அத்தியாயம் 18
சிம்மன் நிலாவை விட்டு விலகிய பின்னும் அவள் அழுவதை நிறுத்தவேயில்லை ஏற்கனவே வெளியே வேறு பேய் மழை பெய்து கொண்டே இருக்க உள்ளே இவளும் தாரை தாரையாக கண்ணீர் விட்டு கதறி கொண்டே இருந்தாள்.
சிம்மன் ஜீப்பின் உள்ளே இருந்த விளக்கை போட்டவன் “இப்போ எதுக்கு கதறி கதறி அழற அம்மணி இந்தா தண்ணீயை குடி” என்று தண்ணீர் பாட்டிலை அவள் முன் நீட்டினான்.
அவளோ அழுது கொண்டே யோசனையுடன் அவனை பார்க்க
“என்ன அம்மணி இதுலையும் ஏதாச்சும் கலந்துருப்பன்னு நினைக்கிறியா ஒன்னும் கலக்கல வெறும் தண்ணீ தான் உனக்கு தேம்பல் வருது பாரு குடி” என்றான்.
நிலா யோசனையுடன் அந்த தண்ணீரை வாங்கி குடித்தவள் வேண்டுமென்றே அவள் அருகில் இருந்த சிம்மனின் மீது தண்ணீரை ஊற்றி பாட்டிலை கீழே தவறி விடுவதை போல் தவறிவிட்டாள்.
சிம்மன் கீழே விழுந்த பாட்டிலை எடுக்க குனியும் நேரம் அங்கிருந்த சாவியை எடுத்து ஜீப்பின் கதவை திறந்த நிலா வெளியே ஓட ஆரம்பித்தாள்.
சிம்மன் அதிர்ச்சியுடன் நிமிர்ந்தவன் பாட்டிலை தூக்கி எறிந்துவிட்டு அவள் பின்னே ஓட ஆரம்பித்தான்
“அம்மணி வேண்டாம் ஓடாத காட்டு மிருகம் எதாச்சும் வந்துடும்” சொல்லிக் கொண்டே அந்த கொட்டும் மழையில் அவளின் பின்னே ஓட திடீரென வானத்தில் ஒரு மின்னல் வந்து ஒரு பெரிய இடி ஒன்று இடிக்க அந்த இடி அங்கிருந்த மரம் ஒன்றின் மீது விழுந்து தீப்பிடித்து எரிந்தது.
அதைப் பார்த்து பயந்த நிலா இன்னும் பயத்துடன் வேகமாக ஓடினாள் தரையை கவனிக்காமல் சேற்றில் கால் வைக்க வழுக்கி அங்கிருந்த ஒரு பெரிய பள்ளத்ததில் சருக்கி விழ போனாள்
அவளின் பின்னே ஓடி வந்த சிம்மன் நிலாவின் கையை கெட்டியாக பிடித்து கொண்டு அவளை தன்னோடு சேர்த்து பிடிக்க இருவரும் நிலைத்தடுமாறி சேற்றில் உருள ஆரம்பித்தனர்.
கொட்டும் மழை சேறும் சகதியிலும் இருவரும் உருண்டு சென்று ஒரு சிறிய பள்ளத்தில் விழுந்து விட சேறு இருவரின் உடலிலும் ஒட்டி மண்ணில் புரண்டு விழுந்து கிடந்தனர்.
சிம்மன் கீழே விழுந்து கிடக்க அவன் மேலே நிலா கிடந்தாள் இருட்டில் தாங்கள் எங்கு இருக்கிறோம் என்று கூட இருவருக்கும் தெரியவில்லை
“அப்போவே சொன்னனே ஓடாதன்னு கேட்டியா இப்போ நாம எங்கே இருக்கோம்ன்னு கூட தெரியலை பாரு” என்றான் ஒரு சிறு நடுக்கத்துடன் சிம்மன்.
நிலா நடுக்கத்துடன் எதுவும் பேசாமல் இருந்தவள் அவனை இன்னும் கெட்டியாக இறுக அணைத்து கொண்டாள் உடல் தடதடவென நடுங்க சில்லென்ற மழை துளி விடாமல் மேலே பட்டுக் கொண்டே இருந்தது.
