ATM Tamil Romantic Novels

IMG-20240821-WA0009

ஆசைகள் உன்னிடம் அசுரனே.. 3

3       ‘ஆடிட்டர் வரதராஜன்!!’ அந்த போர்டை பார்த்தப்படி தான் கேட்டைத் தாண்டி உள்ளே கொண்டு நிறுத்தினாள் தனது வெஸ்பாவை மயூரி. வரதராஜனிடம்தான் ஜூனியர் ஆடிட்டராக பணியாற்றிக் கொண்டிருக்கிறாள் இவள்.   தூத்துக்குடி, மதுரை, திருச்செந்தூர், கன்னியாகுமரி இந்த வட்டாரத்தில் உள்ள தொழிலதிபர்களுக்கு எல்லாம் ஆடிட்டிங் என்றால் முதல் சாய்ஸ் வரதராஜன் தான்!!     வழக்கம் போல அவரது ஜூனியர் நான்கைந்து பேர் அங்கு அமர்ந்திருக்க மயூரி அவர்களுக்கு ஒரு வணக்கம் வைத்துவிட்டு […]

ஆசைகள் உன்னிடம் அசுரனே.. 3 Read More »

7F095FA0-6F54-4AE5-97B2-B57A9C8D7E48

11 – புயலோடு பூவுக்கென்ன மோகம்

11- புயலோடு பூவுக்கென்ன மோகம்

காஞ்சிபுரம் போயிட்டு வந்ததில் இருந்து நிகிதா வீராவிடம் தன் காதலை தடம் பதிக்கும் வேகம் கூடியது. அது வீராவிற்கு ஒரு அழுத்தத்தை கொடுக்க.. பிரிய வேண்டும் என்ற முடிவை துரிதப்படுத்தினான்.

ஏற்கனவே இவர்களுக்குள் நடந்த கூடலுக்கு பிறகு விலகி செல்லும் முடிவை செயல்படுத்த முயற்சித்தான்.நிகிதாவிடம் பேசி புரிய வைக்கலாம் என்றால் அவளோ புரிந்து கொள்ளாமல் இம்சை பண்ணுகிறாள் என கோபம் வந்தது.

இவர்கள் வீரா வீட்டிற்கு சென்ற போது.. நிகிதாவும் வருவாள் என எதிர்பார்க்காத அய்யாவு விசாலாவிற்கு அவ்வளவு மகிழ்ச்சி. விசாலா மருமகளை பார்த்ததும்…

“வாடா.. நிகிதா கண்ணு..” என கைபிடித்து உள்ளே அழைத்து செல்ல.. இவனை வாவென என ஒரு தலையசைப்பு கூட இல்லை. எப்போது இவன் சென்றாலும் இவனுக்கு வரவேற்பும் உபசரிப்பும் தடபுடலாக தான் இருக்கும்.

இன்று நிகிதாவை எதிர்பாராமல் பார்த்ததும் வீராவை கவனிக்க மறந்தார் விசாலா..வீராவின் முகம் சுண்டிவிட்டது. மகனை கவனித்த அய்யாவு தான் “வாய்யா.”என தோளில் தட்டி அழைக்கவும் முகத்தை சீராக்கி கொண்டான்.

அன்று முழுவதும் நிகிதா அத்தை அத்தை என விசாலாவின் பின்னாலேயே சுற்ற..ஏற்கனவே தம்பி மகளாக இருக்கும் போதே நிகிதாவை அவ்வளவு பிடிக்கும். மருமகளாக ஆன பின் அதுவும் இப்போ தன்னிடம் ஒட்டி கொள்ளவும் ரொம்பவே பிடித்துபோனது.

பொன்னியும் வந்திட.. அவளுடைய ஒன்றரை வயது மகனை ஆசையாக தூக்கி வைத்துக்கொண்டு விளையாடினாள். அவ்வப்போது வீராவை யாரும் அறியாமல் கள்ளப்பார்வை பார்த்து கொண்டு இருந்தாள்.

சிறிது நேரத்தில் அய்யாவுவும் வீராவும் தறிப்பட்டறைக்கு சென்றுவிட…

இவளையே கவனித்து கொண்டு இருந்த பொன்னிக்கு நிகிதா மனம் மாறிவிட்டாள் என்பதை புரிந்து கொண்டாள்.

ஆண்கள் வெளியே செல்லவும் பெண்கள் மாநாடு தொடங்கியது.

“ஓய்… என்ன என் தம்பிய சைட் அடிக்கறியா..”

சேட்டை செய்து தாயிடம் மாட்டி கொண்ட குழந்தையாக முழித்தாள். பதறி போய் பயந்து ஏதாவது சொல்வார்களா.. என பார்க்க..

அவளின் பதட்டத்தை பார்த்து ” ஏய் நிகிதா சும்மா கிண்டல் தான் பண்ணினேன். நான் கூட இவளுக்கு என் தம்பிய பிடிக்கலையானு கோபப்பட்டு இருக்கேன். உன்னை இப்படி பார்க்க சந்தோஷமா இருக்கு..”

விசாலா நிகிதாவிடம்”நீயும் சீக்கிரம் ஒரு பேரனோ… பேத்தியோ பெத்து குடு கண்ணு” ஆசையாக கேட்க…

பொன்னியும் “ஆமாமாம் சீக்கிரமே பெத்துக்கோ… இப்ப வேணாம்னு ஏதாவது தள்ளி வைச்சிருங்கிங்களா..” என கேட்க..

நிகிதாவோ முதலுக்கே மோசம் இது எங்க தள்ளி வைக்க…என ஏக்க பெருமூச்சு விட்டாள்.

“என்னடியம்மா..பெருமூச்சு பலமா இருக்கு.. அப்படி தானா.. நான் வேணா வீராகிட்ட பேசவா..”

“ஐயோ..அக்கா அப்படி எல்லாம் இல்லை.. அவர்கிட்ட ஒன்னும் பேச வேணாம்”

“ஓஹோ.. ஏன் நீயே பார்த்துக்குவியோ..” என மேலும் ஏதேதோ சொல்லி கிண்டலடிக்க… நிகிதா முகம் சிவந்து போனாள்.

கேலியும் கிண்டலுமாக பொன்னியும் நிகிதாவும் பேசி கொண்டு இருக்க.. விசாலா மீன் சமைத்து இருக்க.. அதுவும் நிகிதாவுக்காக காரம் குறைவாக செய்து இருக்க.. நன்றாக சாப்பிட்டாள்.

மாலை வரை இருந்து விட்டு கிளம்பிவிட்டனர். பயணம்.. அவன் வீட்டில் வாசம்… சாப்பாடு..என எங்கயாவது முகம் சுழிப்பாள் என வீரா பார்த்திருக்க..அவனின் எதிர்பபார்ப்பை எல்லாம் பொய்யாக்கினாள்.

வீரா வீட்டுக்கு சென்று வந்ததில் இருந்தே நிகிதாவிற்கும் தனக்கு வீராவை போல ஒரு குழந்தை வேண்டும் என்ற ஆசை வந்தது.

