தொடர் கதை

நிலவு 26     மகேஷ்வரன் அவரது தொழில் வட்டாரத்தில் அவருக்கு தெரிந்த நண்பர்களிடம் பணம் கேட்டுப்பார்த்துவிட்டார். நேத்துதான் பணம் கை மாத்தி விட்டேன் மகேஷ்வரன் இப்போ இல்லையென்று நொண்டி சாக்கு சொன்னார்கள். ராகேஷ்தான் தனக்கு நஷ்டத்தை ஏற்படுத்தி போனது என்று தெரிந்தும் அவரால் ஒன்றும் செய்யமுடியாமல் போனது.   சங்கரியிடம் தொழிலில் ஏற்பட்ட நஷ்டத்தை பற்றி சொல்லவேண்டாம் தானாக சமாளித்துக்கொள்ளலாம் என்று எண்ணியிருந்த மகேஷ்வரனுக்கு இப்போது மனைவியிடம் சொல்ல வேண்டிய சூழ்நிலை வந்துவிட்டது. அவருக்கு சங்கரியிடம்

11- புயலோடு பூவுக்கென்ன மோகம்

காஞ்சிபுரம் போயிட்டு வந்ததில் இருந்து நிகிதா வீராவிடம் தன் காதலை தடம் பதிக்கும் வேகம் கூடியது. அது வீராவிற்கு ஒரு அழுத்தத்தை கொடுக்க.. பிரிய வேண்டும் என்ற முடிவை துரிதப்படுத்தினான்.

ஏற்கனவே இவர்களுக்குள் நடந்த கூடலுக்கு பிறகு விலகி செல்லும் முடிவை செயல்படுத்த முயற்சித்தான்.நிகிதாவிடம் பேசி புரிய வைக்கலாம் என்றால் அவளோ புரிந்து கொள்ளாமல் இம்சை பண்ணுகிறாள் என கோபம் வந்தது.

இவர்கள் வீரா வீட்டிற்கு சென்ற போது.. நிகிதாவும் வருவாள் என எதிர்பார்க்காத அய்யாவு விசாலாவிற்கு அவ்வளவு மகிழ்ச்சி. விசாலா மருமகளை பார்த்ததும்…

“வாடா.. நிகிதா கண்ணு..” என கைபிடித்து உள்ளே அழைத்து செல்ல.. இவனை வாவென என ஒரு தலையசைப்பு கூட இல்லை. எப்போது இவன் சென்றாலும் இவனுக்கு வரவேற்பும் உபசரிப்பும் தடபுடலாக தான் இருக்கும்.

இன்று நிகிதாவை எதிர்பாராமல் பார்த்ததும் வீராவை கவனிக்க மறந்தார் விசாலா..வீராவின் முகம் சுண்டிவிட்டது. மகனை கவனித்த அய்யாவு தான் “வாய்யா.”என தோளில் தட்டி அழைக்கவும் முகத்தை சீராக்கி கொண்டான்.

அன்று முழுவதும் நிகிதா அத்தை அத்தை என விசாலாவின் பின்னாலேயே சுற்ற..ஏற்கனவே தம்பி மகளாக இருக்கும் போதே நிகிதாவை அவ்வளவு பிடிக்கும். மருமகளாக ஆன பின் அதுவும் இப்போ தன்னிடம் ஒட்டி கொள்ளவும் ரொம்பவே பிடித்துபோனது.

பொன்னியும் வந்திட.. அவளுடைய ஒன்றரை வயது மகனை ஆசையாக தூக்கி வைத்துக்கொண்டு விளையாடினாள். அவ்வப்போது வீராவை யாரும் அறியாமல் கள்ளப்பார்வை பார்த்து கொண்டு இருந்தாள்.

சிறிது நேரத்தில் அய்யாவுவும் வீராவும் தறிப்பட்டறைக்கு சென்றுவிட…

இவளையே கவனித்து கொண்டு இருந்த பொன்னிக்கு நிகிதா மனம் மாறிவிட்டாள் என்பதை புரிந்து கொண்டாள்.

ஆண்கள் வெளியே செல்லவும் பெண்கள் மாநாடு தொடங்கியது.