நேரம் செல்ல செல்ல சிம்மனுக்கும் நடுங்க ஆரம்பித்தது ஒரு இரண்டு மணி நேரத்தில் மழையும் நின்று போனது ஆனால் இருவரும் எங்கே இருக்கிறார்கள் என்று கூட இருவருக்கும் தெரியவில்லை
ஈர இடையிலேயே இருட்டில் குளிரில் ஒன்றும் புரியாமல் இருக்க அந்த நேரம் மேலே ஒரு கார் வெளிச்சத்துடன் சென்றது அப்போது தான் கவனித்தான் சிம்மன் அது சிறிய பள்ளம் தான் என்று ஒவ்வொரு வாகனம் வரும் போதும் அந்த வெளிச்சத்தில் இருவரும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மேலே சென்றனர்.
ஒரு கட்டத்தில் நிலாவால் நடக்கவே முடியவில்லை சிம்மன் தான் அவளை தூக்கி சுமந்து கொண்டு மேலே சென்றான் எப்படியோ இருவரும் மேலே வந்து விட சிம்மன் நிலாவை ஜீப்பில் அமர வைத்தவன் அங்கிருந்த சால்வை ஒன்றையும் அவளுக்கு போர்த்திவிட்டான் அப்போதும் கூட அவளுக்கு நடுக்கம் குறைந்த பாடில்லை சிம்மன் கையும் உறைந்து போய் தட்டுத்தடுமாறி அடுத்த ஒரு கிலோமீட்டர் ஜீப்பை ஓட்டிச் சென்று மலையின் மேலே இருந்த ஒரு பெரிய வீட்டின் முன்னே நிறுத்தினான்.
வெளியே பனிக்காற்று வீசிக் கொண்டு இருக்க சிம்மனுக்கு பற்கள் தடதடவென ஆட ஆரம்பித்தது கதவை திறந்து “வெளியே வா நிலா” என்று நடுக்கத்துடனே அழைக்க அவள் அப்படியே நடுங்கி கொண்டே அமர்ந்து இருந்தாள்.
அவளால் முடியவில்லை என்பதை புரிந்து கொண்ட சிம்மன் அவளை தன் தோளில் அரிசி மூட்டையை போல் தூக்கி போட்டு கொண்டு கதவை திறந்தான் உள்ளே வந்தவுடன் ஹீட்டரை போட்டவன் படுக்கையில் நிலாவை படுக்க வைத்தான் அவளின் உடலை தொட்டு பார்க்க கை கால் எல்லாம் விரைத்து போய் இருந்தது.
இதறக்கு மேல் விட்டால் அவள் தாங்க மாட்டாள் என்று நினைத்தவன் அவள் மீது இருந்த சால்வையை எடுத்து விட்டு நடுங்கி கொண்டு இருந்தவளின் ஈர டி ஷர்ட் ஜீன்ஸ் அனைத்தையும் கழட்டினான்
“வே… ண்… டா.. ம்” என்ற வார்த்தையை கூட கூற முடியாமல் அவள் தடுமாறினாள்.
அவளின் கைகள் கால்களை பரபரவென தேய்க்க அவளின் உடலில் கொஞ்சம் கூட சூடு வரவேயில்லை இவன் கையும் மழையில் நனைந்ததால் சில்லிட்டு போய் தான் இருந்தது.
சிம்மன் தன் ஈர உடைகளை கலைந்தவன் டவல் ஒன்றை கட்டிக் கொண்டான் நிலாவின் உள்ளாடைகளையும் கழட்டி எறிந்தவன் ஒரு டவல் ஒன்றை எடுத்து வந்து அவள் மேல் இருந்த ஈரத்தை துடைத்தான் பெரிய கம்பளி ஒன்றால் அவளை மூடினான்.
