டிருந்த சத்தம் கேட்டது.

 

“இந்த மாப்பிள்ளை கூட இதே தொல்லைதான்!!” என்று ஒரு குரல் கேட்க..

 

“ஐயோ நம்மை தான் தேடுகிறார்களோ மச்சான்கள்?” என்று நினைத்த விநாயக்.. “பார்த்துக்கிட்டே இருடி.. உங்க அண்ணன் ஒவ்வொருத்தனுக்கும் கல்யாணம் நடக்கும் போது இதே மாதிரி பண்ணி பத்து நாளைக்கு ஃபர்ஸ்ட் நைட்டை தள்ளி வைக்கல.. என் பேரு விநாயக் ரணசிங்க இல்லடி!!” என்று அவன் உச்சஸ்தானத்தில் வீராவேசமாக சபதம் எடுத்துக் கொண்டிருக்க..

 

“அய்யோ அடங்குங்க.. நீங்க வேற? தேடுறது என்னவோ மச்சானுக தான்!! ஆனா உங்க மச்சானுக இல்ல!” என்றாள்.

 

“பின்ன யாரோட மச்சானுக?” என்றான் சற்றே கோபத்தோடு.. இவன் கேட்டுக்கொண்டே இருக்கும் போது “மொட்டை மாடிக்கு போய் பார்க்கலாமா?” என்று ஒரு சத்தம் வர மாடியை குறிவைத்து வருபவர்களை பார்த்தவன் சட்டென்று இன்னும் அடியில் புகுந்து கொண்டான் தன்னவளோடு..

 

“கையை விடுங்கங்க.. தேடி வரது நம்மையும் இல்ல.. தேடுறது உங்க மச்சானுகளும் இல்ல.. என் மாமாவையும் அத்தையும் தான் தேடிட்டு வராங்க.. தேடுறது அவரோட மச்சானுக.. எங்க அப்பாங்க.. அவங்க வரதுக்குள்ள நான் என்‌ ரூம்க்கு போய்டுறேன். நீங்க உங்க ரூமுக்கு போய்டுங்க” என்றவள் சிட்டாக யார் கண்ணிலும் படாமல் பறந்து விட்டாள்.

 

இவனும் சிகையை கோதிக்கொண்டு சில நிமிடங்கள் அவள் செல்லும் வரை பார்த்து இருந்தவன் பின்பு தன் அறைக்கு வர, அங்கே இவனது மச்சான்களோ கும்பகர்ணனுக்கு டஃப் கொடுப்பதுபோல படுத்து உறங்கிக் கொண்டிருந்தார்கள். 

 

“நல்ல வேளை நமக்கு இப்படிப்பட்ட மச்சானுக வாய்க்கலை” என்று சந்தோஷத்தோடு இவன் படுக்க.. இவன் மீது பொத்தென்று கை வந்த விழுந்தது.

 

ஒரு கண் திறந்து பார்த்த சர்வா “அப்படி எல்லாம் தப்பா நினைக்க மாப்பி.. எங்களுக்கு தெரியும் நீ என்ன பண்ணுவேன்னு? அதோட மொட்டைமாடி ஏற்கனவே ஹவுஸ் ஃபுல்லாக இருக்கும். உன்னால எங்கேயும் போகமுடியாது என்று எங்களுக்கு தெரியும்!! அதனாலதான் நாங்க தேடாம படுத்து விட்டோம்” என்று நக்கல் குரலில் கூறியவன் “நீயும் தூங்கு மாப்பி!!” என்று கூறி விட்ட தூக்கத்தை தொடர்ந்தான் சர்வா!!

 

“நல்ல குடும்பமடா.. தங்கச்சியும் மாப்பிள்ளையும் பிரிச்சு வைக்குறதுல அப்படி என்ன சத்தோஷமோ??” என்று விநாயக் வாய்விட்டுப் புலம்ப..

 

“அது ஒன்னுமில்ல மாப்பி.. நாளைக்கு எங்க மாமா கோயில் கரகம் எடுக்கிறார். அவர் பொண்ணுக்காக வேண்டியது. அதனால தான்.. அப்பாக்கள் அவ்வளோ ஜாக்கிரதை!!” என்று கூறி சிரித்தான் தனா..

