23
புவியின் அறை வட்டத்தில் கொண்டு மை இருட்டு…வானில் மின்னல் வெட்ட…இடியோ தாளம் தட்ட…மழை துளி சொட்ட சொட்ட… அந்த குளிர் இரவில் இருவரின் பயணம்…
பாதையில் கடந்து செல்லும் தெரு விளக்குகளின் ஒளியில் சிதறும் நீர் மணிகளை ரசித்தவாறே அருண் மற்றும் பூர்ணா இருவரும் வரவேற்பு முடிந்து வீடு திரும்பினர்…
சாந்தியின் உடல்நிலை பொருட்டு அவரை அந்த மழையில் எப்படி அழைத்து செல்ல என அருண் யோசித்த நேரம் போது கோவிந்தனும் ஜெயந்தியும் அனைவரையும் அவர்களோடு அழைக்க அருண் காலையில் முக்கிய வேலை இருக்கு அதுனால நானும் பூர்ணா இருக்க முடியாது என அவளுக்கும் சேர்த்து இவனே முடிவாக கூறி விட… பூர்ணாவாள் ஒன்னும் பேச முடியவில்லை… ஆனாலும் விடாத கோவிந்தனும் ஜெயந்தியும் சந்தியையாவது தங்களோட விட்டு செல்லும் படி கட்டாயப்படுத்த… அன்பிலும் அடாவடி தான்… என நினைத்தவன்
அவனுக்கும் அதுவே சரியாக பட காலையில் வந்து அழைத்து கொள்வதாக கூறியவன்… சாந்திக்கு தேவையான மருந்தை அவர் எடுத்து வந்தாரா என்பதை எல்லாம் சரி பார்த்த பின்பே அவரை அங்க விட்டு கணவன் மனைவி இருவரும் வீடு திரும்பினர்…
வழியில் இருவரும் ஒரு வார்த்தை கூட பேசி கொள்ளவில்லை அங்கே மௌனம் மட்டுமே குடி கொண்டது…
வரவேற்பு முடிந்து விருந்துண்ண கோவிந்தன் அருணை அழைக்க அங்கே செல்லும் முன்பு பூர்ணாவை தேடி சென்றவன் காதுகளில் தோழிகள் இருவரின் பேச்சும் விழ… அது தன்னை பற்றியது என்றதும் காதுகளை கூர்மையாக்கி கொண்டு இருபது இருவரது சம்பாஷணைகளை கேட்டான்…
அதில் நிதி உன் காதலை உன் கணவனிடம் சொல்ல என்ன தயக்கம் என கேட்டதற்கு…
முன் பொழுதில் அருணும் பூர்ணாவும் நண்பர்களாக பழக தொடங்கிய சமயத்தில்…
காலம் நேரம் யாவும் மறந்து இருவரும் பேசிய பொழுதுகளில் பூர்ணா தனக்கு காதல் மீது நம்பிக்கை இல்லை என்றும்… தான் யாரையுமே காதலிக்க போவதில்லை என்றும் அருணிடம் சவால் விட்டது கூறியவள்…
“நீயே சொல்லடி அப்போ அப்படி பந்தாவா சொல்லிட்டு இப்ப நான் லவ் பண்றேன்னு சொன்னா என்ன நினைப்பாங்க…?? “என தன் தோழியிடமே அபிப்பிராயம் கேட்க…
அவ்ளோ “ஐயைய என்னடா இவள் இப்படி இருக்காள்…?? “ என யோசித்த நேரம் பலத்த சிரிப்புடன் அருண் அங்கே வந்து விட…
அச்சச்சோ எல்லாத்தையும் கேட்டுட்டார் போலயே… மானம் போச்சு என வெட்கம் கொண்ட பூர்ணா அருணின் முகத்தை பார்க்க கூச்சம் கொண்டு தன் இழுத்து கொண்டு அங்கிருந்து ஓடி விட்டாள்…
