அத்தியாயம் சுந்தரமும் வசந்தியும் நாங்க கிளம்புறோம் தீப்தி நீ ஜானவியோடு வா என்று கூற. அங்கே வந்த பாஸ்கர் தீப்தியின் பதற்றத்தை கண்டு வசந்தியிடம் “அம்மா ஜானவி கிருஷ்ணா கூட இன்னும் கொஞ்ச நேரம் இருக்கணும்..நீங்க தீப்தியை கூட்டி போங்க” என்றதும். ஒருமனதாக சரியென்று கிளம்பினர் மூவரும்.. ஜானவி தன்னை தனியாக விட்டுச்செல்லும் தீப்தியின் மீது கோபம் வந்தது. ஜானவியின் முகம் மாற்றத்தை கண்டவன்.. “ஏன் பொம்மை என் மேல் நம்பிக்கை இல்லையா”என்று கையை இறுக்கி பிடிக்க.. […]

அத்தியாயம் கிருஷ்ணா மதுவை பாட்டிலை வாயில் சரித்துக் கொண்டிருந்தான்.. தன் அண்ணனையும், அண்ணியையும் கொன்றவர்களை தன் கையால் கொல்ல முடியாத வண்ணம் சத்தியம் செய்து கொடுத்து விட்டோமே என்று மதுவை அளவில்லாமல் குடித்துக் கொண்டிருந்தான்.. போனில் தன் பொம்மையின் ஸ்கீரின் சேவரை பார்த்து பொ.பொம்மை ஐ.லவ்.யுடி செல்லம் என்று உளறி போனை எடுத்து ஆன் செய்வதற்குள் கட் ஆகிவிட்டது. பாஸ்கர் கிருஷ்ணா செல்லும் பாருக்குள் நுழைய அவனின் நிலை கண்டு தலையிலடித்துக் கொண்டு அவனருகே சென்று அவனை

இழை-5 அவளது படிய வாரிய சிகையும், நீண்ட பின்னல் ஜடையும், கிழிந்த உடையும்.. அசல், ‘பட்டிக்காடு’ என்பதைக் காட்டிக் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கலானது. அந்தத் தோற்றமே.. பார்த்த முதற்கொண்டு அவனுள் ஒவ்வாமையை ஏற்படுத்தியிருந்தது, மெய்!!    என்றுமே… நுனி நாவில் ஆங்கிலமும், மேலைத்தேய கலாச்சாரத்துக்கு சோரம் போகாத.. நவநாகரீக யுவதிகள் தான் அவனது தேர்வு!!    சிற்சில சமயங்களில் கேளிக்கை விருந்துகளிலும் கூட.. அப்படியாப்பட்ட நவநாகரீக மங்கைகளைத் தான் இரு வார்த்தை சிரித்துப் பேசவே.. நாடும் அவன் மனம்!! 

அத்தியாயம் வசந்தி தீப்தியின் அம்மா சுகந்திக்கு போன் செய்து “அண்ணி மாப்பிள்ளை வீட்டுக்காரங்க திடுமென இன்னிக்கு  நிச்சயம் செய்துடலாம்னு சொல்லிட்டாங்க உன்கிட்ட சொல்ல முடியாம போச்சு என்று வருத்தப்பட்டு பேச.. “அதுனால என்ன வசந்தி நம்ம ஜானவிக்கு நல்லது நடந்தா சரி..எனக்கு கொஞ்சம் வேலை இருக்கு.. என்னால வரமுடியாது..நான் தீப்தியை மட்டும் அனுப்பி வைக்கிறேன்.. ” என்று கூற. “சரிங்க அண்ணி தீப்தியை அனுப்பி வைங்க”.. என்று போனை வைத்தார். தீப்தி, வசந்தி போன் செய்யும் போது 