நிலா அப்போதும் நடுங்கி கொண்டே இருக்க அவளுடன் இவனும் கம்பளி உள்ளே புகுந்து அவளை அணைக்க அந்த குளிரிலும் அவனை இவள் தள்ளி விட “ஏய் இப்படியே குளிரில் இருந்தா செத்து போய்டுவ டி” என்று கூறிக் கொண்டே அவளை கட்டி அணைத்தான் நிலாவும் குளிருக்கு இதமாக அவனை இறுக அணைத்து கொண்டாள்.
இருவரின் வெற்றுடலும் உரச ஆரம்பித்தது நிலாவின் செழித்த வெண்பந்துகள் சிம்மனின் நெஞ்சில் மோதி அழுந்த பதிந்தது அவளின் ஒரு அணைப்புக்கே சிம்மனின் செங்கோல் தலை தூக்க ஆரம்பித்தது அதன் இடம் தேடி அலைபாய்ந்து துளையில் தூர்வாற ஆரம்பித்தது.
இருவரும் அந்த ஒற்றை கம்பிளியில்
நாகத்தை போல பின்னி பிணைந்து கிடந்தனர் நேரம் செல்ல செல்ல நிலாவின் அணைப்பு இறுகி கொண்டே போக சிம்மன் தன்னை கட்டுப்படுத்த முடியாமல் தடுமாறினான் ஒரு கட்டத்தில் முடியாமல் கம்பளியின் உள்ளேயே அவளின் கழுத்து வளைவில் முகம் புதைத்தான் இதழால் முத்தமிட்டு கோடிழுக்க அவளும் இணங்கினாள்.
அவளின் கழுத்து வளைவில் லேசாக தன் கூர் பற்களால் கடித்து வைத்தவன் “ஏய் உனக்கும் தான டி குளிருது ஒன்னா இருக்கலாமா” என்று தன் இதழால் தீண்டி கொண்டே அவன் கேட்க அவளிடமிருந்து எந்த பதிலும் கண் மூடி கிடந்தாள் அவளின் அமைதியையே சம்மதமாக எடுத்து கொண்டு கம்பளி உள்ளே புகுந்தவன் போர்வையின் உள்ளே இருந்த அவளின் முன்னெழிலின் வனப்பில் பிரமித்து போனான்.
இந்த மொத்த அழகும் எனக்கா என்று நினைத்தவனுக்கு மனம் துள்ளாட்டம் போட்டது அவளின் மார்பின் மத்தியில் இருந்த பெரிய மச்சத்தில் தன் மீசை முடியால் வைத்து தேய்த்து குறுகுறுப்பு முட்ட நிலா “ம்ம்” என்று துள்ளினாள்.
அவளின் துள்ளலை தன் ஒற்றை கையால் அடக்கியவன் தன் நாவால் அந்த மச்சத்தை வருடி கொண்டே மீண்டும் முத்தமிட்டான் அவளின் கொங்கைகளை தன் இருகைகளாலும் சேர்த்து அழுத்தி பிடித்தான் அவன் இருகைகள் கூட போதவில்லை அத்தனை செழிப்பாக இருந்தது அதன் அழகில் தன்னை மறந்தவன் அவற்றில் ஒன்றை தன் இதழால் கவ்வி கொண்டான் அதன் நுனி மொட்டை தன் இதழால் கவ்வி உறிஞ்சி இழுத்தான் நுனி மொட்டை தன் பற்களால் கடித்தான் மற்றொன்றை தன் கை வைத்து அழுத்து பிடித்து கசக்கினான் நிலா திணற ஆரம்பித்தாள் “ம்மா” என்று முனகினாள்.
அவளின் முனகலை கேட்டு இன்னும் வேகமாக சப்பி கடித்து இழுத்தான் அவளோ தன் கீழ் உதட்டை பற்களால் கவ்வி கொண்டு தன் தவிப்பை அடக்க படாத பாடுபட்டாள்
அவனின் உறிஞ்சுதலின் வேகம் அதிகரிக்க அதிகரிக்க நிலா முடியாமல் அவனின் பின்னந்தலையின் பிடறி முடியை பிடித்து கசக்க ஆராம்பித்தாள்.