“ஓய்… என்ன என் தம்பிய சைட் அடிக்கறியா..”

சேட்டை செய்து தாயிடம் மாட்டி கொண்ட குழந்தையாக முழித்தாள். பதறி போய் பயந்து ஏதாவது சொல்வார்களா.. என பார்க்க..

அவளின் பதட்டத்தை பார்த்து ” ஏய் நிகிதா சும்மா கிண்டல் தான் பண்ணினேன். நான் கூட இவளுக்கு என் தம்பிய பிடிக்கலையானு கோபப்பட்டு இருக்கேன். உன்னை இப்படி பார்க்க சந்தோஷமா இருக்கு..”

விசாலா நிகிதாவிடம்”நீயும் சீக்கிரம் ஒரு பேரனோ… பேத்தியோ பெத்து குடு கண்ணு” ஆசையாக கேட்க…

பொன்னியும் “ஆமாமாம் சீக்கிரமே பெத்துக்கோ… இப்ப வேணாம்னு ஏதாவது தள்ளி வைச்சிருங்கிங்களா..” என கேட்க..

நிகிதாவோ முதலுக்கே மோசம் இது எங்க தள்ளி வைக்க…என ஏக்க பெருமூச்சு விட்டாள்.

“என்னடியம்மா..பெருமூச்சு பலமா இருக்கு.. அப்படி தானா.. நான் வேணா வீராகிட்ட பேசவா..”

“ஐயோ..அக்கா அப்படி எல்லாம் இல்லை.. அவர்கிட்ட ஒன்னும் பேச வேணாம்”

“ஓஹோ.. ஏன் நீயே பார்த்துக்குவியோ..” என மேலும் ஏதேதோ சொல்லி கிண்டலடிக்க… நிகிதா முகம் சிவந்து போனாள்.

கேலியும் கிண்டலுமாக பொன்னியும் நிகிதாவும் பேசி கொண்டு இருக்க.. விசாலா மீன் சமைத்து இருக்க.. அதுவும் நிகிதாவுக்காக காரம் குறைவாக செய்து இருக்க.. நன்றாக சாப்பிட்டாள்.

மாலை வரை இருந்து விட்டு கிளம்பிவிட்டனர். பயணம்.. அவன் வீட்டில் வாசம்… சாப்பாடு..என எங்கயாவது முகம் சுழிப்பாள் என வீரா பார்த்திருக்க..அவனின் எதிர்பபார்ப்பை எல்லாம் பொய்யாக்கினாள்.

வீரா வீட்டுக்கு சென்று வந்ததில் இருந்தே நிகிதாவிற்கும் தனக்கு வீராவை போல ஒரு குழந்தை வேண்டும் என்ற ஆசை வந்தது.

பிள்ளையாரை சுத்தினால் பிள்ளை வரம் கிடைக்காது புருஷனை சுத்த வேண்டும் என கிராமத்தில் ஒரு பேச்சு வழக்கு உண்டு. நிகிதாவும் புருஷனை சுற்றி தான் வருகிறாள். ஆனால் இவளையே சுத்தல்ல விட்டு வேடிக்கை பாராப்பவனை என்ன செய்ய….

இப்படியே நிகிதா நெருங்கவும்.. வீரா கண்டு காணமால் விலகுவதும்..ஒரே இழுபறியாக வாழ்க்கை சென்று கொண்டு இருக்க…

ஒருநாள் ரூபேஷ் நிகிதாவிற்கு போன் செய்தான்.

“நிக்கி … ஹவ் ஆர் யூ ? ஏன் இப்ப எல்லாம் ப்ரண்ட்ஸ மீட் பண்றதில்லை. எங்களை அவாய்ட் பண்ற.. எனி ப்ராப்ளம்” என கேட்க..

“நோ..நோ.. நத்திங் ரூப்ஸ்.. லிட்டில் பிசி..அதனால தான்.. நீ சொல்லு எப்படி இருக்க.. ப்ரண்ட்ஸ் எல்லாம் எப்படி இருக்காங்க..”

அவள் பேச்சு அவனுக்கு எரிச்சலை கிளப்ப.. இருந்தும் அதை குரலில் காட்டாமல்..