 

“அடேய்.. சிரிக்க மட்டும் செய்யாத டா இநத நடுராத்திரியில் உன் குரல் மட்டும் ஓங்கி ஒலிக்கிறது எனக்கு கொஞ்சம் பயமா இருக்கு” என்றவன் அருகில் படுத்து இருந்த லஸி அண்ணனை ஒரு அடி அடிக்க..

 

“என்னடா? என்ன சத்தம் அது!! அதா தான் மாப்பி வந்துட்டான் இல்லை.. தூங்குங்கடா” என்று துஷ்யந்த் சத்தம் போட..

 

“ஆகமொத்தம் ஒருத்தனும் தூங்கல.. தூங்குற மாதிரியே நடிச்சு இருக்கானுங்க.. நல்லா வருவீங்கடா நீங்க எல்லாம்!!” என்று புலம்பியவன் திரும்பி படுத்து உறங்க, விநாயக்கை பார்த்த மச்சானுங்களும் சிரிப்போடு தங்கள் தூக்கத்தை தொடர்ந்தனர்.

 

மறுநாள் காலை அவர்களின் குலதெய்வம் அய்யனார் கோவிலில் பொங்கல் வைக்க.. இவர்கள் வேண்டுதலோடு விஷ்ணு குடும்பமும் தன் பெண்ணிற்காக கரகம் எடுத்து வேண்டுதலை நிறைவேற்றியது. அன்று இரவே விஷ்ணு குடும்பம் ஆந்திராவை நோக்கி பயணம் செய்தது ஆம்னி பஸ்ஸில்!!

 

புது மணமக்களும் சென்னைக்கும் அதன் பிறகு இலங்கைக்கும் பயணம் செய்தனர் வித் ஃபுல் புரோடக்சன்ஸோடு!! அதாங்க மச்சானுங்களோடு!!

 

அடுத்து வந்த பத்து நாளும் பக்கத்தில் கூட சந்திக்க முடியாத அரண்களாக இருந்து காத்தனர் இந்த பாண்டி பிரதர்ஸ்!!

 

ஒரு முறை எப்படியாவது கடற்கரையோர கெஸ்ட் ஹவுஸுக்கு தன்னவளை அழைத்து சென்று விட வேண்டும் என்று எவ்வளவு தகிடுதித்த வேலைகளை விநாயக் செய்தாலும்.. எவனாவது ஒருத்தன் வந்து அவர்களோடு காரில் அமர்ந்திருப்பான். போங்கடா என்று விநாயக் அலுத்துப் போகும் வண்ணம் அலப்பறை செய்து கொண்டிருந்தனர் பாண்டி பிரதர்ஸ் இலங்கையில் கூட..

 

அடுத்து அங்கு குறித்த நன்னாளில் வினாயக் ரணசிங்க ப்ரியவர்ணா திருமணம் பிரம்மாண்டமாக அதேசமயம் மூன்று நாள் திருவிழாவாகவே நடந்தது. அந்த புதிய சம்பிரதாயங்களையும் சடங்குகளையும் வர்ணாவின் குடும்பமே ஆசையோடு பார்த்து இருந்தது.

 

திருமண சடங்குகள் மட்டுமல்ல அதன் பின்னான ரிசப்ஷன் அது இது என்று நிற்க நேரமில்லாமல் அவ்வளவு வேலைகளை இழுத்துபோட்டு செய்து கொண்டிருந்தார் விஜய் ரணசிங்க. சாருமதி தான் அவரை அப்போது சற்று கவலையோடு பார்ப்பார். அவரது கலவையான முகத்தை பார்த்து விஜய் யாருமறியாமல் இதழ் குவித்து ஒரு பறக்கும் முத்தத்தையும் ஒரு கண் சிமிட்டுதலையும் அவ்வப்போது பார்சல் செய்வார் தன் மனைவிக்கு.. அதிலே அவருக்கு முகம் மலர்ந்து விடும். அதன் பின் தான் நிம்மதியாக மற்ற வேலைகளை விஷயங்களை சிந்தித்து பார்க்க முடியும்.

