தொடர் கதை

21புள்ளி மேவாத மான்

தனா எழிலிடம் மன்னிப்பு கேட்டதும் அமைதியாகினால் தவிர சமாதானம் ஆகவில்லை. தனா எவ்வளவோ சமாதானம் செய்தும் வீட்டிற்கு வர ஒத்து கொள்ளவில்லை. நீண்ட நேரம் போராடி அவளை ஒரு வழியாக ஒத்துக் கொள்ள வைத்திருந்தான். அப்போதும் முகத்தை தூக்கி வைத்து கொண்டு தான் இருந்தாள்.
தனது மாமனார் மாமியாரிடம் எழிலை வீட்டுக்கு அழைத்து செல்வதாக தனா சொல்ல கற்பகம் சந்தோஷப்பட்டார். ஆனால் முத்துக்குமாரோ..
“என் பொண்ணை அனுப்ப முடியாது”
“ஏன்” என்று தனா கேள்வி எழுப்ப..
“என்னங்க” கற்பகம் தடுக்கும் விதமாக…
“நீ பேசாம இரு கற்பகம்” என்று மனைவியை அடக்கியவர் தனாவிடம்
“உங்கள பத்தி எல்லாம் தெரிஞ்சிருந்தும்
என் மாணிக்கத்தோட பையன்… என் பொண்ணு ஆசைப்பட்டா… அதனால தான் உங்களுக்கு என் பொண்ண கட்டி கொடுத்தேன். மாணிக்கத்தோட நல்ல குணத்துல பாதியாவது உங்ககிட்ட இருக்கும் என நினைச்சு தான் என் பொண்ணுக்காக ஒத்துகிட்டேன்”
“ஆனா நீங்க பொண்டாட்டி வாயும் வயிறுமா இருக்கும் போது அவள பார்க்காம இன்னொரு பொண்ண பார்க்கப் போயிருங்கிங்க இந்த மாதிரி தரங்கெட்டவரோட என் பொண்ண அனுப்ப முடியாது”
“நிறுத்துங்கப்பா… பேசினது போதும் நிறுத்துங்க”என்றாள் எழில் சீற்றத்துடன்..
ஏற்கனவே தந்தை தன் கணவனிடம் பேசாமல் முறைத்துக் கொண்டு இருந்தது பிடிக்கவில்லை தான். அவர் ஆதங்கம் ஏதோ செய்கிறார் என அமைதி காத்தவள்.
தன் கணவனின் நடத்தையை தவறாக பேசவும் அவளால் பொறுக்கமுடியவில்லை.
மகளின் சீற்றத்தில் முத்துககுமார் அதிர்ந்து போய் எழிலை பார்க்க..
இதற்கு தான் ஆரம்பத்திலேயே தடுத்தேன்.. எங்க நாம சொல்றது புரிஞ்சா தான.. வாங்கி கட்டுங்க.. அப்ப தான் அடங்குவிங்க. கற்பகத்தின் மைண்ட் வாய்ஸ்..
தனா மாமனாரை வெட்டவா.. குத்தவா.. பார்வை பார்த்து கொண்டு இருந்தான் தனா..
“அவரு பூங்கொடி அக்காவுக்கு ஏதோ நல்லது செய்யலாம்னு தான் போனாரே தவிர வேற எந்த தப்பான எண்ணம் கிடையாது”
” அது உங்களுக்கும் தெரியும். அப்படி இருக்கும் போது நீங்க எப்படி அவர தப்பா பேசலாம்”
மகளின் புருஷனுக்கான பேச்சில் முத்துகுமாரின் தந்தை மனம் அடி வாங்கியது.
“இருக்கட்டுமே அவரு மேல தப்பே இல்லைனே இருக்கட்டும். ஆனா யாருகிட்டயும் சொல்லாம இவரு எதுக்கு அந்த புள்ளய போய் பார்க்கனும். அட யாருகிட்டயும் வேணாம். உங்கிட்டயாவது சொல்லி இருக்கலாம்ல.. எதுக்கு மறைக்கனும்” என்றார் எழிலிடம்..
அவர் கேட்பது நியாயம் தானே.. இதுக்கு என்ன பதில் சொல்வது..
இருந்த போதும் புருஷனை விட்டு கொடுக்க மனமில்லாமல்…..
“அது அவரு ஏதோ மன ஆதங்கத்துல எதாவது நல்லது செய்யலாம்னு தான்.. செய்தாரு..அதுக்கு அவர நிக்க வச்சு கேள்வி கேட்பிங்களா..”
என்ன தான் தன் மேல் கோபம் இருந்தாலும் தந்தையிடம் கூட தன்னை விட்டு கொடுக்காமல் பேசும் மனைவி மீது இன்னும் காதல் கூடி போனது தனாவிற்கு…
“கண்டிப்பா கேட்பேன்.. நான் கேட்பேன் பதில் சொல்லி தான் ஆகனும் என் பொண்ணு வாழ்க்கைகாக ஒரு தகப்பனா நான் கேட்க தான் செய்வேன்”
தந்தையின் பேச்சில் எழில் தடுமாற…மாமனாரின் தார்மீக கோபம் புரிபட தனா தான் சட்டென தன் கோபத்தை விட்டு இறங்கி வந்தான்.
