எங்கேயும் காதல்! – 1 (விஷ்ணுப்ரியா)

எங்கேயும் காதல்!

     [1]

அது கொழும்பின் பெரும் பெரும் வர்த்தகர்களும், பணக்கார இளசுகளும் விரும்பிச் செல்லக்கூடிய “மெக்காஓ பார்”..

ஒரு பக்கத்தில் பற்பல வண்ண மின்விளக்குகள் மனித முகங்களில் மாறி மாறி பட்டுத் தெறிக்க, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக ஆடைகளைக் களைந்த வண்ணம் ஆடிக் கொண்டிருந்தாள் ஓர் விலை மாது!! 

இன்னொரு பக்கத்தில்.. அமர்ந்திருந்த சொகுசு சோபாவின் முக்கால்வாசியை தொப்பை அடைத்திருக்க, அந்தத் தொப்பை மனிதர்களின் காதில் ஏதேதோ பொல்லாத இரகசியங்கள் சொல்லி, அவர்கள் உடலை வருடிக் கொண்டிருந்தனர் அல்ட்ராமாடர்னாக உடையணிந்த இளம்பெண்கள்!! 

இன்னும் சற்றுத்தள்ளி.. அரும்புமீசை கூட சரிவர முளைக்காத சில இளசுகள்.. கூட்டாக சேர்ந்து, “மரிஜூவானா”எனப்படும் கஞ்சாவை உள்ளெடுத்து.. அதில் விழிகள் சொக்க பரமசுகம் கண்டு கொண்டிருந்தனர். 

அங்கே பாரில் தான் அமர்ந்திருந்தாள் நடாஷா.

 எந்தவித கூச்சநாச்சமுமின்றி, அவள் பொடுபோக்காக அமர்ந்திருந்த விதமே.. அவள் இந்த இடத்திற்கு வழமையான வாடிக்கையாளர் என்று சொல்லாமல் சொல்லிக் கொண்டிருந்தது. 

எப்போதும் வந்ததும் டின் பீரைக் கூட விட்டு வைக்காமல் சுவை பார்ப்பவள், இன்று தன்னெதிரே இருந்த சின்ன குவளையில் இருந்த “வோட்கா”வைக் கூடத் தொட்டும் பார்க்காதது அதிசயமே!! 

அவளருகே அமர்ந்து.. துகில் களைந்தாடும் விலைமாதுவையே, விழிகளில் கிறக்கம் ஏற, ஏறப் பார்த்திருந்தான் தேவ்!! 

அவன், தேவ் க்ரூப்ஸ் ஆஃப் கம்பனீஸின் உரிமையாளன்!! காலையில் விழித்தது முதற்கொண்டு ஓயாமல் வேலை செய்பவனுக்கு முதல் சுகம்.. இதோ அருகில் இருக்கிறாளே அவனுடைய நடாஷா!! 

இரண்டாவது சுகம் இந்த மாதிரி ஆங்காங்கே நிகழும் களியாட்டங்கள்!! 

மெல்ல பார்வையைத் தன் காதலி மேல் திருப்பியவனின் கண்களில் இருந்த கிறக்கம் இன்னும் கொஞ்சம் கூடியதே ஒழிய குறையவேயில்லை. 

ஸீரோ சைஸ் உடல் தான் நடாஷா. என்ன தான் ஆரியக் கூத்தாடினாலும், காரியத்தில் கண்ணாயிருப்பது போல, எவ்வளவு குடித்தாலும், தின்றாலும் உடலை சிக்கென்று வைத்துக் கொள்வதில் நடாஷா கெட்டிக்காரி தான். 

தன் யானைத் தந்தம் போன்ற தொடைகள் அப்பட்டமாகத் தெரிய அவள் அணிந்திருந்த, சிவப்பு நிற குட்டி மிடியில் நடாஷாவின் பின்னழகு எடுப்பாகத் தெரிந்தது. 

அவளின் எடுப்பில் தயவுதாட்சண்யமே பாராது தாருமாறாக உரிமை எடுத்துக் கொண்டது, “தேவ்”வின் கைகள்!! 

கூடவே அவள் காதோரம் சாய்ந்து, போதை மீதூறும் கிசுகிசுப்பான குரலில், “பேபி இந்த ட்ரஸ்ல நீ சிக்குன்னு இருக்க!”என்று கூறியவனின், சொற்களுக்கு, அவளிடம் எந்தத் துலங்கலும் தான் இருக்கவில்லை. 

மாறாக, அவனைப் பாராது, தன்னில் பதிந்த அவனது கையை எடுத்து விட்டுக் கொண்டே, “ப்ம்ச்சு விடு தேவ்.. எனக்கு மூட் இல்லை..”என்று அலுத்துக் கொள்ளும் குரலில் சொன்னாள் அவள். 

