அறைக்குள் நுழைந்த விக்ரனும் சரவணன் இருவரும் எதுவும் பேசாமல் மலர் மொழியை அழைத்துக் கொண்டு வீடு வந்து சேர்ந்தனர்.
அவர்கள் அறைக்குள் நுழைந்ததும் விக்ரமனுக்கு நண்பனின் பேச்சும் மருத்துவரின் பார்வையும் கோபத்தை ஏற்படுத்த மெத்தையின் மேல் பூக்களால் செய்யப்பட்டிருந்த அலங்காரத்தை எல்லாம் களைத்து எறிந்து விட்டு தலகாணி ஒன்றை எடுத்து கீழே போட்டு படுத்துக் கொண்டான்.
பின்னாடி வந்த மலர் மொழியும் சரவணன் ஏற்கனவே எச்சரித்து விட்டு சென்றதால் என்ன நடக்குமோ என்று பயத்துடன் அறைக்குள் வந்தால்
வந்தவள் அறையின் நிலையையும் அவன் கீழே படுத்திருப்பதையும் பார்த்து இப்படி எதுவும் நடக்க கூடாது என்று அவர் முதலிலேயே சொன்னார் தன்னால் தானே அவருக்கு இந்த நிலைமை என்று கண்கலங்கி அவனது அருகில் சென்று மாமா என்று அழைக்க அவன் சற்று கோபம் கலந்த குரலில் தயவுசெய்து போய் படு
மலரு காலையில் பேசிக்கலாம் என்று அவளை பார்க்காமல் திரும்பிப் படுத்தான்.
மலர் மொழியும் வேறு வழி இன்றி விளக்கை அணைத்துவிட்டு சென்று மெத்தையில் படுத்தாள். உறக்கம் வராமல் முழித்திருந்தவள் விக்ரமன் தூங்கி விட்டானா என்று கீழே இறங்கி பார்த்தாள்.
விக்ரமன் ஆழ்ந்த உறங்கத்தில் இருந்தான். மெதுவாக அவன் அருகில் வந்து அமர்ந்தாள். அவன் தூங்கும் அழகை பார்த்தவள் அவனது மீசை அவளை தொட்டுப் பார்க்க சொல்ல மெதுவாக அவள் கை கொண்டு வருடினாள். விக்கிரமனுக்கு ஏற்பட்ட குருகுருப்பில் அவன் தூக்கம் கலைந்தது இருப்பினும் அவள் என்ன செய்கிறாள் என்று பார்ப்பதற்காக கண் மூடி படுத்திருந்தான் அவள் மீசையை மெதுவாக முறுக்கி விட்டு அவன் கன்னத்தை லேசாக கிள்ளி முத்தமிட்டால். விக்ரமனின் கோபம் சற்றே மட்டுப்பட்டது. இப்படி தூங்குனா தான் முத்தம் கொடுப்பேன்னு சொல்லி இருந்தா நான் முதல்லயே தூங்கியிருப்பேன் என்று சொல்லிக் கொண்டே விக்ரமன் கண் முழித்தான் அச்சச்சோ என்று எழுந்து ஓடியவள் கையைப் பிடித்து இழுத்தான் மலர் மொழியோ நிலை தடுமாறிஅவன் மீது விழுந்தால். அட இது கூட நல்லா இருக்குது என்று விக்ரமன் அவளை திருப்பி தன் அணைப்பிற்குள் கொண்டு வந்தான். அவன் அனைப்பில் நெளிய ஆரம்பித்தால். ஏற்கனவே செம கடுப்புல இருக்கிறேன் நெளியாம பேசாம படுக்கிறது தான் உனக்கும் நல்லது எனக்கும் நல்லது என்று அவள் நெற்றியில் முத்தம் கொடுத்துவிட்டு கண் மூடி உறங்க ஆரம்பித்தான்.
மலர் மொழியும் அவனது இறுக்கமான அணைப்பில் இருந்து வெளிவர முடியாமல் சிறிது நேரத்தில் உறங்கிப் போனால்.
காலையில் எழுந்தவள் மணியைப் பார்க்க மணி எட்டு திரும்பி அருகில் பார்க்க விக்ரமன் இல்லை. அவசர அவசரமாக குளித்துவிட்டு கீழே வந்தாள்.