பிள்ளையாரை சுத்தினால் பிள்ளை வரம் கிடைக்காது புருஷனை சுத்த வேண்டும் என கிராமத்தில் ஒரு பேச்சு வழக்கு உண்டு. நிகிதாவும் புருஷனை சுற்றி தான் வருகிறாள். ஆனால் இவளையே சுத்தல்ல விட்டு வேடிக்கை பாராப்பவனை என்ன செய்ய….

இப்படியே நிகிதா நெருங்கவும்.. வீரா கண்டு காணமால் விலகுவதும்..ஒரே இழுபறியாக வாழ்க்கை சென்று கொண்டு இருக்க…

ஒருநாள் ரூபேஷ் நிகிதாவிற்கு போன் செய்தான்.

“நிக்கி … ஹவ் ஆர் யூ ? ஏன் இப்ப எல்லாம் ப்ரண்ட்ஸ மீட் பண்றதில்லை. எங்களை அவாய்ட் பண்ற.. எனி ப்ராப்ளம்” என கேட்க..

“நோ..நோ.. நத்திங் ரூப்ஸ்.. லிட்டில் பிசி..அதனால தான்.. நீ சொல்லு எப்படி இருக்க.. ப்ரண்ட்ஸ் எல்லாம் எப்படி இருக்காங்க..”

அவள் பேச்சு அவனுக்கு எரிச்சலை கிளப்ப.. இருந்தும் அதை குரலில் காட்டாமல்..

“நீ தான் எங்க கூட டச்லயே இல்ல..அப்புறம் எப்படி தெரியும்..” என்றான் குற்றம் சாட்டும் குரலில்…

அவன் பேச்சு அவளுள் லேசா குற்றவுணர்வை கிளப்ப…

“சாரி ரூப்ஸ்… ” சின்ன குரலில்…

“இட்ஸ் ஓகே.. எங்களை மறந்துட்டியோனு தான் வருத்தமா இருந்துச்சு..”

“என்ன ரூப்ஸ் இப்படி பேசற… எனக்கு கில்டியாகுது..”

அதானே எனக்கும் வேண்டும் என மனதில் நினைத்து கொண்டு நிகிதாவிடம்..

“லீவ் இட்… கம்மிங் ப்ரை டே.. எனக்கு பர்த்டே… எப்பவும் போல பார்ட்டி இருக்கு… ஹோட்டல் கீரின்பார்க்ல வந்திடு… கண்டிப்பா வரனும் நிக்கி…”

“கண்டிப்பா வருவேன் ரூப்ஸ்..” என அவள் வருவதை உறுதிபடுத்தி கொண்டே போனை வைத்தான்.

ரூபேஷ் பர்த்டே பார்ட்டிக்கு போகனும்.. எப்படி போறது..முதல் போல வீட்டில் பொய் சொல்லி விட்டு போக.. இப்ப இருக்கும் நிகிதாவால் முடியவில்லை. உண்மை சொல்லி பர்மிஷன் கேட்கவும் பயம்..இப்படியான சிந்தனைகளோடவே இரண்டு நாள் கழிந்தது.

அன்று வெள்ளிக்கிழமை வீரா பாட்டி இருவரிடமும் சொல்ல வேண்டும். போகாமல் தவிர்க்க முடியவில்லை. ரூபேஷின் பேச்சு அவளை போக வேண்டும் என்ற நிர்பந்தத்தை ஏற்படுத்தி இருந்தது.

வீராவிடம் கேட்க சந்தர்ப்பம் எதிர்பார்த்தவள் அவன் குளித்து தயராகி வரும் வரை அறையிலேயே காத்திருந்தாள். அலுவலகம் செல்ல தயராகி வந்தவன் சற்றும் இவளை கண்டு கொள்ளாமல் செல்ல..

“மாமா..”என்று அழைத்து அவனை நிறுத்தினாள். என்ன என்பது போல அவளை ஏறிட்டு பார்க்க..

“இல்ல..வந்து…”தயங்கியவளை அவன் முறைத்துப் பார்க்க…

“அது வந்து ரூபேஷ் பர்த்டே பார்டி கீரீன்பார்க்ல ஈவ்னீங்….. பார்டிக்கு இன்வைட் பண்ணான். போகவா…” என வேகமாக சொல்லி முடித்தாள்.

அவள் சொல்லியதை கேட்டவன் மேலும் முறைக்க.. அவனின் முறைப்பிற்கான காரணம் புரிந்தவளாக…

“இல்ல ட்ரிங் பண்ணமாட்டேன்.. ப்ராமிஸா பண்ணமாட்டேன்.இப்ப அதெல்லாம் இல்லை. ப்ரண்ட்ஸ் பார்க்க கூட போறதில்லை.பார்த்து ரொம்ப நாளாச்சா.. அதான் ஜஸ்ட் மீட் பண்ணி பேசிட்டு மட்டும் வரலாம்னு தான்” என்றாள் பயத்தோடு அவன் முகம் பார்த்து..

என்ன நினைத்தானோ… இவளை பிரிய நினைக்கும் தனக்கு அவளை கட்டுப்படுத்தும் அதிகாரம் இல்லை என நினைத்தானோ.. என்னவோ…சரி என தலையாடி விட்டு சென்று விட…

அப்பாடி என இழுத்து பிடித்த மூச்சை வெளியிட்டவள் அவனுக்கு டிபன் எடுத்து வைக்க.. பின்னோடு சென்றாள்.

பதினோரு மணிவாக்கில் பாட்டி தாத்தாவிற்கு செகண்ட் டோஸ் காபி எடுத்து சென்றவள்… அவர்களுக்கு கொடுத்து விட்டு அருகேயே அமர்ந்து கொண்டாள்.

இருவரும் காபி அருந்தி முடிக்கும் வரை அவர்களிடம் எப்படி பர்மிஷன் கேட்பது என தயங்கி யோசித்து கொண்டு இருக்க..

அவளை கவனித்து கொண்டு இருந்த பாட்டியே “என்ன நிகிதா..”என்க..

“அது வந்து கீரேனீ..”

“என்ன தயங்குறவ.. சொல்லு”

நிகிதா படபடவென எல்லாம் சொல்லி முடிக்க.. பாட்டி கோபத்துடன்..

“இப்ப தான..ஒழுங்கா இருக்கனு நினைச்சு சந்தோஷப்பட்டோம்.பழையபடி ஆரம்பிக்கறியா..” என கேட்க…

அவசரமாக.. மறுப்பாக..”இல்ல கீரேனீ..அப்படி எல்லாம் இல்லை.ப்ரண்டஸ பார்த்து ரொம்ப நாளாகுது. சும்மா பார்த்துட்டு வரலாம்னு தான்.. எப்படி போறனோ அப்படியே வந்திடுவேன் ப்ராமிஸா..”என்றாள்.

அவள் பயமும் பதட்டமும் அவள் பழையபடி செய்யமாட்டாள் என உணர்த்த..

தாத்தாவும்”மங்களா விடு.. அதான் பேத்தி அவ்வளவு தூரம் சொல்றால்ல.. போயிட்டு வரட்டும்” என்றவர் நிகிதாவிடம்..

“எத்தனை மணிக்கு போகனும் நிக்கி.. டிரைவர் கூட நம்ம வண்டியிலேயே போ.. எல்லாம் முடிச்சிட்டு கூப்பிடு கார் அனுப்பி வைக்கிறேன்” என்றார். நிகிதாவும் சந்தோஷமாக தலையாட்டினாள்.