அவளது சிற்றிடையில் அழுந்தப் பதிந்தது அவன் கை. அதுமட்டுமா அவளைத் தன்னை நோக்கி பட்டென்று இழுத்தவன், தன் வலிய பரந்த மார்பில் மோதிய, அவளது பெண்மைக் கலசங்களின் மென்மையில் புதுசுகம் கண்டான். 

ஆளை அசரடிக்கும் ஹஸ்கி குரலில், “ஹேவ் அ ஸிப் ஆப் வோட்கா.. க்ளோஸ் யோர் அய்ஸ் என்ட் கம் நியர் டு மீ.. ஐ நோவ் ஹவ் டு மேக் அப் யோர் மூட்..” என்றான் அவன். 

அவளது கண்கள், தன்னெதிரே நிற்கும் ஆண்மகனின் கண்களை ஒருகணம் இச்சைகமழப் பார்த்தது. “இலங்கையே” பார்த்து வியக்கும் ஓர் ஆண்மகனின் கை வளைவில் அவள்!! சிறு கர்வமும் துளிர்த்தது அவளுக்குள். 

இருப்பினும், அவனுடன் இழைய மனம் தான் இல்லை அவளிடம். 

அவள் பூசியிருந்த அடர்சிவப்பு நிற லிப்ஸ்டிக் வேறு அவனுக்கு புது மயக்கம் தர, அவளுடைய இதழ்களை நோக்கி, ஈர்க்கப்பட்ட காந்தம் போல அவன் குனிய, சட்டெனத் தலை திருப்பிக் கொண்டாள் நடாஷா. 

“விடு தேவ்..”-அவனிடமிருந்து முழுமையாக விலகி, வேறெங்கோ பார்வை பதித்தாள் அவள். 

அவன், ‘இம்’ என்று கண்ணசைத்தால், பூனைக்குட்டி போல ஓடி வந்து ஒட்டிக் கொள்ளும் நடாஷாவா இது? பொல்லாத சந்தேகம் வந்தது அவனுக்கு. 

அவள் விலகியதால் விளைந்த சிறு டென்ஷனில் சிகரெட்டை எடுத்துப் பற்ற வைத்தான் தேவ். அவசர அவசரமாக புகையை ஊதிக் கொண்டே, அவளைத் தன்னை நோக்கித் திருப்பியவன், 

“வை?.. வாட் ஹேப்பன்ட்? ஏன் இன்னைக்கு இப்படி நடந்துக்குற? என்னாஆச்சுன்னு கேட்குறேஏன்ல?”இறுதியில் கொஞ்சம் கோபமும் கொண்டான் தேவ். 

“தேட்ஸ் மை பர்சனல் தேவ்.. ஸாரி..”- அவன் கவனம் முழுவதும் தன் இதழ்களில் தான் என்பதை அறிந்து, வேண்டுமென்றே இதழ் குவித்துக் குவித்துப் பேசினாள் நடாஷா. 

“ப்பர்சனலா? உனக்கும், எனக்கும் இடையில் பர்சனல்னு ஒண்ணு இர்ருக்கா என்ன?”என்று அவளுடைய விழிகளை ஊடுருவியவனாக, கோபத்தில் கேட்டான் தேவ். 

தேவ்வின் கோபத்தை உள்ளூற இரசித்தாள் நடாஷா.

 “தேவ்”என்னும் கொடிய விஷமுள்ள நாகத்துக்கு, எப்படி எப்படியெல்லாம் மகுடி வாசிக்க வேண்டும் என்பதை கைவிரல் நுனியில் தெரிந்து வைத்திருக்கும் ஒரே பெண் நடாஷா!! 

அவள் கைகள் அவனுடைய தோள்புஜத்தில் மென்மையாகப் பதிந்து வருடியது. அவனை உன்மத்தமூட்டும் கிசுகிசுப்பான குரலில், 

“இல்லை.. அது இல்லை.. தேவ்.. ஐ டோன்ட் வோன கிவ் யூ அ மைன்ட் ப்ரஷர்..தேட்ஸ் ஆல்”என்று, அவன் நலம் நாடியவள் போலப் பேசினாள் அவள். 

“என்ன நடந்தது சொல்லு??”- அவளது விழிகளைத் தீர்க்கமாகப் பார்த்தபடி அவன் கேட்க, அந்தப் பொல்லாத பார்வையில் கொஞ்சம் குளிர்ஜூரம் கூட எட்டிப் பார்த்தது. 

அதற்கு மேலும் பீடிகை போட்டு பேசாமல்.. நேராக விஷயத்துக்கு வந்தாள் அவள். அவன் வாயிலிருந்த சிகரெட்டை உரிமையோடு எடுத்து, தன் வாயில் வைத்து உறிஞ்சினாள் அந்த நவ நாகரிகப் பெண்!! 