இன்னும் இன்னும் வேண்டும் என்பதை போல் அவன் முகத்தையும் சேர்த்து அங்கேயே அழுத்தி பிடித்து கொண்டாள்.
சிம்மனின் இதழில் இருந்து எச்சில் ஒழுக ஆரம்பித்தது அந்த எச்சிலோடு குழந்தையை போல் உறிஞ்சி இழுக்க
அவன் எங்கே தன் இதழால் பிய்த்து எறிந்துவிடுவானோ என்று நினைத்தவள் தலையை விலக்கி பிடித்து மற்றொரு புறம் அவனை இடமாற்றினாள் அவளும் ஒரு பக்கம் திரும்பி படுக்க குழந்தையை போல அவளிடம் அமுதம் பருகினான்
மற்றொன்றும் அவன் கூர் பற்களால் கடிபட ஆரம்பித்தது அவன் வாயே வலி எடுக்க ஆரம்பிக்க அவளிடமிருந்து விலகினான்.
போர்வையின் உள்ளேயே தன் டவலை கழட்டி எறிந்தவன் அவளை முத்தமிட்டு கொண்டே வந்து அவளின் காது மடலில் தன் மீசை முடி குத்த “பண்ணவா டி” என்று கேட்க
குளிரில் நிலா அவனின் முதுகை வளைத்து பிடித்தாள் அவன் இது தான் சமயம் என்று நினைத்தவன் அவளின் உறையில் தன் வாளை நுழைக்க அது உள்ளே நுழையவே மாட்டேன் என்று அடம்பிடித்து கஷ்டப்பட்டு அவன் உள்ளே தள்ள லேசாக சென்றதே தவிர ழுழுமையாக நுழைய முடியவில்லை.
இந்த முறை தன் வேகம் கூட்டி தலைவன் உள்ளே தன் வாளை நுழைக்க அது உறையின் உள்ளே அதிரடியாக நுழைய அவளோ “ம்மா” என்று வலியில் முகம் சுளித்தாள்.
அவளின் ஒற்றை முக சுளிப்பை கூட தாங்க முடியாமல் தவித்தவன் “அவ்ளோ தான் அம்மணி முடிஞ்சது” என்று அவளை சமாதானப்படுத்தி அவளின் முகமெங்கும் முத்தமிட்டு
இயங்க ஆரம்பித்தான்.
நிலாவின் கண்கள் கலங்க ஆரம்பித்தது அது வலியிலா அல்லது தான் இத்தனை நாள் காத்து வந்த கற்பை இழந்துவிட்டோமே என்றா தெரியவில்லை.
அவளின் கண்ணீரை தன் நாவால் துடைத்து கொண்டே முத்தமிட்டு அவளை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தன் வசப்படுத்தியவன் முன்னும் பின்னும் மெல்ல மெல்ல இயங்கினான்.
அவள் வலியில் துடிக்க சிம்மன் அவளின் கீழ் உதட்டை கவ்வி கொண்டான் முதலில் மென்மையாக தான் இருக்க முயற்சி செய்தான் அவள் மேல் இருந்த காதல் இத்தனை நாள் ஏக்கம் அவனை அப்படி இருக்க விடாமல் செய்ய இறுதியில் முழு முரடனாக மாறி அவளை திக்குமுக்காட
வைத்தது அவனின் ஒவ்வொரு அசைவிக்கும் அவள் வலியில் கத்தி கதற ஆரம்பித்தாள்.
அதற்கெல்லாம் அவளை முத்தமிட்டே சமாதானம் செய்தவன் அவளின் உறையில் தன் சொத்துகளை முழுதாக கொட்டி முடித்து அவள் மார்பில் மொத்தமாக விழுந்தான்.
இப்போது இருவரின் உடலும் வியர்த்து வடிந்து கொண்டு இருந்தது நிலா அவனை விலக்கி விட்டு எழுந்து டவலை கட்டிக் கொண்டு நடக்க முடியாமல் குளியலறை உள்ளே செல்ல போக அவனும் அவளுடன் வந்து அவளுக்கு உதவி செய்கிறேன் என்ற பெயரில் மறு கூடலுக்கு அஸ்திவாரம் போட்டான்.