மாலை கிளம்பி வந்தவள் பெரியவர்களிடம் சொல்லி கொண்டு கிளம்பினாள்.

“பத்திரம் நிக்கி.. சொன்னது நினைப்பு இருக்குல்ல..”என்று எச்சரித்த
பாட்டியிடம் சரி என்றாள்.

“நீ போயிட்டு டிரைவரை திருப்பி அனுப்பிடு.. முடிந்ததும் கால் பண்ணு.. நான் அனுப்பி வைக்கிறேன்” எனவும்…சொல்லி கொண்டு கிளம்பிவிட்டாள்

வெகு நாட்களுக்கு பிறகு நண்பர்களை பார்க்கவும்.. உற்சாகம் தொற்றி கொண்டது நிகிதாவிற்கு…

ரூபேஷ் கேக் வெட்ட.. நிகிதாவிற்கு தான் முதல் துண்டை ஊட்ட வந்தான். அதை லாவகமாக கையில் வாங்கி கொண்டாள். ரூபேஷின் முகம் ஒரு பிடித்தமின்மையை காட்டியது. நொடியில் முகத்தை திருத்தி கொண்டான். ஒருவருக்கு ஒருவர் கேக்கை முகத்தில் பூசி கொண்டு.. ஆட்டம் பாட்டம் என களைகட்டியது.

கொஞ்ச நேரத்தில் ட்ரிங்ஸ் வர.. நிகிதா வேணாம் என மறுக்க…

“ஓவ்.. நோ.. நிக்கி.. கமான் ஹேவ் இட்”என ரூபேஷ் சொல்ல…

“நோ.. ரூப்ஸ்.. நாட் இன்ட்ரஸ்ட்டட்..” என பிடிவாதமாக மறுத்துவிட்டாள். அவள் குடித்தால் தான் தன் திட்டம் நிறைவேறும் என வற்புறுத்த.. அவள் பிடிவாதமாக மறுக்க.. அவனுக்கு கோபம் கனன்றது. அதை மறைத்து கொண்டு போலியான சிரிப்புடன்..

“ஓகே பேபி.. யுவர் விஷ்..” என்றவன் ஒரு ஜீஸ் வரவழைத்து தன் கையாலேயே கொடுக்க வரும்போது டேபிளில் இடித்து.. கையில் இருந்ததை நிகிதாவின் மேலேயே கொட்டினான்.

உடேனே பதறிபோய் “ஓ.. நோ..சாரி.. சாரி நிக்கி..” என அவசரமாக ஒரு டிஷ்யூ எடுத்து அவளின் உடையை துடைக்க வர நாசுக்காக நகர்ந்து நின்றாள்.

“பரவாயில்லை ரூப்ஸ்.. ஐ வில் மேனேஜ்”

“இல்ல.. என்னோட மிஸ்டேக் தான் சாரி நிக்கி.. இப்படியே எப்படி உன்னால இருக்கமுடியும்..”

அவன் சொல்லவும் தான் நன்றாக தன்னை குனிந்து பார்த்தாள்.அவளுடைய ஹாப் ஒயிட் டாப்ஸில் அங்காங்கே திட்டுதிட்டாக கறை படிந்தது போல இருக்க.. பார்த்தவள் சங்கடத்துடன் முகம் சுழிக்க…

“நீ தப்பா எடுத்துக்கலைனா.. இங்க எங்களுக்கு கெஸ்ட் பிசினஸ் பீப்புள் வந்தா ஸ்டே பண்ண எப்பவும் ஒரு ரூம் இருக்கு.. அங்க வந்து டிரஸ் வாஷ் பண்ணிட்டு கொஞ்சம் டிரை ஆகற வரைக்கும் இரு..”

கள்ளம் கபடம் அறியாத நிகிதா அவன் பேச்சை நம்பி அவனோடு சென்றாள்.

அறையினுள் சென்றதும்”போய் வாஷ் பண்ணிவிட்டு வா நிக்கி.. நான் வெயிட் பண்றேன்” என்றான் நல்லவனாக…

பாத்ரூம்மில் டாப்ஸை கழட்டி வாஷ் செய்தவள் அங்கிருந்த ஷவர் கோட்யை போட்டு கொண்டு வெளியில் வந்து டாப்ஸை அங்கிருந்த டீப்பாய் மேல காய வைத்தாள்.

அங்கிருந்த ஷோபாவில் அமர்ந்து கொண்டாள். எதிரில் பெட்ல உட்கார்ந்து இருந்த ரூபேஷை பார்க்க கூட கூச்சமாக இருந்தது. என்ன தான் ஜீன்ஸ் மேல தான் கோட் போட்டு எங்கும் விலகாத மாதிரி நாட் போட்டு இருந்தாலும்… தலை குனிந்து அமர்ந்து இருந்தாள்.

அவள் அறியாமல் பார்வையால் துகிலுரித்து கொண்டு இருந்தான் ரூபேஷ். அவளுக்கு அருகே இருந்த மற்றொரு சோபாவில் வந்து அமர்ந்தான். மெல்ல அவள் கையை பிடிக்க.. என்ன தான் நண்பனாக இருந்தாலும் ஹோட்டல் அறையில்ஒரு ஆணோடு தனித்து இருக்க ஒரு பெண்ணாக மனதில் இனம் புரியாத பயம்…விதிர்விதிர்விதிர்த்து போனாள்.

“ஹேய்.. கூல்.. கூல்..ஜஸ்ட் பேசிட்டு இருக்கலாமேனு..”

“ம்ம்ம்..”

“ஹவ் இஸ் யுவர் மேரிட் லைப்”

“இட்ஸ் கோயிங் நைஸ்..”

நிகிதாவின் இந்த பதில் ரூபேஷ்கு உவப்பானதாக இல்லை.எரிச்சல் மேலிட..

“எப்படி உன்னால இப்படி சொல்ல முடியுது”

“ஏன் ரூப்ஸ்.. எனக்கும் முதல்ல பிடிக்கல தான்.. ஆனா மாமா.. மேன்லி.. ஹேண்ட்சம்..யூநோ வெரி கேரிங்.. சோ ஐ லவ் ஹிம் வெரி மச்” என கண்களில் காதல் மிக.. சொன்னவளை கண்டு வெறியானவன்…

“ஸ்டாப் இட்.. நிகிதா.. என்னால டால்ரெட் பண்ணமுடியல.. போயும்போய் அந்த கருவாயன.. இப்படி…டாமிட்”

“ஏன் கருப்பா இருந்தாலும்.. லுக் லைக் அ ஹுரோ..”

“ஏய்ய்.. என்னடி பெரிய ஹுரோ.. ஹேண்ட்சம் என உளறிகிட்டு இருக்க.. என்னைய விட பெரிய அழகா அவன்.. ம் சொல்லு..”என கத்தி கொண்டே எழுந்து அவள் முன் வந்து நிற்க..