 

என்னதான் பணமும் பகட்டும் பதவியும் இருந்தாலும் தன்னை அன்போடு தேடும் அந்த இரு விழிகளுக்கு முன் எதுவும் உயர்ந்தது இல்லை என்று வாழ்ந்து பார்த்தவராயிற்றே விஜயரணசிங்க.. அதனால் மனைவியின் முகத்தில் அந்த சிரிப்பையும் உயிர்ப்பையும் என்றும் வாடாது பார்த்து கொள்வார் அத்தனை வேலைகளுக்கும் நடுவினிலும்.‌.

 

இளம் ஜோடிகள் முதலில் தேக ஸ்பரிசத்தால் ஈர்க்கப்பட்டாலும் நாளடைவில் அந்த அன்பு காதல் நேசம் எல்லாவற்றின் அர்த்தங்கள் புரிந்து முதுமையில் தேகங்களை தாண்டிய ஆத்மார்த்தமான காதலாக உருவெடுக்கும். விஜயரணசிங்க சாருமதி தம்பதியினரை போல!!

 

அன்றிரவு அவர்கள் முதலிரவிற்கான நேரம் குறிக்கப்பட..

விநாயக் தன் காதல் மனைவியை கரம் பிடித்தவன் கர்ம சிரத்தையாக அனைவரிடமும் ஆசிர்வாதம் வாங்கிக் கொண்டு கம்பியை நீட்டி விட்டான்.. தன் கெஸ்ட் ஹவுஸூக்கு!!

 

குடும்பமே ஆவென்று வாயை பிளக்க.. அனைவருக்கும் பறக்கும் முத்தத்தை பார்சல் செய்தப்படி பறந்து விட்டான்.

 

அழகிய மெல்லிய வேலைப்பாடு உடைய ஜார்ஜெட் புடவையில் அழகாக தயாராகி இருந்தாள் வர்ணா!! 

 

முகத்தில் அத்தனை வர்ணங்களும் வந்து போயின அன்றைய நாளை நினைத்து!!

 

இவன் புடவை வேண்டாம் என்று அவளுக்கென்று பிரத்யேகமாக வேறு உடை எடுத்துக் கொடுக்க.. இன்றைக்கு புடவை தான் கட்ட வேண்டும் என்று அம்மாமார்களின் பேச்சை தப்பாது கேட்டாள் வர்ணா.

 

“எதுவாக இருந்தாலும்… கடைசியில்..” என்று சிரித்தவனின் வாயை மூடினாள் பெண்!!

 

இந்திரலோகமா? இல்லை மாயலோகமா? என்று வியக்கும் வண்ணம் அந்த இடமே சிறுசிறு அணையா விளக்குகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்தது. கூடவே இதம் பரப்பும் மெல்லிய வாசனை கொண்ட மெழுகுவர்த்திகளை கண்ணாடி குடுவைக்குள் ஆங்காங்கே ஒளிர.. அதன் நடுவே இடப்பட்டிருந்த மெத்தையை பார்த்தவளுக்கு வெட்கம் வர தலையை குனிந்து கொண்டாள்.. அதுவும் கடற்கரை ஓரம்!!

 

மிளிரும் பௌர்ணமி நிலவு..

அமைதியாக சலசலக்கும் கடல்..

குளுகுளுவென ஈர காற்று..

இதயம் விரும்பும் இனியவள்..

இதுவரை அனுபவித்திராத இனிமை!!

 

மெல்ல அவளை நெருங்கியவன், பின் பக்கமாக சென்று அவளது காதோரத்தில் தனது உதடுகளால் ஓவியம் வரைய… தடையாக இருந்த விரிந்த கூந்தலை ஒதுக்கி, பளீரிட்ட வெண் முதுகில் இதழ் ஊர்வலத்தை தொடர்ந்து நடத்த.. அவனின் உதடு வெம்மையும்.. ஈர காற்றும் சேர்ந்து அவளை நடுநடுங்க செய்தது.

 

பின்னிருந்து அவன் மார்பில் இவள் சாய.. அவளை அணைத்து பிடித்தவாறு மெல்ல தூக்கி சென்று மஞ்சத்தை அவன் தஞ்சம் அடைய.. அவளின் பின்புற அழகை பார்த்தவாறே இருந்தவன், இதழ்கள் கொண்டு அரங்கேற்றினான் ஊர்வலத்தை!!

