Author name: Bharathi Kannan

அத்தியாயம் 16   “வாவ்.. எவ்ளோ பெரிய ஆஃபிஸ்?”   “நீ இங்கேயே இறங்கிக்கோ..”   “ஏன்.. ரோட்டுல இறங்க சொல்ற? ஆஃபிஸ்குள்ள போய் நிற்பாட்ட மாட்டியா?”   “நீ இப்ப இன்ட்ரமா தான் சேர்ந்திருக்க.. அதாவது இடைகால ஊழியர்.. உன்னோட எக்ஸம்காக வேலைக்கு சேர்ந்திருக்க புரியுதா?”   “சோ? வாட்? டெம்ப்ரவரியா வேலைக்கு சேர்ந்தா.. டெம்ப்ரவரியா நட்டாத்துல விட்டுட்டு போவியா?”   “என்னது நட்டாத்துலயா? என்ன லாங்குவேஜ் இது? நேத்து என்னன்னா ரீல்ஸ் போடுறேன்னு ஒட்டு […]

அத்தியாயம் 14   “என்ன ஹர்ஷா? நீங்க இப்படி நடந்துக்குவீங்கன்னு நான் நினைக்கவேயில்ல!”   “அங்கிள்?”   “அந்த பொண்ணு உங்களை நம்பி வந்துருக்கா.. எவ்வளவு படிச்சவரு நீங்க போய் இப்படி நடந்துகிட்டீங்களே? சரி.. ஒத்துக்குறேன்.. இளம் வயசு தப்பு பண்ணிட்டீங்க.. ஆனா, அதுக்கு அந்த குழந்தை என்ன பாவம் பண்ணுச்சு? அந்த பொண்ணையும் குழந்தையையும் ஒழுங்கா பார்த்துக்குங்க.. வயசு காலத்துல நாம பண்ற தப்புகளுக்கெல்லாம் நாடி நரம்பு தளர்ந்ததுக்கு அப்புறம் அனுபவிப்பீங்க.. சரி போனதெல்லாம் போகட்டும்..

அத்தியாயம் 13   “ஹாய்.. நான் அர்ச்சன..”   “ஓ.. நான் விளானி..”   “நீ காலேஜ்கு புதுசா?”   “ஆமா.. நீ?”   “நானும் தான்.. என்னோட டாடி சர்கிள் இன்ஸ்பெக்டர்.. அவருக்கு அடிக்கடி டிரான்ஸ்பர் கிடைக்கும்.. அவர்கூடவே நாங்களும் ஊர் ஊரா சுத்தணும்..”   “ஓ!”   “ஆமா.. நீ ஏன் ஃபைனல் இயர் ஜாய்ன் பண்ணிருக்க? உங்க டாடிக்கும் டிரான்ஸ்பர் கிடைச்சுருச்சா?”   “இல்ல.. இங்கப்பாரு?”   “என்னது காலியா? உனக்கு மேரேஜாகிடுச்சா?”

அத்தியாயம் 12   “ஷா லா லா ஷா லா லா ரெட்டை வால் வெண்ணிலா என்னை போல் சுட்டிப்பெண் இந்த பூமியிலா..” என்றவாறே பாடிக் கொண்டு படியில் இறங்கி வந்த விளானி, சமையலறைக்குள் நுழைந்தவள், அங்கிருந்த குளிர்சாதனப்பெட்டியை திறந்து, அதிலிருந்த மாம்பழ மில்க்ஷேக்கை எடுத்து குடித்துக் கொண்டே, “செ செ செ செவ்வந்தி என் தோழி சாமந்தி வெற்றிக்கு எப்போதும் நான் தானே முந்தி” என்று பாடியபடி நடனமாடிக் கொண்டே வந்தவள், உணவு மேஜையின் மீது

அத்தியாயம் 11   “என்னடா.. இப்படி முடிய சொல் சொதன்னு வைச்சுருக்க.. துவட்டலையா? சளி பிடிச்சுக்கப் போகுது..” என்ற அர்ஜுன், ஹாசினி கையில் வைத்திருந்த துண்டை வாங்கி, அவளது தலையை துவட்டினான். துவட்டும் போதே, அவளது தோளிலும் கழுத்திலும் கன்றி போயிருந்த காயங்களை பார்த்தவன்,    “டாடி ரூம்ல.. டேபிளுக்கு கீழே ஒரு ஆயின்மெண்ட் இருக்கும்.. அதை எடுத்துட்டு வா..” என்று கூறியவாறே முடியில் இருக்கும் நீரை துடைத்து காய் வைத்தவன், அவளை தனது அறைக்கு அனுப்ப,

அத்தியாயம் 10   “ம்ம்.. ப்ச்.. தலையெல்லாம் ஒரே  வலி..” என்றவாறே எழுந்த ஹரிஷான்த், தான் இருக்கும் கோலத்தை உணர்ந்ததும், அருகினில்  இருப்பது யார் என்று பார்க்க, அங்கே யாரும் இல்லாது குழம்பிப் போனான்.    “ஹாசி.. ஹாசி..” என்று குரல் கொடுத்தவாறே தனது ஆடைகளை அணிந்தவன்,   “எங்க போனா இவ?” என்று தன் வாயிற்குள் முணுமுணுத்தவாறே ஹாலிற்கு வந்தவனின் கண்ணில், இன்னும் தூக்கம் கலையாது தூங்கிக் கொண்டிருந்த நண்பர்கள் பட,   “டேய்.. எந்திரிங்கடா..

அத்தியாயம் 9   “அது.. அது வந்து..”    “ப்ச்.. இவளுக்கு இப்ப தான் மேரேஜாச்சு.. திடீர் மேரேஜ்.. சோ, யாரையும் கூப்பிட முடியல..”   “ஹஸ்பெண்ட்..”   “இப்போதைக்கு ரெண்டு பேரும் தனித்தனியா இருக்காங்க.. எப்போ, ஒருத்தருக்கொருத்தர் புரிஞ்சுக்குறாங்களோ.. அப்போ சேர்ந்திருப்பாங்க.. போதுமா? இப்ப வந்த வேலைய பாருங்க.. எப்பப்பாரு தொணத்தொணன்னு..”   “சரி அதை விடுடா.. அவ‌ ஏன் உன் கூட இருக்கா?”   “அவளோட ஜாப் இங்க தான்.. சோ, என் கூட

அத்தியாயம் 7   “ராமே ஆண்டாலும் ராவணன் ஆண்டாலும்.. எனக்கொரு கவலையில்லை.. நான் தான்டா.. என் மனசுக்கு ராஜா.. வாங்குகடா வெள்ளில கூஜா..” என்று பாடியபடியே இறங்கி வந்தான் அகில்.    “என்னடா பாட்டெல்லாம் பலமாயிருக்கு..” என்றவாறு அவனை வழிமறித்து நின்ற நகுலனை ஏன் இறங்க பார்த்த அகில்,   “பின்ன உங்களை மாதிரி வீட்டுக்குள்ளேயே உட்கார்ந்து அடைகாக்க சொல்றியா? என்னால முடியாதுப்பா.. நான் ஊட்டிய சுத்திப் பார்க்க போறேன்.. சரி.. சரி வழிய விடு.. நரி