அவன் கத்தியதிலேயே.. வெலவெலத்து போனவள் நடுங்கி போய் நிற்க.. கிட்டே நெருங்கி வந்தவன்…

“உனக்கு என்னை பார்த்தா ஹேண்ட்சமா தெரியலையா.. நானும் உன்னை இம்ப்ரஸ் பண்ண எவ்வளவோ டிரை பண்ணினேன். ஃபூல் உனக்கு அதெல்லாம் புரியவே இல்லை. சரி பேரண்ட்ஸ் கிட்டபேசி கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம்னு நினைச்சுகிட்டு இருந்தேன். ஆனா உன் பேமிலி அந்த கருவாயனுக்கு உன்னை மேரேஜ் பண்ணி வச்சிடாங்க..”

அவன் பேச்சில் அதிர்ச்சியாகி..மூளை மறுத்து போய் நின்றாள்.

“நானும் உன்கிட்ட பேசி எப்படியாவது வீட்டை விட்டு வெளியே வரவச்சு நான் நினைத்ததை நடத்திக்கலாம்னு பார்த்தேன்.ஆனா அந்த கிழவனும் கிழவியும் உன்னை பார்க்க விடலை போனை வாங்கி வைத்து கொண்டு பேசவும் விடலை”

“இப்ப அதெல்லாம் எதுக்கு .. எனக்கு உன் பியூட்டி நைட் எல்லாம் தூங்க விடாம டார்ச்சர் பண்ணுது.. ஒரு ஒன் நைட் ஜஸ்ட் ஒன்நைட் என் கூட பெட் ஷேர் பண்ணிட்டு போ.. ஒரு நைட் இந்த அழகை ரசித்து அனுபவித்தால் போதும்” அவளை இழுத்து அணைக்கவும்..

ரூபேஷ்ஷின் கை தன் மேல படவும் தான் சுரணை வந்தது நிகிதாவிற்கு.. அவனை நெட்டி தள்ளி கொண்டு விடுபட முயற்சித்தாள்.

அதில் ஏற்கனவே குடித்து இருந்தவன் அந்த போதையோடு நிகிதா மேல் கொண்ட போதையும் சேர்ந்து கொள்ள..வெறி கொண்டவன் போல.. அவள் மேல் துணியை பிடித்து இழுக்க.. அது அவன் கையோடு வந்தது. அவன் முன் ஸிலிப்போடு அரை குறை ஆடையில் நிற்க அசிங்கமாக இருக்க… தன்னை மறைத்து கொள்ள.. அவள் டாப்ஸை எடுக்கப் போக.. அவள் நோக்கம் அறிந்தவன் அவளுக்கு முன் சென்று அதை எடுத்து சுருட்டி தூக்கி எறிய… அது படுக்கைக்கு பின்புறம் சென்று விழுந்தது.

அதில் நிகிதா மனதளவில் சோர்ந்து போனாள். அவன் அவளின் சோர்வை பார்த்து வெற்றி களிப்பில் சிரிக்க…

“கமான் நிக்கி.. ஓவரா சீன் கிரியேட் பண்ணாத.. இதெல்லாம் இந்த காலத்துல ஜஸ்ட் காபி குடிக்கற மாதிரி.. என்ஜாய் பண்ணிட்டு போவியாம்..அத விட்டுட்டு ப்ளாக் அண்ட் ஒயிட் சினிமா ஹீரோயின் மாதிரி ரியாக்ட் பண்ற… ” என சொல்லி கொண்டே மெல்ல.. மெல்ல.. அவளை நெருங்கினான். அவனை பிடித்து தள்ளி விட்டு அறையை சுற்றி ஓட ஆரம்பித்தாள். வெறி நாயாக துரத்த தொடங்கினான்.

மனதும் உடலும் களைத்து போக.. இதுக்கு மேல் முடியாது என தெரிந்ததும் அழுகை வந்தது. அவள் கிட்ட நெருங்கி படுக்கைக்கு கையை பிடித்து இழுத்து செல்ல..எங்கிருந்து அவ்வளவு சக்தி வந்ததோ..அவனின் இடுப்புக்கு கீழே எட்டி ஒரு உதை விட்டாள். அதில் அவன் வலியில் சுருண்டு துடிக்க…

அந்த சந்தர்ப்பத்தை பயன்படுத்தி குளியலறைக்குள் புகுந்து கதவை அடைத்தாள். அவளால் தாங்க முடியவில்லை. தான் நண்பன் என நினைத்திருக்க.. இப்படி ஒரு சாக்கடை புத்தியோடு.. அவன் தன்னிடம் பழகியிருக்கான் என நினைக்க… நினைக்க… நெஞ்சம் வலியில் துடித்தது. சற்று நேரம் முகத்தை மூடிக்கொண்டு அழுகையில் கரைந்தவள்…

இங்கிருந்து எந்த சேதாரமும் இல்லாமல் தப்பிக்க வேண்டும் என தோன்ற… அப்போது தான் அவளுக்கு வீரா ஞாபகம் வந்தது. உடனே தனது பேண்ட் பாக்கெட்டில் இருந்த போனை எடுத்து வீராவுக்கு அழைத்துவிட்டாள்.

வீரா அப்போது தான் தனது வேலையை முடித்து விட்டு வீட்டுக்கு கிளம்பி கொண்டு இருந்தான். இவள் அழைப்பை பார்த்தும் எரிச்சலோடு தான் அழைப்பை ஏற்றான்.

“மாமா.. மாமா.. என்னை காப்பாத்துங்க.. “என்று கதற…

முதலில் ஒன்றும் புரியவில்லை அவனுக்கு.. அவள் கதறல் ஏதோ ஆபத்து என உணர்த்த..

“ஏய். நிகிதா.. இப்ப எங்க இருக்க.. என்னாச்சு தெளிவா சொன்னா தான என்னால எதுனாலும் செய்ய முடியும்”

அவன் சொன்னது புரிய கண்களை துடைத்து கொண்டு தன்னை நிதானப்படுத்தி கொண்டு..

“மாமா இங்க.. இந்த ரூபேஷ் என்கிட்ட..” சொல்ல..மீண்டும் அழுகை வெடித்தது. அழுது தேம்பி கொண்டே..

“இங்க கீரின் பார்க்ல.. தேர்ட் ப்ளோர்ல.. ரூம் நம்பர் த்ரீ நாட் செவன்” என்க..

அவனோடு அறைக்கு எதுக்கு சென்றாள் என கோபம் வர… பல்லை கடித்து கொண்டு..

“லரேன் வை..” என போனை வைத்தவன் காரை எடுத்தவன் புயலாக வந்து கொண்டு இருந்தான்.

இங்கு குளியலறை கதவை தட்டி “ஏய் திறடி..” உடைக்க தொடங்கினான் ரூபேஷ்..

நிகிதா நடுக்கத்துடன் கால்களை கட்டி கொண்டு ஒரு மூலையில் ஒண்டினாள்.

வெறி கொண்ட நாயாக.. தன்னை வேட்டையாட துடிப்பவனிடம் இருந்து தன்னை காத்து கொள்ள முடியாமல்.. உயிரை கையில் பிடித்து கொண்டு நிகிதா..

வெறி நாயை கொன்று புதைக்கும் சிங்கமாக.. வந்து கொண்டு இருக்கும் வீரா..நிகிதா வெறி நாயால் கடித்து குதறப்படுவாளா…வீராவால் காக்கப்படுவாளா…. ?