இந்தப் புகைப்பழக்கம் கூட அவளுக்கு எம்மாத்திரம் தான்!!எப்போது கற்றுக் கொண்டாள்? என்று கேட்டால் கூட விழிப்பாள். அது தெரிந்தால் தானே சொல்வதற்கு? 

சிகரெட் புகையை நிதானமாக வெளித்தள்ளியவளாக, “அதுவொரு பென்ட்ரைவ்.. அப்பாவுடைய அன்டர்வேர்ல்ட் பிஸினஸ் பத்திய டாக்குமெண்ட் இருக்குற ஃபைல்.. அவர் கிட்ட இருந்தால் ஆபத்துன்னு என் கிட்ட கொடுத்து வைச்சிருந்தாரு.. இப்போ அது ஒரு ஜர்னலிஸ்ட்க்கிட்ட மாட்டியிருக்கு..”என்று முழுமையாக கூறி முடித்த பின்னரே, அவனது விடாத பார்வையை எதிர் கொண்டாள் அவள். 

காதலியின் முகம், தேவ்வையும் கொஞ்சம் அசைத்துப் பார்த்தது. அவள் கவலைப்படுவது கொஞ்சம் கூட பிடிக்கவேயில்லை அவனுக்கு. 

அவளுடைய கன்னத்தை மென்மையாக வருடிக் கொடுத்தவன், 

“அதுக்கு நீ ஏன் வொர்ரி பண்ணிக்குற? உன் டேட் பார்த்துக்குவாரு.. பென்ட்ரைவ் திரும்ப எடுக்குறதெல்லாம் அவருக்கு சப்பை மேட்டர்..!! லீவ் இட் பேப்.. ஒருவேளை.. ஒப்படைச்ச வேலையை ஒழுங்கா செய்யத் தெரியலைன்னு திட்டுவாருன்னு பயப்படுறியா?”என்று கேட்டவனின் கைகள் தற்போது அவளது இதழ்களை பட்டும்படாமல் வருடிக் கொண்டிருந்தது. 

அவனது வருடல் தந்த சுகத்தில் ஒரு கணம் கண்களை மூடித் திறந்தாள் பெண். 

சட்டென அவன் கையைப்பற்றிக் கொண்டவள், “இன்னும் அப்பாவுக்கு இந்த மேட்டர் தெரியாது.. தெரிஞ்சாலும் அவர் ஈஸியா அதை பார்த்துக்குவாரு தான்.. பட் அதில் நம்ம ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து எடுத்த வீடியோஸ், ஃபோட்டோஸ் எல்லாம் இருக்கு.. அப்பா விஷயம் லீக் ஆகுறதை விட.. நம்ம விஷயம் லீக் ஆச்சுனா.. அது தான் ஆல் ஐலேண்ட்லேயும் ஹாட் நிவ்ஸா இருக்கும் தேவ்..”என்று நடாஷா சொல்ல, 

அவள் சொல்வது எப்படியாப்பட்ட காணொளி, புகைப்படங்கள் என்று அவனுக்கும் விளங்காமலில்லை. 

இருப்பினும் நடாஷாவின் அச்சம் தேவையில்லாதது என்றே தோன்றியது. 

“ஸோ வாட்??.. நாம ரெண்டு பேரும் தான் கல்யாணம் பண்ணிக்கப் போறோமே.?நம்மளோடது இல்லீகல் அஃபேயாரா என்ன? இல்லைல? அப்படின்னா இப்போவே மேரேஜ் டேட்டை அன்னௌன்ஸ் பண்ணிரலாம்..”-அவள் பயத்திற்கான தீர்வை அஸால்ட்டாக சொன்னான் தேவ். 

அவன் பேச்சு நடாஷாவுக்கு தம் அடிக்கும் மனநிலையையும் கெடுத்தது.ஆஷ்டிரேயில் சிகரெட்டை அணைத்தவள், தன் அடுத்த அஸ்த்திரத்தை எடுத்தாள். 

அவள் உகுத்த கண்ணீர்!! கண்ணீரே வழியாமல், மூக்கை மட்டும் உறிஞ்சி உறிஞ்சி அவள் வடித்த கண்ணீர்!! அதில் சர்வமும் ஆட்டம் கண்டு போனது தேவ்வுக்கு!! 

“தேவ்.. நீ என்னைப் புரிஞ்சுக்கவே இல்லைல? அந்த பென்ட்ரைவ் என் கையில் கிடைக்குற வரை என்னால நிம்மதியாக இருக்க முடியாது.. யூ நெவர் நோவ்.. ஹவ் மச் ப்ரஷர் ரன்னிங் த்ரூ மை பாடி..”என்றவள், அடித்திருந்த மஸ்காரா கண்ணீரில் கரைந்து விடக்கூடாது என்று மட்டும் கர்ம சிரத்தை எடுத்தாள்.