அத்தியாயம் 19
சேதுபதியின் இல்லம்…
“என்னங்க நிலா உங்களுக்கு போன் பண்ணினாளா” என்று ஜமுனா கேட்க “நேத்து மதியம் பண்ணினா அப்பறம் ஏதோ மெசேஜ் பண்ணினா ஹில் ஸ்டேஷனுக்கு போறேன் சிக்னல் இருக்கும் போது கால் பண்றேன் டாடின்னு சொல்லி இருந்தா ஜமுனா” என்றார் சேதுபதி தன் கையில் இருந்த நியூஸ் பேப்பரை புரட்டி கொண்டே
ஜமுனா அவரின் அருகில் வந்தவர் அவரின் கையில் இருந்த நியூஸ் பேப்பரை பிடுங்கி ஓரமாக வைத்தார்.
“என்னங்க நம்ம நிலாவுக்கு ஒரு நல்ல வரன் வந்திருக்கு பார்க்கலமா” என்று கேட்டார் “யாரு” என்று கேட்டார் அவர் பதிலுக்கு.
“அவள் கூட வேலை பார்க்குற வினய்ன்னு ஒரு பையன் நேத்து தான் போட்டோ அனுப்புனா ரெண்டு பேரும் லவ் பண்றாஙகளாம் அவங்க அப்பா பெரிய பிசினஸ்மேன் கோயமுத்தூர்ல பெயர் கூட சதாசிவம்ன்னு சொன்னா” என்றார்.
“சரி மா டிரையினிங் முடிச்சிட்டு வரட்டும் பேசிக்கலாம்” என்றார்
இருவரும் பேசிக்கொண்டே இருக்க ஆதித்யன் மேலே படிகட்டில் இறங்கி நடந்து வந்து கொண்டிருந்தான்.
“ஆதி கண்ணா டிபன் சாப்பிட வா” என்று ஜமுனா அழைக்க அங்கே செல்ல போக சேதுபதி “ஆதி இங்கே வா” என்று அவனை அழைத்தார்
ஆதி அவரின் அருகில் வந்தவன்
“வாட் டாட்” என்றான்.
“நீ எப்போ லண்டன் போற டா” என்று கேட்டார் “இன்னும் ஒன் ஆர் டூ வீக்ஸ்ல என்னோட பைனல் பிராஜெக்ட் முடிஞ்சுடும் அதுக்கு அப்புறம் கிளம்புடுவேன் டாடி” என்றான்.
அதன் பின் ஆதித்யன் சாப்பிட ஆரம்பித்தான் அப்போது மதுமதி படிகட்டில் இருந்து இறங்கி நடந்து வந்து கொண்டு இருந்தாள்.
எதார்த்தமாக சாப்பிட்டு கொண்டே நிமிர்ந்தவன் அங்கே படிகட்டில் நடந்து வந்து கொண்டிருந்த மதுமதியை பார்த்தவன் ஒரு நிமிடம் கண் இமைக்க மறந்த பார்த்து கொண்டிருந்தான்.
மதுமதி கத்தரிப்பூ கலரில் மெல்லிய சிறிய கரை வைத்த சில்க் காட்டன் புடவை ஒன்றை அணிந்திருந்தாள் அத்தனை நேர்த்தியாக அந்த புடவையை கட்டி நடந்து வந்து கொண்டு இருந்தாள் மாசு மருவற்ற அந்த வட்ட முகத்தில் தனியாக தெரிந்தது அவளின் ஒற்றை கல் மூக்குத்தி தன் நீண்ட கூந்தலை தளர பின்னி நெருக்க கட்டிய மல்லிப்பூவை தலையில் சூடி இருந்தாள்.