“மாமா… நான் ஏதோ மனக் குழப்பத்தில் செஞ்சிட்டேன். ஆனா தப்பா ஏதும் செய்யல.. அநத பொண்ணு வாழ்க்கை நல்லா இருந்தா நான் கொஞ்சம் நிம்மதியா எழிலோட இருப்பேனு தோனுச்சு..அதான் இப்படி…. இனி இது போல நடக்காது..” என சொல்லியவன்..
மறந்தும் மாமனாரிடம் மன்னிப்பு கேட்கவில்லை. தன் செயலுக்கு விளக்கம் தான் அளித்தான். மனைவியிடமே மன்னிப்பு கேட்க யோசித்தவன் மாமனாரிடமா கேட்பான்.
அது தெரிந்து முத்துக்குமார் அவனிடம் முறைத்துக் கொண்டு நின்றார்.
கற்பகமும் ” மாப்ள தான் அவ்வளவு சொல்லறாருல… எழிலை கூட்டிட்டு போகட்டும். அடுத்த மாசம் வளைகாப்பு பண்ணி கூட்டிட்டு வந்திடலாம்.” கணவரை சமாதானமாக பேசி சரிகட்ட…
என்னது… அடுத்த மாசமா… என அதிர்ந்தவன்.. ம்ஹூம் ஒன்பதாம் மாசம் அனுப்பலாம் எழில.. முதல்ல இங்கிருந்து கூட்டிகிட்டு போவோம்.. அப்புறம் பேசிக் கொள்ளலாம். என தனக்குள் ஒரு கணக்கு போட்டு கொண்டு தனா யோசித்து கொண்டு இருக்க..
ஒருவாறாக எழிலை அனுப்ப மனமே இல்லாமல் தனாவிடம் “அரசியும் கற்பகமும் சொல்றதால அனுப்பறேன். இதே தப்பு மறுபடியும் நடந்தா அரசிய நிரந்தரமா எங்க வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு வந்துடுவேன்.. அதப் பார்த்துக்குங்க..”என்றார் எச்சரிக்கும் விதமாக..
அவருடைய பேச்சு தனாவிற்கு உள்ளுக்குள் கோபத்தை கிளப்ப..பல்லை கடித்து தன்னை அடக்கியவாறு எழிலை அழைத்து செல்வதற்காக அமைதி காத்தான்.
கற்பகம் மகளை அனுப்புவதற்கான ஏற்பாட்டை கவனிக்க எழிலோடு சென்று விட.. வந்த போது இருந்ததை போலவே மாமனார் மருமகன் இருவரும் எதிரெதிர் சோபாவில் அமர்ந்து முறைத்துக் கொண்டு இருந்தார்கள்.
வேலைக்கு சென்று அப்போது தான் திரும்பி வந்த தமிழரசன் வீட்டில் நடந்தது எதுவும் தெரியாததால்.. அவனும் அவன் பங்கிற்கு தனாவை முறைத்துக் கொண்டே.. தாயைத் தேடி உள்ளே சென்றான்.
வேலையை விட்டு வரும் வழியில் காலேஜ் பஸ்ஸில் இருந்து இறங்கி வீட்டுக்கு நடந்து வந்து கொண்டு இருந்த கீர்த்தி இவனை பார்த்தும் பார்க்காதது போல செல்ல… ஏற்கனவே தனா மேல் இருந்த கோபமும் சேர்ந்து கொள்ள… வழி மறித்து சண்டை போட்டு வந்திருந்தான்.
கீர்த்தியிடம்”என்னடி உங்க குடும்பத்திற்கே திமிரு அதிகமாடி.. என்னைய பார்த்துட்டு பார்க்காத மாதிரி போற..”
“ஹலோ.. நான் எதுக்கு உங்கள பார்க்கனும். உங்களுக்கும் எனக்கும் என்ன இருக்கு”
“உனக்கும் எனக்கும் ஒன்னுமே இல்லயாடி…” என்றான் ஆத்திரத்துடன்…
அவனின் கேள்வியும் கோபமும் மனதுக்குள் சாரலாக இறங்கியது. இருந்த போதும் அதை அவனிடம் காட்டிக் கொள்ளாமல்….
“இருக்கு.. ஆனா நீங்க நினைக்கற மாதிரி இல்ல..”என அவனிடம் சொல்ல..
இருக்கு என்று சொன்னதும் அவன் முகம் மலர்ந்ததையும்.. அடுத்த வார்த்தையில் மலர்ந்த முகம் கூம்பி போனதையும் கண்டவளுக்கு மனதுக்குள் வலித்தாலும்.. அதை அவள் வெளியில் காட்டிக் கொள்ளவில்லை.