“நீ தான் எங்க கூட டச்லயே இல்ல..அப்புறம் எப்படி தெரியும்..” என்றான் குற்றம் சாட்டும் குரலில்…

அவன் பேச்சு அவளுள் லேசா குற்றவுணர்வை கிளப்ப…

“சாரி ரூப்ஸ்… ” சின்ன குரலில்…

“இட்ஸ் ஓகே.. எங்களை மறந்துட்டியோனு தான் வருத்தமா இருந்துச்சு..”

“என்ன ரூப்ஸ் இப்படி பேசற… எனக்கு கில்டியாகுது..”

அதானே எனக்கும் வேண்டும் என மனதில் நினைத்து கொண்டு நிகிதாவிடம்..

“லீவ் இட்… கம்மிங் ப்ரை டே.. எனக்கு பர்த்டே… எப்பவும் போல பார்ட்டி இருக்கு… ஹோட்டல் கீரின்பார்க்ல வந்திடு… கண்டிப்பா வரனும் நிக்கி…”

“கண்டிப்பா வருவேன் ரூப்ஸ்..” என அவள் வருவதை உறுதிபடுத்தி கொண்டே போனை வைத்தான்.

ரூபேஷ் பர்த்டே பார்ட்டிக்கு போகனும்.. எப்படி போறது..முதல் போல வீட்டில் பொய் சொல்லி விட்டு போக.. இப்ப இருக்கும் நிகிதாவால் முடியவில்லை. உண்மை சொல்லி பர்மிஷன் கேட்கவும் பயம்..இப்படியான சிந்தனைகளோடவே இரண்டு நாள் கழிந்தது.

அன்று வெள்ளிக்கிழமை வீரா பாட்டி இருவரிடமும் சொல்ல வேண்டும். போகாமல் தவிர்க்க முடியவில்லை. ரூபேஷின் பேச்சு அவளை போக வேண்டும் என்ற நிர்பந்தத்தை ஏற்படுத்தி இருந்தது.

வீராவிடம் கேட்க சந்தர்ப்பம் எதிர்பார்த்தவள் அவன் குளித்து தயராகி வரும் வரை அறையிலேயே காத்திருந்தாள். அலுவலகம் செல்ல தயராகி வந்தவன் சற்றும் இவளை கண்டு கொள்ளாமல் செல்ல..

“மாமா..”என்று அழைத்து அவனை நிறுத்தினாள். என்ன என்பது போல அவளை ஏறிட்டு பார்க்க..

“இல்ல..வந்து…”தயங்கியவளை அவன் முறைத்துப் பார்க்க…

“அது வந்து ரூபேஷ் பர்த்டே பார்டி கீரீன்பார்க்ல ஈவ்னீங்….. பார்டிக்கு இன்வைட் பண்ணான். போகவா…” என வேகமாக சொல்லி முடித்தாள்.

அவள் சொல்லியதை கேட்டவன் மேலும் முறைக்க.. அவனின் முறைப்பிற்கான காரணம் புரிந்தவளாக…

“இல்ல ட்ரிங் பண்ணமாட்டேன்.. ப்ராமிஸா பண்ணமாட்டேன்.இப்ப அதெல்லாம் இல்லை. ப்ரண்ட்ஸ் பார்க்க கூட போறதில்லை.பார்த்து ரொம்ப நாளாச்சா.. அதான் ஜஸ்ட் மீட் பண்ணி பேசிட்டு மட்டும் வரலாம்னு தான்” என்றாள் பயத்தோடு அவன் முகம் பார்த்து..

என்ன நினைத்தானோ… இவளை பிரிய நினைக்கும் தனக்கு அவளை கட்டுப்படுத்தும் அதிகாரம் இல்லை என நினைத்தானோ.. என்னவோ…சரி என தலையாடி விட்டு சென்று விட…

அப்பாடி என இழுத்து பிடித்த மூச்சை வெளியிட்டவள் அவனுக்கு டிபன் எடுத்து வைக்க.. பின்னோடு சென்றாள்.