அவள் கீழே வரவும் விக்ரமன் வெளியிலிருந்து உள்ளே வரவும் சரியாக இருந்தது. அவன் ராகினியை அழைத்துக் கொண்டே உள்ளே வந்தான். ராகினி வந்ததும் அவள் கையில் சில பைகளை கொடுத்து இதில் உனக்கும் தங்கச்சி ரெண்டு பேர்களுக்கும் டிரஸ் மாப்பிள குழந்தைகளுக்கு எல்லாம் டிரஸ் இருக்கு போய் ரெடி ஆகுங்க கோயிலுக்கு போகலாம் என்க அவளும் சரி என்று பைகளை வாங்கிக்கொண்டு ரெடியாக உள்ளே சென்றாள்.
அவன் மலர் மொழி கையிலும் ஒரு பையை கொடுத்து ரெடியாக சொன்னான். விக்ரமன் கோயிலுக்கு செல்ல வேன் ஒன்றை ஏற்பாடு செய்திருந்தான்.
வேனில் ஜன்னல் ஒர பின் சீட்டில் இருவரும் அமர்ந்தனர். வேன் நகர ஆரம்பித்ததும் சரவணன் வேனில் குத்துப்பாட்டு போட அனைவரும் ஆடிப்பாட ஆரம்பிக்க சரவணன் நண்பனை பார்த்து கண்ணடித்துவிட்டு அவனும் முன்னே சென்ற அவர்களுடன் ஆட ஆரம்பித்தான்.
விக்ரமனும் கிடைத்த சந்தர்ப்பத்தை நழுவவிடாமல் தன் கையை அவள் தோளோடு சேர்த்து அவளை அணைத்துக் கொண்டான். அவன் கை அவளுடைய இடையில் மெல்ல நகர ஆரம்பித்தது மலர் மொழிக்கு கூச்சம் இருந்தாலும் இந்த புது உணர்வு அவளை மயக்க கண் மூடி சுகத்தில் அவள் தோளில் சாய்ந்தால்.
அவள் தோளில் சாய்ந்ததும் விக்ரமன் மகிழ்ச்சியில் மேலும் முன்னேற ஆரம்பிக்க மலர் மொழி அவனிடமிருந்து பதறி விலகி கோயிலுக்கு போறோம் என்று மெல்லிய குரலில் தலை குனிந்தபடியே கூறினால். விக்கிரமன் மெல்லிய சிரிப்புடன் கோயிலுக்கு போயிட்டு வந்து பாத்துக்கலாம் தானே என்று கேட்க அவள் மௌனமாக தலையசைத்தாள் அப்புறம் நான் தூங்கும் போதெல்லாம் முத்தம் கொடுக்க வேண்டாம் முழிச்சுக்கிட்டு இருக்கிறப்பவே கொடுத்த நான் ரொம்ப சந்தோஷப்படுவேன் என்று அவளின் மேலிருந்த கையை விளக்கி விலகி அமர்ந்தான்.
மலர் மொழிக்கு அப்பாடா என்றிருந்தது நேற்றைய விக்ரமன் கோபத்திற்கு பிறகு எப்பொழுதாவது இது நடந்தே தீர வேண்டியது தானே என்று அவளை சமாதானப்படுத்திக் கொண்டாள்.
கோயிலுக்கு சென்று அனைவரும் சாமி தரிசனம் முடித்துவிட்டு பக்கத்தில் உள்ள தோப்பில் கொண்டு வந்த உணவுகளை உண்டனர். அதற்குப் பிறகு அனைவரும் சிறிது ஓய்வெடுக்க. ராகினியின் தவப்புதல்வன் அஸ்வின் விக்ரம் வந்து மாமா அத்தை கொஞ்ச நேரம் எங்க கூட விளையாடட்டும் அவங்களுக்கு பர்மிஷன் குடுங்க மாமா என்று கேட்க
அவன் மலர் மொழியைப் பார்க்க அவளின் திரு திரு முழியைகண்டு இது குழந்தைகள் அனைவரும் ஏற்கனவே செய்த ஏற்பாடு என்று கண்டு கொண்டவன் சிரிப்புடன் தலையசைத்தான். பக்கத்திலேயே விளையாட சொல்லி அனுப்பி வைத்தான்.
அவனும் பக்கத்தில் உள்ள மரத்தில் சிறிது சாய்ந்து அப்படியே அவர்கள் விளையாடுவதை பார்த்து இருந்தவன் அப்படியே கண் அயர்ந்தான்.
