தொடர் கதை

சண்டியரே 10 காலையில் அவள் விழித்த போது அவனில்லை மெத்தையில்.. அவள் மட்டும் சயனித்திருந்தாள் அவன் சட்டையை மட்டுமே அணிந்து..!   வெட்கம் ஒருபக்கம்.. அதை தான்டி கண்களில் ஓரம் கண்ணீர் ஓர் துளி.. வைரமாய் ஜொலிக்க.. அடுத்த துளி கரித்துக் கொண்டு வர, அது கன்னம் தாண்டும் முன் “என்ன மகாராணிக்கு இன்னும் தூக்கம் கலையலையா?” என்று கேட்டவன் அவளை பின்பக்கம் இருந்து அணைந்திருந்தான்.   கண்ணீரை உள்ளிழுத்துக் கொண்டவள், “நேத்து ராவெல்லாம் பொட்டு நேரம்

சண்டியரே 8 மணக்கோலத்தில் மணப்பெண்ணாய் தங்கமயில் தங்கமென அலங்காரத்தோடு காத்திருக்க.. ஆனால் மணமகன் குரு ஆதிரனோ இன்னும் வந்து சேரவில்லை. கமலாம்பிகை மயூரன் இருவரும் மயிலின் இரு புறம் தவிப்போடு நின்றிருந்தனர். கண்கள் கோவில் வாயிலை தொட்டு தொட்டு மீண்டது மூவருக்கும்.. இகிழ்ச்சியாக அவர்களைப் பார்த்தவர் “நீங்க எதிர்பார்க்கிற எவனும் வரமாட்டானுங்க..! அப்படியெல்லாம் இந்த தியாகேசன குறைச்சு மதிப்பிடாதிங்க.. செய்ய வேண்டிய வேலையை பக்காவா நேத்து இராவே செஞ்சிட்டேன்..! எவனும் இந்த கல்யாணத்தை நிறுத்த முடியாது.!” என்று

சண்டியரே 7   “நீ இப்படி வந்து திருட்டுத்தனமா இழுத்துட்டு போவேன்னு எனக்கு தெரியும்டா” என்று திடீரென்று வந்து குதித்தான் திடீர் மாப்பிள்ளை லோகநாதன்.   “இந்த கொசு தொல்லை தாங்கலடா யாராவது பூச்சி மருந்து அடிச்சு கொல்லுங்கடா..!” இடது கையால் நெற்றியை தேய்த்துக் கொண்டவன், வலது கையும் தங்க மயலின் தோளை அணைவாக அரவணைப்பாக அணைத்து இருந்தது.   லோகநாதனுக்கு தங்கமயில் மீது ஏற்கனவே ஒன்றல்ல இரண்டல்ல அத்தனை கண்கள்..! அவள் வண்டியில் போகும் வரும்போதெல்லாம்