11 – புயலோடு பூவுக்கென்ன மோகம் Read More »

IMG-20240821-WA0008

ஆசைகள் உன்னிடம் அசுரனே.. 2

2   ஆரனின் ஆட்டம் அதகளமாக ஆரம்பித்தது. அதன் எதிரொலி திருச்செந்தூரில்..     அன்று காலை நேர உணவின்போது அனைவரும் ஒன்று கூடி இருக்கும் வேளையில் தன் தங்கையின் கணவரும் ஒன்றுவிட்ட மாமனுமான மெய்யறிவனிடம், “ஆமா மாமா..நேத்து போயிட்டு பாத்துட்டு வந்த அந்த டீலிங் என்னாச்சு.. இந்த முறை அந்த ஷிப் டீலிங் நமக்கு கிடைக்கும் தானே?” என்று கண்களில் ஆவலை தேக்கிவைத்து கேட்டார் குருபரன்.       இப்போது வந்திருப்பது அமெரிக்காவை சேர்ந்த

ஆசைகள் உன்னிடம் அசுரனே.. 2 Read More »

நிலவோடு பிறந்தவள் நீயோ?!

நிலவு 24     காலையில் எழுந்த தேன்மொழி கண்ணை கசக்கிக் கொண்டு கடிகாரத்தை பார்க்க மணி 5.30 ஆகியிருந்தது குளியலறை திறக்கும் சத்தம் கேட்டு எழுந்து உட்கார்ந்தவள் இடுப்பில் டவலை சுத்திக்கொண்டு வெற்று மேனியோடு நடந்த வந்த சந்தனபாண்டியனை பார்த்தவள் வெட்கம் பூண்டு கண்களை இறுக மூடிக்கொண்டாள்.   “அடடா ரொம்ப பண்ணாதடி நைட் முழுக்க நீ பார்த்ததுதானே..! இப்ப என்ன புதுசா வெட்கப்படுற..! இங்க பாருடி முதுகு புல்லா வரிகுதிரை போல கீறி விட்டிருக்க”

நிலவோடு பிறந்தவள் நீயோ?! Read More »

என் மோகத் தீயே குளிராதே 27

அத்தியாயம் 27   “எங்க போறோம்? எதுக்கு எல்லாத்தையும் எடுத்து வைச்சுட்டுருக்கீங்க?”   “எங்க போறோம் இல்ல.. எங்க போறேன்னு கேட்கணும்.. ஏன்னா நீ மட்டும் தான் கிளம்புற..” என்ற ஹரிஷான்த்தை புரியாது பார்த்தாள் ஹாசினி.    “ப்ச்.. உடனே அப்செட்டாகக் கூடாது.. பாட்டியும் ஆண்டியும் குலதெய்வம் கோயிலுக்கு போகணும்னு ரொம்ப நாளா கேட்டுட்டு இருக்காங்க.. இந்த தீ விபத்து கூட தெய்வ குத்தத்துனால தான் வந்துச்சாம்.. இப்ப உனக்கு ரெண்டு மாசம்.. அதுனால தேங்காய் பழம்

என் மோகத் தீயே குளிராதே 27 Read More »

என் மோகத் தீயே குளிராதே 27

அத்தியாயம் 27   “எங்க போறோம்? எதுக்கு எல்லாத்தையும் எடுத்து வைச்சுட்டுருக்கீங்க?”   “எங்க போறோம் இல்ல.. எங்க போறேன்னு கேட்கணும்.. ஏன்னா நீ மட்டும் தான் கிளம்புற..” என்ற ஹரிஷான்த்தை புரியாது பார்த்தாள் ஹாசினி.    “ப்ச்.. உடனே அப்செட்டாகக் கூடாது.. பாட்டியும் ஆண்டியும் குலதெய்வம் கோயிலுக்கு போகணும்னு ரொம்ப நாளா கேட்டுட்டு இருக்காங்க.. இந்த தீ விபத்து கூட தெய்வ குத்தத்துனால தான் வந்துச்சாம்.. இப்ப உனக்கு ரெண்டு மாசம்.. அதுனால தேங்காய் பழம்

என் மோகத் தீயே குளிராதே 27 Read More »

455218285_509585694960470_9075049944312118991_n

நிலவோடு பிறந்தவள் நீயோ?!

நிலவு 23   தங்கபாண்டியன் ஆர்த்தி, தனபாக்கியத்துடன் மதுரைக்கு வந்து சேர்ந்தான். தனபாக்கியத்தை கையில் பிடிக்கமுடியவில்லை. “அடியே மாரி, குப்பா, சுப்பா, என் பேரன் நம்ம ஊர்லயே அதுவும் என்கூடவே இருக்க போறான்” என்று தலைகால் புரியாமல் குதித்தார் தனபாக்கியம்.   அருள்பாண்டியனும் சந்தனபாண்டியனும் வாசலுக்கு வந்தவர்கள் தங்கபாண்டியனை கட்டிக்கொண்டனர்.    ஆர்த்தியோ என்னை யாருமே வானு கூட சொல்லாம இருக்காங்க என்று முகம் சோர்ந்து போய் நிற்க “அக்கா வந்திட்டீங்களா” என்று ஆர்த்தியின் கையை பிடித்தாள்

நிலவோடு பிறந்தவள் நீயோ?! Read More »

IMG-20240820-WA0002

ஆசைகள் உன்னிடம் அசுரனே.. 1

ஆசைகள் உன்னிடம் அசுரனே..   ஜியா   1   தேவர்களை காத்து..   சூரனவனை வதைத்து..   வேலனவன் தன் சினம் தணிக்க..   கடலலைகள் அவன் பாதம் பணிக்க..   நின்ற இடம்..      அன்றைய திருஜெயந்திபுரம்! இன்றைய திருச்செந்தூர்!!     “சஷ்டியை நோக்கச் சரவண பவனார்..   சிஷ்டருக் குதவும் செங்கதிர் வேலோன்..”     என்ற வரிகளை பாடியவாறு தன்னிடம் ஆரத்தியை காட்டும் தன் மருமகள் வத்சலாவிடம் புன்னகையோடு

ஆசைகள் உன்னிடம் அசுரனே.. 1 Read More »

F0625830-C006-4ABF-BB0A-BF0EE8284994

10 – புயலோடு பூவுக்கென்ன மோகம்

10 – புயலோடு பூவுக்கென்ன மோகம்

தண்ணிலவு அழகாக ஒளி வீசி கொண்டு இருக்க…தென்றலாக வருடும் காற்று.. என இரவு பொழுது ரம்மியமாக இருந்தது.