“நான் என்ன நினைக்கறேனு உனக்கு தெரியுமா…”
தன் வாயை பிடுங்கி வார்த்தையை வாங்க பார்க்கிறான் என உஷாரான கீர்த்தி
“அதெல்லாம் எனக்கு தெரியாதுங்க..எனக்கு நீங்க அண்ணியோட அண்ணன் அவ்வளவு தான்..”என சொல்லி விட்டு நிற்காமல் சென்றுவிட்டாள்.
அவளின் பேச்சால் உள்ளுக்குள் கனன்று கொண்டு இருந்த கோபத்தை பைக்கை உதைத்து ஓட்டும் வேகத்தில் காண்பித்தான். பாவம் அந்த பைக்கிற்கு வாய் இருந்தால் கதறி அழுதிருக்கும்..
அதே கோபத்தோடு வீட்டுக்கு வந்த தமிழரசன் தனாவை உறுத்து விழித்தவாறு உள்ளே சென்றான். என்னடா உங்களுக்கு பிரச்சினை எல்லாரும் என்னையவே வெறிக்க வெறிக்க பார்க்கறிங்க.. என தனா நினைத்து காண்டாகினான்.
உள்ளே சென்று தன் அம்மாவிடம் மனதுள் இருந்த கோபத்தை குரலில் காட்டி
“என்னவாம் அவருக்கு”என்றான்.
எழில் தன் துணிகளை எடுத்து வைக்க அவள் அறையில் இருக்க..
கற்பகம் மகனிடம்”டேய் சும்மா இருடா.. அவ காதுல விழுந்திட போகுது.. இப்ப தான் உங்க அப்பா வாங்கி கட்டிகிட்டார்..”
தங்கையை பற்றி அறிந்ததால் அமைதியானவன்
“இப்ப எதுக்கு வந்திருக்காரு..”என்றான் எரிச்சலோடு..
“எழிலை கூட்டிட்டு போக..”
“இனி இது மாதிரி இன்னொருக்கா செஞ்சாரு மனுஷனா இருக்கமாட்டேன். சொல்லி வைங்க..” என்று தாயிடம் எகிற..
“என்ன பேசனுமோ… எல்லாம் பேசி தான் இருக்கோம்.. நீ வேற ஆரம்பிக்காத.. போய் வேற வேலை இருந்தா பாரு”
தாயின் பேச்சில் சமாதானம் ஆகாமல் முனுமுனுத்து கொண்டு தங்கையை பார்க்க சென்றுவிட்டான்..
இப்படி மாமனாரு மச்சினன் முறைப்பை எல்லாம் சமாளித்து ஒருவழியாக எழிலை வீட்டிற்கு அழைத்து வந்தான்.
வீட்டிற்கு வந்தும் எழில் தனாவோடு முகம் கொடுத்து பேசாமல் முறுக்கி கொண்டு இருந்தாள்.
எழில் வந்தது தெரிந்து சுந்தரம் கண்ணன் குடும்பம் வந்து பார்த்து சென்றனர்.
சுந்தரம் எழிலையும் “குடும்பத்துல பெரியவங்ககிட்ட சொல்லாம கொள்ளாம கிளம்பிடறதா..நாங்க எதுக்கு இருக்கோம்.. உங்க அப்பாரு கேட்கறதுக்கு என்னால பதில் சொல்ல முடியல.. எதுனாலும் நம்ம குடும்பத்துக்குள்ள தான் இருக்கனும்.வெளிய போககூடாது”என்று திட்டி விட்டு தனாவையும் சேர்த்தே அர்ச்சித்து விட்டு சென்றார்.
என்னங்கடா இது ஒரு நல்லது பண்ண நினைச்சது குத்தமா… அதுக்கு இப்படி எல்லாரும் ரவுண்டு கட்டறிங்க…என மண்டை காய்ந்தான் தனா…
அவனை மேலும் காய்ச்சி எடுக்க எழில் வேறு காத்திருந்தாள். எல்லோரும் சென்றதும் இரவு உணவுக்கு சாப்பாட்டு மேஜைக்கு வந்தான்.
“எழில் டிபன் போடறியா…”என எழிலை கூப்பிட்டான்.
வரேன் வந்து மண்டைலயே போடறேன் என முனகி கொண்டே வந்தவள் பாத்திரங்களை சத்தம் வருமாறு நங்கென்று வைத்தாள்.
அவள் முனகல் அவன் காதுகளில் விழுகவில்லை.
“எதுக்குடி இப்படி உடைக்கற.. ”
“ம்ம்ம் அப்படி தான் உடைப்பேன்.. அதுக்கு என்னங்கறிங்க இப்ப..”
“இப்ப என்னதுக்கு சண்டகோழி மாதிரி சிலுத்துகிட்டு வர…”
“நீங்க செஞ்ச வேலைக்கு வச்சுகிட்டு கொஞ்சுவாங்களா..”