குழந்தைகள் கண்ணாமூச்சி ஆடிட மலர் மொழி அவர்களை ஒவ்வொருவராக தேடிக்கொண்டு வந்தவள் முன் நின்றிருந்தான் அவன் ராகவன் ஊர் தலைவரின் மகன் அவன் மலர் மொழியை பார்த்து யாரு நீ புதுசா இருக்கிற என்று அவளை வழி மறித்து கேட்க மலர் மொழி சிறிது வரவழைத்துக் கொண்ட தைரியத்துடன் விக்ரமனின் மனைவி என்பதை கூறினால். பரவாயில்லை விக்ரமனுக்கு இப்படி ஒரு அதிர்ஷ்டம் இவ்வளவு அழகான சின்ன பொண்ணு அவனுக்கு ம்கூம் எனக்கே கொஞ்சம் பொறாமையா தான் இருக்கு என்றான். காலையில் கோவில் வந்ததிலிருந்தே மலர் மொழியை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் அவளின் கிராமத்து அழகும் புது பெண்ணின் மினுமினுப்பும் அவளை மேலும் அழகாக காட்டி அவனை மயக்கி இருந்தது அவளிடம் பேச சந்தர்ப்பத்தை எதிர்பார்த் திருந்தவன்
இந்த சந்தர்ப்பத்தை பயன்படுத்திக் கொண்டான்.
மெல்ல அவளிடம் நெருங்கி வந்தவன் எவ்வளவு அழகான கண்ணம் என்ற கன்னத்தில் கை வைக்க வர அவள் அவனை தள்ளி விட்டு ஓடினாள்.
தூங்கி எழுந்த விக்ரமன் கை கால் கழுவ அப்பொழுதுதான் பக்கத்திலிருந்து குளத்திற்கு சென்று இருந்தான். அங்கிருந்து ஓடிய மலர் நேராக விக்ரமிடம் சென்று அவனை முதுகோடு கட்டியணைத்துக் கொண்டாள் அவளின் உடம்பு நடுங்க ஆரம்பித்தது. மலர் மொழி கட்டியணைத்ததும் யோசனையில் திரும்பியவன் அவள் உடல் நடுக்கத்தைக் கண்டு அவளை அப்படியே முன்கொண்டு வந்து நெஞ்சோடு அணைத்துக் கொண்டு அவளை சமாதானப்படுத்தி அவளை என்னவென்று விசாரித்தான் மலர் மொழி நடந்ததை சொல்ல கண்கள் சிவக்க அவளை கோபத்துடன் அழைத்து வந்து தங்கைகளிடம் ஒப்படைத்து விட்டு ராகினியின் கணவர் மகேஷிடம் குழந்தைகளை பார்த்து அழைத்து வருமாறு சொல்லிவிட்டு சரவணனை அழைத்துக் கொண்டு அங்கே சென்றான்.
திடீரென்று தள்ளுவாள் என எதிர்பார்க்காத ராகவன் கீழே விழுந்ததான் எழுந்தவன் அவள் யாரையாவது அழைத்து வரக்கூடும் என்று அவ்விடத்தில் இருந்து ஓடிப் போயிருந்தான்.
இருவரும் தேடிப் பார்த்து அவன் கிடைக்காததால் சரவணன் யாரடா மாப்பிள்ளை நம் ஊருக்குள்ள இப்படி ஒரு காரியத்தை செஞ்சது என விக்ரமனிடம் கேட்க தெரியலடா ஆனா என்னைக்காவது அவன் கையில கிடைச்சன்னா அவனுக்கு இருக்குதுடா சரி வா போகலாம் நேரமாச்சு என்று அவனை அழைத்துக் கொண்டு அனைவரும் இருக்கும் இடத்திற்கு வந்து சேர்ந்தான்.
அதற்குள் விக்ரமின் தங்கைகள் அவளை ஓரளவுக்கு சரியாக்கி இருந்தனர் இருந்தாலும் அவளின் நடுக்கம் குறையவில்லை அதைப் பார்த்ததும் விக்ரமனுக்கு மேலும் கோபம் வந்தது மலர் மொழிக்கு அவன் யார் என தெரியாததால் அவளால் அடையாளம் சொல்ல முடியவில்லை. மலர் மொழி இடம் அவன எங்கேயாவது மறுபடியும் பார்த்தேனா கண்டிப்பா என்கிட்ட சொல்லு என்று கூறி வேனை நோக்கி நகர்ந்தனர்.