அப்பொழுது சென்றவள் தான் விருந்து முடிந்து வீட்டுற்கு கிளம்பும் வரை அருண் கண்ணில் படவே இல்லை…
வண்டியில் ஏறும் பொழுது அருண் பூர்ணாவிடம்
“நிஜமாவே அது மட்டும் தான் காரணமா…?? “ என அருண் கேட்க
ம்ம்ம் ஆமா நிஜமாவே அது தான் காரணம்…என பூர்ணா சொன்னதை கேட்டதோடு சரி அதற்கு மேல் இருவரும் எதுவும் பேசவில்லை…
ச்சே போச்சு போச்சு எல்லாத்தையும் கேட்டுட்டார் என் மானம் போச்சு இப்போ என்னை பற்றி என்ன நினைப்பார் என வழி முழுக்கும் பூர்ணா அருணை நினைத்தே மனதில் புலம்பி கொண்டு வர…
கீரிச் என எதிர்பாராத நேரத்தில் அருண் ஜீப்பை சடன் பிரேக் போட்டு நிறுத்த…தலையில் முட்டி கொண்ட இடத்தில் தேய்த்து விட்டப்படி அருணை பார்க்க…
வீடு வந்தாச்சி என சைகையால் காட்ட… ஈஈ என இளித்து சமாளித்தவாறு அவள் இறங்க அவளை பார்த்து சிரித்தப்படி தானும் இறங்கி வீட்டிற்க்குள் சென்றான்…
கலைந்த வீடு இருவரையும் வரவேற்க… வீட்டிற்க்குள் நுழைந்ததுமே பொறுப்பான குடும்ப இஸ்திரியாக மாறி விட்ட பூர்ணா வரவேற்புக்கு அணிந்திருந்த நகைகளை எல்லாம் கழட்டி வைத்து விட்டு… வரவேற்புக்கு கிளம்பும் அவசரத்தில் அவள் கலைத்த போட்ட பொருட்களை அவளே மீண்டும் அடுக்கி வைத்து விட்டு…வீட்டை ஒழுங்கு படுத்தி விட்டு… சமையல் அறையில் மிஞ்சியதை சரி பார்த்து எடுத்து வைக்கும் வேலையில் மும்முரமாக இருக்க…
உடைமாற்றச் சென்ற அருண் கை இல்லாத பணியனும் லுங்கியுமாக வந்து அமர்ந்து கொண்டவன் பார்வை மொத்தமும் பூர்ணாவை குத்தகைக்கு எடுத்திருந்தது…
மனைவியின் அங்க லாவண்யங்களையும் அசைவுகளை கண் சிமிட்டாமல் பார்த்து இருந்தவனுக்கு நாவு வறண்டு தொண்டை குழி காய்ந்து போனது போல் ஒரு மாயை…
விரகத்தில் எழுந்த தன் தாகத்தை தணிக்க மனைவியை நாடி சமையல் அறைக்குள் சென்றவன்…
அங்கு அடுப்பில் வேலை பார்த்து கொண்டு இருந்த மனைவியின் அழகை அருகாமையில் ரசித்தான்…
கலைந்த கூந்தலும்… கழுவிய முகமும்…இழுத்து சொருகிய சேலையுமாக வேல பார்த்து கொண்டு இருந்தவளின் ஓர அழகை வஞ்சனை இல்லாது விழுங்கி கொண்டு இருந்தவனின் உடல் உஷ்ணம் கூடியது…
சமையல் அறை சத்தம் இல்லாத நின்று இருந்தவனை பார்த்து என்னவென்று கேட்க…
“தண்ணீ…!!” என்றவன்… அவனே எடுத்து குடிக்கும் சாக்கில் பூர்ணாவை நன்றாக ஒட்டி உரசி எடுத்து குடித்தான்…வேலை கவனத்தில் பூர்ணா அதை உணரவே இல்லை…
அரை டம்ளர் தண்ணீர் அரை மணி நேரமாக குடித்து முடித்தவன்… அவள் அவனைக் கண்டு கொண்டதாக தெரியவில்லை… ஏமாற்றத்துடன் திரும்பி செல்ல நினைத்தவனை…