 

அதில் சிலிர்த்தவள் சட்டென்று திரும்பி படுக்க, புடவை கள்வனவன் கையோடு போக.. பாவையவள் கைகளென்னும் ஆடை கொண்டு முன்னழகை மறைக்க.. அதில் தோன்றிய விஷம சிரிப்புடன் அவளை நெருங்கியன் அவள் காதில் பல அந்தரங்க வார்த்தைகளை கிசுகிசுத்தான். அதில் அவள் வெட்கம் கொண்டு முகத்தை மறைத்துக் கொண்டாள். முன்னெழில்களின் திரட்சியை கண்டவன் கைகளால் அளவெடுக்க.. அப்போது தான் அவளுக்கு காதல் கண்ணனின் கள்ளத்தனம் புரிய.. அதிலும் அவனின் மோக விளையாட்டில் பெண்ணின் உணர்வுகள் பிரவாகம் எடுக்க.. இறுக்க அணைத்து கொண்டாள் தன்னவனை!!

 

அவளின் உதடுகளை கவ்வி.. கலவியின் அடுத்தடுத்த கட்டங்களை கட்டியாண்டான் காதலன். முத்த சஞ்சாரத்தில் திளைத்து இதழ் அமிர்தம் அருந்த.. அவளின்‌ செவ்வண்ண அதரங்கள் மேலும் செம்மையுற்றது.

 

பின் அவள் உடைகளுக்கு விடுதலை அளிக்க.. வெண்ணிலா வெளிச்சத்தில் மேலாடையின்றி பாலாடை கட்டி தேகங்களை காட்டியவாறு இருந்த காரிகையின் கட்டழகில் மயங்கியவன்.. விரல் கொண்டு மீட்ட.. அந்த மீட்டலுக்கு அவள் ஸ்ருதி சேர்க்க.. அங்கே ஒரு மோகன ராகம் அரங்கேறியது.

 

வெண்ணிற தேகம் அவனது பற்தடம்.. கைதடம் பட்டு சிவந்து போனது.. அவனோ மலை முகடுகளிலுள்ள வெண்பஞ்சு மேகத்தை சுவைத்து.. அதரங்களுக்குள் அதக்கி விளையாட.. உடலங்கெங்கும் பரவும் இன்ப சிதறலில் சிக்கி தவித்தாள் பாவை..

 

சற்றே கிழறங்கி அவளின் ஆலிலை வயிற்றில் அவன் முத்த கோலமிட மின்சாரத்தால் தாக்குண்டது போல துடித்தாள். அவளின் இன்ப முனகல்களில் நிமிர்ந்து பார்த்தவன் துடிக்கும் உதடுகளை சிறை செய்து.. வெற்று முதுகை தடவி ஆறுதல் படுத்தினான்.

 

மெல்ல கண்களை திறந்து மோகன விழிகளால் அவனை பார்த்தாள் மோகினி..

வெற்று மார்புடன் கண்களாலேயே அவளை விழுங்கி கொண்டிருந்தான் மாயவன். 

தொடர் உடற்பயிற்சிகளால் திரண்ட திடகாத்திரமான புஜங்கள்.. படிக்கட்டு என பொசு பொசுவென்ற ரோமங்களுடன் கூடிய மார்பு என அவளை வசீகரிக்க.. மெல்ல அவன் தோள்களைப் பற்றி தன்னருகே இழுத்தாள். தன்னவனின் திடகாத்திரமான மார்பில் தஞ்சம் கொண்டவள் அதில் மயங்கி முத்தமிடத் தொடங்கினாள். வன் மார்பில் மென் இதழ்களால் இவள் தொடர் முத்தங்கள் பதித்தாள்.. அவள் இதழ்களின் விளையாட்டினால் மேலும் மேலும் கிறங்கி பித்தானான் அந்த காதல் கண்ணன்.

 

அவளை மேகமாக்கி அவள் மீது மேக ஊர்வலம் சென்றான் கோமகன்!!