ஆஹா இவ அத மறக்கமாட்டா போல இருக்கே..டேய் தனா இவள வேற மாதிரி பேசி டைவர்ட் பண்ணு என்ற அவன் மைண்ட் வாய்ஸ்கு அடி பணிந்தான்.
“ஹீஹீஹீ….கொஞ்சினா நல்லா தான் இருக்கும். எங்க நீ தான் செய்யமாட்டேங்கற..”என்று அசடு வழிந்தான்.
“வேணாம்.. ஏதாவது ஏடாகூடாம பேசிகிட்டு இருந்திங்க.. என்ன செய்வேனு எனக்கே தெரியாது”
எதற்கு வம்பு என அமைதியாக தனா சாப்பிட.. எழிலும் சாப்பிட்டு எல்லாம் ஒதுக்கி சுததம் செய்துவிட்டு வர…
எழில் வரும் வரை டிவி பார்க்கலாம் என டிவி பார்த்து கொண்டு இருந்த தனாவை கண்டு கொள்ளாமல்..எழில் படுக்க சென்றுவிட்டாள்.
தன்னருகே வந்து ஏதாவது பேசுவாள் என நினைத்திருந்த தனாவிற்கு.. எழிலின் செயல் மனதிற்கு சட்டென ஒரு வெறுமையை கொடுத்தது.
அவனும் படுக்கையறைக்கு வந்து எழிலின் அருகில் படுத்தான். இருவருக்குமே உறக்கம் வரவில்லை. எழில் கண்ணை மூடி உறங்க முயற்சிக்க… அவளுடைய கால் குடைச்சலால் அவளால் உறங்க முடியவில்லை..
அவளையே பார்த்தவாறே படுத்திருந்த தனாவிற்கு.. அவள் உறங்க சிரமப்படுவதை தெரிந்தும் முதலில் திட்டுவாளோ என தயங்கியவன்.. மனது கேளாமல் எழுந்து காலை பிடித்துவிட..
எழில் கண்ணை திறவாமலே காலை உருவிக்கொள்ள முயற்சிக்க.. விடாப்பிடியாக இழுத்து வைத்து அழுத்திவிட்டான் தனா.
அவனின் பிடிவாதத்தில் அவனை திட்டுவதற்காக.. கண் திறந்து கணவன் முகம் பார்க்க.. அவனின் முகம் களையிழந்து வாடி போய் இருக்க…
இருந்தும் தன் காதல் அறியாமல் அவன் செய்த செயலை மன்னிக்க மனம் இடம் தராததால்.. கண்களை மூடி உறங்க முயற்சித்து உறங்கியும் விட..
தனாவிற்கோ அவளின் அணைப்பின்றி உறக்கம் வராமல் விடிய விடிய தவிப்போடு முழித்து கொண்டு இருந்தான்.
தனா எழிலை சமாதானம் செய்வானா… எழில் தனாவை மன்னித்து அரவணைப்பாளா..

20 – புள்ளி மேவாத மான்

எழிலின் காதல் அறிந்த நொடி தனா தன்னை ஒரு மகாராஜா போல கர்வம் கொண்டான். முன்பை விட இப்போது எழில் மேல் ஏக்கம் அதிகமானது. முதல் வேலையாக ஏழிலை கூட்டி வந்திட வேணும் என முடிவு செய்தே பிறகே நிம்மதியான உறக்கம் கொண்டான்.
வழக்கத்தை விட நேரமாக எழுந்து கிளம்பி கொண்டு இருந்தான். அப்போது பேக்டரியில் இருந்து போன் வந்தது. ஏதோ இயந்திரம் பழுதாகி விட்டதாக… உடனே டெக்னீஷியனுக்கு போன் செய்துவிட்டு தானும் கிளம்பி சென்றான்.
எழிலின் தந்தைக்கோ தனா மேல் மிகுந்த கோபம். எழிலோ வந்ததில் இருந்து கணவனைப் பற்றி ஒரு வார்த்தை பேசவில்லை யாரையும் பேசவிடலை. கற்பகம் தான் என்ன நடந்தது என உருட்டி மிரட்டி தெரிந்து கொண்டார்.
தெரிந்ததை கணவரிடமும் சொல்லி தெரியாமலேயே ஒரு பிழை செய்தார். பெண்களுக்கு மகள் வாழ்க்கையில் சிக்கல் என்றால் பக்குவமாக கையாண்டு குடும்பம் என்றால் அப்படி தான் என அதையும் இதையும் சொல்லி புருஷனோடு அனுப்பி விடுவர்.
இந்த சூட்சமம் அறியாத ஆண்கள் பிள்ளை மேல் உள்ள பாசத்தில் மருமகனிடம் பகைத்து கொண்டு மகளின் வாழ்வை சிக்கலாக்கி விடுவர்.அதே தவறை முத்துக்குமாரும் செய்தார்.
சுந்தரத்தை செல்பேசியில் அழைத்து என் சிநேகிதனின் மகன் என்பதாலும் கௌரவமான குடும்பம் என்பதாலும் தான் என் மகளை உன் அண்ணன் மகனுக்கு கொடுத்தேன்.