கொஞ்சம் இருங்க அஞ்சு நிமிஷம் இதோ ஆயிடுச்சு பால் குடிச்சிட்டு போங்க… என பூர்ணா நிறுத்த…
கிடைத்த சாக்கை கெட்டியாக பிடித்து கொண்டு அவள் அருகே நின்றான்…
நின்ற இடத்தில் இருந்து பொருள்களை எட்டி எட்டி பூர்ணா எடுத்த அழகில் சேலை இறங்கி அவள் பளிச்சிடும் இடை பளிர் என்று தெரிய… மூச்சு முட்டி போனான்…
பாலில் கலக்க மேலடுக்கில் அருகில் இருந்த சர்க்கரை டப்பாவை ஒரு கை நீட்டி எடுக்க பூர்ணா முணைய…அது அவள் கை பட்டு உள்ளே சென்று விட… ப்ச் என சலிப்புடன் இரண்டு கையை நீட்டி சர்க்கரை டப்பாவை எடுக்க முனைந்த சமயம்…
அவள் பின்னால் இருந்து அருண் அவளுக்கு உதவும் சாக்கில் அவள் உடலோடு ஒட்டி நின்றவன்… அவள் கையோடு இணைத்து பிடித்து சர்க்கரை டப்பாவை எடுத்துப்படி…
“இப்படி வளைஞ்சு நிக்கும் போது வளமா தெரியுற இடுப்பை பார்த்துட்டு சும்மா இருக்க முடியல அவஸ்த்தையுமா இருக்குமா… ப்ளீஸ் கொஞ்சம் தொட்டுக்கட்ட…!!” என மனைவியிடம் அனுமதி கேட்க…
அடப்பாவி மனுஷா அன்னைக்கு அவ்வளவு குட்டியான டிரஸ்ல என்னை வராத மூடு உனக்கு இந்த எட்டு முழம் புடவையில் தெரிஞ்ச தம்மாம் துண்டு இடுப்பை பார்த்து மூடு வருதா… ஓ சாருக்கு இதுதான் உன் வீக் பயிண்டா… இருக்கட்டும் இனி உன்னை வச்சிக்குறேன்…என உள்ளுற நினைத்து கொண்டவள்…
வளர்ந்த ஆண்மகன் அவள் முன்பு கெஞ்சி நிற்பதை பார்த்து சிரிப்பு பீறிட்டு வந்தது… இருந்தாலும் தன்னை தவிக்க விட்டது நினைவுக்கு வர அவனையும் அவ்வாறு தவிக்க விட நினைத்தவள்…
திரும்பி நின்று தன்னிடம் அருணை தள்ளிவிட்டவள்… “ அவஸ்தையா இருந்தா அமிர்தாஞ்சன் தேச்சிகிட்டு படுங்க போலீஸ்கார் காலைல எல்லாம் சரியாயிடும்… கண்டதையும் பார்த்து கெட்டுப் போகாம போய் சமத்து புள்ளையா புக் எடுத்து வச்சு படிங்க…!!” என நக்கலாக கூறியவள்…
அவனை கண்டுக்காது திரும்பி வேலை பார்க்கலானாள்…” அன்னைக்கு எவ்வளவு ஆசையா இருந்தேன்… என்ன வெறுப்பேத்துன இல்ல அதுக்கெல்லாம் சேர்த்து வச்சு வகையா செய்ய வேண்டாம்…இன்னைக்கும் போர்வை போர்த்தி தூங்கு
திடீரென்று பின்னால் இருந்தால் இடையோடு கையிட்டு அனைத்தவன்…அவள் முதுகு கழுத்து என கண்ட இடமெல்லாம் முத்தம் வைத்தான்
“ஹேஇய்ய்ய் ஆஆ ம்ம்ப்ச் விடுஹாஆய்… எதிர்பாராத திடீர் முத்தத்தில் முரண்டு பிடித்தவள்… இடையில் விரல்கள் கொண்டு அழுத்தம் கொடுக்க…
ஆண் ஸ்பரிசம் அறியாத தேகம்… அதிர்ந்து போனது…கழுத்து வளைவில் இறங்கிய இதழ்கள் மேலேறி காது மடல் கவ்வியா வேளையில் பெண்ணவளின் எதிர்ப்புகள் வலுவிழக்க தொடங்கியது…