அவளின் சிறிய செவ்விதழ்களை பார்த்தவனுக்கு அன்று முத்தமிட்டது நினைவுக்கு வந்து பொல்லாத எண்ணங்கள் எல்லாம் தோன்றி அவனை இம்சை செய்தது அவளின் கழுத்துக்கு கீழே அவன் பார்வை செல்ல அவன் பக்கத்தில் இருந்த ஜமுனா “ஆதி சாப்பிடாம என்ன பண்ணிட்டு இருக்க நீ” என்று கேட்டார்.
அதில் சுயநினைவுக்கு வந்த ஆதி மீண்டும் சாப்பிட ஆரம்பித்தான் ஆனால் அவனின் பார்வை மட்டும் அவளை சுற்றி வட்டமடித்தது.
மதுமதி அவனை கண்டு கொள்ளாமல் அங்கிருந்து செல்ல போக “மது சாப்பிட்டு போ மா” என்றார் சேதுபதி.
“இல்லை மாமா பரவாயில்லை காலேஜ்க்கு டைம் ஆச்சு” என்றாள் அவள் பயத்துடன் ஜமுனாவை பாரத்து கொண்டே “மணி 8 தான மா ஆகுது வந்து சாப்பிடு” என்றார்.
மதுவும் மறுக்க முடியாமல் வந்து டைனிங் டேபிளில் அமர ஜமுனா அவளை முறைத்து கொண்டே அவள் தட்டில் தோசையை கோபத்துடன் வைத்தார்.
மதுமதி எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக சாப்பிட ஆரம்பித்தாள்
மது இப்போதெல்லாம் காலை சாப்பாடு வீட்டில் சாப்பிடுவதே இல்லை ஏனெனில் அவள் சாப்பிட வந்தாளே ஜமுனா எதுவாது சொல்லி திட்டி கொண்டே இருக்க அவள் பெரும்பாலும் பட்டினியாக தான் கல்லூரிக்கு சென்றாள்.
அவள் சாப்பிட்டு கொண்டே இருக்க அவளின் காலில் ஏதோ ஊர்வதை போல் இருக்க என்னவென்று லேசாக கீழே குனிந்து பார்த்தாள் ஆதியின் கால்கள் அவளின் காலில் தடவி கொண்டே மெல்ல மேலே வந்து கொண்டிருந்தது மது அவனை பார்த்து முறைக்க அவன் அவளை கண்டு கொண்டதாகவே தெரியவேயில்லை.
மதுமதி பதட்டத்துடனே அவசர அவசரமாக சாப்பிட்டு முடித்தவள் கையை கழுவ செல்ல அவளின் பின்னேயே வால் பிடித்ததை போல் ஆதித்யன் வந்தான்.
மது கையை கழுவிவிட்டு திரும்ப அவளின் பின்னேயே ஆதித்யன் வந்து அவளை அடிப்பதை போல் நின்றிருந்தான் அவனை பார்த்தவள் பயத்துடனே “என்ன” என்று திக்கி திணறி கேட்க அவளின் இடையை பிடித்து இழுத்து கொண்டு சென்று அங்கிருந்த திரைசிலையின் பின்னே இழுத்து சென்றான்.
மதுமதி பயத்துடன் “என்னை விடுங்க வெளியே அத்தை மாமா இருக்காங்க” என்றாள்
“இருந்தா என்ன டி நீ இந்த சேரீயில எவ்வளவு அழகா இருக்க தெரியுமா” என்று அவளை சுவரோடு சுவராக சாய்த்தவன் அவள் ஏதோ பேச வர அதற்க்குள் அவளை பேச விடாமல் அவளின் சிவந்த இதழை தன் இதழால் கவ்வினான்.
அவசர அவசரமாக அவளின் கீழ் உதட்டை மென்று விழுங்கியவன் அவளின் புடவையின் உள்ளே கை நுழைத்து அவளின் ஆடையின் மேலேயே அந்த கோபுர கலசங்களை அழுத்தி பிடித்தான்.