அவள் அழுவது பிடிக்காமல், “இப்போ என்ன? உனக்கு அந்த பென்ட்ரைவ் வேணும்.. அவ்வளவு தானே? நாளைக்கு மாலையில் பென்ட்ரைவ் உன் வீட்டில் இருக்கும்..!!” என்றவனின் விழிகளில் இருந்த கூர்மை, கத்திமுனை போல பளபளத்தது. 

“நிஜமா?”-அவன் கழுத்துவளைவோடு கையிட்டு, அவனோடு இரண்டற ஒட்டி, மயக்கும் குரலில் கேட்டாள் நடாஷா. 

“தேவ்.. எப்போவும் பேச்சு மாற மாட்டான்..”-இன்னும் அவளைத் தன்னில் ஆழப் புதைத்தவனாக, உறுதியான குரலில் சொன்னான் அவன். 

“தேவ்”எதையும் சொன்னால் அதை செய்து முடிப்பவன் என்பதை, நினைவு தெரிந்த நாளில் இருந்து பார்த்து வருபவளாயிற்றே அவள்? ‘ஹப்பாடா இனி ப்ராப்ளம் சால்வ்ட்’ என்று எண்ணிக் கொண்டவள், அவனோடு இன்னும் இழையத் துணிந்தாள். 

பாரில் இருக்கும் பல கண்கள் அவளை வேறுமாதிரி பெண்ணாக எண்ணி இழைந்ததையெல்லாம் அவள் கிஞ்சித்தும் கணக்கிலேயே எடுக்கவில்லை. 

தேவ்வுக்கும், நடாஷா அவர்கள் கண்களுக்கு காட்சிப்பொருளாவதில் எந்த ஆட்சேபனையும் இல்லை போலும். 

அவனது முரட்டு கன்னத்தில் இதழ்களை அழுத்திப் பதிந்து எச்சில் செய்தவள், “பேபி.. லவ் யூ ஸோ மச்..!!”அவன் வாக்குத் தந்த சந்தோஷத்தில், செல்லங்கொஞ்ச அதில் குஷியாகிப் போனான் அவன். 

இதுகாறும் அவன் புருவமத்தியில் இருந்த முடிச்சு மெல்ல கட்டவிழ்ந்தது. 

“ஆமா.. அந்த ஜர்னலிஸ்ட் பேர் என்ன?”-வோட்கா ஒரு சிப்பை ஆசுவாசமாக அருந்திய வண்ணம் கேட்டான் தேவ். 

நடாஷாவிடமிருந்து பட்டென வந்தது பதில். 

“அக்னிமித்ரா!!”

போதை தலைக்கேற, கைகள் நடாஷாவின் உடலில் எங்கெங்கோ அத்துமீறிய அந்நிலையிலும், அவன் இதழ்கள் அனிச்சையாய் மொழிந்தது அப்பெயரை. 

மௌனமாக அசைந்தன அவன் உதடுகள். “அக்னிமித்ரா..”பேரே சுடுவது போல இருந்தது அவனுக்கு. 

கொஞ்சநஞ்சமிருந்த வோட்காவை வாய்க்குள் சரித்துக் கொண்டவன், நடாஷாவை ஆவேசமாக இழுத்து.. அவள் இதழ்களைக் கவ்விச் சுவைக்கலானான். 

****

அடுத்தநாள் காலை.. 

கொழும்பில் அமைந்திருக்கும் அதிநவீன “சேப்டர் வன்” உணவகம்!! 

பார்க்கிங் ஏரியாவில், ஸ்கூட்டியைத் தரித்த “அக்னிமித்ரா”, ஸ்கூட்டி சைட் மிரரில் தன் கூந்தலை இலேசாகச் சரி செய்து கொண்டாள். 

இடுப்பைத் தாண்டி நீளும் அழகான சுருள் அளகக் கூந்தல் அவளுடையது. அதிகாலையிலேயே தலைக்கு குளித்திருப்பாள் போலும். காற்றிலே அழகாய் அசைந்தாடிக் கொண்டிருந்தது அது. 

அவளை இந்த உணவகத்திற்கு அழைத்திருப்பது, “தேவ் க்ரூப்ஸ் ஆப் கம்பனீஸின்”உரிமையாளன் அடாவடி “தேவ்”. தன்னைச் சூழ பணமும், அதிகாரமும் இருக்கும் திமிரில் ஆடும் ஓர் இளம்வாலிப வர்த்தகன் தான் அவன்!! 

பல பாலிவுட் படங்களுக்கு கோடிக் கணக்கில் ஸ்பான்சர் செய்யும் ப்ரோடியுசர்.!!! ஒழுக்கங்கெட்ட நடாஷாவுடன் உலகம் சுற்றும் வாலிபன்!! இது போக பல பாதாள உலக கிரிமினல்களுடன் இவனுக்குத் தொடர்பிருப்பதாகவும் வதந்தி!! 