ஹாஆஆஆங்ம்ம்ம் வேணாஆஆ
ம் வேணாஆங்ம்ம்ம்ம் என உதடுகள் பொய் சொல்ல வேண்டும் வேண்டும் என அவள் ஆழ் மனம் வெள்ள…அவன் நெஞ்சோடு சாய்ந்து சரிய…
பூர்ணாவின் இடையோடு வளைத்து தன் புறம் திருப்பியவன்…தூக்கி சென்று கதவு இடுக்கில் இம்மி இடத்தில் அவளோடு ஒன்றினான்…
முதல் முத்தத்திலே முற்றிலுமாக குலைந்து நின்றவளை கண்ணோடு கண் நோக்கிட அவன் வீச்சு அடி வயிற்றில் சுரபியை சுரக்க… கண் மூட போனவளின் நாடியை பிடித்து “தா” என்க…
எதை என புரியாது பார்த்தவள் இதழை கட்டை விரல் கொண்டு தடவினான்… தொட்ட இடம் தகித்தது…ஸ்ஹாஆ என அவளறியது முனகிட… அடுத்த நொடியே பிரிந்த இதழ்களை சிறைபிடித்தான்…
“மும்ம்ம்ம்ம்ம்… உஉஉஉஉம்ம்ம்ம்ம்ம்மு முதல் முத்தம் இதழ் முத்தம் மூச்சு கூட விடாத வண்ணம் முத்தமிட்டு கொண்டு இருந்தான் அவன் காவலன்…
காற்று வேண்டி அவள் சுவாச பைகள் கெஞ்ச அவனில் இருந்து பெரும் பெயர்த்தனம் பட்டு மீண்டவள்… தனங்கள் ஏற இறங்க மூச்சு எடுக்க…
கண பொழுது பிரிவை கூட தாங்காதவன் மீண்டும் மீண்டும் அவள் இதழை நாட…இதழ் முத்தத்திலே மொத்த வலுவையும் இழந்தவள் கால்கள் சரிய போனவளை தூக்கி பிடித்தவன்…அவள் சுதாரிக்க இடைவெளி விட்டான்… உதடு காந்தியது பாவையவளுக்கு… கண்கள் சொருக சொக்கி கிடந்தவளை கண்டு போதை ஏறினான்… இடையில் பிடித்த கைகளில் அழுத்தம் கூட்ட கூட்ட இது அடுத்த கட்டத்திற்க்கான அழைப்பு என்பதை உணர்ந்து கொண்டவள் பாவமாக தன்னவனை நோக்க தாபமாக அவளை பார்க்க… வயிற்றில்மீண்டும் சுரீர் என்று வலித்தது…
இடையில் அழுந்திய கைகள் புடவைக்குள் புகுந்து பயணிக்க… பேரெழுத்த மின்சாரம் தாக்கிட தலைவனை தள்ளிவிட்டு வெளியே ஓட முயல…முடிந்தால் தானே அவள் புடவை முந்தானை அவனிடம் சரண்டைந்து விட்டதே…
ஆஆ என பதறி பிடித்தவளுக்கு புடவையில் குத்திய ஊக்கு நினைவுக்கு வர அப்போதுதான் கவனித்தால் அது அங்கு இல்லை என்பதை… எப்ப எடுத்த என்பது போல் அருணை பார்க்க… அவன் உதட்டின் மேல் இருக்கும் மீசையை சுட்டி காட்ட…
சீ அவன் முத்தத்தில் மயங்கி இருந்த வேளையில் கழட்டி இருக்கிறான் என்பது புரிய வெட்கம் பிடுங்கி தின்றது…
அவள் தனக்குள்ளே உழன்று நிற்கும் போது அவள் சேலையை பிடித்து இழுக்க… அருண் மேல் மொத்தமாக போய் விழுந்தால் பூர்ணா… கண்கள் இரண்டும் காந்தங்களாக ஒட்டிக்கொள்ள… தன்னிலை மறந்து நின்றவள் காதில் “கின்னு இருக்கு” என சொல்ல…