பதினோரு மணிவாக்கில் பாட்டி தாத்தாவிற்கு செகண்ட் டோஸ் காபி எடுத்து சென்றவள்… அவர்களுக்கு கொடுத்து விட்டு அருகேயே அமர்ந்து கொண்டாள்.

இருவரும் காபி அருந்தி முடிக்கும் வரை அவர்களிடம் எப்படி பர்மிஷன் கேட்பது என தயங்கி யோசித்து கொண்டு இருக்க..

அவளை கவனித்து கொண்டு இருந்த பாட்டியே “என்ன நிகிதா..”என்க..

“அது வந்து கீரேனீ..”

“என்ன தயங்குறவ.. சொல்லு”

நிகிதா படபடவென எல்லாம் சொல்லி முடிக்க.. பாட்டி கோபத்துடன்..

“இப்ப தான..ஒழுங்கா இருக்கனு நினைச்சு சந்தோஷப்பட்டோம்.பழையபடி ஆரம்பிக்கறியா..” என கேட்க…

அவசரமாக.. மறுப்பாக..”இல்ல கீரேனீ..அப்படி எல்லாம் இல்லை.ப்ரண்டஸ பார்த்து ரொம்ப நாளாகுது. சும்மா பார்த்துட்டு வரலாம்னு தான்.. எப்படி போறனோ அப்படியே வந்திடுவேன் ப்ராமிஸா..”என்றாள்.

அவள் பயமும் பதட்டமும் அவள் பழையபடி செய்யமாட்டாள் என உணர்த்த..

தாத்தாவும்”மங்களா விடு.. அதான் பேத்தி அவ்வளவு தூரம் சொல்றால்ல.. போயிட்டு வரட்டும்” என்றவர் நிகிதாவிடம்..

“எத்தனை மணிக்கு போகனும் நிக்கி.. டிரைவர் கூட நம்ம வண்டியிலேயே போ.. எல்லாம் முடிச்சிட்டு கூப்பிடு கார் அனுப்பி வைக்கிறேன்” என்றார். நிகிதாவும் சந்தோஷமாக தலையாட்டினாள்.

மாலை கிளம்பி வந்தவள் பெரியவர்களிடம் சொல்லி கொண்டு கிளம்பினாள்.

“பத்திரம் நிக்கி.. சொன்னது நினைப்பு இருக்குல்ல..”என்று எச்சரித்த
பாட்டியிடம் சரி என்றாள்.

“நீ போயிட்டு டிரைவரை திருப்பி அனுப்பிடு.. முடிந்ததும் கால் பண்ணு.. நான் அனுப்பி வைக்கிறேன்” எனவும்…சொல்லி கொண்டு கிளம்பிவிட்டாள்

வெகு நாட்களுக்கு பிறகு நண்பர்களை பார்க்கவும்.. உற்சாகம் தொற்றி கொண்டது நிகிதாவிற்கு…

ரூபேஷ் கேக் வெட்ட.. நிகிதாவிற்கு தான் முதல் துண்டை ஊட்ட வந்தான். அதை லாவகமாக கையில் வாங்கி கொண்டாள். ரூபேஷின் முகம் ஒரு பிடித்தமின்மையை காட்டியது. நொடியில் முகத்தை திருத்தி கொண்டான். ஒருவருக்கு ஒருவர் கேக்கை முகத்தில் பூசி கொண்டு.. ஆட்டம் பாட்டம் என களைகட்டியது.

கொஞ்ச நேரத்தில் ட்ரிங்ஸ் வர.. நிகிதா வேணாம் என மறுக்க…

“ஓவ்.. நோ.. நிக்கி.. கமான் ஹேவ் இட்”என ரூபேஷ் சொல்ல…

“நோ.. ரூப்ஸ்.. நாட் இன்ட்ரஸ்ட்டட்..” என பிடிவாதமாக மறுத்துவிட்டாள். அவள் குடித்தால் தான் தன் திட்டம் நிறைவேறும் என வற்புறுத்த.. அவள் பிடிவாதமாக மறுக்க.. அவனுக்கு கோபம் கனன்றது. அதை மறைத்து கொண்டு போலியான சிரிப்புடன்..