அந்த வதந்தி ஓர் நாள், இவள் வாயிலாக உலகத்துக்கு தெரியத் தான் போகிறது என்று அவனைப் பற்றி “நல்ல”எண்ணங்களை மனதில் விதைத்துக் கொண்டே நடந்தாள் அக்னிமித்ரா. 

விவிஐபிக்களுக்கு என்று ரிசர்வ் செய்யப்படும் பிரைவட்டான அறையில், அவள் வருவதற்கு முன்பாகவே காத்திருந்தான் அவன்!! 

காலுக்கு மேல் கால் போட்டு, பக்கத்தில் இருந்த நாற்காலியின் முதுகுவிளிம்பில் அநாயசமாக கை வைத்தவனாக, பொடுபோக்காக அமர்ந்திருந்தவனை முதலிலேயே கண்டு கொண்டது அவளே தான்!! 

தேவ்வைக் கண்டதும் அவளுள் எழுந்த அருவெறுப்பு முகத்தை மாற்றி, இன்முகமாக கடினப்பட்டு ஆக்கிக் கொண்டவள், “குட்மார்னிங் சார்!”என்றவளாக உள்ளே நுழைய, அவன் பார்வை இவளை நோக்கித் திரும்பியது. 

கணுக்கால்வரை மூடப்பட்ட ஸ்கேர்ட்டுடனும், மணிக்கட்டு வரை மறைக்கும் ப்ளவுஸூடனும், ஷோல்டரில் ஓர் சைட் பேக்குடனும்.. மிக மிக திவ்யமாக நின்றிருந்தாள் அக்னிமித்ரா. 

அவளைக் கண்டதும் அவனுள் ஓர் இழிவுப்புன்னகையொன்றை எட்டிப் பார்த்தது. “அக்னிமித்ரா” இயற்கையிலேயே அழகி!! அவளையும் இழிவாகப் பார்க்கும் ஆணா? நிச்சயம் அதிசயம் தான்!! 

அவள், புன்னகைத்துக் கொண்டே வந்து, அவனெதிரே அமர்ந்தவள்,

 “ஆஃபீஸ்ல சொன்னாங்க.. தேவ் சார் கம்பெனியில் இருந்து கால்னு.. ஆக்ச்சுவலி..உங்களை இன்னைக்கு மீட் பண்ண முடியாது தான் சொல்லியிருப்பேன்.. “சேப்டர் வன்” ரெஸ்டாரன்ட்ல தான் உங்க மீட்டிங் ப்ளேஸ் சொன்னதும் ஒத்துக்கிட்டேன்.. பிகோஸ் ஐ ஹேவ் என் இன்டர்வீவ் வித் ஆக்டர். பி. சிதம்பரம்.. அதுவும் இந்த ரெஸ்டாரன்ட்ல தான்.. கீழே ஃப்ளோர்ல.. இன்னும் தர்ட்டி மினிட்ஸ்ல ஸ்டார்ட் ஆயிடும்..”என்று விடாமல் படபடவென பேசிக் கொண்டே போக, அவளது நான்ஸ்டாப் பேச்சில் அவனின் ஒற்றைப்புருவம் மேலுயர்ந்தது. 

அவள் தன்னிலையை விளக்கியது, அவனுக்கோ ‘ஒரு பெரும் வர்த்தகன் முன்’ மரியாதையே இல்லாமல் பேசிக்கொண்டே போவது போலவே தோன்றியது. 

அவனது எண்ணவோட்டங்களை அறியாதவள், வெள்ளந்தியாக, “ஹவ் கேன் ஐ ஹெல்ப் யூ சார்? இன்டர்வீவா? இல்லை ஏதாவது நிகழ்ச்சி பத்திய ஆர்ட்டிக்கிளா? எதுவா இருந்தாலும் இன்னைக்கு மட்டும் என்னால் முடியாது….”என்று அவள் சொல்லிக் கொண்டிருக்கும் போது பட்டென கேட்டது அவன் ஆவேசத்துடன் மேசைக்கு அடித்த ஒலி. 

அவ்வொலியில் விக்கித்துப் போய், ஒருகணம் மூச்சு நின்று வந்தது அவளுக்கு. பேச்சை நிறுத்திய அக்னிமித்ரா, அவனை மலங்க மலங்கப் பார்த்தாள். 

இவனோ, கறார்க்குரலில், “ஹேய்!! ச்சும்மா வ்வள வளன்னுகிட்டு!! .. லுக்!! நான் உன்கூட பேசி என் டைமை வேஸ்ட் பண்ண வரலை.. பென்ட்ரைவை.. இந்த மேசையில் வைச்சுட்டு தாராளமா நீ கெளம்பி போகலாம்..!!”என்றான். 