அத்தியாயம் தீப்தி “சார் இது எங்க அத்தை வீடு” என சங்கோஜபட்டு கூறி தலைகுனிந்து கையை பிசைந்து நின்றாள்.  “தீப்தி என் ஆபிஸில் அக்கவுன்டெண்டா இருக்கா.. வெரி பிரிலியண்ட் கேர்ள்.. ஒரு தடவை சொன்ன கற்பூரம் போல புரிஞ்சுக்குவா ” என்று சுந்தரத்திடம் தீப்தியை பற்றி பெருமையாக கூற பாஸ்கர் கூறியதை கேட்டு கிருஷ்ணாவிற்கு லேசாய் சிரிப்பு வந்தது. தீப்தி பாஸ்கர் சொல்வதை கேட்டு மென்னகையுடன் “சார் நான் ஜானுவ பார்க்க போறேன்” என  ஜானவியின் அறைக்கு

இழை-4 ஒரு கும்பலே குடிசையின் வாயிலில் நின்று அவனைச் சுட்டெரிக்கும் விழிகளுடன் பார்த்திருக்க.. அஞ்சா நெஞ்சினனாகவே அவர்களைப் பார்த்து எதிர்ப் பார்வை வீசியவனாக நின்றிருந்தான் சித்தார்த்தன்.    அவனது பக்கத்திலே, மழையில் நனைந்த கோழிக்குஞ்சாக வெலவெலத்துப் போனவளாக.. தன் துணிப்பையை நெஞ்சோடு இன்னும் இன்னும் இறுக்கிச் சேர்த்தணைத்தவாறு, துணுக்குற்றவாறு, நாக்கு மேலண்ணத்தில் ஒட்டிக் கொள்ள நின்றிருந்தாள், மகிழினி.    உண்மையில், சித்தார்த்தனுக்கு அந்தக் கும்பலைப் பார்த்து பயம் என்பது அணுவும் இருக்கவில்லை.    மடியில் கனம் இருந்தால்

விருப்புக்கும், வெறுப்புக்கும் நூலிழையாய் நீ!  (காதல் இளவரசி) விஷ்ணுப்ரியா   நூலிழை-1    மேற்குத்தொடர்ச்சி மலைகளூடு ஐக்கியமாகி.. இரண்டறக் கலந்து வளம் சேர்த்துக் கொண்டிருக்கும் தேனி மாவட்டத்தின் சிற்றூர் அது!!    இருமருங்கிலும்.. குளிர்வலயக்காடுகளில் வளரும் ஃபைன் மரங்களும், இதர ஈரவலயத் தாவரங்களும் வானை நோக்கி நெடிதுயர்ந்து வளர்ந்திருக்கும் ஒரு கானகம் ஒன்று!!    கானகத்தின் ஒற்றையடிப்பாதையில் கூட.. மானுடர்கள் சென்று வரும் தடயமே அற்று.. பச்சைப் பசேல் என்று நானிலமெங்கும் புற்கள் வளர்ந்திருக்க.. பெய்யோ பெய்

அத்தியாயம் சுந்தரமும் வசந்தியும் இந்த முறையும் நம்ம பொண்ணுக்கு திருமண பேச்சு நின்று போனதே.. ஜானவியோட வாழ்க்கையில வெளிச்சமே வராத என வேதனைபட்டு ஆளுக்கொரு திசையில் அமர்ந்து கண்ணீர் விட்டனர்.. கிருஷ்ணா கதவை தட்ட.. கதவு தட்டும் ஓசை கேட்டு.. வசந்தி எழுந்து சேலையின் முந்தானையில் கண்ணீரை துடைத்துக்கொண்டு கதவை திறக்க  வெளியில் நின்றிருந்த கிருஷ்ணாவையும் பாஸ்கரையும்  கண்டு “யாருங்க நீங்க என்ன வேணும்” என்று கேட்க “எங்களுக்கு பட்டுப்புடவை தேவைப்படுது.. அது விஷயமா  நாங்க சுந்தரத்தை