வீடு வரும் பொழுது மாலை 7 மணி ஆகி இருந்தது மலர் மொழிக்கு பயத்தில் காய்ச்சல் வந்திருந்தது. சரவணன் டேய் மாப்ள நேத்திக்கு போன அதே ஆஸ்பத்திரிக்கு இன்னைக்கு கூட்டிட்டு போனா கண்டிப்பா நம்ம ரெண்டு பேரும் போலீஸ் கேஸ் ல உள்ள போக வேண்டி இருக்கும் அதனால பக்கத்துல இருக்குற சின்ன கிளினிக் போய் ஊசி போட்டு மாத்திரை வாங்கிட்டு வந்துடலாம் டா என்று அவர்களை அழைத்துக் கொண்டு போய் வந்தான்.
அவளுக்கு சிறிது கஞ்சியை கொடுத்து மாத்திரையை கொடுத்து அவளை உறங்க வைத்துவிட்டு விக்ரமன் தோட்டத்தில் நடந்து கொண்டிருந்தான்.
அப்பொழுது அங்கு வந்த சரவணன் டேய் மாப்ள பேசாம பக்கத்திலேயே ஒரு சின்ன கிளினிக்கா வைச்சு அங்கு ஒரு டாக்டர் வாடகைக்கு அமர்த்திடலாமா ஏன்னா உன் பொண்டாட்டிக்கு டெய்லி நைட் ஆனா ஏதோ ஒன்னு வந்துருது அதுக்கு ரொம்ப உதவியா இருக்கும் இல்ல என்று கூறி அவனை கிண்டல் அடிக்க விக்கிரமனோ ஏண்டா என்னோட பொழப்பு உனக்கு கிண்டலா இருக்குதா என்று அவனை முதுகில் அடித்தான்.
அப்பொழுது அங்கு வந்த மகேஷ் என்ன மச்சானும் மாப்பிள்ளையும் என்ன பேசிக்கிட்டு இருக்கீங்க என்ற படியே வந்தான். உடனே சரவணன் இல்ல தங்கச்சிக்கு காய்ச்சல் வந்துச்சு இல்ல அத பத்தி தான் பேசிட்டு இருந்தோம் என்க மகேஷ் பேசாம மலர நல்ல ஒரு சைக்கியாட்ரிஸ்ட் கிட்ட கூட்டிட்டு போகலாமா மாப்பிள்ளை என்று விக்ரமனிடம் கேட்க அவன் திரும்பி சரவணனை பார்க்க அவனோ இல்லடா மாப்பிள அவரு உன்ன பத்தி எல்லாரும் பேசின மாதிரி தப்பா பேசினாரு அதனாலதான் நான் உண்மைய சொல்ற மாதிரி ஆகிப்போச்சு என்றான்.
பரவால்லடா அவரும் நம்ம குடும்பம் தானே ஒண்ணும் பிரச்சனை இல்லை என்றான். மேலும் அவளுக்கு சின்ன பயம் தானே தவிர சைக்காடிஸ்ட் கூட்டிட்டு போற அளவுக்கு எல்லாம் ஒன்னும் இல்ல என்று மகேஷுக்கு பதில் அளித்தான்.
மகேஷ் உடனே பேசாம தங்கச்சிக்கு அந்த பயம் போகறதுக்கு ஒரு நாள் மட்டும் சரக்கு வாங்கி கொடுத்தரலாமா என்க விக்கிரமனும் சரவணனும் பார்த்த பார்வை அவனது மூஞ்சியில் காரித்துப் போவது போல இருக்க அமைதியானான்.
உடனே சரவணன் இதுக்கு ஒரு ஐடியா இருக்கு மாப்பிள்ளை என்றான் விக்ரமன் என்ன என்னை சரக்கடிக்க சொல்றியா சரவணன் இல்ல அதுக்கு நீ சரிப்பட்டு வர மாட்ட என்க விக்கிரமன் அவனை முறைத்தான்.
இல்ல மாப்ள நம்ம ஊர்ல நாட்டு வைத்தியம் செய்கிற பாட்டி இருக்குது அது கிட்ட போனா அது ஏதாவது யோசனை சொல்லும் அதைத்தான் நான் சொல்ல வந்தேன் அவங்க அனுபவசாலி இப்படிப்பட்ட பிரச்சனைகளை நிறைய பார்த்திருப்பாங்க அதனால தான் அவங்க கிட்ட போலாம்னு சொன்னேன்.
விக்கிரமனும் யோசனையுடன் சரிடா என்று கூறிவிட்டு எனக்கு தூக்கம் வருதுடா நான் போய் படுக்கிறேன் நீங்களும் போய் படுங்க என்று கூறி விட்டு சென்றான்.
👌👌👌👌👌👌👌👌