“பென்ட்ரைவ்வா?”- அவன் பேசுவது எதைப்பற்றி எனத் தெரிந்த போதிலும், தெரியாதது போலவே விழிகளை அகல விரித்தாள் அக்னிமித்ரா. 

மேசையில் இரு கைகளையும் ஊன்றி நின்று, சீற்றம் துளிர்த்த இறுகிய குரலில், 

“ந்நடிக்காதே… இதே நீ ஒரு ஆம்பளையா இருந்தால்.. இந்த தேவ் உன் ம்முன்னாடி ந்நின்னு பொறுமையா பேசிட்டிருக்க மாட்டான்.. அவனோட டீலிங்கே வேற மாதிரி இருந்திருக்கும்..ப்பொண்ணுன்றதால அமைதியா பேசிட்டிருக்கேன்..”என்று மிரட்டல் விடுவது போல சொல்ல, அவளுக்கா? பயமா? 

ஒருதுளி கூட அச்சம் இல்லையாயினும், அச்சப்படுபவள் போலவே நடித்தாள் அக்னிமித்ரா. 

அவள் கைகளோ, தன்னுடைய ஷோல்டர்பேகின் வாரினை இறுகப் பற்றிக் கொள்ள, தொண்டைக்குழியில் சுவாசம் சிரமத்துடன் ஏறி இறங்க, 

“என்கிட்ட பென்ட்ரைவ் இல்லை..!!! எனக்கு இன்டர்வீவ்க்கு டைமாச்சு.. நான் கிளம்புறேன்”என்று படபடப்பாகவே மொழிந்தவள், அங்கிருந்து சட்டென வெளியே வந்ததும், தான், நிம்மதிப் பெருமூச்சு விட்டாள். 

அவன் கோபமோ இன்னும் அதிகமானது. அவள் அனுமதி கொடுக்காமல் அவள் அமர்ந்தது, இப்போது அவன் அனுமதி கொடுக்காமல் அங்கிருந்து எஸ்ஸானது எல்லாம் அவனை ஓர் முரடனாக மாற்றியது. 

அந்தப் பென்ட்ரைவ்வை இன்று பையில் இட்டு எடுத்து வந்தது தான் தவறோ? ஒருவேளை, அவளது பையை அவளிடமிருந்து அடித்துப் பிடுங்கி விட்டால், அவள் சேகரித்த ஆதாரம்?? அவளுக்கிருக்கும் ஒரே ஆதாரமும் அழிந்து விடக் கூடுமே? 

தீவிரமாக யோசித்தவளுக்கு சிறு யோசனை தோன்றவே, திரு. பி. சிதம்பரத்தை பேட்டி காணவென ஒதுக்கப்பட்ட அறையை நாடிப் போனாள். இன்னும் பேட்டி காண வேண்டியவர் வந்திருக்கவில்லை. 

தன் பையிலிருந்த பென்ட்ரைவ்வை எடுத்தவள், பையை அவ்வறையில் இருந்த சொகுசு சோபாவிலேயே வைத்து விட்டு, “ரெஸ்ட் ரூம்” நாடிப் போனாள். 

இங்கிருந்து வீடு போய் சேரும் வரை, பென்ட்ரைவ் இருக்க வேண்டிய ஒரே பாதுகாப்பான இடம்.. அவளுடைய உள்ளாடையான மார்புக் கச்சை தான் என்று மூளை வேறு ஐடியா கொடுக்க, பென்ட்ரைவ்வை தன் மார்புக்கச்சைக்குள் இட்டுக் கொண்டே திரும்பினாள் அக்னிமித்ரா. 

அன்றைய நாளில் இரண்டாம் முறையாக சுவாசம் தடைப்பட்டு நின்று, விக்கித்துப் போனாள் பெண்!! 

அவளெதிரே அவன்!! லேடீஸ் வாஷ்ரூமில் அவன்!! 

அவனது அநாகரிகமான செயலில், முகமெங்கும் ஓர் அருவெறுப்பு எழுந்து சுழற்றி அடிக்க, நெற்றியெல்லாம் இலேசாக வியர்க்கவாரம்பித்தது. 

இருந்தாலும் அவனை நிமிர்ந்து பார்த்தவள், “உனக்கு கொஞ்சம் கூட மேனர்ஸ் கிடையாதா? இது லேடீஸ் வாஷ்ரூம்.. யாராவது பார்த்தா தப்பாயிடும்.. வ்வெளியே போ..”என்று ஒருமைக்குத் தாவிக் கத்தினாள் அக்னிமித்ரா. 

அவள் சொற்கள் ஒவ்வொன்றும் வாஷ்ரூம் சுவர்களில் பட்டு எதிரொலிக்க, அவளையே நமுட்டுச்சிரிப்புடன் பார்த்திருந்தான் தேவ். 