நிகிதா அறையில் ஏசி குளிர் மிதமான அளவில் அறையை நிறைத்திருக்க… தூக்கம் வராமல் இரண்டு ஜீவன்களுமே… வீராவிற்கோ நிகிதாவின் எண்ணம் புரிந்து தான் இருந்தது. பிரிந்து செல்வதில் சிக்கல் அதிகமாகி கொண்டு இருப்பதை உணர்ந்து தான் இருந்தான். ஆனால் என்ன செய்ய… அவனால் இந்த ஆடம்பரமான வாழ்க்கையில் ஒட்ட முடியவில்லை. நவ நாகரிக மங்கை நிகிதாவையும் பிடிக்கவில்லை. தன் தாயை போல எளிமையான மனைவி தான் அவனின் எண்ணமாக இருக்க…

விரும்பி படித்த படிப்பு… பிடித்த வேலை.. அதில் வெளிநாட்டு செல்லவேண்டும். ஒரு ஐந்து வருடங்கள் சம்பாதித்துவிட்டு திரும்பி வந்து தந்தையின் தொழிலை கைத்தறியில் இருந்து மாற்றி கையில் பணத்தை பொறுத்து பவர்லூம் அல்லது ஆட்டோலூம் போட்டு செய்யவேண்டும்.தந்தைக்கு ஓய்வு கொடுத்து அருகில் இருந்து பார்த்து கொள்ள வேண்டும். இதுவே அவனது வாழ்வின் லட்சியமாக இருக்க…

பெற்றவர்களும் குடும்பத்தினரும் அவன் மனதை அறியாமல் அவனிடம் கேட்காமல்.. அதிரடியாக எடுத்தமுடிவை இன்று வரை அவன் மனது ஏற்று கொள்ளவில்லை.

அதிலும் ராகவ்வின் தொழிற்சாலையில் உதிரி பாகங்கள் தயாரிக்கும் முறை.. அலுவலக கணக்கு வழக்கு எதுவும் அவனுக்கு பிடிபடவில்லை. அதுவே அவனுக்கு மிகப்பெரிய மன உளைச்சல்.

தொழில் வாழ்க்கை இரண்டும் அவன் எதிர் பார்ப்பிற்குள் அடங்கவில்லை. மனதின் அழுத்தம் தாங்க முடியாத நெருக்கடி.. அதில் இருந்து விடுபட.. என்ன செய்ய எப்படி செய்ய… என சதாசர்வகாலமும் யோசனை..

நிகிதாவின் மாற்றம் அவனின் எண்ணத்தை சீக்கிரம் செயல்படுத்த தூண்டியது.

அதே சிந்தனையில் தூக்கம் வராமல் சீலிங்கை வெறித்து பார்த்தபடி படுத்திருந்தான்.

அருகில் படுத்திருந்த நிகிதாவிற்கு அவனின் அணைப்பின்றி உறக்கம் கொள்ளவில்லை. அவன் எப்ப தூங்குவான் என அவனையே பார்த்து கொண்டு இருந்தாள்.முழித்திருக்கும் போது அவனை அணைத்திருக்க ஆசை தான் ஆனால் அவனை நெருங்க பயம் கொண்டாள்.

வெகு நேரமாகியும் அவன் உறங்கவில்லை.இவளுக்கு என்ன செய்வது என தெரியவில்லை. கொஞ்சம் தைரியத்தை வரவழைத்து கொண்டு அவனை நெருங்கி அணைத்தாற் போல… மெதுவாக அவனின் நெஞ்சில் தலை வைத்து படுக்க…

அவளிடம் உண்மையை சொல்லி பிரிந்து விடுவது தான் நல்லது என நினைத்தவன்.. மெல்ல “நிகிதா” என அழைத்தான்.

அவன் நெஞ்சில் தாடையை பதித்து அவன் முகம் நோக்கி “சொல்லுங்க மாமா..” என்றாள்.

இவனும் அவளின் முகம் பார்த்து வெகு நிதானமாக சிறுபிள்ளைக்கு சொல்வது போல..

“என் லைப் ஸ்டைல்.. படிப்பு..வாழ்க்கை.. இதெல்லாம் வேற.. உன்னுது எல்லாம் வேற.. நான் அப்ராட் போயி ஐந்து ஆறு வருசம் சம்பாதிச்சு.. இங்க வந்து எங்கப்பா தொழிலை இம்புரூவ் பண்ணனும்…பவர்லூம் இல்ல ஆட்டோ லூமா.. எங்கப்பாவுக்கு ரெஸ்ட் கொடுக்கனும். உன்னாலயும் இந்த லக்ஸரி லைப்பை விட்டு வரமுடியாது. எனக்கு சாதாரண மிடில் கிளாஸ் லைப் தான் பிடிக்கும்… இப்படி இருக்கும் போது.. நாம எப்படி சேர்ந்து வாழ முடியும் நீயே சொல்லு.. நாம நல்ல நண்பர்களாக பிரிஞ்சிடலாம். நாம அத்தை மகன்.. மாமா பொண்ணு அந்த உறவோட இருந்துகலாம். மியூச்சுவலா பிரிஞ்சிடலாம் அது தான் இரண்டு பேருக்கும் நல்லது” என்றான்.

அவன் சொல்ல..சொல்ல..நிகிதாவின் அகத்தில் அத்தனை ஒரு சொல்லமுடியாத வேதனை. எப்படியும் மாமனோடு வாழ்ந்திடலாம் என நினைத்திருக்க.. அவனோ பிரிவை பற்றி பேச.. அவள் காதலை தீ வைத்து பொசுக்கியது போல..மனம் உடல் எல்லாம் காந்தியது..

அழுகை தாங்காமல்.. அவனை விட்டு எழுந்து படுக்கையை விட்டு சென்று தரையில் படுத்துக் கொண்டாள். கவிழ்ந்து படுத்து தேம்பி தேம்பி அழுதாள்.

முதுகு குலுங்குவதிலேயே அவள் அழுகிறாள் என்பதை உணர்ந்தவன் மனது கேளாமல் அவள் அருகில் வந்து அமர்ந்து..

“நிகிதா.. அழுகாத.. ப்ளீஸ்..”

இப்போது அவள் அழுகை கூடியதே தவிர குறையவில்லை. நான் சொல்லவறது புரியாமல் இப்படி பண்றாளே என மனதில் சலித்து கொண்டான்.

“நாம இரண்டு பேரும் சேர்ந்து வாழ முடியாது. சொன்னா புரிஞ்சுக்கோ.. வாழ்ந்தாலும் சரி வராது..”

மீண்டும் அவன் பிரிவை பற்றியே பேச..மனம் நோக.. எழுந்து அமர்ந்து..

“பிரியனும்னு நினைக்கறவங்க.. அன்னைக்கு.. அன்னைக்கு.. எப்படி.. நீங்க.. என்கிட்ட..”சொல்ல முடியாமல் தவிப்புடன் அவன் முகம் பார்க்க…

அவள் எதை கேட்கிறாள் என சரியாக புரிந்து கொண்டான். தலை கோதி.. அவள் முகம் பார்க்க முடியாமல்.. எதிரில் இருந்த சுவற்றை பார்த்தவாறே..

“அன்னைக்குனா..என்னைக்கு.. என்ன..” என்றான் புரியாத பாவனையில்.. தெரிந்தும் தெரியாத பாங்கில்…

அவனை சரியாக இனம் கண்டு கொண்டாள். எப்படி தெரியாத மாதிரி பேசறான் பாரு.. திருடா.. அப்பவும் அவன் மேல் கோபத்திற்கு பதில் காதல் தான் வந்தது.

“மாமா.. உங்களுக்கு தெரியும் எதை சொல்றேனு..” என்றாள்.

