Author name: Jiya Janavi

18     காலையில் மிக தாமதமாகத்தான் எழுந்தான் தேவா.. அவன் நெஞ்சை மஞ்சம் என்ன கொண்டு ஆழ்ந்த துயிலில் இருந்தாள் வைஷாலி. அவனில் இருந்து அவளை பிரித்து எடுக்க மனமில்லாமல் அவள் தலையை கோதிக்கொண்டே படுத்து இருந்தான் தேவா. நேற்று நந்தன் பேசிய சொற்கள் அவன் காதில் நாராசமாய் எதிரொலித்துக் கொண்டே இருந்தது. நமக்கே இப்படி என்றால் வைஷூ என்ன பாடு பட்டிருப்பாள் என்ற எண்ணமே அவனை வருத்தப்பட வைக்க இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டான் தன் […]

    17       கை கொடுத்தவனை பார்த்து, ” எப்படி எப்படி.. இது உங்க எதிரீங்க செய்த வேலையா ?? பிராடு.. செய்யுறது எல்லாம் வில்லன் வேலை.. ஆனா பேசுறது எல்லாம் ஹீரோயீசம்… நீங்கள் எல்லாம் என்ன டிசைன் ” என்று அருகில் உள்ள பொருட்களை அவன் மீது வீச..   ” ஹே.. ரௌடி.. சும்மா இருடி.. படாத இடத்தில பட்ற போகுது.. இத்தனை வருசத்துல ஒன்னும் பார்க்காத ஒரு கன்னி

16     விழா சிறப்பாக முடிய, வீட்டிற்கு வந்தவுடன் இருவரையும் திருஷ்டி எடுத்தே அனுப்பினார் தமயந்தி..    இருவர் ஜோடி பொருத்தம் பற்றி உறவுகளும் நட்புகளும் சிலாகித்து கூற, பெரும் பெருமை தான் தமயந்திக்கு. ஆனால் தோற்ற பொருத்ததை விட மன பொருத்தம் அல்லவா வேண்டும்? அது இவர்களிடையே எப்போது தோன்றும்? என்ற எண்ணமும் வருத்துவதாய்..   தேவா தன் தளத்தை நோக்கி சென்று விட, வைஷூ அத்தை பின்னாலேயே சென்றாள். விழாவிற்காக வைஷூவிற்கு வைர

15         தேவாவின் பிறந்தநாள் இன்று, முதல் நாள் செய்த வேலையின் அசதி காரணமாக நன்கு அயர்ந்து உறங்கி கொண்டிருந்தவனை உலுக்கி எழுப்பியது ஒரு வேகமாக இசைக்கும்   இசையா? பாடலா ?.. அவனுமே ஒரு முடிவுக்கு வந்து எழுந்து அமர, அப்பொழுது மீண்டும் வேற ஒரு பாடல் தொடர்ந்தது அதே போல்.. அவன் வாழ்க்கையில் கிஞ்சுத்தும் கேட்டிராத பாடல்… ஹைபை சொசைட்டியின் அங்கமாகவே வாழ்ந்தவன், நானும் இங்கே தான் இருக்கிறேன் என்னையும் அறிந்து

14       உள்ளே நுழைந்தவன் கதவை தாழ்ப்பாள் போட்டு, ஆர் யூ ரெடி பார் செலிப்ரேட் அவர் ஃபர்ஸ்ட் நைட் ??? என்று கூறி அவளை அதிர்ச்சிக்கு உள்ளாக்கினான் தேவா..   உதடுகளில் நெளியும் கள்ள புன்னகையுடன் மெதுவாக அவளை நோக்கி சென்றான்.. தன் ஷர்ட் பட்டன்களை கழற்றி கொண்டே மெல்ல மெல்ல முன்னேறினான்.. தன் முழு கை சட்டையை மடித்து முழங்கை வரை மேலேற்றி அவளை நெருங்க.. அவள் சிறிதும் அசைந்தாளில்லை.. அவனின்

13   சூரிய கதிர்கள் தன் கூட்டை விட்டு வெளியே வர சோம்பலாக யோசிக்க, பூமியவள் தன்னவனை காண ஆவலுடன் காத்து இருந்தாள். வெகு நேரம் அவளை காக்க விடாமல், பகலவனும் தன் கதிர்களை விரித்து அவளை அரவணைத்து கொண்டான்.   நேற்று தந்த களைப்பில் சற்றே தூக்கத்தின் பிடியில் சிக்கி விட்ட தமயந்தி அவசரமாக எழுந்து வந்தார். வீட்டில் வேலைக்கு ஆட்கள் இருந்தாலும் அவர்களை எல்லாம் திறன் பட வேலை வாங்கி.. வீடு என்னும் வண்டியினை

10       “என்னது மருமகளா??” என்று அதிர்ச்சியில் அதற்கு மேல் வார்த்தை வரவில்லை அவருக்கு.   மனோகரும் அந்த போட்டோஸ் எல்லாம் நெட்டில் பார்த்து இருந்தார். முதலில் அதில் பயன்படுத்தி இருந்த வார்த்தைகளில் சற்று சங்கடம்.. இவ்வளோ இறங்கி இருக்க வேண்டாமோ என்ற எண்ணம் இருந்தாலும், மகனின் வாழ்க்கை என்கிற பெரிய அஸ்திரம் அனைத்தையும் வீழ்த்தி இருந்தது.      எப்படியும் மகன் வரும் போது, இவற்றை எல்லாம் காட்டி, நல்ல குடும்பத்தில் இருந்து

9   மிருவின் கை பிடித்து உள் நுழைந்த வைஷாலி , கண்களில் மின்னல் தெறிக்க ஒரு வெற்றி புன்னகையுடன் தேவாவை ஒரு பார்வை பார்த்து விட்டே சென்றாள்.   அவளின் அந்த பார்வை, அவன் கர்வத்தை தீண்ட.. தன் கால்களை வேகமாக தரையில் உதைத்து ஷிட் என்று முணுமுணுத்தவாறு அங்கேயே நின்றான்.     ராஜராஜன் தன் பேரன் தோளை தொட, முகத்தில் வெடித்து சிதற காத்திருந்த அவனின் கோபம் அவருக்கு திருப்தி அளித்தது தன்

8       அன்றைய தினம் அலுவலகத்தில் தேவாவிற்கு டைட் ஒர்க்.. மாலை ஆறு மணிக்கு மேல் தான் சற்று ஓய்வாக அமர்ந்து, தன் இருக்கையின் பின்பக்கம் சாய்ந்து கண்களை மூடி இளப்பாறினான்.   அவனது பி. ஏ மிக தயக்கமாக அவனை நெருங்கி.. ‘ சர் ” என்றான்.   தலையை மட்டும் அவன் பக்கம் திருப்பி, கண்களாலேயே அவனிடம் என்னவென்று கேட்க, ” சர்.. கமின்ஷனர் லைன்ல..” என்று அலுவலக உபயோகத்திற்கு இருக்கும்