‘இவன் ஏன் இப்படி சிரிக்கிறான்?’என்று அவள், எட்டிப்பார்த்து வைத்த போது, வாஷ்ரூம் கதவை அவன் மூடியிருப்பது புரிந்தது. 

அவனுடைய சீறும் பார்வையை, தனியாக எதிர் கொண்டது அவளுடைய சீற்றப்பார்வை. 

அவளில், சிறுவிரல் நுனி கூட படாதளவுக்கு அவளை நெருங்கி நின்றவன், அவளுக்கு இருபுறமும் கையால் அணைகட்டி நின்றான். 

அவளோ அவனது செயலில் சுவரோடு சுவராக, பல்லி போல ஒட்டி நிற்க, அவன் பார்வை தீவிரத்துடன் அவள் பென்ட்ரைவ்வை வைத்த அந்த இடத்திலேயே பதிந்தது. 

“ம்மரியாதையா ப்பென்ட்ரைவ்வைக் க்கொடுத்துடு..” ஒவ்வொரு வார்த்தைக்கும் அழுத்தம் கொடுத்துச் சொன்னான் அவன். 

ஓர் கொடிய மிருகத்தின் பிடியில் நின்றிருந்தும், அஞ்சாதவளாகவே சொன்னாள் அவள். 

“ம்முடியாது!!..”

“ம்முடியாது?”- தன் தலையை இலேசாகச் சரித்து, கூரிய விழிகளுடன் கேட்டான் தேவ். 

“ம்முடியாது!!”

அவனில் இருந்து ஒரு அலைக்கழிப்பான மூச்சு வெளிப்பட்டது. தேவ்” என்னும் கொடிய மிருகம் யாரிடமும் இவ்வளவாக பணிந்து போனதில்லை. 

போயும், போயும் ஓர் பெண்ணிடம் கெஞ்சிக் கொண்டிருக்கும் நிலையை அறவே வெறுத்தான் அவன். 

அவள் மீது தன் மொத்த பாரத்தையும் சாய்த்து, அவளுக்கு மூச்சுகூட விடமுடியாதளவுக்கு நெருங்கி நின்றவன், 

“இப்போ நீ பென்ட்ரைவ்வை த்தரலைன்னா நீ இங்கேயிருந்து..”என்று அவன் மிரட்ட முன்னம், அடித்தொண்டையிலிருந்து சீறினாள் அக்னிமித்ரா. 

“உயிர் ப்போனாலும் த்தர ம்மாட்டேஏஏன்!!..”-அவளது விழிகளில் இருந்த செம்மை, கண்ணீரைப் பொழிவிக்கத் தயாராக இருந்தாலும், அவன் முன்னிலையில் அழுதுவிடக்கூடாது என்ற வைராக்கியத்துடன் நின்றாள் அவள். 

அவனில் மீண்டும் ஓர் அசட்டுச் சிரிப்பு வெளிப்பட்டது. “உன் உயிர் யாருக்கு வேணும்? ஆனால் உன் கற்புக்.. கு..”என்று இழுத்தவனின் கையொன்று மேலெழுந்து, அவளுடைய கழுத்துக்கு கீழான பெண்மைப் பிரதேசத்தை நோக்கி நீண்டது. 

அப்போதும் தளர்ந்து விடாமல், அவன் கையைத் தன்னிலிருந்தும் தள்ளி விட்டுக் கொண்டே, “கத்திக் கூச்சல் போடுவேன்..!!”என்று எச்சரித்தாள் அக்னிமித்ரா. 

அந்த அக்னியை அவன் அக்கணம் ஓர் நீர்த்துப் போன தீக்கங்கு என்று எண்ணிக் கொண்டானோ மாபாதகன்?? 

ஓர் பெண்ணின் மானம் பறிக்கிறோம் என்ற ஈவிரக்கமேயில்லாது, இரு கை வைத்து அவளுடைய ப்ளவுஸினை சர்ரெனக் கிழித்தான் அவன். 

அவனது அதிரடியில் உள்ளாடையில் ஒளித்து வைத்த சின்னப் பென்ட்ரைவ்வை, பட்டெனத் தாவி வந்து, இருவரின் காலடிக்கிடையிலும் விழுந்தது. 

சட்டென அவளுடைய உள்ளாடை.. அப்பட்டமாக அவன் கண்களுக்கு தரிசனம் தர, ஓர் வேற்றாடவன் முன் தான் நின்றிருக்கும் கோணத்தில் கூசிக்குறுகிப் போன அக்னிமித்ரா ..அப்படியே இரண்டாக மடங்கி பாத்ரூம் தரையிலேயே அமர்ந்தாள் . 

அப்போதும் அவன் முன்னால் அழுது விடக்கூடாது என்று மட்டும் திண்ணமாக இருந்தவள், தன்னை மறைத்துக் கொள்வதைக் கூட மறந்து.. அவனைத் தான் சுட்டெரிப்பது போல வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். 