மதுமதி அவனை தன் கைக்கொண்டு தடுக்க முயற்சிக்க
அவனோ அவள் எதிர்ப்பையெல்லாம் அடக்கி கொண்டே அவள் இதழில் இருந்து விலகியவன் அவளின் புடவையின் உள்ளே தலை நுழைத்தவன் அதிலிருந்து வந்த மல்லிகையும் அவள் வியர்வையும் கலந்த மணத்தை முகர்ந்தான்
அவளின் ஆடை மேலேயே அந்த கோபர கலசத்தை தன் இதழால் கவ்வி இழுக்க மது “ம்ம்” என்று முனகினாள் வெளியே அவன் தாய் ஜமுனா “ஆதி ஆதி” என்று கத்தி கொண்டே இருக்க அவளிடமிருந்து அவசரமாக விலகியவன் “நைட் வரேன்” என்று கூறிவிட்டு அவள் கன்னத்தில் மேலும் ஒரு முத்தத்தை கொடுத்துவிட்டு வெளியே சென்றான்.
மதுமதி ஒரு கணம் உறைந்து போய் அப்படியே நின்றிருந்தாள் அவள் முகம் வெட்கத்தில் செவ்வானமாக சிவந்து இருந்தது அவன் தொட்டால் மெழுகாக உருகும் தன் உடலையும் மனதையும் அடக்க படாத பாடுபட்டாள் ஏனோ அவனின் பால் செல்லும் தன் மனதை அடக்க முடியாமல் தவித்தாள்.
அதன் பின் தன்னை சமாளித்து ஆடையை சரி செய்து கொண்டு கிளம்பி வெளியே வந்தவள் கல்லூரிக்கு சென்றாள்.
அன்று கல்லூரியில் பொங்கல் விழா கொண்டாட ஏற்பாடு செய்யப்பட்டு இருந்ததாள் மாணவ மாணவிகள் அனைவரும் புடவை வேஷ்டியில் அங்கே வந்திருந்தனர்.
ஆங்காங்கே மாணவ மாணவிகள் ஒன்றாக சேர்ந்து பொங்கல் வைத்து கொண்டு இருக்க பிரகாஷ் மற்றும் மதுமியும் பொங்கல் வைத்து கொண்டு இருந்தனர்.
ஆதித்யன் அனைவரையும் பார்த்து கொண்டே வந்து கொண்டிருக்க அவனுடன் ஷாலினியும் தோத்திக் கொண்டே நடந்து வந்து கொண்டிருந்தாள்.
பிரகாஷ் மதுமதியும் பொங்கல் வைத்து கொண்டு இருக்க அடுப்பில் இருந்து புகையாக வந்து கொண்டிருந்தது மது அதை ஊதிக் கொண்டு இருந்தாள்.
அப்போது அவள் கண்ணில் அங்கிருந்த தூசி ஏதோ விழுந்துவிட கண்ணை கசக்கி கொண்டே எழுந்து நின்றாள்.
அவள் அருகில் இருந்த பிரகாஷ் “மது என்னாச்சு” என்று கேட்டு கொண்டே அவள் கண்ணில் ஊதினான் இதை தூரத்தில் இருந்து பார்த்த ஆதித்யனுக்கு எரிச்சல் மூண்டது அவர்கள் இருவரையும் கோபத்துடன் பார்த்து கொண்டிருக்க.
ஷாலினி “பேபி அங்கே என்ன பார்த்துட்டு இருக்க” என்று கேட்டுக்கொண்டே அவன் பார்வை செல்லும் திசையை பார்த்தாள் அங்கே மதுமதியின் கண்ணில் தூசியை ஊதிக் கொண்டு இருந்தான் பிரகாஷ்.
ஆதியின் கண்கள் கோபத்தில் சிவந்து இருந்தது “பேபி வர வர உன் போக்கே சரியில்லை நீ முன்னாடி மாதிரி இல்லை நீ ஏன் அவளை பார்த்துட்டு இருக்க” என்று கேட்டாள்.