 

மழை பொழியும் மேகமோ.. இன்று மழையை தன்னுள் வாங்கிக் கொண்டு சிலிர்த்து சிணுங்கியது!!

 

அவள் மேல் படர்ந்தவன்.. அவளின் மேனியில் இனிமையாய் இம்சித்தான் இதழ்கள் கொண்டு.. அவனின் அதரங்கள் தீண்ட தீண்ட தீயின் தகிப்பை சுகித்து ஓராயிரம் முறை சிலிர்த்து மலர்ந்தாள் மலரினி. அவனின் ஆண்மை தேடலை துவக்கினான் அவளது பெண்மையில்.. மென்மையாக தொடங்கி அவளது இடையை வன்மையாக பற்றி அசைந்திட.. மோகனமாய் மெல்லிசை இசைத்தவள் அவனின் அதிரடியில் குரல் தாபமாய் மாறி பின் பேச்சுகள் இன்றி வெறும் மூச்சுக்களே சங்கீதமாய்…

 

இருவரின் மூச்சு காற்றும் அவர்கள் தேகம் போல பின்னி பிணைய, மோகத்தீ இன்னும் பற்றி எரிய, அந்தகார இருளில் இவர்களின் இந்த காதல் களியாட்டத்தை பார்த்து நாணமுற்ற நிலவவள் மேகத்தில் முகம் மறைக்க.. 

புள்ளினங்களோ இந்த சிணுங்களில் அவைகளும் தங்கள் இணையோடு காதல் கொள்ள…

தென்னை மரங்களோ இளந்தென்றலை அவர்களுக்கு சாமரம் வீச… 

காதலில் உச்சம் கண்டு.. 

மோகத்தில் உச்சம் தணிந்து இறுக்க அணைத்தவாறு இருந்தனர். காதலில்.. காமத்தில்.. தாபத்தில்.. மோகத்தில் களித்து களைத்திருந்த அவ்விரு காதல் கிளிகளும்..

 

ஒரு வருடம் கழித்து..

 

அன்று துஷ்யந்த் மற்றும் தன்வந்த் திருமண வைபவம்!! முதல் நாள் துஷ்யந்தனுக்கும் மறுநாள் தன்வந்துக்கும்.

 

ஒரு வாரம் முன்னரே வரச்சொல்லி அழைப்பு விடுத்திருக்க முதல் நாள்தான் வந்து இறங்கினார்கள் விநாயக் ப்ரியவர்ணாவும்!!

 

அதில் குடும்பத்திற்கு கொஞ்சம் வருத்தம் இருந்தாலும் வர்ணாவின் நிலையை நினைத்து சமாதானப்படுத்திக் கொண்டனர். இப்பொழுது அவள் ஏழாவது மாதம்..

 

சொந்தங்களும் உறவுகளும் நண்பர்களும் திருமணத்தில் திளைத்திருக்க.. இருவர் திருமணமும் இனிதே முடிந்தது.

 

ஒரு வாரம் இருந்து விட்டு இவர்கள் கிளம்ப எத்தனிக்க வீட்டினரோ மறுத்து விட்டனர். “எப்படியும் வளைகாப்பு செய்து இங்கே தானே அழைத்து வரவேண்டும்

 இங்கே வளைகாப்பு செய்து கொள்ளலாம்” என்றனர்

 

“அப்படி என்றால் பிரசவத்தை நான் அங்கே வைத்துக் கொள்ளவா?” என்று இவன் கெடுபிடி போட..

 

அதன்பின்னரே ஒத்துக் கொண்டனர். வளைகாப்பை விமர்சையாக சென்னையில் நடத்தி விமானம் மூலம் மதுரை வந்து அதன் பின் அவர்கள் ஆஸ்தான ஆம்னி பஸ் மூலம் தேனி வந்தனர்.

 

ஒரு அழகான விடியலில்.. உதயரேகையில்.. பிறந்தாள் விநாயக் மற்றும் வர்ணாவின் பெண்ணரசி!

 

பெண்ணிற்கு பெயர் சூட்டும் நன்னாளில் தன் மணையாள் கையில் ஒரு பரிசை கொடுத்தான் விநாயக். என்ன என்று கேட்டவளை திறந்து பார் என்று சொன்னான். 