அவன் கண்களோ இருவரிக்கிடையிலும் இருக்கும் பென்ட்ரைவ்வில் பதிய, தனக்கு வேண்டியது கிடைத்து விட்டது என்றதும், அதை எடுக்கக் குனிந்தவன் அப்படியே நின்றான். 

போயும் போயும், இவள் முன் ஆனானப்பட்ட தேவ் வர்மன் குனிவதா? 

பேன்ட் பாக்கெட்டில் இரு கையிட்டு, நெஞ்சு நிமிர்த்தி நின்றவன், அவளை நோக்கி, “பென்ட்ரைவ்வை எடுத்துத் தா” என்று அவளையே எடுத்துத் தருமாறு பணித்தான். 

அந்த கலிகால துரியோதனனை, சிவந்த விழிகளுடன் பார்த்திருந்தவள், அப்போதும் அவனுக்கு அடிபணியாமல், “ம்முடியாது..”என்றாள் தீர்க்கமாக. 

திரும்பத் திரும்ப அவள் தன்னைக் கெஞ்ச வைப்பது, அவனுள் குறுகல் மனப்பான்மையை ஏற்படுத்த, அவன் முகம் விகாரமாக மாறியது. 

அவளும் ஓர் உயிர் தான் என்பதை மனதில் கொண்டானா அந்தக் கயவன்?? 

தன் கட்டளைகளை மறுக்கும் ஒரே ஓர் பெண்!! அதுவும் அவனது கண் முன்னே!! 

அவள் மேல் நொடிக்கு நொடி கோபம் அதிகமாக, அந்த கலிகால துரியோதன், தரையில் இருந்த அவள் தளிர் விரல்களை, தன் ஷூக்கால்களால் மிதித்தான். 

உயிர் போவது போல சுருசுருவென்ற வலி, கை முழுவதும் விரவிப் பரவினாலும், அதை வெளிக்காட்டாமல், அவனுடைய முகத்தை அண்ணாந்து பார்த்தாள் அக்னிமித்ரா. 

சிகரெட்டை மிதிப்பது போல எண்ணிக் கொண்டானா அந்த நரகாசுரன்?? அவளது அழுத்தம் உணர்ந்து, இவனும் கால்களின் அழுத்தம் கூட்ட, இப்போது தான் சரேலென வழிந்தது ஓர் ஒற்றைத்துளிக் கண்ணீர்!! 

கை விரல் என்புகள் நொறுங்கும் சத்தத்தை உணரமுடிந்த கணம், வலி பொறுக்க முடியாமல், பென்ட்ரைவ்வை எடுத்து அவளிடம் நீட்டினாள் அக்னிமித்ரா. 

பென்ட்ரைவ் முழுமையாக ஒப்படைக்கப்பட்ட பின்னர் தான் அவளுடைய விரல்களுக்கு விடுதலையளித்தான் அந்த ராட்சசன். 

விரல்கள் இருக்கின்றனவா? இல்லையா? என்று உணரமுடியாதளவுக்கு கையில் வலியும், எரிச்சலும் தோன்ற, அவளுடைய பால் வண்ண விரல்கள் செந்நிறமாகியிருந்தது. 

நாடி வந்த பொருள் கிடைத்து விடவே, பென்ட்ரைவ்வினை பேன்ட் பாக்கெட்டுக்குள் போட்ட வண்ணம் நடந்தான் தேவ். தேவ் வர்மன்!! 

அவன் நசுக்கிய கையை, மறுகையால் அணைத்துக் கொண்டு, அவனுடைய புறுமுதுகை நிர்மலமான முகத்துடன் பார்த்தவளுக்கு, கண்ணீர் விளைவால் இரட்டை இரட்டை விம்பங்களாகவே அவன் தெரிந்தான். 

இருந்தாலும், வெறுத்துப் போன குரலில், “இதுக்கு நீ அனுபவி.. ப்ப?? அந்தக் கடவுள்னு ஒருத்தன் இருந்தான்னா நிச்சயம் கொடுப்பாஆஆன்..!!”என்று கத்தினாள் அவள். 

வாஷ்ரூம் கதவுப்பிடியில் கை வைத்தவனின் செயல் அப்படியே நின்றது. அவளை சட்டெனத் திரும்பிப் பார்த்தவன், திமிரும், கர்வமும், இளக்காரமும் ஒன்றையொன்றைப் போட்டிப் போடும் குரலில், இடிஇடியென நகைத்தான். 

“ஹஹ்ஹா கொடுக்கட்டும்.. அதுக்கு முன்னாடி உனக்கு போட்டுக்க ஒரு நல்ல டிரஸ் கொடுக்கட்டும்… உன் கடவுள்..!!” இழிவுசிறப்பு குரலில் பகர்ந்தவன், கதவைத் திறந்து கொண்டு அங்கிருந்து நடந்தான்.