அவன் காதல் கண்றாவி எல்லாம் தெரிந்திருந்தும் நீ வந்து கேட்டதால் கொடுத்தேன். என் மகள் இருக்கும் போது பழைய காதலியை தேடி போறானோ.. என காச்மூச் என கத்தி என் மகளை இனி அனுப்பமாட்டேன் நானே வைத்து பார்த்து கொள்கிறேன் என சத்தம் போட்டு வைத்துவிட்டார்.
சுந்தரம் காலங்கார்த்தாலயே இது என்னடா சிக்கல் என டென்ஷன் ஆகிவிட்டார். பேக்டரியில் பிரச்சினை என வெற்றியும் சென்று இருக்க… வரட்டும் பேசி கொள்ளலாம் என அமைதி காத்தார்.
தனா வர மதியம் ஆகிவிட்டது. வந்தவன் கசகசப்பு நீங்க குளித்து எழிலை பார்க்க தயராக…
சுந்தரம் வீட்டிற்கே வந்துவிட்டார் மனைவி சகிதமாக.. வரும்போதே தம்பிக்கும் அழைத்து சொல்லிவிட்டு தான் வந்தார்.
சுந்தரம் வந்த சிறிது நேரத்திற்கு எல்லாம் கண்ணனும் வந்துவிட.. இவர்களின் வருகையும்… சுந்தரத்தின் கோப முகமும் தனாவிற்கு ஓரளவு விஷயத்தை சொல்லிவிட்டது.
சுந்தரம் மிக கோபமாக ” நீ என்ன தான் நினைச்சிட்டு இருக்க.. அரசி எதுக்கு கோவிச்சுகிட்டு போச்சு”
தனா அமைதியாக இருக்க… சுந்தரத்திற்கு ஏகத்திற்கும் கோபம் ஏற…
“இப்படியே அமைதியாக இருந்தா எதுவும் எங்களுக்கு தெரியாது என நினைச்சிட்டு இருக்கறியா..உனக்கு கல்யாணம் ஆகி உனக்குனு ஒரு குடும்பம் ஆகி போச்சு.. இப்ப அந்த பூங்கொடி புள்ளய பார்த்து பேசினா நல்லாவ இருக்கு..”
அவர் அவ்வாறு கேட்கவும் தனா கோபமாக “என்னைய தப்பா நினைக்கறிங்களா..பொண்டாட்டி இருக்கும் போது இன்னொரு பொண்ண தேடி போறவனா நானு…”
உடனே கண்ணன் தணிவாக “தம்பி உன்னை எங்க அண்ணனோட மறுபதிப்பா தான் பார்க்கிறோம். உங்கள எப்படி தப்பா பேசுவோம். அண்ணன் என்ன சொல்ல வராங்கனு பொறுமையா கேளு தம்பி”
“உங்கள தப்பா பேசல தம்பி பனை மரத்துக்கடிய நின்னு பால குடிச்சாலும் ஊரு உலகம் கள்ளுனு தான சொல்லும். நீங்க அந்த புள்ளைக்கு நல்லது செய்ய நினைச்சாலும் ஊரு கண்ணுக்கு அது தப்பா தான் தெரியும்”
“நான் நல்லா வாழும் போது அவ கஷ்டபடறத பார்த்தா எனக்கு குற்றவுணர்ச்சியா இருக்கு”
அவனின் பேச்சில் சுந்தரம் பல்லை கடித்து கோபத்தை அடக்கியவாறு..
“அந்த புள்ள வாழ்க்கையை பார்க்க பெத்தவன் இருக்கான்.. நாங்க பெரியவங்க இருக்கோம் பார்த்து ஏதாவது செய்வோம்”
“இல்லையில்லை அவ புருஷன் கொடுமைக்கு என்னை வச்சு தான பேசறான்.அதனால நான் தான் ஏதாவது செய்யனும்”
அவனின் பேச்சில் சுந்தரம் கோபத்தின் உச்சிக்கே சென்று விட”அவ அப்பன் தான உங்களுக்கு கட்டிக் கொடுக்க மாட்டேனு சொன்னாரு..அவரே தான பொண்ணுக்கு இந்த பையன பார்த்து கட்டி வச்சாரு.. அவரு தேடி தந்த வாழ்க்கை தான.. அவரு தான் சரி பண்ணனும். நீங்க உங்க பொழப்ப மட்டும் பாருங்க…நீங்க தேவையில்லாம தலையிட்டு அந்த புள்ள பேரு இன்னும் கெட்டு போறதும் இல்லாம உங்க வாழ்க்கையும் சிக்கல் பண்ணிக்காதிங்க”
“உங்களுக்குனு கௌரவம் அந்தஸ்து பிரசிடென்ட் பதவி எல்லாம் இருக்கு அதுக்கு தக்கன நடந்துங்குங்க அதான் உங்க வாழ்க்கைக்கும் நல்லது நம்ம குடும்பத்திற்கும் நல்லது”
“முத்துக்குமார் மாமா கேட்கற கேள்விக்கு எங்களால பதில் சொல்ல முடியல.. போய் முதல்ல அரசிய சமாதானம் பண்ணி கூட்டிட்டு வர வழியை பாருங்க” என சொல்லிவிட்டு விருட்டென எழுந்து சென்றுவிட்டார்.