இனி மறைத்து பேசி பயனில்லை என…

“அன்னைக்கு போதையில் ஏதோ தவறாகிவிட்டது. ஆனால் அது கூட எனக்கு சரி வர நினைவில்லை. அது விபத்து மாதிரி .. அதுக்காக ஒத்து வராத வாழ்க்கையை பிடித்து தொங்கி கொண்டு இருப்பது நியாயமில்லை”

அது விபத்தா..என அதிர்ந்தாள். அதானே என் வாழ்க்கையை எனக்கு உணர்த்தியது. இவங்க இப்படி சொல்றாங்களே..மனம் நொந்து போனாள்.. மீண்டும் அழுகையில் கரைய….

இவளுக்கு எப்படி புரிய வைக்கறது என தெரியாமல்.. சரி இன்னைக்கே எல்லாம் வேண்டாம். மெல்ல மெல்ல சொல்லி புரிய வைக்கலாம் என எண்ணி..

“சரி… அழுகாத.. இப்ப எதுவும் பேச வேண்டாம்.. அப்புறம் பார்த்துக்கலாம். வந்து படுத்து தூங்கு..”

அப்ப… கொஞ்ச கொஞ்சமா மாமா மனச மாத்திடலாம் என ஆசுவாமானாள்.

“இன்னும் என்ன யோசிச்சிட்டு இருக்க..பெட்ல வந்து படு..” என எழுந்து நின்று இவளையும் கூப்பிட…

“இல்ல.. நான் இங்கயே படுத்துகிறே..” என்றாள் முகத்தை தூக்கி வைத்து கொண்டு..

“ஏன்..ஏசி சில்னெஸ் உடம்புக்கு ஆகாது.. வந்து மேல படு வா..”

“இல்ல.. பெட்ல படுத்தா.. தூக்கம் வராது”

“அது எப்ப இருந்து..”

கொஞ்ச நாளா அப்படி தான்”

அவனுக்கு என்ன சொல்கிறாள் என புரிந்து விட..

“உனக்கு எப்படி படுத்தா தூக்கம் வருமோ.. அப்படியே படுத்துக்கோ..” என மறைமுகமாக சம்மதம் தர..

நம்பமாட்டாமல் அவனைப் பார்க்க.. சிறிய புன்னகையுடன் இவளையே பார்த்து கொண்டு இருந்தான்.

உடனே படுக்கைக்கு ஓடிவிட்டாள். இவனும் சென்று படுக்க.. உடனே அவனை ஒட்டி கொண்டு படுத்தாள்.

அவனை அணைத்த சில நிமிடங்களில் நிகிதா உறங்கிவிட.. வீராவும் மெல்ல.. மெல்ல.. கண்யர்ந்தான். அவனுக்கும் தூக்கம் பிடிபட.. அவளுடைய அருகாமை தேவைப்பட்டதோ.. என்னவோ..

இதுவே இரவில் தினசரி வழக்கமானது. வீராவும் நிகிதாவை தள்ளி நிறுத்த தான் நினைக்கிறான்.ஆனால் அவளாக விரும்பி நெருங்கி வருவதை அவனால் தடுக்க முடியவில்லை. அந்த ஒருநாள் தான் அவன் சம்மதம் எதிர்பார்த்து இருந்தாள். அடுத்து வந்த நாட்களில் தானாகவே அணைத்து படுத்து கொண்டாள் அவளின் நெருக்கம்.. அதற்காக அவள் எடுத்து கொள்ளும் உரிமை.. எல்லாம் வீராவிற்கு எரிச்சலாக இருந்த போதும்.. அதையும் மீறி மனதில் ஒரு இதம் பரவ தான் செய்தது. அது எதனால் என அவன் சரியாக உணரவில்லை.

நாளுக்கு நாள் நிகிதா தனது உரிமையை வீராவிடம் தானாகவே எடுத்து கொண்டு நெருக்கத்தை அதிகப்படுத்தினாள்.

அன்று ஒருவிடுமுறை நாளாக இருக்க… காலை உணவு நேரம் வீராவுக்கு அருகில் இருந்து உணவு பரிமாறி கொண்டு இருந்தவளிடம் ஆரு “அக்கா.. சாம்பாரில் உப்பு கம்மியா இருக்குகா..” என்க

“அப்படியா..” என்றவள் வீராவின் தட்டில் அவன் தோசையை பிய்த்து சாம்பாரில் பிரட்டி கொண்டு இருந்ததை பிடுங்கி வாயில் போட்டு கன்னத்தில் அதக்கி..மெல்ல மெல்ல மென்று ரசித்து ருசித்து ஒவ்வொரு பிசிறாக விழுங்கினாள்.

தன் கையில் இருந்ததை பிடுங்கி அவள் வாயில் போடவும் அவளை முறைத்து பார்த்தவனின் பார்வை கொஞ்ச கொஞ்சமாக மாறி… கண்களை மூடி.. நாக்கை சுழற்றி சுழற்றி அவள் தின்ற அழகில் ஒரு நிமிடம் வீரா சொக்கி போனான்.

அடுத்த நொடி தனது வரட்டு பிடிவாதத்தை இழுத்து பிடித்தான். இடறிய மனதை இறுக்கினான்.

“அக்கா..ஆஆ..”என்ற ஆருவின் சத்தத்தில்… கண்ணை திறந்து ஆருவை பார்க்க…ஆரு முறைக்க…

“ஹீஹீ..ஹீ.. உப்பு கம்மியா தான் இருக்கு..”என அசடு வழிந்தாள்.

ஆரு தலையில் அடித்து கொண்டு..”உப்பை போடு..”என்றாள்.

இது எதையும் கண்டு கொள்ளாத பாவனையில் சாப்பிட்டு எழுந்து மேலே சென்று விட்டான்.

அவன் சென்றதும் வேக வேகமாக சாப்பிட்டு விட்டு பாட்டியிடம் வந்தவள்

“கீரேனீ.. நானும் காஞ்சிபுரம் போறேன்.மாமாகிட்ட சொல்லுங்க.. என்னையும் கூட்டிட்டு போக சொல்லுங்க..” என்றாள் கொஞ்சலாக…

மாதத்தில் இரண்டு தடவை ஞாயிறு காலை காஞ்சிபுரம் சென்று பெற்றவர்களை பார்த்து விட்டு இரவு வந்துவிடுவான்.

இதுவரை நிகிதாவை கூட்டிக் கொண்டு போனதில்லை. அவன் மட்டுமே சென்று வருவான்.

அவனின் மேல் பித்தான பிறகு அவனை சார்ந்தவர்களும்… சார்ந்தவைகளும் பிடித்தமாகி போனது நிகிதாவிற்கு..

வீரா வரவும் பாட்டி ” வீரா.. நிகிதாவையும் கூட்டிட்டு போ..”

உடனே நிகிதாவை முறைத்தான்.

“கீரேனீ.. முறைக்கறாங்க..”என சிறு பிள்ளையாக புகார் வாசித்தாள்.

“வீரா..” பாட்டி கண்டிப்பான குரலில்..

“அம்மாச்சி… நான் பஸ்ஸில் போறேன். இவளை எப்படி..”

” பஸ்ஸா இருந்தாலும் பரவாயில்லை” என்றாள் அவசரமாக.. எங்கே விட்டுட்டு போயிடுவானோ என …

அவளை திரும்பி ஆச்சரியமாக பார்த்தான். நிகிதா பிறந்ததில் இருந்து எங்கும் காரிலேயே சென்று பழக்கப்பட்டவள்..