ஹாங் என விழித்தவள் அவன் கண் செல்லும் இடத்தை பார்த்து கூசியவள் கை ரெண்டும் மார்பகத்தைக் குறுக்காக மறைத்து கொள்ள…
“பார்டா ரௌடி பேபிக்கு வெட்கம் எல்லாம் வருமா…?? அன்னைக்கு மட்டும் அப்படி காமிச்ச இன்னைக்கு மட்டும் ஏன் மறைக்கிற…!!” என அவள் காதருகே குனிந்து கேட்க…
அவமானம் பிடுங்கி தின்றது பூர்ணாவை… சீ போயா என தள்ளி விட்டு ஓட போனவளை பின்னே இருந்து அணைத்து தூக்கியவன் அவர்கள் அறைக்குள் சென்றே விட்டான்…
பின்னால் இருந்து முத்தமிட்டவாறே அவள் கையை விலக்கி பிளவுஸில் நாணத்தால் அவள் தடுக்க… ம்ம்ம்
“ஆஆ பேபி
இதுக்கு மேல தாங்குது… ஸ்ஸ் என்றவன் எழுச்சி பெற்ற அவன் ஆண்மையை பின்னால் இருந்து கொண்டு உரசி காண்பிக்க… இலட்ஜையுற்று போனாள்…அவள் சுதாரிக்கும் முன்பே படுக்கையில் குப்புற தள்ளி அவள் பின்னோடு விழுந்தவன்… அவள் காது மடல் தான் அவளின் பலவீனம் என கண்டு கொண்டவன் விடாது கவ்விக் கொண்டான்…
அவள் மேலாடையை கிழிக்காத குறையாக கலட்டி எரிந்தவனுக்கு முகம் காட்டாது தலையணையில் முகத்தை புதைந்து கொள்ள முனைந்தவளை முரட்டு தனமாக தன்புறம் திருப்பியவன்… பெண்ணவளின் அறை நிர்வாண மேனியை கட்டி தழுவி சர்ப்பமாக பிணைந்தவன் அவள் மென்மையான தேக சுகத்தை தடுக்கும் பனியனை கழட்டி தூர வீசியவன் பெண்ணவளோடு கலந்து பின்னி பிணைந்து கட்டி உருண்டு குமைந்த மாதுளை மலரை அள்ளி பிசைந்து கிள்ளி பறித்து கடித்து சப்பி காதல் ரசம் குடிக்க…
ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஹாஆஆ பெண்ணவளுள் வெடித்த சிதறிய உணர்ச்சி கால்களை பின்னி பிணைத்து முறுக்க…
மோகத்தில் முழுக்கி மூர்ச்சை ஆகும் முன் முக்தி பெற வேண்டி எஞ்சிய ஆடையை துறந்தான் ஆண்…
அவன் அவதாரம் காண வெட்கி கண் மூடியவள் கையை விலக்கி
புருஷன் பொண்டாட்டி ஒளிவு மறைவு இருக்க கூடாது… நீயும் நானும் ஒருத்தரை ஒருத்தர் முழுசா புரிஞ்சுக்க தான் இந்த தாம்பத்தியம்… இதில் நானோ நீயோ அசிங்கப்படவும் கூச்சப்படவும் எதுவும் இல்லை…என்னை முழுசா பார்க்குற உரிமை உனக்கு மட்டும் தான் இருக்கு…உன்னை முழுசா ருசிக்கும் உரிமையும் எனக்கே எனக்கு மட்டும் தான் என கண்ணடித்தவன் அவள் கீழாடையில் கையை வைக்க…
ஐய சீ போயா…என வெட்கினாலும் விட்டு கொடுத்தாள் அவனின் இல்லாள்…
சில்லென்ற தேகத்தில் ஆணின் சூடான உதடுகளும் கைகளும் செய்த மாயத்தில் மயங்கி கிடந்தவள் மேல் படர்ந்து, பாய்ந்து இணைந்து பிணைந்து முயங்கி முனகி இணங்கி இயங்கி இதம் கண்டனர் தம்பதிகள்…