“ஓகே பேபி.. யுவர் விஷ்..” என்றவன் ஒரு ஜீஸ் வரவழைத்து தன் கையாலேயே கொடுக்க வரும்போது டேபிளில் இடித்து.. கையில் இருந்ததை நிகிதாவின் மேலேயே கொட்டினான்.

உடேனே பதறிபோய் “ஓ.. நோ..சாரி.. சாரி நிக்கி..” என அவசரமாக ஒரு டிஷ்யூ எடுத்து அவளின் உடையை துடைக்க வர நாசுக்காக நகர்ந்து நின்றாள்.

“பரவாயில்லை ரூப்ஸ்.. ஐ வில் மேனேஜ்”

“இல்ல.. என்னோட மிஸ்டேக் தான் சாரி நிக்கி.. இப்படியே எப்படி உன்னால இருக்கமுடியும்..”

அவன் சொல்லவும் தான் நன்றாக தன்னை குனிந்து பார்த்தாள்.அவளுடைய ஹாப் ஒயிட் டாப்ஸில் அங்காங்கே திட்டுதிட்டாக கறை படிந்தது போல இருக்க.. பார்த்தவள் சங்கடத்துடன் முகம் சுழிக்க…

“நீ தப்பா எடுத்துக்கலைனா.. இங்க எங்களுக்கு கெஸ்ட் பிசினஸ் பீப்புள் வந்தா ஸ்டே பண்ண எப்பவும் ஒரு ரூம் இருக்கு.. அங்க வந்து டிரஸ் வாஷ் பண்ணிட்டு கொஞ்சம் டிரை ஆகற வரைக்கும் இரு..”

கள்ளம் கபடம் அறியாத நிகிதா அவன் பேச்சை நம்பி அவனோடு சென்றாள்.

அறையினுள் சென்றதும்”போய் வாஷ் பண்ணிவிட்டு வா நிக்கி.. நான் வெயிட் பண்றேன்” என்றான் நல்லவனாக…

பாத்ரூம்மில் டாப்ஸை கழட்டி வாஷ் செய்தவள் அங்கிருந்த ஷவர் கோட்யை போட்டு கொண்டு வெளியில் வந்து டாப்ஸை அங்கிருந்த டீப்பாய் மேல காய வைத்தாள்.

அங்கிருந்த ஷோபாவில் அமர்ந்து கொண்டாள். எதிரில் பெட்ல உட்கார்ந்து இருந்த ரூபேஷை பார்க்க கூட கூச்சமாக இருந்தது. என்ன தான் ஜீன்ஸ் மேல தான் கோட் போட்டு எங்கும் விலகாத மாதிரி நாட் போட்டு இருந்தாலும்… தலை குனிந்து அமர்ந்து இருந்தாள்.

அவள் அறியாமல் பார்வையால் துகிலுரித்து கொண்டு இருந்தான் ரூபேஷ். அவளுக்கு அருகே இருந்த மற்றொரு சோபாவில் வந்து அமர்ந்தான். மெல்ல அவள் கையை பிடிக்க.. என்ன தான் நண்பனாக இருந்தாலும் ஹோட்டல் அறையில்ஒரு ஆணோடு தனித்து இருக்க ஒரு பெண்ணாக மனதில் இனம் புரியாத பயம்…விதிர்விதிர்விதிர்த்து போனாள்.

“ஹேய்.. கூல்.. கூல்..ஜஸ்ட் பேசிட்டு இருக்கலாமேனு..”

“ம்ம்ம்..”

“ஹவ் இஸ் யுவர் மேரிட் லைப்”

“இட்ஸ் கோயிங் நைஸ்..”

நிகிதாவின் இந்த பதில் ரூபேஷ்கு உவப்பானதாக இல்லை.எரிச்சல் மேலிட..