இவர்களை பார்த்து மெல்ல சிரித்த பாட்டி.. “வீரா..அது தான் வீட்டில் நாலு கார் இருக்குதுல.. அதுல போகாம பஸ்ஸில் எதுக்கு.. நானும் சொல்லிகிட்டே இருக்கேன்.. நீ கேட்கறதே இல்லை”

வீரா ஒன்றில் தெளிவாக இருந்தான்.காஞ்சிபுரம் செல்லும்போது ராகவ்வின் மருமகனாக அல்லாமல் அய்யாவுவின் மகனாக தான் இருக்கவேண்டும் என..

அதனால் எப்பவும் பஸ்ஸில் தான். பாட்டி சொல்லியும் கேட்டதில்லை. இன்று நிகிதா வரேன்னு சொன்ன போதும் தனது வழக்கத்தை மாற்றி கொள்ளவில்லை.

பஸ்ஸிலேயே வரட்டும்.. அப்போ தான் இவ அடங்குவா.. வாடி வந்து அவதிபடு.. அப்ப தான் என்கிட்ட டிஸ்டென்ஸ் மெயின்டெயிண் பண்ணுவ… என நினைத்து கொண்டு அவளை கூட்டிட்டு போக ஒத்து கொண்டான்.

அவன் சரி என்றதும் துள்ளி கொண்டு அறைக்கு ஓடினாள். அவனோடு முதல் முறையாக வெளியே செல்கிறாள். சொல்வ முடியாத ஆனந்தம் அவளுள்..

வார்ட்ரோப்பை திறந்தவள் வில்லேஜ் பீப்புள் கொஞ்சம் குளோஸ்டு நெக்… சிம்பிளாக தானே டிரஸ் பண்ணுவாங்க.. என யோசித்து ஒரு சாதாரண காட்டன் சுடிதாரை அணிந்து கொண்டு..

நன்றாக மேக்கப் செய்ய ஆசை தான். எங்கே நேரம் ஆனால் விட்டு சென்று விடுவினோ…. என பயந்து முகத்திற்கு சன்ஸ்கீரின் லோஷன் மட்டும் போட்டு வழக்கமாக வைக்கும் கறுப்பு பொட்டு வைத்து கொண்டு.. ஓடி வந்தாள்.

பாட்டிக்கு திருப்தி. எப்படி வருவாளோ என பயந்து மாடிபடியை பார்த்து கொண்டு இருந்தவருக்கு..பேத்தியின் எளிமையான அலங்காரம் பார்த்தும் பரம திருப்தி.

“அம்மாச்சி நாங்க கிளம்புறோம்”என சொல்லி வீட்டின் தெரு முனைக்கு வந்து ஒரு ஆட்டோ பிடித்து.. பஸ் ஸ்டாண்ட் வந்து காஞ்சிபுரம் பஸ்ஸில் ஏறி இருவர் அமரும இருக்கையில் அமர்ந்தனர்.

பஸ் கிளம்பவும் எதிர் காற்று முகத்தில் மோத.. பல தரப்பட்ட மனிதர்கள்.. பக்கத்தில் தன் மாமனோடு நெருங்கி உட்கார்ந்து இருப்பது என அந்த பஸ் பயணத்தை மிகவும் ரசித்தாள். நடுவே மாமன் அறியாமல் இருவரையும் சில பல ஷெல்பிக்கள்..

நக நுனியில் கூட அழுக்கு படாதவள்..அவள் வாழ்வது.. பழகுவது எல்லாம் ஹை சொஸைட்டி.. ஹைடெக் லைப்.. எங்கயாவது பிடிக்காமல் முகம் சுளிப்பாளா.. என பார்த்திருந்தவன்.. அவளின் குதூகலத்தில்.. குழம்பி போனான்.

காஞ்சிபுரம் பஸ் ஸ்டாண்டில் இறங்கி வெளியே வந்தனர். வெயில் சுரீரென அடிக்க.. வெயில் படாத சருமம் ரோஸ் நிறத்தில் சிவந்து.. வியர்க்க… ஹேண்ட் டிஷ்யுவில் முகத்தில் இருந்த வியர்வையை ஒத்தி எடுத்தவாறு அவனோடு வந்தவளின் உற்சாகம் மட்டும் குறையவில்லை.

இதை எல்லாம் பார்த்தவனுக்கு இவளுக்கு என்ன தலைஎழுத்தா.. இப்படி என்னோடு வரனுமா.. மனதோடு சலித்து கொண்டான்.

வெளியில் வந்தவன் சுற்றி முற்றி யாரையோ தேட.. இரண்டு நண்பர்கள் இரண்டு பைக்கில் வந்து அவனருகே நிறுத்த.. ஒன்றை வாங்கி கொண்டு நிகிதாவை ஏற சொல்ல..

அவள் இருபக்கமும் கால்களை போட்டு அவினின் இடுப்பில் இரு பக்கமும் கை போட்டு அணைத்து கொண்டு அமர்ந்தாள்.

அவனுக்கு பெரும் அவஸ்தையாக இருந்தது.

“ம்ப்ச்… நிகிதா கையை எடு..”

“மாமா… இதான் பர்ஸ்ட் டைம் பைக் ரைடிங் எனக்கு கொஞ்சம் பயமா இருக்கு” என்றாள் பாவம் போல் முகத்தை வைத்து கொண்டு..

அதற்கு பிறகு வீரா ஒன்றும் சொல்லவில்லை. நிகிதா குஷியாகி.. இன்னும் அவனை இறுக்கி அணைத்தாள். ஒன்றும் சொல்ல முடியாமல் பல்லை கடித்தான்.

சொல்ல முடியாத

சங்கடத்தில் அவன்..

சொல்லில் அடங்காத

ஆனந்தத்தில் அவள்..

விலகி செல்லும்

முனைப்பில் அவன்..

இரும்பை ஈர்க்கும்

காந்தமாக அவள்…

10 – புயலோடு பூவுக்கென்ன மோகம் Read More »

நிலவோடு பிறந்தவள் நீயோ?!

நிலவு 22   தேன்மொழி போட்ட சத்தத்தில் அருள்பாண்டியன் அடித்துபிடித்து வெளியே வந்து பார்க்க சந்தனபாண்டியன் நாக்கை கடித்துக்கொண்டு தேன்மொழியின் காதை திருகிக்கொண்டிருந்தான்.    “மாமா காது வலிக்குது ஆஆஆ… விடுங்க” என்று கூச்சலிட்டு சிணுங்கியவளின் இடையில் கை வைக்க போக அருள்பாண்டியன் வந்தததை பார்த்துவிட்ட சந்தனபாண்டியன் அண்ணன்கிட்ட வசைபாட்டு வாங்க முடியாதென டக்கென்று கையை எடுத்துவிட்டான். ஆனால் காதை திருகுவதை மட்டும் நிறுத்தவில்லை.   இருவரையும் பார்த்த அருள்பாண்டியனோ “ரெண்டு பேரும் ரூம்க்குள்ள போய் சண்டை

நிலவோடு பிறந்தவள் நீயோ?! Read More »

error: Content is protected !!
Scroll to Top