கண்ணன் தேவி திலகா மூவரும் அவனிடம் பொறுமையாக பேசி சில விஷயங்களை புரிய வைத்து விட்டு சென்றனர்.
அதன் பிறகே தனா கொஞ்சம் தெளிந்தான்.உடனே எழிலை கூட்டிட்டு வர கீரனூர் சென்றான்.
இவன் சென்ற நேரம் முத்துக்குமார் வீட்டில் இருந்தார். மருமகனை வா என அழைக்காமல் முகத்தை திருப்பி கொண்டார்.
என் பொண்ணு இவனுக்கு அவ்வளவு இளக்காரமா போயிட்டாளா… சிநேகிதன் மகனாச்சேனு பார்க்கறேன்.. இல்ல நடக்கறதே வேற.. என மனதில் தனாவை தாளித்து கொண்டு இருந்தார்.
தனாவிற்கு அவரின் செயல் முகத்தில் அடித்தாற் போல இருக்க அவரை முறைத்துக் கொண்டே அமர்ந்திருந்தான்.
இவரு என்ன இப்படி முகத்தை திருப்பி கிட்டு இருக்காரு.. என் பொண்டாட்டி நான் சண்ட போடுவேன். கொஞ்சுவேன் எதுனாலும் நானாச்சு… என் பொண்டிட்டியாச்சு.. இந்தாளுக்கு என்ன வந்துச்சாம்.. என மனதோடு வசை பாடி கொண்டு இருந்தான்.
கற்பகம் தான் வரவேற்று காபி பலகாரம் என உபசரித்தார். எழில் அவன் வந்தது தெரியாமல் அவள் அறையில் உறங்கி கொண்டு இருந்தாள்.
தனா எழிலை பார்வையாலே தேடினான். மருமகனின் பார்வை உணர்ந்து கற்பகம் தான்
“அரசி தூங்கிட்டு இருக்கா மாப்பிள்ள.. இருங்க எழுப்பி விடறேன்”
“இல்லல்ல வேணாம் எழுப்ப வேணாம் அத்தை.. நான் பார்த்துக்கறேன்” என சொல்லிவிட்டு சிறு தயக்கத்துடன் எழிலின் அறைக்கு சென்றான்.
இவன் சென்று பார்த்த போது எழில் அசந்து தூங்கி கொண்டு இருந்தாள். என்ன செய்வது என தெரியாமல் அவள் காலடியில் அமர்ந்து கொண்டான்.
அப்போதும் அவள் பாதங்கள் சற்று வீக்கமாயிருக்க… மெல்ல பிடித்து விட ஆரம்பித்தான்.
அவனின் செயலில் சற்று தூக்கம் கலைய “ம்மா விடுங்க தூங்கனும்”என சொல்லி அசைந்து படுத்து மீண்டும் தூங்கிவிட்டாள்.
தன் செயல் அவள் தூக்கத்தை கெடுக்கிறதை உணர்ந்து மெல்ல நகர்ந்து அவள் அருகில் அவளை தொந்தரவு செய்யாமல் படுத்து கொண்டான்.
அவள் மேடிட்டு இருந்த வயிறு அவள் ஒருக்களித்து படுத்து இருந்ததில் சற்று சரிந்து புடவை விலகி இருக்க… எழில் தான் தூங்கி கொண்டு இருந்தாள். ஆனால் அவள் பிள்ளை தூங்கவில்லை.
பிள்ளை துள்ளலோடு அம்மாவின் வயிற்றை உதைக்க.. ஒரு நொடிக்கும் குறைவான நேரம் தான் என்றாலும் தனாவின் பார்வைக்கு அது தப்பவில்லை.
தான் பார்த்தது நிஜமா.. பிரம்மையா என அவன் உணரும் முன்னமே.. வயிறு இயல்பாகி விட பிரம்மிப்பில் இருந்தான்.
அவனோ எழுந்து அமர்ந்து எழிலின் வயிறையே பார்த்து கொண்டு இருக்க.. மறுபடியும் ஒரு துள்ளல்…
தனாவிற்கோ மனதில் சொல்ல முடியாத பரவசம். தன்னை தந்தையாக உணர்ந்தான் அந்த நொடி. அவனை அறியாமல் மகிழ்ச்சியில் கண்கள் கலங்கிவிட்டது.
இதை எல்லாம் கவனிக்காமல் உணராமல் தேவை இல்லாத பிரச்சினையில் தன்னை தொலைக்க இருந்த மடத்தனத்தை எண்ணி தலையில் அடித்துக் கொண்டான்.