“எப்படி உன்னால இப்படி சொல்ல முடியுது”

“ஏன் ரூப்ஸ்.. எனக்கும் முதல்ல பிடிக்கல தான்.. ஆனா மாமா.. மேன்லி.. ஹேண்ட்சம்..யூநோ வெரி கேரிங்.. சோ ஐ லவ் ஹிம் வெரி மச்” என கண்களில் காதல் மிக.. சொன்னவளை கண்டு வெறியானவன்…

“ஸ்டாப் இட்.. நிகிதா.. என்னால டால்ரெட் பண்ணமுடியல.. போயும்போய் அந்த கருவாயன.. இப்படி…டாமிட்”

“ஏன் கருப்பா இருந்தாலும்.. லுக் லைக் அ ஹுரோ..”

“ஏய்ய்.. என்னடி பெரிய ஹுரோ.. ஹேண்ட்சம் என உளறிகிட்டு இருக்க.. என்னைய விட பெரிய அழகா அவன்.. ம் சொல்லு..”என கத்தி கொண்டே எழுந்து அவள் முன் வந்து நிற்க..

அவன் கத்தியதிலேயே.. வெலவெலத்து போனவள் நடுங்கி போய் நிற்க.. கிட்டே நெருங்கி வந்தவன்…

“உனக்கு என்னை பார்த்தா ஹேண்ட்சமா தெரியலையா.. நானும் உன்னை இம்ப்ரஸ் பண்ண எவ்வளவோ டிரை பண்ணினேன். ஃபூல் உனக்கு அதெல்லாம் புரியவே இல்லை. சரி பேரண்ட்ஸ் கிட்டபேசி கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம்னு நினைச்சுகிட்டு இருந்தேன். ஆனா உன் பேமிலி அந்த கருவாயனுக்கு உன்னை மேரேஜ் பண்ணி வச்சிடாங்க..”

அவன் பேச்சில் அதிர்ச்சியாகி..மூளை மறுத்து போய் நின்றாள்.

“நானும் உன்கிட்ட பேசி எப்படியாவது வீட்டை விட்டு வெளியே வரவச்சு நான் நினைத்ததை நடத்திக்கலாம்னு பார்த்தேன்.ஆனா அந்த கிழவனும் கிழவியும் உன்னை பார்க்க விடலை போனை வாங்கி வைத்து கொண்டு பேசவும் விடலை”

“இப்ப அதெல்லாம் எதுக்கு .. எனக்கு உன் பியூட்டி நைட் எல்லாம் தூங்க விடாம டார்ச்சர் பண்ணுது.. ஒரு ஒன் நைட் ஜஸ்ட் ஒன்நைட் என் கூட பெட் ஷேர் பண்ணிட்டு போ.. ஒரு நைட் இந்த அழகை ரசித்து அனுபவித்தால் போதும்” அவளை இழுத்து அணைக்கவும்..

ரூபேஷ்ஷின் கை தன் மேல படவும் தான் சுரணை வந்தது நிகிதாவிற்கு.. அவனை நெட்டி தள்ளி கொண்டு விடுபட முயற்சித்தாள்.

அதில் ஏற்கனவே குடித்து இருந்தவன் அந்த போதையோடு நிகிதா மேல் கொண்ட போதையும் சேர்ந்து கொள்ள..வெறி கொண்டவன் போல.. அவள் மேல் துணியை பிடித்து இழுக்க.. அது அவன் கையோடு வந்தது. அவன் முன் ஸிலிப்போடு அரை குறை ஆடையில் நிற்க அசிங்கமாக இருக்க… தன்னை மறைத்து கொள்ள.. அவள் டாப்ஸை எடுக்கப் போக.. அவள் நோக்கம் அறிந்தவன் அவளுக்கு முன் சென்று அதை எடுத்து சுருட்டி தூக்கி எறிய… அது படுக்கைக்கு பின்புறம் சென்று விழுந்தது.

அதில் நிகிதா மனதளவில் சோர்ந்து போனாள். அவன் அவளின் சோர்வை பார்த்து வெற்றி களிப்பில் சிரிக்க…

“கமான் நிக்கி.. ஓவரா சீன் கிரியேட் பண்ணாத.. இதெல்லாம் இந்த காலத்துல ஜஸ்ட் காபி குடிக்கற மாதிரி.. என்ஜாய் பண்ணிட்டு போவியாம்..அத விட்டுட்டு ப்ளாக் அண்ட் ஒயிட் சினிமா ஹீரோயின் மாதிரி ரியாக்ட் பண்ற… ” என சொல்லி கொண்டே மெல்ல.. மெல்ல.. அவளை நெருங்கினான். அவனை பிடித்து தள்ளி விட்டு அறையை சுற்றி ஓட ஆரம்பித்தாள். வெறி நாயாக துரத்த தொடங்கினான்.