ஆதி அவள் பக்கம் திரும்பி “யாரை” என்று அவளிடம் கேட்க “அதோ அவளை அவள் புருஷன் தான் ஓடிபோய்ட்டானே நீ அவளை கரெக்ட் பண்ண பார்க்குறியா அவளே ஒரு பி***” என்று அவளை ஆங்கில கெட்ட வார்த்தையில் திட்ட ஆதிக்கு கோபம் வந்துவிட்டது.
“ஷாலு மைன்ட் யூவர் வெர்ட்ஸ் அவள் அந்த மாதிரி பொண்ணு இல்லை” என்றான் ஷாலினிக்கு உடனே கோபம் வந்து அவனிடமிருந்து விலகியவள்
“அவளை சொன்னா உனக்கு ஏன் கோபம் வருது கேள்விப்பட்டேன் நீயும் அவளும் அன்னைக்கு பார்ட்டியில் ஒன்னா இருந்திங்கலாமே எப்படி தான் புருஷன் இருக்கும் போது இன்னொருத்தன் கூட பெட் ஷேர் பண்றாளோ” என்று அவள் அருவருப்புடன் கூறி முடிக்க ஆதி அவள் கன்னத்தில் ஓங்கி அறைந்தான்.
“மைன்ட் யூவர் வெர்ட்ஸ் ஷாலு அவன் என்னோட வொய்ப் நாங்க ரெண்டு பேரும் ஒன்னா இருக்குறதுல எந்த தப்பும் இல்லையே நீயும் தான் அந்த ஆக்ட்டர் ஆகாஷ் கூட ஒன்னா இருக்குறதா கேள்விப்பட்டேன்” என்றான்.
அவன் கூறியதை கேட்டு அதிர்ச்சி அடைந்தாலும் அதை வெளிக்காட்டி கொள்ளாமல் “நான் உனக்கு துரோகம் பண்ணுவனா பேபி நான் உன்னை ரொம்ப உண்மையா காதலிக்கிறேன் பேபி” என்றாள்.
“ஷாலு நான் இப்போ இதை சொல்லியே தான் ஆகனும் எனக்கு உன் மேல காதலும் இல்லை வேற எந்த கத்திரிக்காயும் இல்லை நான் இன்னும் ரெண்டு வாரத்துல லண்டன் போக போறேன் இனிமே என் பின்னாடி வராத பாய்” என்றவன் அங்கிருந்து சென்றான்.
அதன் பின் பொங்கல் செலிபிரேஷன் அனைத்தும் நடந்து கொண்டிருக்க ஒரு நொடி கூட அவளை விட்டு பிரகாஷ் விலகவேயில்லை.
ஆதி அவனை முறைப்பது தெரிந்தும் அவன் வேண்டுமென்றே அனிதா மதுமதியுடன் சுற்றிக் கொண்டு இருந்தான்.
அன்றைய பொங்கல் செலிபிரேஷன் முடிந்து விட அனைத்து மாணவ மாணவிகளும் அங்கிருந்து கிளம்ப ஆரம்பித்தனர்.
மதுவும் அங்கிருந்து கிளம்ப போக பிரகாஷ் அவளிடம் வந்தான் “மது நான் உன் கிட்ட கொஞ்சம் பேசனும்” என்று கேட்டான்.
“என்ன பேசனும்” என்று மது கேட்க அடுத்த நிமிடம் அங்கே சுற்றி இருந்த ஒரு நாலைந்து மாணவர்கள் அவள் முன் வந்து காதல் பாடல் ஒன்றை பாடி டான்ஸ் ஆட ஆரம்பித்தனர்.
மது ஒன்று புரியாமல் அவர்களை பார்க்க பிரகாஷ் ஒரு சிவப்பு நிற ரோஜா பூங்கொத்துடன் வந்து நின்றான் அவளும் ஒன்றும் புரியாமல் அவளை பார்க்க அடுத்த நிமிடம் அவள் முன் மண்டியிட்டவன் “ஐ லவ் யூ மது” என்று கேட்டான்.
ஆதி தன் காரை எடுக்க பார்க்கிங்க்கு வந்தவன் இந்த காட்சியை பார்த்து கொலைவெறியுடன் நின்றிருந்தான்.