குழந்தைக்கு பசி எடுத்துவிட மீண்டும் மீண்டும் தாயின் வயிற்றை முட்ட.. தனா மெதுவாக எழிலின் வயிற்றில் கை வைத்து அதன் ஸ்பரிசத்தை உணர முயன்றான்.
பிள்ளையின் துடிப்போ…. தனாவின் கை அழுத்தமோ… எழிலின் தூக்கத்தை தடை செய்ய…
மெல்ல எழுந்தவள் தன்னருகில் இருந்த தனாவை அவள் எதிர்ப்பார்க்கவில்லை என்பதை அவள் பார்வையே சொன்னது.
சட்டென பார்வையை மாற்றி கொண்டு அவனை முறைத்து பார்த்து கொண்டே இருக்க..
அவளின் கோபத்தை கலைக்கவென பிள்ளை என்னை முதல்ல பாருமா என துள்ளாட்டம் போட்டது. உடனே தன் தாயை தேடி சென்றாள்.
தனாவிற்கோ பிள்ளை பற்றிய சிந்தனையில் அவளின் முறைப்பை எல்லாம் கண்டு கொள்ளவில்லை..
என் பிள்ளை என்னை போல அமைதியாக இல்லாமல் இவளை போல துறு துறுனு இருப்பான் போல… இருந்தாலும் என்னை போல ஆக்டிவா தான் இருப்பான்.என என் பிள்ளை… என் பிள்ளை… என பூரித்து போய் இருந்தான்.
சற்று நேரத்தில் எழில் திரும்பி வர.. தனா உட்கார்ந்து கொண்டு கனவுலகில் தன் பிள்ளையோடு உறவாடி கொண்டு இருக்க..
கற்பகம் எழிலுக்காக சுண்டல் தாளித்து இருக்க.. அதையும் எழிலிடம் மருமகனுக்காக கொடுக்க..
அதை வாங்க மறுத்த எழிலை கண்டித்து அவள் கைகளில் திணித்து அனுப்பி விட…
ஏற்கனவே தனா மேல் கோபத்தில் இருந்தவளுக்கு இந்த மாப்பிள்ளை உபச்சாரம் எரியற தீயில் எண்ணை வார்க்க…
கடுப்புடன் சுண்டல் கப்பை நங்கென்று அங்கிருந்த டீப்பாயில் வைக்கவும்.. அந்த சத்தத்தில் கனவுலகில் இருந்து மீண்டு நிகழ்விற்கு வந்தான்.
அப்போதும் அவன் பார்வை ஆசையாக எழிலின் வயிற்றின் மேலேயே இருக்க…
பார்த்தவளுக்கு பற்றி கொண்டு வந்தது.
“எழில் கிட்ட வாயேன். பாப்பவ தொட்டு பார்க்கனும் போல ஆசையா இருக்கு.. ”
“இப்ப இங்க எதுக்கு வந்திங்க”
“என்னடி இது கேள்வி பாப்பவ பார்க்கனும் போல இருக்கு” என புதிதாக தோன்றிய பிள்ளை பாசத்தில் என்ன சொல்லுகிறோம் என தெரியாமல் உளறி வைத்தான்.
“ஆக என் மேல உள்ள அன்பினால வரலை..புள்ள பாசத்துல வந்திருங்கிங்க..”
“என்னடி இப்படி பேசற.. நம்ம புள்ள..”என்றான்.
“பிள்ளைக்காக வந்திங்களா.. எனக்காக வந்திங்களா..” வெட்டு ஒன்று துண்டு இரண்டு என கேட்க..
“அப்படி எல்லாம் இல்ல.. உன்ன பார்க்க தான் வந்தேன். உன்னைய கூட்டிட்டு போகலாம்னு தான் வந்தேன்”
“ஓஓஓ… அப்படி எல்லாம் வரமுடியாது. நீங்க கூப்பிட்டா வந்திடனுமா.. வந்து என்ன செய்ய.. மறுபடியும் அந்த பூங்கொடி நினைப்புல சுத்துவிங்க.. என்னைய ஒதுங்குவிங்க.. பார்த்துட்டு மூலை உட்கார்ந்துட்டு கண்ணீர் வடிக்கனுமோ…”
“இனி பூங்கொடி பத்தி பேசவேமாட்டேன். நம்ம வாழ்க்கைல இனி எப்பவும் பூங்கொடி கிடையாது. உன் காதல புரிஞ்சுக்காம நான் பண்ணினது தப்பு தான்”
“எந்த மரத்துல இந்த ஞானோதயம் வந்துச்சு”
மிகவும் தயங்கி தயங்கி “உன் டைரி… படிச்சேன்…” என்றான்.
அவ்வளவு தான் பொங்கிவிட்டாள் எழில்.
“ஓஹோ… டைரி படிச்சதால வந்த பரிதாபமா.. இத்தனை நாள் கூட வாழ்ந்த போது தெரியல.. டைரி படிச்சு தான் தெரிஞ்சுதோ..”