மனதும் உடலும் களைத்து போக.. இதுக்கு மேல் முடியாது என தெரிந்ததும் அழுகை வந்தது. அவள் கிட்ட நெருங்கி படுக்கைக்கு கையை பிடித்து இழுத்து செல்ல..எங்கிருந்து அவ்வளவு சக்தி வந்ததோ..அவனின் இடுப்புக்கு கீழே எட்டி ஒரு உதை விட்டாள். அதில் அவன் வலியில் சுருண்டு துடிக்க…

அந்த சந்தர்ப்பத்தை பயன்படுத்தி குளியலறைக்குள் புகுந்து கதவை அடைத்தாள். அவளால் தாங்க முடியவில்லை. தான் நண்பன் என நினைத்திருக்க.. இப்படி ஒரு சாக்கடை புத்தியோடு.. அவன் தன்னிடம் பழகியிருக்கான் என நினைக்க… நினைக்க… நெஞ்சம் வலியில் துடித்தது. சற்று நேரம் முகத்தை மூடிக்கொண்டு அழுகையில் கரைந்தவள்…

இங்கிருந்து எந்த சேதாரமும் இல்லாமல் தப்பிக்க வேண்டும் என தோன்ற… அப்போது தான் அவளுக்கு வீரா ஞாபகம் வந்தது. உடனே தனது பேண்ட் பாக்கெட்டில் இருந்த போனை எடுத்து வீராவுக்கு அழைத்துவிட்டாள்.

வீரா அப்போது தான் தனது வேலையை முடித்து விட்டு வீட்டுக்கு கிளம்பி கொண்டு இருந்தான். இவள் அழைப்பை பார்த்தும் எரிச்சலோடு தான் அழைப்பை ஏற்றான்.

“மாமா.. மாமா.. என்னை காப்பாத்துங்க.. “என்று கதற…

முதலில் ஒன்றும் புரியவில்லை அவனுக்கு.. அவள் கதறல் ஏதோ ஆபத்து என உணர்த்த..

“ஏய். நிகிதா.. இப்ப எங்க இருக்க.. என்னாச்சு தெளிவா சொன்னா தான என்னால எதுனாலும் செய்ய முடியும்”

அவன் சொன்னது புரிய கண்களை துடைத்து கொண்டு தன்னை நிதானப்படுத்தி கொண்டு..

“மாமா இங்க.. இந்த ரூபேஷ் என்கிட்ட..” சொல்ல..மீண்டும் அழுகை வெடித்தது. அழுது தேம்பி கொண்டே..

“இங்க கீரின் பார்க்ல.. தேர்ட் ப்ளோர்ல.. ரூம் நம்பர் த்ரீ நாட் செவன்” என்க..

அவனோடு அறைக்கு எதுக்கு சென்றாள் என கோபம் வர… பல்லை கடித்து கொண்டு..

“லரேன் வை..” என போனை வைத்தவன் காரை எடுத்தவன் புயலாக வந்து கொண்டு இருந்தான்.

இங்கு குளியலறை கதவை தட்டி “ஏய் திறடி..” உடைக்க தொடங்கினான் ரூபேஷ்..

நிகிதா நடுக்கத்துடன் கால்களை கட்டி கொண்டு ஒரு மூலையில் ஒண்டினாள்.

வெறி கொண்ட நாயாக.. தன்னை வேட்டையாட துடிப்பவனிடம் இருந்து தன்னை காத்து கொள்ள முடியாமல்.. உயிரை கையில் பிடித்து கொண்டு நிகிதா..

வெறி நாயை கொன்று புதைக்கும் சிங்கமாக.. வந்து கொண்டு இருக்கும் வீரா..நிகிதா வெறி நாயால் கடித்து குதறப்படுவாளா…வீராவால் காக்கப்படுவாளா…. ?