 

அதில் இருந்த பேப்பரை பார்த்தவள் அதிர்ச்சியில் தன் கணவனை திரும்பி பார்க்க.. கண் சிமிட்டி சிரித்தான் மாயவன். இருவர் குடும்பமும் அங்கேதான் குழுமி இருந்தது.

 

“எங்களுக்கும் சொன்னா நாங்களும் தெரிஞ்சிப்போம் தம்பி!!” என்று சாருமதி கேட்க..

 

அத்தையிடம் தாவி சென்றவள் “அத்தை உங்க புள்ள என் பேரு சேனல் ஆரம்பித்திருக்கிறார். இங்க பாருங்க” என்று காட்ட.. வர்ணம் சேனலின்‌ தொடக்க விழா பத்திரிக்கையோடு அது சம்பந்தப்பட்ட அனைத்திலும் ப்ரொப்பரைட்டராக ப்ரியவர்ணா விநாயக் என்ற பெயர் இருந்தது.

 

அனைவரும் சந்தோஷத்தோடு ஆர்ப்பரித்தனர்.

 

அன்றைய இரவின் தனிமையில் “என்ன இதெல்லாம் மசினா?” என்று மகளுக்கு அமுது ஊட்டிக் கொண்டு கேட்க.. பசியாறிய தன் மகளை விளையாட்டு காட்டியபடி தன் தோளில் போட்டு முதுகை தட்டிக் கொடுத்தவன், “இது பரிகாரத்துக்கு செஞ்சது இல்ல மெனிக்கா.. நீ அன்னைக்கு சொன்னே இல்லையா.. இந்த ஊடகத்துறையில் ஒரு பெண் எப்படி முட்டி மோதி கஷ்டப்பட்டு வரணும்னு.. அதை நான் ஒரே நாள்ல தடுத்து விட்டேன் நீ சொன்ன போது எனக்கு ரொம்ப வலிச்சது. அதுக்கு ஏதாவது செய்யணும்னு எனக்கு ரொம்ப நாள் ஆசை.. அதான் ஆதி சேனலை வாங்கிட்டேன். இது முழுக்க முழுக்க என் மெனிக்காவுடையது. 

அவளது கற்பனைக்கானது!

அவளது படைப்புக்கானது!!

அவளுக்கே அவளுக்கானது!!

 

அங்கே யார் யாரை வேலைக்கு வைக்கலாம் என்று தொடங்கி அனைத்தும் உன்‌ முடிவு தான்!!

 

இது நமது திருமணத்தின்போதே கொடுக்க எனக்கு ஆசை தான்!! ஆனால்.. என் மெனிகா உடனான காதல் வாழ்க்கை எனக்கு கொஞ்சம் தேவைப்பட்டது. அதுதான் இந்த ஒரு வருட தாமதம். அதனால் தான் இந்த குட்டி புதையல் எனக்கு கிடைச்சது!!” என்று மகளை கொஞ்சிக்கொண்டே மனைவியை பார்க்க அவளோ ஸ்தம்பித்து நின்றாள் அவனது காதலில்.

 

“என்னடா இது?!” கேட்க அவளோ வார்த்தைகள் வராமல் கண்கள் கண்ணீரை பாஷையாக்கி அவனிடம் பேச.. அதை தன் உதடுகளால் ஒத்தி எடுத்தவன் “வேண்டாம் டி!!”என்று தலையாட்டினான்.

 

“நான் ஒண்ணும் அவ்வளவு நல்லவன் எல்லாம் இல்லடி..

யாருக்கும் வளையாதவன்.. கொஞ்சம் ஸ்டிரெயிட்பார்வர்டு.. தவறுகளை பொறுக்காதவன்.. ஆனா

ல் இன்று‌ என்னை வளைத்துவிட்டாள் இந்த வானவில் வர்ணங்களை கொண்டு என்‌ வர்ணா!!”

 

குழந்தையை அதற்குரிய க்ரெச்சில் விட்டவன், தன்னை வளைத்த வானவில்லை வளைத்து இளைப்பாறினான் அவளது இதழில்!!

 

சுபம்