“இல்ல டைரி படிக்காததுக்கு முன்னாடியே உன்னை வந்து கூட்டிட்டு போவனும் தான் இருந்தேன். நைட் நீ இல்லாம தூக்கம் வரலையா.. அதான் டைம் பாஸ்கு படிச்சேனா.. அப்படி தான் தெரிஞ்சுகிட்டேன்”
என்னது டைம் பாஸ்கா… என அதிர்ந்தவள் “நான் உயிர கொடுத்து காதலிச்சா..யோவ் உனக்கு டைம் பாஸா” என கத்த ஆரம்பித்தாள்..
அவசர அவசரமாக கிட்ட வந்து அவள் வாயை மூடியவன்..
” ஏய்.. மெதுவா பேசுடி.. ஏற்கனவே உங்க அப்பா முறைச்சிகிட்டு இருக்காரு.. பத்தாதுக்கு சித்தப்பாவுக்கு போன் பண்ணி சொல்லி சித்தப்பா வந்து என்னை திட்டு திட்டுனு திட்டி உடனே அரசி கூட்டிட்டு வர என சொல்லிட்டார்”
எழிலுக்கு முத்துகுமார் சுந்தரத்திடம் பேசினது எல்லாம் தெரியாது.
“இது எப்போ..”
“இப்ப தான் மத்தியானம்”
“அப்ப உங்களுக்கா என்னை வந்து பார்க்கனும்னு தோனல..டைரி படிச்சதாலயும்… மாமா திட்டுனதாலும் வந்திருங்கிங்க இதெல்லாம் நடக்கலைனா இப்பவும் வந்திருக்கமாட்டிங்க..”
அய்யோ நானா ஒரு ப்ளோல எல்லாத்தையும் உளறிட்டேன் போல இருக்கே.. மொத்தமா மலை ஏறிட்டாளே.. எப்படி இறக்க போறேனோ தெரியலையே… என மௌனமாக புலம்பியவாறே பரிதாபமாக அவளை பார்த்தான்.
“ம்ம்ம்.. அப்படி தான் வந்ததும் என்னைய பார்த்திங்களா.. உங்க புள்ளய தான பார்த்திங்க…” என அடுத்த பஞ்சாயத்தை ஆரம்பித்தாள்.
“இல்லடி உன்னைய தான் பார்த்தேன் உன் கால எல்லாம் அமுத்திவிட்டேன் தெரியுமா… உன் தூக்கத்துக்கு தொந்தரவா இருக்கவும் விட்டுட்டேன். அப்புறம் தான் பாப்பாவ பார்த்தேன்” என்றான் அவசரமாக பதட்டத்துடன்…
அவனின் பேச்சில் உண்மை இருப்பது போல தெரியவும்.. எழிலுக்கு மனதுக்குள் கொஞ்சம் சந்தோஷமாக தான் இருந்தது. இருந்தாலும் அதை வெளிகாட்டி கொள்ளாமல் கெத்தாக..
“சரி சரி இப்ப எதுக்கு வந்திங்க.. அத சொல்லுங்க” என்றாளே….
அய்யோ மறுபடியும் முதல்ல இருந்தா என தனா தனக்குள்ளயே புலம்பியவாறே…
“அம்மா… தாயே… நான் தெரியாம தப்பு பண்ணிட்டேன்.. மீ ரொம்ப பாவம்.. அறியாத புள்ள தெரியாம பண்ணிட்டதா.. நினைச்சு மன்னிச்சு விட்று” என்றான் நொந்து போய்…
“மன்னிச்சறு.. மன்னிச்சுறுனா மன்னிப்பு கேட்காம எப்படி மன்னிக்கறது ம்ம்” என்றாள் அதிகாரமாக…
சட்டென அவளை நெருங்கி அவள் கைகள் இரண்டையும் பிடித்துக்கொண்டு
“நான் பண்ணினது தப்பு தான். சாரி..சாரி..இனி இது மாதிரி பண்ணமாட்டேன். சாரி.. மன்னிப்பு கேட்டுக்கறேன்” என்றான் தன் தப்பை உணர்ந்து..
எழில் தனாவை மன்னித்தாளா.. தனாவுடன் சென்றாளா…

3 ஆசை வெட்கமறியாது ஹோட்டல் பாத்ரூமிலேயே தன் கறையை போக்கி குளித்த ரகு சோர்ந்து கிடந்த உடலை கேவலமாய் பார்த்தான்.. போதுமா? உனக்கு இந்த ஆட்டம் தானே வேணும்.. எவ குழிலேயாவது இறங்கனும் உனக்கு பைத்தியம் போல இயங்கனும் முடிஞ்சிச்சா.. உன்னோடு என் மனசால போட்டி போட முடில.. பொங்கி எழுந்து அறிவையும் கெடுக்குற.. உன் தேவைக்கு தான் பெண்கள் எனக்கு இல்லை சரியா? அறிவு அதிகம்.. தாள முடியாத சக்தி .. அவனால் பெண் இல்லாமல்